Κολλέγιο Ήτον
σχολείο στο Ηνωμένο Βασίλειο From Wikipedia, the free encyclopedia
σχολείο στο Ηνωμένο Βασίλειο From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Κολέγιο Ήτον (αγγλικά: 'Eton College') είναι ιδιωτικό σχολείο στο Ήτον του Μπέρκσαϊρ, στην Αγγλία. Ιδρύθηκε το 1440 από τον Ερρίκο ΣΤ' με το όνομα Kynge's College of Our Ladye of Eton besyde Windesore, [5] [6] και προοριζόταν ως αδελφό ίδρυμα με το Βασιλικό Κολέγιο του Κέιμπριτζ. Το Ίτον είναι ιδιαίτερα γνωστό για την ιστορία, τον πλούτο και τους αξιόλογους αποφοίτους του, που ονομάζονται Old Etonians. [7]
Κολέγιο Ήτον | |
---|---|
Είδος | Δημόσιο σχολείο, ανεξάρτητο σχολείο[1], οικοτροφείο[1] και σχολείο αρρένων[1] |
Διεύθυνση | Eton College, Eton, Windsor, SL4 6DW[1] |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | |
Θρήσκευμα | Εκκλησία της Αγγλίας[1] |
Διοικητική υπαγωγή | Eton[2] |
Τοποθεσία | Eton[1] |
Χώρα | Ηνωμένο Βασίλειο[1] |
Έναρξη κατασκευής | 1440[3] |
Προστασία | διατηρητέο κτίριο Βαθμού 1 (από 1950)[4] |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Το Ίτον είναι ένα από τα τρία μόνο ιδιωτικά σχολεία, μαζί με τα Χάροου (1572) και Ράντλεϊ (1847), που διατήρησαν την παράδοση μόνο για αγόρια, μόνο για οικότροφους, πράγμα που σημαίνει ότι τα αγόρια του ζουν στο σχολείο επτά ημέρες την εβδομάδα. Τα υπόλοιπα (όπως το σχολείο Ράγκμπι το 1976, το σχολείο Τσάρτερχαουζ το 1971, το σχολείο Γουέστμινστερ το 1973, [8] και το σχολείο Σριούσμπερι το 2015) έκτοτε έγιναν μικτά σχολεία ή, στην περίπτωση του κολεγίου Γουίντσεστερ, [9] από το 2021 μεταβαίνουν σ' αυτό το καθεστώς. Στο κολέγιο Ίτον έχουν σπουδάσει πρωθυπουργοί, παγκόσμιοι ηγέτες, νομπελίστες, βραβευμένοι με Όσκαρ και BAFTA ηθοποιοί και γενιές αριστοκρατών. Το κολέγιο Ίτον θεωρείται ως «η γκουβερνάντα των πολιτικών της Αγγλίας». [10]
Το σχολείο είναι το μεγαλύτερο οικοτροφείο στην Αγγλία μπροστά από το Μίλφιλντ και το Ούντλ. [11] Το κολέγιο Ίτον χρεώνει έως και 46.296 £ ετησίως [12] (15.432 £ ανά τρίμηνο, με τρεις περιόδους ανά ακαδημαϊκό έτος, για το 2022/23). [13] Το κολέγιο Ίτον θεωρήθηκε ως το έκτο πιο ακριβό οικοτροφείο στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2013–14. [14] Ωστόσο, το σχολείο δέχεται μερικά αγόρια με μέτριο εισόδημα γονέων: [15] το 2011 αναφέρθηκε ότι περίπου 250 αγόρια έλαβαν «σημαντική» οικονομική βοήθεια από το σχολείο, [16] με τον αριθμό να αυξάνεται σε 263 μαθητές το 2014, που ελάμβαναν το ισοδύναμο περίπου του 60% της βοήθειας για τα σχολικά δίδακτρα, ενώ άλλοι 63 έλαβαν την εκπαίδευσή τους δωρεάν. Το κολέγιο Ίτον ανακοίνωσε επίσης σχέδια να αυξήσει τον αριθμό σε περίπου 320 μαθητές, με 70 μαθητές να εκπαιδεύονται δωρεάν, με την πρόθεση να συνεχίσει να αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών, που λαμβάνουν οικονομική βοήθεια από το σχολείο. [15]
Το κολέγιο Ίτον ιδρύθηκε από τον βασιλιά Ερρίκο ΣΤ' ως φιλανθρωπικό σχολείο, για να παρέχει δωρεάν εκπαίδευση σε 70 φτωχά αγόρια, που θα πήγαιναν στη συνέχεια στο Βασιλικό Κολέγιο του Κέιμπριτζ, που ιδρύθηκε από τον ίδιο Βασιλιά το 1441. Ο Ερρίκος είχε το Κολέγιο του Γουίντσεστερ ως πρότυπό του. Το επισκέφθηκε πολλές φορές, δανείστηκε το καταστατικό του και μετακίνησε τον διευθυντή του και μερικούς από τους καθηγητές, για να ξεκινήσει το νέο του σχολείο.
Όταν ο Ερρίκος ΣΤ' ίδρυσε το σχολείο, του παραχώρησε μεγάλο αριθμό κληροδοτημάτων, συμπεριλαμβανομένης πολύτιμης γης.[17]
Προοριζόταν να έχει τρομερά κτήρια (ο Ερρίκος σκόπευε ο σηκός του παρεκκλησιού του Κολεγίου να είναι ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη) και πολλά θρησκευτικά κειμήλια, που υποτίθεται ότι περιλάμβαναν ένα μέρος του Αληθινού Σταυρού και του Ακάνθινου Στέμματος. [18] Έπεισε τον τότε Πάπα, Ευγένιο Δ', να του παραχωρήσει ένα προνόμιο, που δεν έχει παρόμοιο πουθενά στην Αγγλία: το δικαίωμα να χορηγεί συγχωροχάρτια στους μετανοούντες κατά την εορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου. Το κολέγιο είχε επίσης στην κατοχή του ένα από τα χειρόγραφα της Αποκάλυψης στην Αγγλία.
Ωστόσο, όταν ο Ερρίκος καθαιρέθηκε από τον βασιλιά Εδουάρδο Δ' το 1461, ο νέος Βασιλιάς ακύρωσε όλες τις επιχορηγήσεις στο σχολείο και αφαίρεσε τα περισσότερα από τα περιουσιακά στοιχεία και τους θησαυρούς του στο παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου, στο Ουίνδσορ, στην άλλη πλευρά του ποταμού Τάμεση. Ο θρύλος λέει ότι η ερωμένη του Έντουαρντ, Τζέιν Σορ, παρενέβη για λογαριασμό του σχολείου. Μπόρεσε να σώσει ένα μεγάλο μέρος του σχολείου, [19] αν και το βασιλικό κληροδότημα και ο αριθμός του προσωπικού μειώθηκαν πολύ.
Η κατασκευή του παρεκκλησιού, που αρχικά προοριζόταν να έχει ελαφρώς διπλάσιο μήκος, [20] με 18, ή πιθανώς 17, εσοχές (υπάρχουν οκτώ σήμερα) σταμάτησε, όταν ο Ερρίκος ΣΤ' καθαιρέθηκε. Μόνο η Χορωδία του προβλεπόμενου κτηρίου ολοκληρώθηκε. Ο πρώτος Διευθυντής του Ίτον, Ουίλιαμ Γουένφλιτ, ιδρυτής του Κολεγίου της Μαγδαληνής της Οξφόρδης και προηγουμένως Διευθυντής του Κολεγίου του Γουίτσεστερ, [21] έχτισε το εξωκλήσι που ολοκλήρωσε το παρεκκλήσι. Οι σημαντικές τοιχογραφίες στο παρεκκλήσι και το βόρειο τμήμα της σημερινής Αυλής του Σχολείου χρονολογούνται επίσης από τη δεκαετία του 1480. Οι χαμηλότεροι όροφοι του μοναστηριού, συμπεριλαμβανομένης της Αίθουσας του Κολεγίου, χτίστηκαν μεταξύ 1441 και 1460. [22]
Καθώς το σχολείο είχε μειωμένα εισοδήματα ενώ ήταν ακόμη υπό κατασκευή, η ολοκλήρωση και η περαιτέρω ανάπτυξη του σχολείου εξαρτιόταν από τότε σε κάποιο βαθμό από πλούσιους ευεργέτες. Η κατασκευή ξανάρχισε όταν ο Ρότζερ Λούπτον ήταν κοσμήτορας, γύρω στο 1517. Το όνομά του φέρει η μεγάλη πύλη στη δυτική περιοχή των μοναστηριών, μπροστά στην Αυλή του Σχολείου, ίσως η πιο διάσημη εικόνα του σχολείου. Αυτή η περιοχή περιλαμβάνει τους σημαντικούς εσωτερικούς χώρους της Αίθουσας Υποδοχής, της Εκλογικής Αίθουσας και του Εκλογικού Επιμελητηρίου, όπου φυλάσσονται τα περισσότερα πορτρέτα του 18ου αιώνα.
«Μετά την εποχή του Λούπτον, τίποτα σημαντικό δεν χτίστηκε μέχρι το 1670 περίπου, όταν ο κοσμήτορας Άλεστρι έδωσε μια έκταση, για να κλείσει τη δυτική πλευρά της Σχολικής Αυλής μεταξύ του Κάτω Σχολείου και του Παρεκκλησιού». [23] Αυτό ανακαινίστηκε αργότερα και ολοκληρώθηκε το 1694 από τον Μάθιου Μπανκς, Αρχιτεχνίτη των Βασιλικών Έργων. Η τελευταία σημαντική προσθήκη στα κεντρικά κτήρια του κολεγίου ήταν η Βιβλιοθήκη του Κολεγίου, στη νότια περιοχή του μοναστηριού, 1725–29, από τον Τόμας Ρόουλαντ. Διαθέτει μια πολύ σημαντική συλλογή βιβλίων και χειρογράφων.
Ο Δούκας του Ουέλινγκτον συχνά αναφέρεται λανθασμένα να λέει ότι «Η μάχη του Βατερλό κερδήθηκε στα γήπεδα του Ίτον». Ο Ουέλινγκτον ήταν στο Ίτον από το 1781 έως το 1784 και επρόκειτο να στείλει τους γιους του εκεί. Σύμφωνα με τον Νέβιλ (επικαλούμενος τον ιστορικό Σερ Έντουαρντ Κρέισι), αυτό που είπε ο Ουέλινγκτον, ενώ συμμετείχε σε έναν αγώνα κρίκετ στο Ίτον πολλές δεκαετίες αργότερα, ήταν, "Εκεί μεγαλώνει το προσωπικό, που κέρδισε το Βατερλό", [24] μια παρατήρηση που ο Νέβιλ ερμηνεύει ως αναφορά στον "αντρικό χαρακτήρα, που προκαλείται από τα παιχνίδια και τον αθλητισμό» μεταξύ της αγγλικής νεολαίας γενικά, όχι ως ένα σχόλιο για το κολέγιο Ίτον συγκεκριμένα. Το 1889, ο Σερ Γουίλιαμ Φρέιζερ συνέδεσε αυτήν την αστήρικτη παρατήρηση με αυτή που του αποδόθηκε από τον κόμη Σαρλ ντε Μονταλεμπέρ (C'est ici qu'a été gagné la bataille de Waterloo) («Εδώ κερδήθηκε η μάχη του Βατερλό»).
Ο αρχιτέκτονας Τζον Σάου ο νεώτερος (1803–1870) έγινε τοπογράφος μηχανικός του Ίτον. Σχεδίασε τα Νέα Κτήρια (1844–46), [25] Η προσθήκη του κοσμήτορα Φράνσις Χότζσον στην παροχή καλύτερων καταλυμάτων για τους οικότροφους, οι οποίοι μέχρι τότε ζούσαν ως επί το πλείστο σε ένα μακρύ δωμάτιο στον πρώτο όροφο, όπου οι συνθήκες ήταν απάνθρωπες. [26]
Μετά από καταγγελίες για τα οικονομικά, τα κτήρια και τη διαχείριση του Ίτον, η Επιτροπή Clarendon ιδρύθηκε το 1861 ως βασιλική επιτροπή, για να ερευνήσει την κατάσταση εννέα σχολείων στην Αγγλία, συμπεριλαμβανομένου του Ίτον. [27] Ερωτηθείς από την επιτροπή το 1862, ο διευθυντής Έντουαρντ Μπάλστον δέχτηκε επίθεση για την άποψή του ότι στην τάξη θα μπορούσε να αφιερωθεί λίγος χρόνος για άλλα μαθήματα εκτός από τις κλασικές σπουδές. [28]
Όπως και με άλλα ιδιωτικά σχολεία, [29] επινοήθηκε ένα σχέδιο προς τα τέλη του 19ου αιώνα για την εξοικείωση των προνομιούχων μαθητών με τις κοινωνικές συνθήκες σε υποβαθμισμένες περιοχές. [30] Το έργο της ίδρυσης μιας «Αποστολής Ίτον» στην πολυσύχναστη συνοικία του Χάκνεϊ Γουίκ στο ανατολικό Λονδίνο ξεκίνησε στις αρχές του 1880 και διήρκεσε μέχρι το 1971, όταν αποφασίστηκε ότι ένα πιο τοπικό έργο (στο Ντόρνεϊ) θα ήταν πιο ρεαλιστικό. Ωστόσο, με την πάροδο των ετών συγκεντρώθηκαν πολλά χρήματα για την Αποστολή Ίτον. Μια εξαιρετική εκκλησία ανεγέρθηκε από τον Τ.Φ. Μπόντλεϊ.
Η πολύ μεγάλη και περίτεχνη σχολική αίθουσα και η σχολική βιβλιοθήκη ανεγέρθηκαν το 1906–08 απέναντι από το Λύκειο ως μνημείο του σχολείου στους αποφοίτους του κολεγίου Ίτον, που είχαν πεθάνει στον πόλεμο των Μπόερς. Πολλές πλάκες στα μοναστήρια και το παρεκκλήσι μνημονεύουν τον μεγάλο αριθμό των νεκρών αποφοίτων του κολεγίου Ίτον του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Μια βόμβα κατέστρεψε μέρος του Λυκείου στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και κατέστρεψε πολλά παράθυρα στο παρεκκλήσι. Το κολέγιο ανέθεσε την επιδιόρθωση των ζημιών στην Έβι Χον (1949–52) και στους Τζον Πάιπερ και Πάτρικ Ρέιντιενς (1959 και μετά).
Μεταξύ των διευθυντών του 20ου αιώνα ήταν οι Σίριλ Άλινγκτον, Ρόμπερτ Μπίρλεϊ και Άντονι Σένεβιξ-Τρεντς. Ο Μ. Ρ. Τζέιμς ήταν ένας κοσμήτορας.
Το 1959, το κολέγιο κατασκεύασε ένα πυρηνικό καταφύγιο, για να στεγάσει τον κοσμήτορα και τους συνεργάτες του κολεγίου. Η εγκατάσταση χρησιμοποιείται πλέον για αποθήκευση. [31]
Το 1969 ο Ντίλιμπε Ονιεάμα έγινε ο πρώτος μαύρος, που πήρε το απολυτήριο του σχολείου από το κολέγιο Ίτον. Τρία χρόνια αργότερα, απαγόρευσαν στον Ονιεάμα να επισκεφτεί το Ίτον, αφού δημοσίευσε ένα βιβλίο, που περιέγραφε τον ρατσισμό, που βίωσε κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στο σχολείο. [32] Ο Σάιμον Χέντερσον, ο σημερινός διευθυντής του Ίτον, ζήτησε συγγνώμη από τον Ονιεάμα για τη μεταχείριση, που υπέστη κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στο σχολείο, αν και ο Ονιεάμα δεν θεώρησε ότι η συγγνώμη ήταν απαραίτητη. [33]
Το 2005, το σχολείο ήταν ένα από τα πενήντα από τα κορυφαία ανεξάρτητα σχολεία της χώρας, που βρέθηκε ότι παραβίασαν τον νόμο περί ανταγωνισμού του 1998.
Το 2011, σχέδια για επίθεση στο κολέγιο Ίτον βρέθηκαν στο σώμα ενός ανώτερου ηγέτη της Αλ Κάιντα, που σκοτώθηκε από πυροβολισμούς στη Σομαλία. [34]
Το οικόσημο του Κολεγίου Ίτον παραχωρήθηκε το 1449 από τον ιδρυτή Βασιλιά Ερρίκο ΣΤ', όπως καταγράφεται ως εξής στον αρχικό χάρτη, που πιστοποιείται από τη Μεγάλη Σφραγίδα της Αγγλίας και διατηρείται στα αρχεία του Κολεγίου: [35]
Έτσι το οικόσημο είναι: Σαμούρι, τρία ασημένια λουλούδια κρίνων, στο πάνω αριστερό τμήμα ένα λουλούδι (fleur-de-lys) πάνω σε απαλό γαλάζιο και στο πάνω δεξί τμήμα ένα λιοντάρι φύλακας πάνω σε κόκκινο χρώμα. Αν και θεωρείται ότι τα λουλούδια του κρίνου σχετίζονται με την ελπίδα του ιδρυτή για άνθηση της γνώσης, αυτό το λουλούδι είναι επίσης σύμβολο για την Παναγία, προς τιμήν της οποίας ιδρύθηκε το κολέγιο. Ο αριθμός των τριών λουλουδιών συμβολίζει την Αγία Τριάδα. Το σύνθημα του κολεγίου είναι Floreat Etona ("Είθε το Ίτον να ανθίσει"). Η χορήγηση οικόσημου στο Βασιλικό Κολέγιο του Κέιμπριτζ είναι διατυπωμένη πανομοιότυπα, αλλά με τριαντάφυλλα αντί για λουλούδια κρίνου. [35]
Το σχολείο διοικείται από έναν κοσμήτορα και μέλη (διοικητικό συμβούλιο), που διορίζουν τον διευθυντή. Περιλαμβάνει 25 σπίτια αγοριών, το καθένα με επικεφαλής έναν αρχηγό, επιλεγμένο από τα ανώτερα μέλη του διδακτικού προσωπικού, τα οποία αριθμούν περίπου 155. [36] Σχεδόν όλοι οι μαθητές του σχολείου πηγαίνουν μετά σε πανεπιστήμια, περίπου το ένα τρίτο από αυτούς στην Οξφόρδη ή στο Κέιμπριτζ. [37]
Ο διευθυντής είναι μέλος της Διάσκεψης Διευθυντών και Διευθυντριών και το σχολείο είναι μέλος του Ομίλου Ίτον των ανεξάρτητων σχολείων στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Το Ίτον έχει έναν μακρύ κατάλογο με διακεκριμένους πρώην μαθητές. Το 2019, ο Μπόρις Τζόνσον έγινε ο 20ος Βρετανός πρωθυπουργός, που είχε φοιτήσει στο σχολείο, [38] και ο πέμπτος από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. [39] Ο προηγούμενος ηγέτης των Συντηρητικών Ντέιβιντ Κάμερον ήταν ο 19ος Βρετανός πρωθυπουργός, που είχε φοιτήσει στο σχολείο, [40] [41] και πρότεινε στο Ίτον να δημιουργήσει ένα σχολείο στον κρατικό τομέα, για να βοηθήσει στην ανάπτυξη των προτύπων. [42]
Το Ίτον έχει περιγραφεί ως το πιο διάσημο ιδιωτικό σχολείο στον κόσμο, [43] και έχει αναφερθεί ως «η κύρια γκουβερνάντα των πολιτικών της Αγγλίας». [44]
Το Ίτον εκπαίδευσε γενιές βρετανικής και ξένης αριστοκρατίας, και για πρώτη φορά, μέλη της βρετανικής βασιλικής οικογένειας σε απευθείας σειρά διαδοχής: τον Πρίγκιπα της Ουαλίας και τον αδελφό του τον Δούκα του Σάσεξ, σε αντίθεση με τη βασιλική παράδοση της εκπαίδευσης ανδρών είτε σε ναυτικό κολέγιο είτε στο Γκόρντονστοουν, είτε από δασκάλους.
Ο Οδηγός Good Schools αποκάλεσε το σχολείο «το νούμερο ένα ιδιωτικό σχολείο αρρένων», προσθέτοντας ότι «Η διδασκαλία και οι εγκαταστάσεις είναι οι καλύτερες». [45] Το σχολείο είναι μέλος του G30 Schools Group.
Το Ίτον σήμερα είναι ένα μεγαλύτερο σχολείο από ό,τι ήταν για μεγάλο μέρος της ιστορίας του. Το 1678, φοιτούσαν 207 αγόρια. Στα τέλη του 18ου αιώνα φοιτούσαν περίπου 300, ενώ σήμερα το σύνολο έχει ξεπεράσει τους 1.300 οικότροφους. [46] [47]
Περίπου το 20% των μαθητών στο Ίτον λαμβάνουν οικονομική υποστήριξη, μέσω μιας σειράς υποτροφιών. [48] Ένας πρόσφατος Διευθυντής, ο Τόνι Λίτλ, είπε ότι το κολέγιο Ίτον αναπτύσσει σχέδια, για να επιτρέψει σε οποιοδήποτε αγόρι να πηγαίνει στο σχολείο ανεξάρτητα από το εισόδημα των γονιών του και, το 2011, είπε ότι περίπου 250 αγόρια έλαβαν «σημαντική» οικονομική βοήθεια από το σχολείο. [16] Στις αρχές του 2014, ο αριθμός αυτός είχε αυξηθεί σε 263 μαθητές, που λάμβαναν το ισοδύναμο περίπου του 60% της βοήθειας στα σχολικά δίδακτρα, ενώ άλλοι 63 έλαβαν την εκπαίδευσή τους δωρεάν. Ο Λίτλ είπε ότι, βραχυπρόθεσμα, ήθελε να διασφαλίσει ότι περίπου 320 μαθητές ετησίως λαμβάνουν υποτροφίες και ότι 70 εκπαιδεύονται δωρεάν, με την πρόθεση να συνεχίσει να αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών, που λαμβάνουν οικονομική βοήθεια. [15]
Η εγγραφή κατά τη γέννηση, η σωματική τιμωρία και το να υπηρετούν οι νεότεροι μαθητές τους παλαιότερους (fagging) δεν εφαρμόζονται πλέον στο Ίτον. [49] [50] Τα ακαδημαϊκά πρότυπα αυξήθηκαν και στα μέσα της δεκαετίας του 1990 το Ίτον κατατάχθηκε μεταξύ των τριών κορυφαίων σχολείων της Βρετανίας όσον αφορά την προσέλκυση των μαθητών του στην Οξφόρδη και το Κέιμπριτζ. [51]
Το ποσοστό των αγοριών στο σχολείο, που ήταν γιοι Παλαιών αποφοίτων του κολεγίου Ίτον μειώθηκε από 60% το 1960 σε 20% το 2016. Αυτό έχει αποδοθεί σε διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της διάλυσης των καταλόγων των σπιτιών, που επέτρεπαν στους Παλιούς απόφοιτους να εγγράφουν τους γιους τους κατά τη γέννηση, το 1990, οι δυσκολότερες εισαγωγικές εξετάσεις καθώς η έμφαση στο ακαδημαϊκό επίπεδο αυξήθηκε, μια απότομη αύξηση στα σχολικά δίδακτρα όλο και περισσότερο πέρα από τις οικονομικές δυνατότητες πολλών οικογενειών του Ηνωμένου Βασιλείου και οι αυξημένες αιτήσεις από διεθνείς, συχνά πολύ πλούσιες, οικογένειες.
Υπάρχουν τρία ακαδημαϊκά τετράμηνα/τρίμηνα[52] (γνωστά ως μισά «halves») [53] το έτος:
Ονομάζονται μισά, γιατί κάποτε η σχολική χρονιά χωρίστηκε σε δύο μισά, μεταξύ των οποίων τα αγόρια πήγαιναν σπίτι.
Το Ίτον έχει ένα καθιερωμένο σύστημα για την ενθάρρυνση των αγοριών να παράγουν εργασία υψηλών προδιαγραφών. Ένα εξαιρετικό έργο μπορεί να ανταμειφθεί με ένα "Show Up", που θα παρουσιαστεί στους δασκάλους του αγοριού ως απόδειξη προόδου. [54] Εάν, σε οποιονδήποτε συγκεκριμένο όρο, ένας μαθητής κάνει μια ιδιαίτερα καλή προσπάθεια σε οποιοδήποτε μάθημα, μπορεί να πάρει έπαινο για την καλή προσπάθεια από τον Διευθυντή (ή τον Κατώτερο Δάσκαλο).
Εάν κάποιο αγόρι παράγει ένα εξαιρετικό έργο, μπορεί να είναι το "Sent Up For Good", [54] και αποθηκεύεται η προσπάθεια στα Αρχεία του Κολεγίου για τους επόμενους. Αυτό το βραβείο υπάρχει από τον 18ο αιώνα. Καθώς το "Sent Up For Good" είναι αρκετά σπάνιο, η διαδικασία είναι μάλλον μυστηριώδης για πολλά από τα αγόρια του Ίτον. Πρώτον, ο διευθυντής, που επιθυμεί να απονείμει τον έπαινο "Sent Up For Good" πρέπει να λάβει την άδεια του αρμόδιου Προϊσταμένου Τμήματος. Μόλις λάβει την έγκρισή του, το έργο θα επισημανθεί με "Sent Up For Good" και ο μαθητής θα λάβει μια κάρτα, που θα υπογραφεί από τον Αρχηγό του Σπιτιού, τον καθηγητή και τον Αρχηγό του Τμήματος.
Το αντίθετο ενός "Show Up" είναι ένα "Rip". [55] Αυτό γίνεται για μία εργασία, που είναι υποδεέστερη από τις απαραίτητες προδιαγραφές, η οποία μερικές φορές σκίζεται στο επάνω μέρος της σελίδας/φύλλου και πρέπει να υποβληθεί στον Αρχηγό του Σπιτιού του αγοριού για υπογραφή. Τα αγόρια που συγκεντρώνουν "Rip" ενδέχεται να λάβουν ένα «Λευκό εισιτήριο» ("White Ticket"), μια μορφή αναφοράς προόδου, που πρέπει να υπογράφεται κατά διαστήματα από όλους τους δασκάλους του και μπορεί να συνοδεύεται από άλλες τιμωρίες, που συνήθως περιλαμβάνουν οικιακές δουλειές ή γράψιμο γραμμών. Πρόσφατα, έχει εισαχθεί μια πιο ήπια μορφή του "Rip", «σημάδι για πληροφορίες», γνωστό στην καθομιλουμένη ως «πληροφορία», το οποίο πρέπει επίσης να υπογράφεται από τον Αρχηγό του Σπιτιού και τον δάσκαλο του αγοριού.
Οι εσωτερικές εξετάσεις πραγματοποιούνται στο τέλος του εξαμήνου του Michaelmas (δηλαδή του φθινοπωρινού εξαμήνου) για όλους τους μαθητές και το θερινό εξάμηνο για εκείνους του πρώτου, του δεύτερου και του τέταρτου έτους (δηλαδή όσοι δεν δίνουν πλήρες σύνολο δημοσίων εξετάσεων). Αυτές οι εσωτερικές εξετάσεις ονομάζονται «Δοκιμασίες». [56]
Ένα αγόρι που καθυστερεί σε οποιοδήποτε τμήμα ή άλλα ραντεβού μπορεί να υποχρεωθεί να υπογράψει το «Βιβλίο Καθυστέρησης» ("Tardy Book"), ένα μητρώο που τηρείται στο Σχολικό Γραφείο, μεταξύ 7:35 π.μ. και 7:45 π.μ., κάθε πρωί κατά τη διάρκεια της ποινής του (συνήθως τρεις μέρες). [57] Το Βιβλίο Καθυστέρησης μπορεί επίσης να εκδοθεί για αργοπορημένη εργασία. Για πιο σοβαρά παραπτώματα, ένα αγόρι τοποθετείται «στη λίστα», που περιλαμβάνει την κλήση του από την ξαφνική είσοδο ενός τελειόφοιτου μαθητή σε ένα από τα τμήματα του, ο οποίος ανακοινώνει με δυνατό και επίσημο ύφος ότι σε μία δεδομένη στιγμή ένας συγκεκριμένος μαθητής πρέπει να πάει στο γραφείο του Διευθυντή ή του Κατώτερου Διδασκάλου, εάν το αγόρι είναι στην κατώτερη ηλικία των δύο ετών, για να μιλήσει προσωπικά για τα παραπτώματα του. [58] Τα πιο σοβαρά παραπτώματα μπορεί να οδηγήσουν σε εκδίωξη, ή αποβολή (αναστολή) ή σε παλαιότερες εποχές, ξυλοδαρμό. Αντίθετα, εάν ένας δάσκαλος καθυστερήσει περισσότερο από 15 λεπτά για ένα μάθημα, παραδοσιακά οι μαθητές μπορούν να απουσιάσουν για το υπόλοιπο της διάρκειάς του, υπό την προϋπόθεση ότι αναφέρουν την πρόθεσή τους να το κάνουν στο γραφείο του σχολείου.
Μια παραδοσιακή τιμωρία είχε τη μορφή του να γίνει αντιγραφή, με το χέρι, λατινικών εξάμετρων. Οι παραβάτες έβαζαν συχνά 100 εξάμετρα από τα μέλη της Βιβλιοθήκης ή, για πιο σοβαρά αδικήματα, τους Γεωργικούς (πάνω από 500 εξάμετρα) από τους Αρχηγούς του Σπιτιού τους ή τον Διευθυντή. [59] Η προσφορά ενός Γεωργικού είναι πλέον εξαιρετικά σπάνια, αλλά εξακολουθεί να συμβαίνει περιστασιακά.
Το κολέγιο Ίτον ήταν γνωστό για τη χρήση της σωματικής τιμωρίας, γενικά γνωστή ως "ξυλοδαρμός". Τον 16ο αιώνα, η Παρασκευή ορίστηκε ως «ημέρα μαστιγώματος». [60] Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε ένας ειδικός ξύλινος λίθος σημύδας, με το αγόρι να κατευθύνεται να το φέρει και στη συνέχεια να γονατίσει από πάνω του.
Ο Τζον Κιτ, Διευθυντής από το 1809 έως το 1834, ανέλαβε τη διοίκηση σε μια εποχή που η πειθαρχία ήταν ανεπαρκής. Μέχρι το 1964, τα παραβατικά αγόρια μπορούσαν να κληθούν στον Διευθυντή ή στον Κάτω Δάσκαλο, ανάλογα με την περίπτωση, για να δεχτούν μια σημύδα στο γυμνό πίσω μέρος, σε μια ημιδημόσια τελετή, που τελούνταν στη Βιβλιοθήκη, όπου υπήρχε ένα ειδικό ξύλινο τετράγωνο σημύδας πάνω από το οποίο ο δράστης κρατήθηκε. Ο Άντονι Τσενεβίξ-Τρεντς, Διευθυντής από το 1964 έως το 1970, κατάργησε τη σημύδα και την αντικατέστησε με χτυπήματα με ραβδί στους γυμνούς γλουτούς των μαθητών. Την πρακτική αυτή την εφάρμοσε ιδιωτικά στο γραφείο του. [61] Ο Τσενεβίξ-Τρεντς κατάργησε επίσης τη σωματική τιμωρία, που χορηγούνταν από μεγαλύτερα αγόρια. Προηγουμένως, επιτρεπόταν στους Αρχηγούς των Σπιτιών να δέρνουν με τη ράβδο τους παραβάτες πάνω από το παντελόνι. Αυτό ήταν ένα περιστατικό ρουτίνας, που γινόταν ιδιωτικά με το αγόρι να σκύβει με το κεφάλι του κάτω από την άκρη ενός τραπεζιού.
Ο διάδοχος του Τσενεβίξ-Τρεντς από το 1970, Μάικλ ΜακΚραμ, διατήρησε την ιδιωτική σωματική τιμωρία από τους δασκάλους, αλλά τερμάτισε την πρακτική της απαίτησης από τα αγόρια να κατεβάζουν τα παντελόνια και τα σώβρακα τους όταν σκύβουν, για να τους ξυλοκοπήσει ο Διευθυντής. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970, οι μόνοι άνθρωποι, που επιτρεπόταν να χρησιμοποιούν το ραβδί ήταν ο Διευθυντής και ο Κάτω Δάσκαλος. [62]
Η σωματική τιμωρία καταργήθηκε σταδιακά τη δεκαετία του 1980. Ο σκηνοθέτης κινηματογράφου Σεμπάστιαν Ντόγκαρτ ισχυρίζεται ότι ήταν το τελευταίο αγόρι στο Ίτον, που το χτύπησαν με ραβδί το 1984. [63]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.