Βόρεια Δοβρουτσά

Η Βόρεια Δοβρουτσά (ρουμανικά: Dobrogea de Nord ή απλά Dobrogea, βουλγαρικά: Северна Добруджа) είναι το τμήμα της Δοβρουτσάς εντός των συνόρων της Ρουμανίας. Βρίσκεται μεταξύ του κάτω ποταμού Δούναβη και της Μαύρης Θάλασσας. Στα νότια συνορεύει με τη Νότια Δοβρουτσά, η οποία είναι μέρος της Βουλγαρίας.

Χάρτης της Ρουμανίας με τη Βόρεια Δοβρουτσά επισημασμένη με πορτοκαλί χρώμα.

Ιστορία

Προστατευόμενες αρχαιολογικές και φυσικές περιοχές στη Ρουμανική Δοβρουτσά.

Γύρω στο 600 π.Χ., οι Έλληνες αποίκησαν την ακτή της Μαύρης Θάλασσας και ίδρυσαν πολυάριθμα φρούρια: Τόμις (σημερινή Κωνστάντζα), Κάλλατις, Ίστρια, Αργάμουμ, Ηράκλεια, Αίγυσος. Μετά το ξεθώριασμα του ελληνικού πολιτισμού, η Ηράκλεια έγινε ρωμαϊκή επαρχία. Ένα από τα καλύτερα διατηρημένα απομεινάρια αυτής της περιόδου είναι η ακρόπολη Ενισάλα.^[1]

Μεταξύ του 7ου και του 14ου αιώνα, η Δοβρουτσά ήταν μέρος της Πρώτης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας και της Δεύτερης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας.

Για μια σύντομη περίοδο τον 14ο αιώνα, η Δοβρουτσά έγινε μέρος της Βλαχίας υπό την κυριαρχία του Bοεβόδα Μίρτσεα του Γηραιού. Ωστόσο, η περιοχή έπεσε υπό οθωμανική κυριαρχία από τα μέσα του 15ου αιώνα μέχρι το 1878, όταν απονεμήθηκε στη Ρουμανία για το ρόλο της στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο (1877-1878) και ως αποζημίωση για τη μεταφορά μιας περιοχής που εν μέρει επικαλύπτεται από τη Νότια Βεσσαραβία.^[2] Σύμφωνα με τις συνθήκες του Αγίου Στεφάνου και του Βερολίνου, η Ρουμανία έλαβε τη Βόρεια Δοβρουτσά ενώ το πρόσφατα ανακτημένο Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας έλαβε το μικρότερο νότιο τμήμα της περιοχής. Μετά τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο το 1913, η Ρουμανία προσάρτησε επίσης τη βουλγαρική Νότια Δοβρουτσά, την οποία κυβέρνησε μέχρι την υπογραφή της Συνθήκης της Κραϊόβα το 1940. Η συνθήκη εγκρίθηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο,^[3] τη Γαλλία του Βισύ, τη Ναζιστική Γερμανία, το Βασίλειο της Ιταλίας, την Σοβιετική Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες.^[4] Περιλάμβανε ανταλλαγή πληθυσμών που απομάκρυνε τη βουλγαρική μειονότητα από τη Βόρεια Δοβρουτσά, η οποία εκκενώθηκε στο νότιο τμήμα. Ταυτόχρονα, οι Ρουμάνοι (συμπεριλαμβανομένων των Αρμάνων και των Βλαχομογλενίτων) από τη Νότια Δοβρουτσά μεταφέρθηκαν βόρεια των συνόρων.^[5][6][7] Υπάρχει επίσης ένα ουγγρικό χωριό Τσάνγκο στη Βόρεια Δοβρουτσά, στην επαρχία Κωνστάντζα, γνωστό ως Οϊτούζ.^[8]

Γεωγραφία

Η επικράτεια της Βόρειας Δοβρουτσάς σχηματίζει τώρα τις Επαρχίες Κωνστάντζα και Τούλτσεα, με συνολική έκταση 15.570 χλμ² και σημερινό πληθυσμό λίγο κάτω από 900.000 κατοίκους.^[9]

Πόλεις

• Κωνστάντζα
• Τούλτσεα
• Μεντζίντια
• Καλλατίς

Σύμβολα

Εθνόσημο της ρουμανικής Δοβρουτσάς

Η Βόρεια Δοβρουτσά αντιπροσωπεύεται από δύο δελφίνια στο Εθνόσημο της Ρουμανίας.

Ξεκινώντας από το 2015, η Ρουμανία γιορτάζει την Ημέρα της Δοβρουτσάς στις 14 Νοεμβρίου, σηματοδοτώντας την ενσωμάτωση της Βόρειας Δοβρουτσάς το 1878 στο Βασίλειο της Ρουμανίας μετά τη Συνθήκη του Βερολίνου.^[10]

Δείτε επίσης

• Νότια Δοβρουτσά

Παραπομπές

1. «Dobrogea fortresses and history». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2021.
2. Woolf, Stuart Joseph (21 Δεκεμβρίου 1995). Nationalism in Europe, 1815 to the present: a reader. Routledge. σελ. 115. ISBN 978-0-415-12563-5.
3. The New York Times, July 26, 1940, "Britain recognizes the "fundamental justice" of Bulgaria's claim against Rumania for return of the wheat-growing section of Southern Dobruja"
4. Кузманова, Антонина. От Ньой до Крайова. Въпросът за Южна Добруджа в международните отношения /1919-1940/, София 1989, с. 287-288.
5. Ντελίταντ, Ντένις (2006). Hitler's forgotten ally: Ion Antonescu and his regime, Romania 1940-1944. Palgrave Macmillan. σελίδες 1–376. ISBN 9781403993410.
6. Costea, Maria (2009). «Aplicarea tratatului româno-bulgar de la Craiova (1940)» (στα ρουμανικά). Anuarul Institutului de Cercetări Socio-Umane "Gheorghe Șincai" al Academiei Române (12): 267–275. http://ceeol.com/search/article-detail?id=257706.
7. Țîrcomnicu, Emil (2014). «Historical aspects regarding the Megleno-Romanian groups in Greece, the FY Republic of Macedonia, Turkey and Romania». Memoria Ethnologica 14 (52–53): 12–29. https://www.memoria-ethnologica.ro/wp-content/uploads/me_vol_52_53/pdf/me_52_53_p_012_029_emil_tircomnicu.pdf.
8. Iancu, Mariana (25 Απριλίου 2018). «Fascinanta poveste a ceangăilor care au ridicat un sat în pustiul dobrogean stăpânit de șerpi: "Veneau coloniști și ne furau tot, până și lanțul de la fântână"» (στα ρουμανικά). Adevărul. https://adevarul.ro/locale/constanta/fascinanta-poveste-ceangailor-ridicat-sat-pustiul-dobrogean-stapanit-serpi-veneau-colonisti-furau-tot-lantul-fantana-1_5adf10b9df52022f752e07de/index.html.
9. 2011 census results per county, cities and towns «Populația stabilă pe sexe, după etnie – categorii de localități, macroregiuni, regiuni de dezvoltare și județe» (στα Ρουμανικά). Institutul Național de Statistică. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (XLS) στις 15 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2015.
10. «Legea nr. 230/2015 privind instituirea zilei de 14 noiembrie - Ziua Dobrogei» (στα Ρουμανικά). Monitorul Oficial. 7 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2020.