Ισπανία των Αψβούργων
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο όρος Ισπανία των Αψβούργων αναφέρεται στην ιστορία της Ισπανίας τον 16ο και 17ο αιώνα (1506–1700), όταν η Ισπανία βρισκόταν υπό την εξουσία της Δυναστείας των Αψβούργων (επίσης συνδεδεμένη με το ρόλο της στην ιστορία της Κεντρικής Ευρώπης).[2][3] Υπό την Αψβουργική διοίκηση (κυρίως υπό τον Κάρολο Ε' και τον Φίλιππο Β' της Ισπανίας), η Ισπανία έφθασε στο ζενίθ της επιρροής και της δύναμης της, ελέγχοντας εδάφη που εκτείνονταν από την Αμερική έως τις Ανατολικές Ινδίες στην Ασία, τις Κάτω Χώρες (οι οποίες περιελάμβαναν εδάφη της Βουργουνδίας και της Γερμανίας), το μεγαλύτερο τμήμα της σύγχρονης Ιταλίας στην Ευρώπη, και από το 1580 έως το 1640 την Πορτογαλία, την Πορτογαλική Αυτοκρατορία και ποικίλα άλλα εδάφη, όπως τη Μάλτα στη Μεσόγειο και μικρούς θύλακες όπως τη Θέουτα και το Οράν στη Βόρεια Αφρική. Συνολικά, η Ισπανία των Αψβούργων ήταν, για πάνω από έναν αιώνα, η μέγιστη δύναμη του κόσμου. Για αυτό τον λόγο, αυτή η περίοδος της Ισπανικής ιστορίας έχει επίσης αναφερθεί ως η "Εποχή της Επέκτασης".
Ισπανία των Αψβούργων Monarquía Católica Monarquía Hispánica Monarquía de España[1] | ||||||
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
Χάρτης του 1570 της Ιβηρικής Χερσονήσου | ||||||
Πρωτεύουσα | Μαδρίτη (1561-1601) Βαγιαδολίδ (1601-1606) Μαδρίτη (1606-1700) | |||||
Πολίτευμα | Μοναρχία | |||||
Ιστορική εποχή | Πρώιμη Σύγχρονη περίοδος | |||||
- | ένωση της Καστίλης και της Αραγωνίας | 1469 | ||||
- | άνοδος του Φιλίππου Α΄ της Καστίλης | 27 Ιουνίου | ||||
- | κατάκτηση της Ιβηρικής Ναβάρρας | 1512 | ||||
- | Ολλανδική Εξέγερση | 1568–1648 | ||||
- | Ιβηρική Ένωση | 1580–1640 | ||||
- | Γαλλοϊσπανικός Πόλεμος | 1635–1659 | ||||
- | Πόλεμος της Πορτογαλικής Παλινόρθωσης | 1640–1668 | ||||
- | θάνατος του Καρόλου Β' | 1 Νοεμβρίου | ||||
Κατά τους ύστερους Αψβούργους βασιλείς, και κυρίως στο δεύτερο μισό του 17ου αιώνα, η Ισπανία βίωσε μια βαθμιαία πολιτική και πολιτισμική παρακμή.
Η ναυτική υπεροχή της Ισπανίας τον 16ο αιώνα φάνηκε από τη νίκη εναντίον των Οθωμανών στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571 (η οποία ήταν σημαντική για τους Ισπανούς και τους Χριστιανούς συνολικά). Από το μέγεθος της Ισπανικής Αρμάδας το 1588 και μια σειρά νικών εναντίον της Αγγλίας στον Αγγλοϊσπανικό Πόλεμο του 1585–1604. Όμως κατά τη διάρκεια των μέσων δεκαετιών του 17ου αιώνα η ναυτική δύναμη της Ισπανίας εισήλθε σε μακρά παρακμή με αυξανόμενες ήττες εναντίον των Ηνωμένων Επαρχιών. Στη ξηρά η Ισπανία των Αψβούργων ενεπλάκη στον Τριακονταετή Πόλεμο, και στο δεύτερο ήμισυ του 17ου αιώνα οι Ισπανοί ηττήθηκαν από τους Γάλλους, υπό τον Βασιλιά Λουδοβίκο ΙΔ'. Η Αψβουργική διοίκηση στην Ισπανία έληξε με τον θάνατο το 1700 του Καρόλου Β' ο οποίος οδήγησε στον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής και στην κατάληψη της Ισπανίας από τον Οίκο των Βουρβόνων.
Τα χρόνια των Αψβούργων ήταν επίσης μια Ισπανική Χρυσή Εποχή της πολιτισμικής άνθησης. Μεταξύ των προεξεχουσών μορφών της περιόδου ήταν ο Ντιέγο Βελάθκεθ, ο Ελ Γκρέκο, ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες, η Τερέσα της Άβιλα, ο Πέδρο Καλδερόν ντε λα Μπάρκα, ο Φρανθίσκο ντε Βιτόρια, ο Ντομίνγκο ντε Σότο και ο Φρανθίσκο Σουάρεθ.