Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας

Ο Κάρολος Γ΄ (ισπαν. Carlos III de Borbón, 20 Ιανουαρίου 1716 - 14 Δεκεμβρίου 1788) από τον Οίκο των Βουρβόνων-Ισπανίας ήταν βασιλιάς της Ισπανίας (1759-1788), της Νάπολης, της Σικελίας (1735-1759) και δούκας της Πάρμα (1732-1735). Ήταν οπαδός του πεφωτισμένου απολυταρχισμού.

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Κάρολος (αποσαφήνιση).

Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Carlos III (Ισπανικά)
Γέννηση	20  Ιανουαρίου 1716[1][2][3] Μαδρίτη[4][5]
Θάνατος	14  Δεκεμβρίου 1788[6][5][1] Μαδρίτη[7][2]
Τόπος ταφής	Βασιλική Κρύπτη του Εσκοριάλ
Κατοικία	Βασιλικό Παλάτι της Μαδρίτης
Χώρα πολιτογράφησης	Ισπανία[8]
Θρησκεία	Καθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ισπανικά Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ηγεμόνας
Οικογένεια
Σύζυγος	Μαρία Αμαλία της Σαξονίας (1738–1760)[9]
Τέκνα	Μαρία Ιωσηφίνα της Ισπανίας Μαρία Λουίζα της Ισπανίας Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας[10] Φερδινάνδος Α΄ των Δύο Σικελιών[10] Γαβριήλ Αντώνιος της Ισπανίας Αντώνιος Πασχάλης των Βουρβόνων Φρανσίσκο Χαβιέ της Ισπανίας Μαρία Ισαβέλλα των Βουρβόνων[11] Maria Josefa Antoinetta de Borbón[11] Maria Isabel Ana de Borbón[11] Φίλιππος της Καλαβρίας[11] Μαρία Θηρεσία των Βουρβόνων[11] Μαρία Άννα των Βουρβόνων[11]
Γονείς	Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας και Ελισάβετ Φαρνέζε
Αδέλφια	Μαριάννα Βικτωρία των Βουρβόνων Μαρία Θηρεσία Ραφαέλα της Ισπανίας Μαρία Αντωνία Φερδινάνδη της Ισπανίας Φίλιππος Α΄ της Πάρμας Λουδοβίκος Αντώνιος των Βουρβόνων[12] Francisco of Spain Λουδοβίκος Α΄ της Ισπανίας (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα) Φερδινάνδος ΣΤ΄ της Ισπανίας (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)
Συγγενείς	Λουδοβίκος Α΄ της Ισπανίας (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα), Philip Louis of Spain (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα), Φίλιππος Πέτρος Γαβριήλ της Ισπανίας (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα) και Φερδινάνδος ΣΤ΄ της Ισπανίας (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)
Οικογένεια	Οίκος των Βουρβόνων-Ισπανίας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	στρατηγός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Βασιλιάς της Ισπανίας (1759–1788) Βασιλιάς της Νεαπόλεως (1734–1759) Άρχοντας της Σικελίας (1734–1759) Head of State of Spain (1759–1788)
Βραβεύσεις	Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος illustrious son[13]
Υπογραφή
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Ο Κάρολος Σεβαστιανός ήταν ο τρίτος γιος (1ος από τον 2ο γάμο) του Φιλίππου Ε΄ της Ισπανίας από τη 2η σύζυγό του Ελισάβετ Φαρνέζε, κόρης του Οδοάρδου Φαρνέζε, διαδόχου στο δουκάτο της Πάρμας.

Σε ηλικία 16 ετών στάλθηκε στην Πάρμα και έλαβε τον τίτλο του δούκα πάνω στα κληρονομικά δικαιώματα της μητέρας του. Εκεί δέχθηκε ισχυρή επίδραση του Διαφωτισμού και των γραμμάτων, κάτι που ήταν αδύνατο για την εποχή του να συναντήσει στην Ισπανία. Στην Ισπανία διαδέχθηκε τον άτεκνο ετεροθαλή αδελφό του Φερδινάνδο ΣΤ΄.

Εντάσεις στις σχέσεις του με την Αγγλία

Έφιππος ανδριάντας του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας.

Την 1 Δεκεμβρίου 1734, μετά τη νίκη του Χοσέ Καρίγιο ντε Μοντεμάρ επί των Αυστριακών στη μάχη του Μπιτόντο, ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Νάπολης και της Σικελίας. Αλλά ο ίδιος δεν είχε στρατιωτικές ικανότητες και σπάνια φορούσε τη στρατιωτική στολή. Ο Άγγλος ναύαρχος που βρέθηκε στη Μεσόγειο, προκειμένου να επηρεάσει τον πόλεμο της Αυστριακής διαδοχής, τον πίεσε να κρατήσει ουδετερότητα, με την απειλή ότι θα βομβάρδιζε τη Νάπολη. Αυτό επηρέασε έντονα τη σκέψη του, διότι του έδωσε ένα αίσθημα εχθρότητας, που επηρέασε την πολιτική του αργότερα.

Παραχώρησε (1735) την Πάρμα στον Κάρολο ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκή Αυτοκρατορίας σε αντάλλαγμα της αναγνώρισής του ως βασιλιά της Νάπολης και της Σικελίας. Στο εσωτερικό της χώρας του άρχισε αναμόρφωση, ενώ είχε μεγάλη ικανότητα στην επιλογή υπουργών και συμβούλων. Επί της εποχής του έγιναν στην περιοχή που κυβερνούσε στην Ιταλία οι αρχαιολογικές ανακαλύψεις του Ερκολάνο (1738) και της Πομπηίας (1748). Ο ίδιος μόλις το πληροφορήθηκε, με ευχαρίστηση χρηματοδότησε τις ανακαλύψεις.

Παραιτήθηκε (1759) στην Νάπολη υπέρ του τρίτου γιου του, Φερδινάνδου. Σαν βασιλιάς της Ισπανίας η εξωτερική του πολιτική ήταν καταστροφική. Η δυσαρέσκειά του με την Αγγλία έγινε ανεξέλεγκτη μετά το τέλος της συζύγου του Μαρίας Αμαλίας της Σαξονίας και ήρθε σε συμμαχία με τη Γαλλία. Περιπλέχθηκε στον Επταετή Πόλεμο με μεγάλες απώλειες για τη χώρα του. Κατάφερε να ενώσει στην Αμερικάνικη ήπειρο τις Γαλλικές δυνάμεις με αυτές των δυσαρεστημένων αποίκων κατά της Αγγλίας. Ο ίδιος, όμως, δεν ήταν άξιος να δημιουργήσει ικανό στόλο.

Εσωτερική πολιτική

Στο εσωτερικό της χώρας του προσπάθησε να φέρει αναμορφώσεις, που συνάντησαν πολλές αντιδράσεις. Η προσπάθειά του να πείσει τους Μαδριλένους να υιοθετήσουν τα γαλλικά ενδύματα προκάλεσε ταραχές (1766) και ο ίδιος έφυγε προσωρινά από τη Μαδρίτη αφήνοντας στη διακυβέρνηση τον υπουργό του, Πέδρο Πάμπλο Αβάρκα δε Μπολέα. Οι Ιησουίτες κατηγορήθηκαν ότι συμμετείχαν στις ταραχές και εξορίστηκαν, κάτι που προκάλεσε την εχθρότητα του πάπα. Ο Κάρολος Γ΄ ανταπέδωσε και η δύναμη της εκκλησίας έπεσε σημαντικά στην χώρα του, με τους περισσότερους κληρικούς άνεργους.

Άλλαξε την εικόνα της Μαδρίτης: έφτιαξε δρόμους, υδραυλικά έργα και αναμόρφωσε την οικονομική πολιτική, περιορίζοντας την απάτη και την κατάχρηση του δημοσίου χρήματος. Δημιούργησε την Ισπανική Λοταρία και έφερε τα ναπολιτάνικα μοντέλα στον χριστουγεννιάτικο εορτασμό και στολισμό (φάτνη της Γεννήσεως).

Στην ιδιωτική του ζωή ήταν ευγενικός, με σαρκαστική γλώσσα και δεινός κυνηγός. Άφησε τη φήμη ενός βασιλιά φιλάνθρωπου και φιλόσοφου, ενώ ήταν πιστός Καθολικός, παρά τις προστριβές του με τον πάπα. Ενδιαφερόταν περισσότερο να βοηθήσει τον άνθρωπο στη σωτηρία της ψυχής του, παρά στην τήρηση των τυπικών καθηκόντων.

Οικογένεια

Από τον γάμο του (1738) με την Μαρία Αμαλία των Βέττιν, κόρη του Φρειδερίκου Αυγούστου Β΄ της Σαξονίας (Αυγούστου Γ΄ της Πολωνίας), παιδιά του ήταν:

• Μαρία Ισαβέλλα Αντωνία δε Πάδουα Φραγκίσκη Ιανουαρία Φραγκίσκη ντε Πάουλα Ιωάννα Νεπομύκηνα Ιωσηφίνα Ονησιφόρα (1740 - 1742).
• Μαρία Ιωσηφίνα Αντωνία (20 Ιανουαρίου - 1 Απριλίου 1742).
• Μαρία Ισαβέλλα Άννα (1743 - 1749).
• Μαρία Ιωσηφίνα (1744 - 1801).
• Μαρία Λουίζα (1745 - 1792), παντρεύτηκε τον Λεοπόλδο Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
• Φίλιππος (1747 - 1777), Δούκας της Καλαβρίας. Εξαιρέθηκε από το θρόνο λόγω της νοητικής του υστέρησης.
• Κάρολος Δ΄ (1748 - 1819), Βασιλιάς της Ισπανίας.
• Μαρία Θηρεσία Αντωνία Φραγκίσκη Ιαβερία Φραγκίσκη δε Πάουλα Σεραφίνα (1749 - 1750).
• Φερδινάνδος Α΄ (1751 - 1825), Βασιλιάς των Δύο Σικελιών.
• Γαβριήλ Αντώνιος (1752 - 1788), Πρίγκιπας της Ισπανίας.
• Μαρία Άννα (1754 - 1755).
• Αντώνιος Πασχάλιος (1755 - 1817), Πρίγκιπας της Ισπανίας.
• Φραγκίσκος Ιαβέρης (1757 - 1771).

Πρόγονοι

Πηγές

• Acton, Sir Harold (1956). The Bourbons of Naples, 1734-1825. London: Methuen.
• Lynch, John (1989). Bourbon Spain, 1700-1808. Oxford: Basil Blackwell.
• Petrie, Sir Charles (1971). King Charles III of Spain: An Enlightened Despot. London: Constable

Αναφορές

1. (Αγγλικά) Find A Grave. 8852600. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
2. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Charles-III-king-of-Spain. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
3. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10352.htm#i103519. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
5. «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 10734/carlos-iii. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
6. «The Bourbons of Naples» (Αγγλικά) Faber & Faber. Λονδίνο. 2009. σελ. 226. ISBN-13 978-0-571-24901-5.
7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
8. LIBRIS. 25  Σεπτεμβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/0xbdfblj24jdv74. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
9. p10352.htm#i103519. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
10. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 26  Ιανουαρίου 2018. 500122380. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2021.
11. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
12. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 26  Ιανουαρίου 2018. 500122380. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2021.
13. tufas.palma.cat/system/documents/attachments/000/000/027/original/51ef57c395415b6dc808842654d4327368bbc4c4.pdf. Ανακτήθηκε στις 20  Νοεμβρίου 2020.

Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας Οίκος των Βουρβόνων Νεότερος κλάδος του Οίκου των Καπετιδών Γέννηση: 20 Ιανουαρίου 1716 1716 Θάνατος: 14 Δεκεμβρίου 1788
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας	Βασιλιάς της Νεαπόλεως 15 Μαΐου 1734 - 10 Αυγούστου 1759	Διάδοχος Φερδινάνδος Α΄ των Δύο Σικελιών
	Βασιλιάς της Σικελίας 15 Μαΐου 1734 - 10 Αυγούστου 1759
Προκάτοχος Φερδινάνδος ΣΤ΄ της Ισπανίας	Βασιλιάς της Ισπανίας 10 Αυγούστου 1759 - 14 Δεκεμβρίου 1788	Διάδοχος Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας