Αμερικανός καλαθοσφαιριστής From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Έλβιν Έρνεστ Χέις (αγγλικά: Elvin Ernest Hayes, γεννημένος στις 17 Νοεμβρίου 1945) είναι Αμερικανός πρώην επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής. Ένας από τους καλύτερους πάουερ φόργουορντ όλων των εποχών,[1][2] είναι μέλος της επετειακής επιλογής των 50 και 75 χρόνων του ΝΒΑ και μέλος του Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.[3][4]
  | |
|---|---|
 Με τους Σαν Ντιέγκο Ρόκετς το 1969. | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Εθνικότητα | Αμερικανική |
| Γέννηση | 17 Νοεμβρίου 1945 Ρέιβιλ, Λουιζιάνα, ΗΠΑ |
| Ύψος | 2,06 μ. |
| Νεανικοί σύλλογοι | |
| Κολέγιο | Houston Cougars men's basketball |
| Στοιχεία καριέρας | |
| Ντραφτ | 1968 / Γύρος: 1 / Επιλογή:1η από τους Σαν Ντιέγκο Ρόκετς |
| Αθλ. καριέρα | 1968 - 1984 |
| Θέση | Πάουερ φόργουορντ |
| Καριέρα σε συλλόγους | |
| 1968 - 1972 |  Σαν Ντιέγκο Ρόκετς |
| 1972 - 1981 | Ουάσινγκτον Μπούλετς |
| 1981 - 1984 | Χιούστον Ρόκετς |
Ο Χέις γεννήθηκε σε μία μικρή πόλη 5.000 κατοίκων του νότου, όπου οι φυλετικές προκαταλήψεις ήταν «χοντρές σαν το βαμβάκι σε ένα χωράφι» και οι καταχρήσεις εναντίον των μαύρων ήταν ανεξέλεγκτες, ο πατέρας του του έμαθε την αξία της υπερηφάνειας και την ανάγκη να απαιτεί σεβασμό. Ο Χέις είδε το μπάσκετ ως δωρεάν βόλτα από τη φτώχεια του Ρέιβιλ, οπότε ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Πανεπιστημίου του Χιούστον για να γίνει ένας από τους πρώτους Αφροαμερικανούς αθλητές του σχολείου. Είπε ότι οι προπονητές του εκεί ήταν οι πρώτοι λευκοί που είχε γνωρίσει και του φερόντουσαν με σεβασμό. Αρχικά ένιωθε μεγάλη δυσπιστία όταν μπήκε στο κολέγιο. Αλλά ως ένας από τους 100 Αφροαμερικανούς σε ένα σχολείο 20.000 ατόμων, έπρεπε να προσαρμοστεί και ο προπονητής του Χιούστον Γκάι Λιούις τον βοήθησε στην προσαρμογή του.[5][6]
Ο Χέις βοήθησε στη δημιουργία μιας δυναμικής ομάδας στο Χιούστον, όπου τελειοποίησε την αλτικότητά του ως τρόπο να σκοράρει εναντίον ψηλότερων παικτών. Ήταν σε ένα παιχνίδι το 1968 που αναδείχθηκε σε εθνικό επίπεδο. Η συνάντηση έφερε την πρώτη ομάδα (UCLA), ομάδα που οδηγούσε σε σειρά νικών 47 παιχνιδιών με την ηγετική παρουσία τον Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, εναντίον της δεύτερης ομάδας του Χιούστον του, που είχε 16–0 νίκες. Το παιχνίδι παίκτηκε στις 20 Ιανουαρίου ενώ το πλήθος των 52.693 ατόμων ήταν στο Άστροντομ και σε για πρώτη φορά σε εθνικό τηλεοπτικό κοινό και κατατάσσεται μεταξύ των μεγαλύτερων αγώνων κολεγίων που διοργανώθηκαν. Το Χιούστον επικράτησε 71–69 με τον Χέις να σημειώνει 39 πόντους και να μαζεύει 15 ριμπάουντ.[7][8] Στην τρίχρονη κολεγιακή καριέρα του είχε μέσο όρο 31,0 πόντους και 17,2 ριμπάουντ.[9]
Οι επιδόσεις του τον οδήγησαν στην πρώτη συνολική επιλογή του ΝΒΑ στα ντραφτ του 1968, όπου επιλέχθηκε τόσο στο NBA όσο και στο AΒΑ. Έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο στις 17 Οκτωβρίου 1968 με τους Σαν Ντιέγκο Ρόκετς στη νίκη τους επί των Σιάτλ Σούπερσονικς με 128–110 μαζεύοντας και 22 ριμπάουντ, επίδοση ρεκόρ για πρώτο αγώνα ρούκι που παραμένει.[10][11] Πρώτευσε του πρωταθλήματος στο σκοράρισμα με 28,4 πόντους μέσο όρο (κάτι που δεν έχει πετύχει κανένας ρούκι παίκτης από τότε), κατέλαβε την τέταρτη θέση στα ριμπάουντ με 17,1 μ.ο. και ξεκίνησε ως βασικός της Δυτικής περιφέρειας στο All-Star Game του NBA. Επίσης σημείωσε ρεκόρ ρούκι του ΝΒΑ για λεπτά που έπαιξαν στην κανονική περίοδο μίας σεζόν (3.695), με μέσο όρο 45,1 λεπτά. Οι Ρόκετς, που είχαν καθηλωθεί την προηγούμενη σεζόν σε επίδοση 15–67 τον προηγούμενο χρόνο, πέτυχαν μεγάλη άνοδο με 37–45 και έφτασαν στα πλέι οφ.[5] Το 1969–70 ο Χέις ήταν για πρώτη φορά κορυφαίος ριμπάουντερ του πρωταθλήματος με μέσο όρο 16,9 ανά αγώνα έχοντας και 27,5 πόντους, αλλά με 27 μόνο νίκες η ομάδα δεν προκρίθηκε στα πλέι οφ.[12] Το 1970–71 ο Χέις σημείωσε την καλύτερη επίδοση του στο σκοράρισμα, με 28,7 πόντους και κατέλαβε την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα στα ριμπάουντ (16,6). Η μεταγραφή του στους πιο ισχυρούς Μπούλετς, του έδωσε τη δυνατότητα να φτάσει το 1975 στους τελικούς του πρωταθλήματος αλλά ο τίτλος πήγε στους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς.[5][13]
Μετά από δύο μέτριες χρονιές για την ομάδα, η σεζόν 1977–78 ήταν και πάλι μέτρια (επίδοση 44–38). Στα πλέι οφ όμως, η κατάσταση άλλαξε εντελώς αποκλείοντας τους Ατλάντα Χοκς, Σαν Αντόνιο Σπερς και Φιλαδέλφεια 76ερς με αντίπαλο μιας άλλης σχετικά άγνωστης ομάδας, των Σιάτλ Σούπερσονικς. Το Σιάτλ και η Ουάσινγκτον αντάλλαξαν νίκες στα πρώτα έξι παιχνίδια, με την έβδομη αναμέτρηση στο Σιάτλ. Μόνο για τρίτη φορά στους 12 τελικούς του ΝΒΑ που είχαν πάει σε επτά παιχνίδια, η φιλοξενούμενη ομάδα σημείωσε νίκη εκτός έδρας, καθώς οι Μπούλετς κατέκτησαν τον τίτλο με θρίαμβο 105–99.[5][14] Ο Χέις είχε μέσο όρο 21,8 πόντους στα πλέι οφ του 1978 και 12,1 ριμπάουντ. Μετά από δέκα σεζόν στο ΝΒΑ, κέρδισε ένα πρωτάθλημα, το μοναδικό στην καριέρα του. Επανήλθε το 1981 στους Ρόκετς όπου και έκλεισε τη σταδιοδρομία του το 1984.[15] Όταν αποχώρησε από την ενεργό δράση είχε το μεγαλύτερο αριθμό αγώνων στο NBA (1.303) χάνοντας μόνο 9 σε 16 χρόνια καριέρας, τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής (50.000), ήταν δεύτερος σκόρερ με 27.313 πόντους (πίσω μόνο από τον Ουίλτ Τσάμπερλεϊν), τρίτος ριμπάουντερ με 16.279 (μετά τους Τσάμπερλεϊν και Ράσελ, τώρα παραμένει τετάρτος[16]) και μέσο όρο πόντων 21,0 και 12,5 ριμπάουντ.[17] Συμμετείχε σε 12 All-Star Game, ενώ σε 6 χρονιές ήταν μέλος των επίλεκτων ομάδων της χρονιάς.[18]
Εισήχθη στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame το 1990 και ακολούθησε καριέρα σχολιαστή αγώνων στο Χιούστον.[19][20] Στις 18 Νοεμβρίου 2022 οι Χιούστον Ρόκετς απέσυραν τη φανέλα με το νούμερο 44 που φορούσε στην ομάδα.[21]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
