![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b8/Aristaeus_Bosio_Louvre_LL51.jpg/640px-Aristaeus_Bosio_Louvre_LL51.jpg&w=640&q=50)
Αρισταίος (μυθολογία)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Στην αρχαία ελληνική μυθολογία ο Αρισταίος ("πολύ εξαιρετικός", "πολύ χρήσιμος") ήταν λατρευτικός ήρωας. Στον Αρισταίο πιστώνεται η ανακάλυψη μιας μεγάλης σειράς από τέχνες όπως η κτηνοτροφία, το άρμεγμα, η παρασκευή τυριού, η καλλιέργεια της ελιάς και η μελισσοκομία.[1][2][3] Ο Αρισταίος ήταν γιος του θεού Απόλλωνος και της Νύμφης Κυρήνης κόρης του Πηνειού ποταμού. Η λατρεία του εξαπλώθηκε σε μια μεγάλη σειρά από περιοχές στις οποίες διαδόθηκαν αυτές οι τέχνες όπως Βοιωτία, Αρκαδία, Κέα, Σικελία, Σαρδηνία, Θεσσαλία και Μακεδονία. Δεν ήταν τόσο σημαντική μορφή λατρείας στην αρχαία Αθήνα όσο στη Βοιωτία που λατρεύεται σαν "φτερωτός Απόλλων", άντρας της Αυτονόης της κόρης του Κάδμου του ιδρυτή της Θήβας.[4] Στη βοιωτική κεραμική ο Αρισταίος παριστάνεται σαν φτερωτός νέος όπως οι Βορεάδες, οι θεότητες του βορείου ανέμου.[5] Τα παιδιά του ήταν ο Ακταίωνας, η Μάκρις και πιθανότατα ο Καλλίκαρπος στη Σαρδηνία.[6] Επίσης, ο Αρισταίος είναι γνωστός για την ερωτική επίθεση που έκανε στην Ευρυδίκη, σύζυγο του Ορφέα, η οποία κατέληξε με τον θάνατο της γυναίκας από δάγκωμα φιδιού.[7]