ντερέκι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ντερέκι	τα	ντερέκια
γενική	του	ντερεκιού	των	ντερεκιών
αιτιατική	το	ντερέκι	τα	ντερέκια
κλητική		ντερέκι		ντερέκια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ντερέκι ή ντιρέκι < (άμεσο δάνειο) τουρκική direk (δοκός, στύλος, ιστός) με τροπή του i σε e λόγω του r.^[1]

Ουσιαστικό

ντερέκι αρσενικό, θηλυκό και ουδέτερο

• (μεταφορικά) ο αδύνατος και πολύ ψηλός

Συνώνυμα

• ψηλολέλεκας
• μαντράχαλος
• όρθιο χιλιόμετρο

Αντώνυμα

• κοντοστούπης
• τρισπίθαμος
• κοντοσαρμάς
• τάπας

Μεταφράσεις

    ντερέκι

Αναφορές

1. ντερέκι - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.