Θεόφιλος Χάνσεν

Ο Τέοφιλ Χάνσεν, γνωστός με το εξελληνισμένο όνομα Θεόφιλος Χάνσεν (γερμανικά: Theophil Edvard Freiherr^[14] von Hansen, δανικό όνομα: Theophilus Hansen), (13 Ιουλίου 1813 - 17 Φεβρουαρίου 1891) ήταν Δανός αρχιτέκτονας, εκπρόσωπος του νεοκλασικισμού και του ιστορικισμού.

Θεόφιλος Χάνσεν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Theophil von Hansen (Γερμανικά)
Γέννηση	13  Ιουλίου 1813[1][2][3] Κοπεγχάγη
Θάνατος	17  Φεβρουαρίου 1891[1][2][4] Βιέννη[5]
Τόπος ταφής	Κεντρικό Νεκροταφείο της Βιέννης
Χώρα πολιτογράφησης	Αυστρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά[6][7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αρχιτέκτονας[8][9][10] διδάσκων πανεπιστημίου καθηγητής[9][5]
Εργοδότης	Βασιλική Δανέζικη Ακαδημία Καλών Τεχνών
Περίοδος ακμής	1833[11] - 1891[11]
Οικογένεια
Αδέλφια	Χανς Κρίστιαν Χάνσεν[12]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	μέλος της Ακαδημίας Αθηνών
Βραβεύσεις	Βασιλικό Χρυσό Μετάλλιο του Βασιλικού Ινστιτούτο Βρετανών Αρχιτεκτόνων (1888) Βαυαρικό Μαξιμιλιανό Τάγμα για τις Επιστήμες και Τέχνες (1875) επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Βιέννης[13] Επίτιμος πολίτης της Βιέννης (1883)
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Τέοφιλ Έντβαρντ Χάνσεν γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη. Μαθήτευσε κοντά στον Καρλ Φρήντριχ Σίνκελ και σπούδασε στη Βιέννη. Το 1837 μετακόμισε στην Αθήνα όπου σπούδασε αρχιτεκτονική και σχέδιο με ενδιαφέρον στη βυζαντινή αρχιτεκτονική. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός για τις κατασκευές του στη Βιέννη, καθώς και για τα έργα του στην Αθήνα, μεταξύ των οποίων είναι η Σιναία Ακαδημία (Ακαδημία Αθηνών)^[15] και η Βαλλιάνειος Εθνική Βιβλιοθήκη^[16], τα οποία, μαζί με το Πανεπιστήμιο Αθηνών, έργο τού αδελφού του, Χανς Κρίστιαν Χάνσεν, απαρτίζουν τη λεγόμενη «νεοκλασική τριλογία της Αθήνας». Συνεργάστηκε με γνωστούς αρχιτέκτονες της εποχής του όπως ο Όττο Βάγκνερ. Το 1884 ο Φραγκίσκος Ιωσήφ της Αυστρίας του απένειμε τον τίτλο του Βαρόνου (Freiherr).

Πέθανε στη Βιέννη σε ηλικία 77 ετών.

Έργα

Στην Ελλάδα:

• Εθνικό Αστεροσκοπείο, Αθήνα (1842).
• Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, Αθήνα (από το 1888).
• Ζάππειο, Αθήνα (1874-1888).
• Μέγαρο Ακαδημίας Αθηνών (αρχίζοντας το 1856).
• Μέγαρο Μαυρομιχάλη, 1870, Λεωφόρος Αμαλίας & Ξενοφώντος, Αθήνα. Ήταν η κατοικία του Κυριακούλη Π. Μαυρομιχάλη (1849-1916).^[17]
• Παλιό Δημοτικό Νοσοκομείο, Πάτρα, 1857.

Στο εξωτερικό:

• Ακαδημία Καλών Τεχνών, Βιέννη (1871-1876).
• Ελληνορθόδοξος Καθεδρικός Ναός της Αγίας Τριάδος, Βιέννη (1858-1861).
• Κτίριο Αυστριακού Κοινοβουλίου, Βιέννη (1874-1883).
• Μουζίκφεραϊν, Βιέννη (1867-1870).
• Μουσείο Στρατιωτικής Ιστορίας, Βιέννη (1856).
• Παλαί Τοντέσκο, Ρίνγκστρασσε, Βιέννη (1861-1864).
• Παλάτι του αρχιδούκα Γουλιέλμου (πλέον Μέγαρο Ντόιτσμαϊστερ), Βιέννη (1864-1868).
• Παρεκκλήσι του προτεσταντικού κοιμητηρίου Ματσλάινσντορφ, Βιέννη (1858).
• Χρηματιστήριο, Βιέννη (1874-1877).
• Κάστρο Νάντελμπουργκ, Λίχτενβαιρτ, Κάτω Αυστρία (1880-1882).
• Νέα Λουθηρανική Εκκλησία, Κέζμαροκ (1879-1892).
• Μέγαρο συναυλιών της φιλαρμονικής του Μπρνο (1871-1873).

Φωτογραφίες έργων

• 
  Reichsrat, Το Αυστριακό Κοινοβούλιο στη Βιέννη
• 
  Wiener Musikverein, αίθουσα συναυλιών στη Βιέννη
• 
  Ακαδημία Αθηνών
• 
  Το Ζάππειο στην Αθήνα

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11955777m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
3. (Δανικά, Αγγλικά) Kunstindeks Danmark. 2242. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. «Theofilus Edvard Hansen». (Ολλανδικά) RKDartists. 35896.
5. Research Library in Olomouc: (Τσεχικά) REGO. aleph.vkol.cz/F/?func=find-c&ccl_term=sys%3D000008550&local_base=svk04. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2024.
6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11955777m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
7. CONOR.SI. 18120035.
8. «Hansen, Theophil» (Γερμανικά) σελ. 330.
9. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/27053. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
10. arch-pavouk.cz/index.php/architekti/102-103-hansen-theophilus-edvard-von. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2023.
11. (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/35896. Ανακτήθηκε στις 22  Σεπτεμβρίου 2022.
12. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 1  Δεκεμβρίου 2017. 500008153. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2021.
13. geschichte.univie.ac.at/en/persons/theophil-hansen-prof.
14. Ο τίτλος Freiherr (Φράιχερ) αποδίδεται ως "βαρώνος". Ιστορικά αποτελούσε την κατώτερη βαθμίδα ευγενείας, που επέτρεπε στον κάτοχό του να φέρει το πρόθεμα "φον". Μετά την κατάργηση των τίτλων ευγενείας το 1919, ενίοτε φέρεται ως μέρος του επιθέτου για λόγους παράδοσης. Η γυναικεία του μορφή απαντάται ως Freifrau (Φράιφραου) ή Freiin (Φράιϊν).
15. «Ακαδημια Αθηνων». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2006. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2006.
16. «Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος - Κεντρικό κτίριο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2007.
17. Αναστασίου Μαρία. Η Επίδραση του Νεοκλασικισμού στην Αθήνα: Το Μέγαρο Μαυρομιχάλη.