Ιωάννης του Μπριέν
Βασιλέας της Ιερουσαλήμ και Αυτοκράτορας της Λατινικής Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ιωάννης του Μπριέν (Jean de Brienne, Ελληνικά : Ιωάννης της Βριέννης, περί το 1170 – 27 Μαρτίου 1237) μέλος του Οίκου του Μπριέν, ήταν βασιλιάς της Ιερουσαλήμ (1210 - 1225), Κόμης του Μπριέν (1205 - 1221) και Λατίνος Αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης (1229 - 1237) σε συμβασιλεία με τον Βαλδουίνο Β΄ της Κωνσταντινούπολης.
Ιωάννης του Μπριέν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1158[1] ή 1170[2] |
Θάνατος | 23 Μαρτίου 1237 Κωνσταντινούπολη |
Τόπος ταφής | Βασιλική του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης και Αββαείο του Φουκαρμόν |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ιερουσαλήμ |
Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα των Φραγκισκανών |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Βασιλέας της Ιερουσαλήμ |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μαρία του Μομφερράτου (από 1210)[3][4] Βερεγγάρια του Λεόν (από 1223)[3][4] Στεφανία της Αρμενίας (από 1214)[4] |
Τέκνα | Ισαβέλλα Β' της Ιερουσαλήμ[3] Μαρία των Μπριέν Ιωάννης Β΄ του Μπριέν Λουδοβίκος του Μπριέν[3] Αλφόνσος του Μπριέν[5][6] |
Γονείς | Εράρ Β΄ του Μπριέν[3] και Αγνή του Μονφωκόν[3] |
Αδέλφια | Γουλιέλμος του Μπριέν Γκωτιέ Γ΄ του Μπριέν |
Οικογένεια | Οίκος του Μπριέν και Ντε Μπριέν |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Ε΄ Σταυροφορία |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | βασιλιάς |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Ο Ιωάννης του Μπριέν ήταν τρίτος γιος του Εράρ Β΄ του Μπριέν ενός πλούσιου ευγενούς από την Καμπανία και της Αγνής των Μονφωκόν.[7][8] Ο Ιωάννης σαν μικρότερος γιος προοριζόταν στον εκκλησιαστική τομέα αλλά στέφτηκε ιππότης και κυβέρνησε μικρές εκτάσεις στην Καμπανία (1200). Με τον θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του Γκωτιέ Γ΄ του Μπριέν ορίστηκε κηδεμόνας στο όνομα του ανήλικου ανιψιού του Γκωτιέ Δ΄ του Μπριέν που ζούσε στη νότια Ιταλία. Οι βαρόνοι του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ αποφάσισαν να παντρευτεί τη βασίλισσα Μαρία του Μομφερράτου, ο Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας και ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ έδωσαν τη σύμφωνη γνώμη τους. Αναχώρησε για τους Άγιους Τόπους και παντρεύτηκε τη Μαρία, το ζευγάρι στέφτηκαν βασιλείς (1210). Μετά τον πρόωρο θάνατο της Μαρίας (1212) ο Ιωάννης διετέλεσε αντιβασιλεύς στο όνομα της μικρής τους κόρης Ισαβέλλας Β΄ της Ιερουσαλήμ, ένας ευγενής ο Ιωάννης Α΄ της Βηρυτού επιχείρησε να τον εκθρονίσει. Ο Ιωάννης του Μπριέν ήταν αρχηγός στην Ε΄ Σταυροφορία, τα ηγετικά του δικαιώματα στον Σταυροφορικό στρατό δεν ήταν ομόφωνα αλλά κυβέρνησε την Δαμιέτη στην Αίγυπτο όταν έπεσε στα χέρια τους (1219). Διεκδίκησε το Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας στο όνομα της δεύτερης συζύγου του Στεφανίας της Αρμενίας (1220) αλλά όταν πέθανε η Στεφανία και ο μικρός τους γιος έχασε τα δικαιώματα του και επέστρεψε στην Αίγυπτο. Η Ε΄ Σταυροφορία κατέληξε σε πλήρη αποτυχία, η Δαμιέτη έπεσε ξανά στα χέρια των Μαμελούκων (1221).
Ο Ιωάννης ήταν ο πρώτος βασιλιάς που επισκέφτηκε τις Ευρωπαϊκές χώρες για να τον υποστηρίξουν, έδωσε την κόρη του σύζυγο στον αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β΄ και αναγκάστηκε να παραιτηθεί (1225). Οι πάπες προσπάθησαν να πείσουν τον Ιωάννη του Μπριέν να επανέλθει αλλά οι βαρόνοι των Ιεροσολύμων ήθελαν τον Φρειδερίκο. Ο Ιωάννης διορίστηκε διοικητής των παπικών εκτάσεων στην Τοσκάνη, στρατιωτικός διοικητής στην Περούτζια και διοικητής των δυνάμεων του πάπα Γρηγορίου Θ΄ στους πολέμους του εναντίον του Φρειδερίκου Β΄ (1228, 1229). Εξελέγη (1229) συναυτοκράτορας του Βαλδουίνου Β΄ στη Λατινική Αυτοκρατορία και στέφτηκε στην Κωνσταντινούπολη (1221). Ο Ιωάννης Γ' Δούκας Βατάτζης και ο Ιβάν Ασέν Β΄ που κατείχαν τις πρώην Λατινικές εκτάσεις στη Μικρά Ασία και τη Θράκη ξεκίνησαν στις αρχές του 1235 την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης. Ο Ιωάννης του Μπριέν υπερασπίστηκε επιτυχώς την πόλη πολλούς μήνες αλλά οι πολιορκητές αποχώρησαν όταν τους νίκησε ο Γοδεφρείδος Β΄ Βιλλεαρδουίνος με ενωμένο στόλο από τις Ιταλικές πόλεις (1236). Ο Ιωάννης πέθανε την επόμενη χρονιά σαν μέλος του Τάγματος των Φραγκισκανών