Αλέξανδρος (τύραννος Κορίνθου)

Ο Αλέξανδρος (απεβ. 247 π.Χ.) ήταν ένας Μακεδόνας κυβερνήτης και τύραννος της Κορίνθου. Ήταν γιος του ιστορικού Κρατερού, που κυβέρνησε την Κόρινθο και τη Χαλκίδα πιστά για τον ετεροθαλή αδελφό του Αντίγονο Β΄ Γονατά, βασιλιά της Μακεδονίας. Γονείς του Κρατερού ήταν ο Κρατερός (στρατηγός του Αλεξάνδρου Γ΄ του Μεγάλου) και η Φίλα των Αντιπατριδών, κόρη του Αντίπατρου. Σύμφωνα με μία σημείωση στον Λίβιο (ΧΧΧV, 26), η μητέρα του μπορεί να λεγόταν Νίκαια και το ίδιο και η σύζυγός του.

Νόμισμα του Αντιγόνου Β΄ της Μακεδονίας, από τον αποίο αποστάτησε ο Αλέξανδρος της Κορίνθου. Μετά το τέλος του Αλεξάνδρου, ο Αντίγονος Β΄ κατόρθωσε να ανακτήσει την Κόρινθο.

Αλέξανδρος (τύραννος Κορίνθου)
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	290 π.Χ. (περίπου)[1]
Θάνατος	245 π.Χ. (περίπου)[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	αρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Νίκαια η Κορίνθια[2]
Γονείς	Κρατερός ο ιστορικός[3][2]
δεδομένα

Βιογραφία

Διαδέχθηκε το 263 π.Χ. τον πατέρα του ως κυβερνήτης της Κορίνθου και της Χαλκίδας. Η θέση δεν ήταν μόνο η διοίκηση της Μακεδονικής φρουράς, αλλά είχε πολύ μεγαλύτερη δικαιοδοσία και έμοιαζε περισσότερο με βασιλεία ή τυραννία. Για μερικά έτη ο Αλέξανδρος έμεινε πιστός στον Αντίγονο Β΄, αλλά το 253 αποδέχθηκε επιχορηγήσεις του Πτολεμαίου Β΄ Φιλαδέλφου της Αιγύπτου και αποφάσισε να αμφισβητήσει τη Μακεδονική υπεροχή, ζητώντας ανεξαρτησία ως τύραννος.

Η απώλεια της Κορίνθου και της Εύβοιας ήταν ένα σχεδόν ανεπανόρθωτο πλήγμα για την ηγεμονία της Μακεδονίας στην Ελλάδα. Ο Αντίγονος Β΄ προσπάθησε να τα ανακτήσει συμμαχώντας με την Αθήνα, το Άργος και τη Σικυώνα, αλλά ο Αλέξανδρος κατόρθωσε να πάρει τη Σικυώνα με το μέρος του και έπειτα να συμμαχήσει με την Αχαϊκή Συμπολιτεία. Ο Αντιγονος Β΄ δέχθηκε επίθεση από έναν που εξεγέρθηκε στις Κυκλάδες, υποστηριζόμενος από τον Πτολεμαίο Β΄, έτσι δεν μπόρεσε να προστατεύσει τους συμμάχους του. Έτσι το 249 ο Αλέξανδρος επέτυχε νίκες επί της Αθήνας και του Άργους και τον επόμενο χρόνο πιθανώς ανάγκασε τους εχθρούς του να αποδεχθούν ανακωχή.

Στην ακμή της εξουσίας του ο Αλέξανδρος απεβίωσε το 247 υπό συνθήκες, που οδήγησαν τους συγχρόνους του να πιστέψουν ότι δηλητηριάστηκε από τον Αντίγονο Β΄. Η χήρα του Νίκαια ανέλαβε τον έλεγχο των ιδιοκτησιών του, αλλά μετά το τέλος του προστάτη της Πτολεμαίου Β΄ το 246, η θέση της αποδυναμώθηκε. Όταν ο Αντίγονος Β΄ κατάφερε ναυτική νίκη επί των εχθρών του και μία επιδρομή των Αιτωλών στη Βοιωτία απείλησε τη Χαλκίδα, την Αττική και την Κόρινθο, η Νίκαια αποδέχθηκε να παντρευτεί τον γιο του Δημήτριο Β΄ Αιτωλικό. Κατά τις εορτές του γάμου, τον χειμώνα του 245/244, ο Αντίγονος Β΄ πήρε τη φρουρά της Ακροκορίνθου και ανέκτησε τον έλεγχο της προηγούμενης κτήσης του.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε τη Νίκαια την Κορίνθια. Όταν ο Αλέξανδρος απεβίωσε, η Νίκαια αναγκάστηκε να παντρευτεί τον Δημήτριο Β΄ τον Αιτωλικό.

Πηγές

• Aratos of Sicyon by F. W. Walbank, Cambridge University Press, 1933, pp. 29–45 and 203f.
• Smith, William, ed. (1870). "Nicaea 2" . Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology.

Αναφορές

1. «Oxford Classical Dictionary» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2012. 285. Ανακτήθηκε στις 28  Φεβρουαρίου 2021. ISBN-13 978-0-19-173525-7.
2. Adolf Wilhelm: «Alexandros 15» (Γερμανικά) 1893. Ανακτήθηκε στις 14  Νοεμβρίου 2023.
3. «Oxford Classical Dictionary» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2012. 285. Ανακτήθηκε στις 14  Νοεμβρίου 2023. ISBN-13 978-0-19-173525-7.