Χεβρώνα

Η Χεβρώνα ή Χεβρών^[5] (αραβικά: الخليل  Αλ-Χαλίλ, εβραϊκά: חֶבְרוֹן ) είναι παλαιστινιακή πόλη στη Δυτική Όχθη, 30 χιλιόμετρα νότια της Ιερουσαλήμ. Στην απογραφή του 2007, η Χεβρώνα είχε συνολικά 163.146 κατοίκους από τους οποίους περίπου 500 ήταν Ισραηλινοί έποικοι. Η Χεβρώνα είναι η μεγαλύτερη πόλη στη Δυτική Όχθη και η δεύτερη μεγαλύτερη στο Κράτος της Παλαιστίνης μετά τη Γάζα. Η πόλη χωρίζεται σε δύο τομείς, τον Η1 που ελέγχεται από τους Παλαιστίνιους και τον Η2 που ελέγχεται από τους Ισραηλινούς και αποτελεί το 20% της πόλης^[6]. Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 930 μέτρων στα βουνά της Ιουδαίας.

Χεβρώνα
Σφραγίδα Έμβλημα
Χεβρώνα
Χώρα	Κράτος της Παλαιστίνης[1]
Διοικητική υπαγωγή	Hebron Subdistrict
• Μέλος του/της	Σύνδεσμος Ιστορικών Πόλεων[2]
Έκταση	74,102 km²
Υψόμετρο	930 μέτρα
Πληθυσμός	215.452 (2016)[3][4]
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Χεβρώνα το 2013

Η πόλη είναι περισσότερο γνωστή ως ο τόπος ταφής των βιβλικών πατριαρχών Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ και των συζύγων τους. Οι τάφοι θεωρείται ότι βρίσκονται στο τύμβο των Πατριαρχών (ή Τζαμί Ιμπραΐμι για τους μουσουλμάνους). Η Χεβρώνα είναι η δεύτερη ιερότερη πόλη στον Ιουδαϊσμό μετά την Ιερουσαλήμ.^[7] Η πόλη θεωρείται επίσης ιερή από τους μουσουλμάνους, λόγω της σχέσης της με τον Αβραάμ^[8], και θεωρείται ως μια από τις τέσσερεις ιερές πόλεις του Ισλάμ.^[9][10][11] Σύμφωνα με την Βίβλο, ο Δαβίδ την έκανε πρωτεύουσα του κράτους των Ιουδαίων για μερικά χρόνια. Το 1099 κατελήφθη από τους Σταυροφόρους και το 1187 από τους μουσουλμάνους, με αρχηγό τον Σαλαντίν. Στις αρχές του 16ου αιώνα πέρασε στη κατοχή των Οθωμάνων και το 1917 των Βρετανών και παρέμεινε σε βρετανική κατοχή μέχρι το 1948, όταν και τη Δυτική Όχθη κατέλαβαν οι Ιορδανοί. Το Ισραήλ κατέλαβε τη περιοχή μετά τον πόλεμο των έξι ημερών. Η πόλη λόγω της ιερής σημασίας τόσο για τους Εβραίους όσο και τους Μουσουλμάνους αποτελεί σημείο τριβής ανάμεσα στις δύο θρησκείες.^[12]

Η Χεβρώνα είναι πολυάσχολος εμπορικός κόμβος στη Δυτική Όχθη, συνεισφέροντας περίπου το ένα τρίτο του ΑΕΠ της περιοχής, κυρίως από τις πώλησεις μαρμάρου από τα λατομεία.^[13] Επίσης είναι γεωργικό κέντρο γνωστό για τα σταφύλια και τα σύκα τους, ενώ στη πόλη υπάρχουν εργαστήρια κεραμικής και υαλοποιίας. Η παλαιά πόλη χαρακτηρίζεται από στενά δρομάκια, πέτρινα σπίτια με επίπεδες σκεπές και παλιά καταστήματα. Στη πόλη εδρεύει το Πανεπιστήμιο της Χεβρώνας και το Πολυτεχνείο της Παλαιστίνης.^[14][15]

Διαίρεση της Χεβρώνας

Επίσημος χάρτης της συμφωνίας του 1997 για τον παλαιστινιακό ελεγχόμενο Η1 και τον ισραηλινό ελεγχόμενο Η2.

Απεικόνιση που δείχνει τις περιοχές Η1 και Η2 και παρακείμενους ισραηλινούς οικισμούς

Πρωτόκολλο του 1997 σχετικά με την αναδιάταξη στη Χεβρώνα

Μετά τη Συμφωνία του Όσλο του 1995 και τη Συμφωνία της Χεβρώνας του 1997, οι Παλαιστινιακές πόλεις τέθηκαν υπό την αποκλειστική δικαιοδοσία της Παλαιστινιακής Αρχής, με εξαίρεση τη Χεβρώνα,^[16] η οποία χωρίστηκε σε δύο τομείς: ο Η1 ελέγχεται από την Παλαιστινιακή Αρχή και ο Η2 – που περιλαμβάνει την Παλαιά Πόλη της Χεβρώνας – παρέμεινε υπό τον στρατιωτικό έλεγχο του Ισραήλ.^[17][18] Περίπου 120.000 Παλαιστίνιοι ζουν στον Η1, ενώ περίπου 30.000 Παλαιστίνιοι μαζί με περίπου 700 Ισραηλινούς παραμένουν υπό ισραηλινό στρατιωτικό έλεγχο στον Η2. Από το 2009, συνολικά 86 Εβραϊκές οικογένειες ζούσαν στη Χεβρώνα.^[19] Οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις δεν επιτρέπεται να εισέλθουν στον Η1 εκτός εάν συνοδεύονται από Παλαιστίνιους συνοδούς. Οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούν να προσεγγίσουν περιοχές όπου ζουν εβραίοι κάτοικοι χωρίς ειδική άδεια από τις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις.^[20] Η εβραϊκή αποίκηση θεωρείται παράνομη από το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας, αν και η ισραηλινή κυβέρνηση το αμφισβητεί.^[21]

Ο Παλαιστινιακός πληθυσμός στον Η2 έχει μειωθεί σημαντικά λόγω του αντίκτυπου των ισραηλινών μέτρων ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένων των αυστηρών περιορισμών στην κυκλοφορία,^[22] και του κλεισίματος των εμπορικών δραστηριοτήτων των Παλαιστινίων κοντά σε περιοχές Εβραίων κατοίκων, καθώς και λόγω παρενόχλησης από αυτούς.^{[23][24][25][26]}

Οι Παλαιστίνιοι απαγορεύεται να χρησιμοποιούν την οδό Αλ-Σουχάντα, έναν κύριο εμπορικό δρόμο.^[20][27] Ως αποτέλεσμα, περίπου τα μισά αραβικά καταστήματα στον Η2 έχουν κλείσει από το 1994.

Παραπομπές

1. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 5061. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2020.
2. www.lhc-s.org/member_cities/index.php. Ανακτήθηκε στις 28  Μαΐου 2024.
3. docs.google.com/viewer?a=v&q=cache%3Az9f98LGZAzgJ%3Awww.hebron-city.ps%2Fpdfs%2Fachievements%2Bbook2009.pdf+Hebron+population+site%3Ahebron-city.ps%2F&hl=ar&gl=sa&pid=bl&srcid=ADGEESiGg1Z_tKDWG8k47e2GDqzDl7gUqB3uwKHIowKkWCEufgt7LJknFYkvKe-6kenBAqQ8T5Dwog7EQ-E3hCWQXrT2we1IxrGJtW1lHsW2ooKuXXF71_gia9drQY-DVa0ZeyQkq7g7&sig=AHIEtbQdWBXl_Yl7FSbJFGQBxPMHYW6dew.
4. docs.google.com/viewer?pid=bl&srcid=ADGEESiGg1Z_tKDWG8k47e2GDqzDl7gUqB3uwKHIowKkWCEufgt7LJknFYkvKe-6kenBAqQ8T5Dwog7EQ-E3hCWQXrT2we1IxrGJtW1lHsW2ooKuXXF71_gia9drQY-DVa0ZeyQkq7g7&q=cache%3Az9f98LGZAzgJ%3Awww.hebron-city.ps%2Fpdfs%2Fachievements%2Bbook2009.pdf+population+of+250%2C000+site%3Ahebron-city.ps%2F&docid=2a3dfabac239ffc31ae4eefe2485ec68&a=bi&pagenumber=80&w=2000.
5. Αναζήτηση για: "Χεβρών" Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
6. «An Introduction to the City of Hebron». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2014.
7. Scharfstein 1994, σελ. 124.
8. Emmett 2000, σελ. 271.
9. Dumper 2003, σελ. 164
10. Aksan & Goffman 2007, σελ. 97: 'Suleyman considered himself the ruler of the four holy cities of Islam, and, along with Mecca and Medina, included Hebron and Jerusalem in his rather lengthy list of official titles.'
11. Honigmann 1993, σελ. 886.
12. ΔΟΜΗ: Χεβρώνα
13. Zacharia, Janine (March 8, 2010). «Letter from the West Bank: In Hebron, renovation of holy site sets off strife». Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/03/07/AR2010030702702.html. Ανακτήθηκε στις 26 July 2011.
14. Hasasneh, Nabeel (15 Μαρτίου 2005). «Hebron University». Digi-arts. Unesco Knowledge Portal. http://portal.unesco.org/culture/en/ev.php-URL_ID=26006&URL_DO=DO_TOPIC&URL_SECTION=201.html. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2011.
15. Flusfeder, Helena (24 Ιανουαρίου 1997). «Hebron welcomes pull-out». Times Higher Education. http://www.timeshighereducation.co.uk/story.asp?storyCode=102320&sectioncode=26. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2011.
16. Alimi 2013, σελ. 178.
17. Kimmerling & Migdal 2003, σελ. 443
18. «Protocol Concerning the Redeployment in Hebron». United Nations Information System on the Question of Palestine. Non-UN document. 17 Ιανουαρίου 1997. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2007.
19. Gurkow, Lazer. «Chabad.org». Chabad.org. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2009.
20. Janine Zacharia (March 8, 2010). «Letter from the West Bank: In Hebron, renovation of holy site sets off strife». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/03/07/AR2010030702702.html.
21. «The Geneva Convention». BBC News. 10 December 2009. http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/1682640.stm. Ανακτήθηκε στις 27 September 2011.
22. «B'Tselem – Press Releases – 31 Dec. 2007: B'Tselem: 131 Palestinians who did not participate in the hostilities killed by Israel's security forces in 2007». Btselem.org. 31 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2009.
23. «Israeli NGO issues damning report on situation in Hebron». Agence France-Presse (ReliefWeb). August 19, 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-10-21. https://web.archive.org/web/20071021152734/http://www.reliefweb.int/rw/rwb.nsf/AllDocsByUNID/a17e4c9ace4785bac1256d87004bca62. Ανακτήθηκε στις 2021-10-12.
24. «Hebron, Area H-2: Settlements Cause Mass Departure of Palestinians» (PDF). B'Tselem. Αυγούστου 2003. "In total, 169 families lived on the three streets in September 2000, when the intifada began. Since then, seventy-three families—forty-three percent—have left their homes."
25. «Palestine Refugees: a challenge for the International Community». United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East. ReliefWeb. 10 Οκτωβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2006. Settler violence has forced out over half the Palestinian population in some neighborhoods in the downtown area of Hebron. This once bustling community is now eerily deserted, and presents a harrowing existence for those few Palestinians who dare to remain or who are too deep in poverty to move elsewhere.
26. «Ghost Town: Israel's Separation Policy and Forced Eviction of Palestinians from the Center of Hebron». B'Tselem. Μαΐου 2007.
27. Hope in Hebron. David Shulman, New York Review of Books, 22 March 2013:
    ″Those who still live on Shuhada Street can't enter their own homes from the street. Some use the rooftops to go in and out, climbing from one roof to another before issuing into adjacent homes or alleys. Some have cut gaping holes in the walls connecting their homes to other (often deserted) houses and thus pass through these buildings until they can exit into a lane outside or up a flight of stairs to a passageway on top of the old casba market. According to a survey conducted by the human-rights organization B’Tselem in 2007, 42 per cent of the Palestinian population in the city center of Hebron (area H2)—some 1,014 families—have abandoned their homes and moved out, most of them to area H1, now under Palestinian control.″

Βιβλιογραφία

• Aksan, Virginia H.· Goffman, Daniel (2007). The early modern Ottomans: remapping the Empire. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-81764-6. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2010.
• Dumper, Michael (2003). «Hebron». Στο: Dumper, Michael· Stanley, Bruce E. Cities of the Middle East and North Africa: a historical encyclopedia. ABC-CLIO. σελίδες 164–67. ISBN 978-1-57607-919-5. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2011.
• Emmett, Chad F. (2000). «Sharing Sacred Space in the Holy Land». Στο: Murphy, Alexander B.· Johnson, Douglas L.· Haarmann, Viola. Cultural encounters with the environment: enduring and evolving geographic themes. Rowman & Littlefield. σελίδες 261–82. ISBN 978-0-7425-0106-5. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2011.
• Honigmann, Ernst (1993) [1927]. «Hebron». Στο: Houtsma, Martijn Theodoor. E.J. Brill's first encyclopedia of Islam, 1913–1936. IV. BRILL. σελίδες 886–888. ISBN 978-90-04-09790-2. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2011.
• Scharfstein, Sol (1994). Understanding Israel. Ιερουσαλήμ: KTAV Publishing House, Inc. ISBN 978-0-88125-428-0. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2011.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Hebron στο Wikimedia Commons