Συνθήκη του Μισηνού

Η Συνθήκη του Μισηνού (λατινικά: pactum Misenum) ήταν συνθήκη για τον τερματισμό του ναυτικού αποκλεισμού της ιταλικής χερσονήσου κατά τη διάρκεια της Σικελικής εξέγερσης. Το σύμφωνο υπογράφηκε το 39 π.Χ. μεταξύ του Σέξτου Πομπηίου (γιου του Γ. Πομπήιου Μάγνου) και των μελών της Δεύτερης Τριανδρίας, συγκεκριμένα του Μάρκου Αντώνιου και του "Γάιου Ιούλιου Καίσαρα", όπως λεγόταν τότε ο μετέπειτα Ρωμαίος Αυτοκράτορας Αύγουστος.^[1] Οι τρεις άνδρες επέτρεψαν στον Σέξτο Πομπήιο να διατηρήσει τον έλεγχο της Σικελίας και της Σαρδηνίας και επίσης του παραχώρησαν τον έλεγχο της Κορσικής και της Πελοποννήσου.

Του υποσχέθηκαν επίσης μελλοντικά το αξίωμα του οιωνοσκόπου (augur) και του υπάτου (consul) για το 33 π.Χ. Σε αντάλλαγμα, ο Σέξτος συμφώνησε να τερματίσει τον αποκλεισμό της Ιταλίας, να προμηθεύσει τη Ρώμη με σιτηρά και να σταματήσει την πειρατεία του.^[2]

H συνφωνία αργότερα κατέρρευσε, όταν ένας από την Τριανδρία, ο Mάρκος Αντώνιος, αρνήθηκε να παραχωρήσει τον έλεγχο της Αχαΐας. Στη συνέχεια, ο Σεξτος ξανάρχισε τις εχθροπραξίες εναντίον της Ρώμης, προτού ηττηθεί το 36 π.Χ. στη ναυμαχία στη Ναύλοχο από τον Δημοκρατικό στρατηγό Μάρκο Βιψάνιο Αγρίππα.

Παραπομπές

1. Goldsworthy, Adrian (28 Αυγούστου 2014). Augustus: First Emperor of Rome (στα Αγγλικά). Yale University Press. σελ. 159. ISBN 978-0-300-21666-0.
2. Ward, Allen M., et al. A History of the Roman People. Englewood Cliffs: Prentice Hall, 2003.