Αποανάπτυξη
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η αποανάπτυξη είναι πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό κίνημα το οποίο βασίζεται σε ιδέες που απορρέουν από τα Οικολογικά Οικονομικά, την Πολιτική Οικολογία, τον Αντικαταναλωτισμό και τον Αντικαπιταλισμό. Οι υπέρμαχοι της αποανάπτυξης (θεωρητικοί και ακτιβιστές) υποστηρίζουν πως η συρρίκνωση της παραγωγής και της κατανάλωσης μπορεί να αυξήσει την ευημερία των ανθρώπων, βοηθώντας παράλληλα στην εδραίωση βιώσιμων συνθηκών διαβίωσης και στην περιβαλλοντική ισορροπία στον πλανήτη. Η αποανάπτυξη αποτελεί ένα παγκόσμιο κίνημα καθώς και ένα, σχετικά νέο, ακαδημαϊκό ερευνητικό πεδίο.[1]
Διακρίνουμε τρία βασικά χαρακτηριστικά για μια αποαναπτυξιακή οπτική της κοινωνίας,[2][3] όπου οι οικονομικές δραστηριότητες θα πρέπει να:
- Οριοθετούνται από τα περιβαλλοντικά όρια σε πλανητικό και τοπικό επίπεδο.
- Προωθούν τη δικαιοσύνη και το δικαίωμα στην ευημερία για όλους στο χρόνο (διαγενεακά) και στο χώρο (παγκόσμια).
- Χαρακτηρίζονται από μια διασπορά ισχύος με συμμετοχή και έλεγχο των πολιτών.
Έχει διατυπωθεί η άποψη[2][4] ότι «ο ορίζοντας των εγχειρημάτων αυτοδιαχείρισης και αποανάπτυξης είναι η επίτευξη της πολιτικής και υλικής αυτονομίας, δηλαδή η σταδιακή απομάκρυνση από το κράτος και την καπιταλιστική αγορά, ως μορφές κοινωνικής οργάνωσης και ως κυρίαρχους θεσμούς και η αντικατάστασή τους από ριζοσπαστικά δημοκρατικές εναλλακτικές».