Ο Ύλλος (και σπανιότερα Ύλλας ή Ύλλης) ήταν γιος του Ηρακλή και της Δηιάνειρας, σύζυγος της Ιόλης[2]. Τον θεωρούσαν επώνυμο της δωρικής φυλής των Υλλέων. Μετά τον θάνατο του πατέρα του είχε πιθανώς υιοθετηθεί από τον Αιγιμιό.
| Ύλλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Τόπος ταφής | Hyllos's tomb in Megara[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ιόλη |
| Τέκνα | Κλεοδαίος Evaechme |
| Γονείς | Ηρακλής και Δηιάνειρα |
| Αδέλφια | Μακαρία του Ηρακλή Γληνεύς Ctesippus |
| Οικογένεια | Ηρακλείδες |
Ο Ηρακλής έχοντας ολοκληρώσει τους 12 άθλους του διώχθηκε από τον βασιλιά της Τίρυνθας Ευρυσθέα ως σφετεριστής του θρόνου και πέθανε ως εξόριστος χωρίς ποτέ να επιστρέψει στην πατρίδα του. Οι απόγονοί του, οι Ηρακλείδες, με αρχηγό τον Ύλλο πάντα επιθυμούσαν να επιστρέψουν στα πατρώα εδάφη και να διεκδικήσουν τον θρόνο (βλ. Επάνοδος των Ηρακλειδών). Συμμαχώντας με τους Αθηναίους πολεμούν εναντίον του Ευρυσθέα, τον φονεύουν και καταστρέφουν τον στρατό του[3]. Με οδηγό τον Ύλλο κατέλαβαν όλες σχεδόν τις πόλεις της, αλλά μετά από ένα χρόνο περίπου εμφανίσθηκε εκεί μία θανατηφόρα επιδημία και ο χρησμός που ζήτησαν ανέφερε πως αυτή ήταν εκδήλωση της «θείας οργής» επειδή είχαν επιστρέψει πριν από τον καθορισμένο «από το πεπρωμένο» χρόνο. Υπακούοντας τότε στη «θέληση των θεών», οι Ηρακλείδες εγκατέλειψαν την Πελοπόννησο και ξαναγύρισαν στην Αττική, όπου εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Μαραθώνα.
Μόλις τα τελευταία ίχνη της επιδημίας εξαφανίστηκαν, ο Ύλλος κατέφυγε στο Μαντείο των Δελφών και ζήτησε χρησμό για το πότε έπρεπε να ξαναγυρίσουν στην Πελοπόννησο. Του δόθηκε τότε ο χρησμός ότι ο κατάλληλος χρόνος θα ήταν «μετά τον τρίτο θερισμό» ή «μετά την τρίτη σοδειά». Ανάμεσα σε όλους τους αδελφούς του, ο Ύλλος ήταν ο πραγματικός κληρονόμος του Ηρακλή και αυτός που είχε ζήσει τον περισσότερο καιρό μαζί του και ανατράφηκε κοντά του. Για τους λόγους αυτούς ο Ύλλος είχε αναγνωρισθεί από τους Ηρακλείδες αρχηγός τους και σε αυτόν είχαν αναθέσει να τους οδηγήσει στην εστία τους. Αμέσως μετά τον χρησμό αυτόν λοιπόν, ο Ύλλος επικεφαλής των αδελφών του επεχείρησε να περάσει τον Ισθμό της Κορίνθου. Εκεί όμως συνάντησε παρατεταγμένο τον στρατό του Εχέμου, του βασιλιά της Τεγέας. Αντί για μάχη, προτιμήθηκε από τις δύο πλευρές μία μονομαχία ανάμεσα στους αρχηγούς τους. Σε αυτή σκοτώθηκε ο Ύλλος, κι έτσι οι Ηρακλείδες επέστρεψαν πίσω[3].
Ο τάφος του Ύλλου υποτίθεται ότι βρισκόταν κοντά στα Μέγαρα. Ηρώο του βρισκόταν και στην Αθήνα, βόρεια από την Ακρόπολη, κοντά στο ιερό του Αχελώου. Ο Ύλλος λατρευόταν επίσης στη Σπάρτη, στο Άργος και στην Τροιζήνα.
- Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
