Εθνική Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού, ο πλήρης επίσημος τίτλος της οποίας είναι «Ανωτάτη Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών» (École Nationale Supérieure des Beaux-Arts, ENSB-A),[2] βρίσκεται βόρεια της λεωφόρου Σαιν-Ζερμαίν-ντε Πρε (Boulevard Saint-Germain-des-Prés), με κύρια είσοδο από την οδό Μποναπάρτ αριθ. 14 (14, Rue Bonaparte), στην Αριστερή Όχθη (Rive Gauche) του Σηκουάνα στο Παρίσι. Απέναντι από τη Σχολή βρίσκεται το Μουσείο του Λούβρου. Στα αριστερά του, το μουσείο Ορσαί και στα δεξιά, το Ινστιτούτο της Γαλλίας. Η περιοχή ήταν από παλιά τόπος συγκέντρωσης καλλιτεχνών. Μετρό: Saint-Germain-des-Prés.[3]
Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού | |
---|---|
École nationale supérieure des beaux-arts | |
Είδος | σχολή τέχνης, γκραντ εκόλ και μουσείο |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | |
Χώρα | Γαλλία |
Έναρξη κατασκευής | 20 Απριλίου 1797 και 1648[1] |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Η Σχολή Καλών Τεχνών ιδρύθηκε το 1648 από τον Γάλλο ζωγράφο και θεωρητικό της τέχνης Σαρλ Λε Μπρεν (1619-1690), ως «Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής», και αποτελεί δημόσιο ίδρυμα. [4]Στεγάζεται σε διάφορα κτίρια, το πιο μεγαλοπρεπές από τα οποία είναι το «Μέγαρο Σπουδών» (Palais des Études) του 19ου αιώνα. Πολλοί διάσημοι Γάλλοι και αλλοδαποί ζωγράφοι, γλύπτες και αρχιτέκτονες έχουν σπουδάσει στα εργαστήρια της σχολής.[5]
Η εξωτερική κύρια είσοδος της σχολής, που οδηγεί σε ένα πλατύ προαύλιο, κοσμείται με τις πελώριες προτομές του Πιερ Πωλ Πυζέ και του Νικολά Πουσέν, φιλοτεχνημένα το 1838. Στην καρδιά του κτιριακού συγκροτήματος της σχολής βρίσκεται το ημικυκλικό αμφιθέατρο των αποφοιτήσεων, το λεγόμενο «Ημικύκλιο της Τιμής» (Hémicycle d’ Honneur), που διακοσμείται με την εκπληκτική 27 μέτρων τοιχογραφία του Πωλ Ντελαρός. [6]Ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον έχει η ανοιχτή με στοές «Αυλή με τις Μουριές» (Cour des Mûriers), που περιβάλλεται από γλυπτές δημιουργίες.[7]
Η Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού διαθέτει μεγάλη συλλογή με ιταλικής και γαλλικής τέχνης χαρακτικά, χρονολογούμενα από τον 16ο έως τον 18ο αιώνα. Η συλλογή ζωγραφικής ξεπερνά τους 2.000 πίνακες, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται έργα των Άντονυ Βαν Ντάικ, Υασίντ Ριγκώ, Ζαν-Ονορέ Φραγκονάρ και Ζαν Ωγκύστ Ντομινίκ Ενγκρ. Υπάρχουν επίσης 3.700 γλυπτά και περίπου 20.000 σχέδια των Μιχαήλ Αγγέλου, Πριματίτσιο, Ντύρερ, Ρέμπραντ, Πάολο Βερονέζε, Ενγκρ, Νικολά Πουσέν, Φρανσουά Μπουσέ, Πιερ Αλεσίνσκυ κ.ά.[6]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.