συνοδεία

Δείτε επίσης : συνοδείᾳ

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συνοδεία	οι	συνοδείες
γενική	της	συνοδείας	των	συνοδειών
αιτιατική	τη	συνοδεία	τις	συνοδείες
κλητική		συνοδεία		συνοδείες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνοδεία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συνοδεία / συνοδία

η γραφή με ει αναφέρεται ήδη στο Λεξικό του Σουΐδα του 10ου αι. και δικαιολογείται από την ύπαρξη του ρήματος συνοδεύω

Προφορά

ΔΦΑ : /si.noˈði.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐νο‐δεί‐α

παλιότερος συλλαβισμός : συν‐ο‐δεί‐α

Ουσιαστικό

συνοδεία θηλυκό

1. η ενέργεια το ρήματος συνοδεύω, η κίνηση ενός ή περισσότερων ατόμων, οχημάτων, σκαφών κ.λπ., που ακολουθούν, προπορεύονται ή προχωρούν δίπλα σε άλλο άτομο, όχημα κ.λπ., συχνά με σκοπό την προστασία του ή την επίβλεψή του
2. τα άτομα, οχήματα, σκάφη κλπ που συνοδεύουν κάποιον ή κάτι
3. (μουσική) το παίξιμο μουσικού οργάνου ή συνόλου που συνοδεύει την εκτέλεση μιας κύριας μελωδίας από τραγουδιστή ή σολίστα

Άλλες μορφές

• συνοδία

Επίρρημα

συνοδεία

• Η αρχαία δοτική ενικού της λέξης (συνοδείᾳ) χρησιμοποιείται και σήμερα επιρρηματικά (χωρίς να σημειώνεται η υπογεγραμμένη): με συνοδεία

  ↪ Τον μετέφεραν στο δικαστήριο συνοδεία ισχυρής αστυνομικής δύναμης

  ※  Παραδοσιακό έδεσμα της ημέρας του Ευαγγελισμού (...) είναι ο μπακαλιάρος και μάλιστα συνοδεία της γνωστής σκορδαλιάς. (* εφημερίδα Το Βήμα)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συνοδεύω, συν και οδός

Μεταφράσεις

    ουσιαστικό

αγγλικά : accompaniment (en), escort (en) γαλλικά : accompagnement (fr), escorte (fr)

    επίρρημα

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	συνοδείᾱ	αἱ	συνοδεῖαι
γενική	τῆς	συνοδείᾱς	τῶν	συνοδειῶν
δοτική	τῇ	συνοδείᾳ	ταῖς	συνοδείαις
αιτιατική	τὴν	συνοδείᾱν	τὰς	συνοδείᾱς
κλητική ὦ!		συνοδείᾱ		συνοδεῖαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συνοδείᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		συνοδείαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνοδεία < συνοδ(εύω) + -εία < αρχαία ελληνική σύνοδος (=συνοδοιπόρος) < σύν + ὁδός

Ουσιαστικό

συνοδεία θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) άλλη γραφή του συνοδία

Πηγές

• συνοδεία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• συνοδεία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.