συνδρομή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συνδρομή	οι	συνδρομές
γενική	της	συνδρομής	των	συνδρομών
αιτιατική	τη	συνδρομή	τις	συνδρομές
κλητική		συνδρομή		συνδρομές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνδρομή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συνδρομή, σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική secours^[1]

Προφορά

ΔΦΑ : /sin.ðɾoˈmi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συν‐δρο‐μή

Ουσιαστικό

συνδρομή θηλυκό

1. η αρωγή, η βοήθεια προς κάποιον
2. η πληρωμή εγγραφής για συμμετοχή σε σύλλογο, φορέα, ή πληρωμή σε εκδοτική επιχείρηση για παραλαβή εντύπου (συνήθως κατ' οίκον) ή για δικαίωμα πρόσβασης σε υπηρεσίες διάφορων επιχειρήσεων (π.χ. συνδρομητικά τηλεοπτικά κανάλια ή συνδρομητικές ιστοσελιδες)

Μεταφράσεις

    συνδρομή

αγγλικά : aid (en), assistance (en), subscription (en) γαλλικά : abonnement (fr), cotisation (fr), assistance (fr) σουηδικά : abonnemang (sv)

Αναφορές

1. συνδρομή - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

συνδρομή < συνέδραμον (αόριστος του συντρέχω: τρέχω με κάποιον ή συνωθούμαι)

Ουσιαστικό

συνδρομή θηλυκό

1. ταραχώδης συγκέντρωση, συνάθροιση, συρροή, εμφάνιση πολλών μαζί, συνδυασμός

   συνδρομή τῶν ὄχλων εἰς τὴν ἐκκλησίαν

   στενὴ πορθμοῦ συνδρομή

   ἐφάνη συνδρομή ἀγαθῶν ὑπερβάλλουσα... (άρχισαν να συρρέουν αγαθά που ξεπερνούσαν...)

2. τρέξιμο μαζί με κάποιον άλλον
3. (μεταφορικά) το αποτέλεσμα, εκεί που οδηγείται κάτι, το συμπέρασμα

   ἡ συρροή τοῦ λόγου : το συμπέρασμα, το ηθικό δίδαγμα

4. συνδυασμός συμπτωμάτων σε ασθένειες, η κλινική εικόνα

Συγγενικά

• ὁ σύνδρομος, ἡ συνδρομάς, το σύνδρομον : που τρέχουν ο ένας πίσω από τον άλλο, πολύ κοντά, συγκρουονται, ή πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο ή συναντώνται
• συνδρόμως, επίρρημα : επί τα ίχνη, απόκοντα