Λουκρητία των Μεδίκων, δούκισσα της Φερράρα
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Λουκρητία (ιταλ. Lucrezia de'Medici, 14 Φεβρουαρίου 1545[2] - 21 Απριλίου 1561) από τον Οίκο ων Μεδίκων ήταν κόρη του Μεγάλου Δούκα της Τοσκάνης και με τον γάμο της έγινε δούκισσα της Φερράρα.
| Λουκρητία των Μεδίκων, δούκισσα της Φερράρα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 14 Φεβρουαρίου 1545 Φλωρεντία |
| Θάνατος | 21 Απριλίου 1561 Φερράρα |
| Αιτία θανάτου | φυματίωση |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Corpus Domini Monastery |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αλφόνσος Β΄ των Έστε |
| Γονείς | Κόζιμο Α΄ των Μεδίκων και Ελεονώρα του Τολέδο |
| Αδέλφια | Βιργινία των Μεδίκων Μαρία των Μεδίκων Μπία των Μεδίκων Ισαβέλλα των Μεδίκων Γκαρτσία των Μεδίκων Πέτρος των Μεδίκων Δον Τζοβάνι των Μεδίκων Τζοβάνι των Μεδίκων Φερδινάνδος Α΄ των Μεδίκων Φραγκίσκος Α΄ των Μεδίκων Πέντρικο των Μεδίκων |
| Οικογένεια | Οίκος των Μεδίκων |
| Θυρεός | |
.svg) | |
| Σχετικά πολυμέσα | |
Ήταν η τρίτη κόρη του Κόζιμο Α΄ των Μεδίκων, Μεγάλου Δούκα της Τοσκάνης, και της Ελεονώρας δε Τολέδο[2], κόρης του μαρκήσιου Πέδρο Άλβαρεθ της Βιγιαφράνκα. Έλαβε το όνομά της προς τιμήν της εκ μητρός γιαγιάς της, Λουκρητίας. Έλαβε καλή μόρφωση και μεγάλωσε σε περιβάλλον που ακολουθούσε αυστηρά το ισπανικό πρωτόκολλο.
Η αναζήτηση συζύγου από τους γονείς της ξεκίνησε όταν ήταν ακόμη παιδί. Το διάστημα 1549-50 υπήρξε σκέψη να παντρευτεί τον Δον Πέδρο δε Αραγόνα υ Καρδόνα, Δούκα του Μοντάλτο. Το 1552 αρραβωνιάστηκε το Φάμπιο Νταλ Μόντε, ανιψιό του Πάπα Ιουλίου Γ΄, αλλά ο αρραβώνας ακυρώθηκε μετά το θάνατο του πάπα το 1555. Το 1557, ως ένδειξη συμφιλίωσης του Έρκολε Β΄ των Έστε, Δούκα της Φερράρα, που κρατούσε φιλο-γαλλική στάση, και του Φιλίππου Β΄ της Ισπανίας, αποφασίστηκε ότι ο διάδοχος της Φερράρα, Αλφόνσος, θα παντρευόταν τη μεγαλύτερη αδελφή της Λουκρητίας, Μαρία, καθώς ο πατέρας τους ήταν σύμμαχος του Φιλίππου. Όμως, η Μαρία πέθανε σύντομα μετά τον αρραβώνα και τη θέση της πήρε η Λουκρητία. Αυτή η απόφαση προκάλεσε αντιδράσεις από τον κύκλο του Διαδόχου που υποστήριζαν τα γαλλικά συμφέροντα, οι οποίοι πρότειναν να παντρευτεί ο νεαρός διάδοχος των Έστε τη Μαργαρίτα ή την Ελισάβετ της Γαλλίας, ενώ κυκλοφορούσαν φήμες για την απλή εξωτερική εμφάνιση και κακή υγεία της Λουκρητίας.
Παρόλα αυτά, το σύμφωνο γάμου υπογράφηκε στην Πίζα το 1558 με 200.000 σκούδα προίκα για τη νύφη. Στις 3 Ιουλίου του ίδιου έτους ο 24χρονος Αλφόνσος παντρεύτηκε τη 13χρονη Λουκρητία αλλά ο γάμος δεν ολοκληρώθηκε αμέσως λόγω της νεαρής ηλικίας της νύφης. Μετά την υπογραφή του γαμήλιου συμβολαίου τρεις μέρες μετά την τελετή, ο Αλφόνσος έφυγε από τη Φλωρεντία, μετά από συμφωνία με τον πεθερό του, και πήγε στη γαλλική Αυλή στο Παρίσι, που υποσχέθηκε να αποπληρώσει βασιλικό χρέος αξίας 300.000 δουκάτων στη Φερράρα. Παρά την πρόσκληση από τον πεθερό της να μετακομίσει στη Φερράρα, η Λουκρητία παρέμεινε στη Φλωρεντία μετά από αίτημα της μητέρας της και περίμενε την επιστροφή του συζύγου της.
Η Λουκρητία, πλέον δούκισσα της Φερράρα συνέχισε να μένει στο Παλάτσο Πίττι μαζί με την αδελφή της Ισαβέλλα, απομονωμένη από τον κόσμο. Είχε ερωτευτεί τον Αλφόνσο αλλά εκείνος ήταν αδιάφορος απέναντί της και σπάνια απαντούσε στα αναρίθμητα γράμματα που του έστελνε. Κατά την προσμονή της έτρωγε και μιλούσε λίγο και προσευχόταν πολλή ώρα καθημερινά. Ήθελε να επιστρέψει και να την πάρει μακριά από την αυστηρή μητριαρχική φροντίδα του σπιτιού της. Ο πατέρας της ήταν δυσαρεστημένος με την αργοπορία του Αλφόνσου να επιστρέψει στη Φλωρεντία για να πάρει τη σύζυγό του στη Φερράρα. Τελικά, μόνο μετά το θάνατο του Έρκολε Β΄ όταν ο Αλφόνσος έγινε δούκας της Φερράρα, Μόντενα και Ρέτζο, εγκατέλειψε τη Γαλλία και πήρε τη Λουκρητία μαζί του. Έφτασαν στη Φερράρα στις 16 Φεβρουαρίου 1560.
Από τη στιγμή που έφτασε στη Φερράρα η ήδη αδύναμη Λουκρητία περνούσε τον περισσότερο καιρό στα διαμερίσματά της. Πέθανε στις 21 Απριλίου 1561 σε ηλικία 16 ετών μετά από ένα μήνα με πυρετό, μεγάλη απώλεια βάρους, συνεχή βήχα και ρινορραγία. Παρά τις φήμες ότι δηλητηριάστηκε, πιστεύεται ότι πέθανε από φυματίωση. Τάφηκε στο μαυσωλείο της οικογένειας Έστε στη Φερράρα.
Παντρεύτηκε το 1558 τον Αλφόνσο Β΄ των Έστε, Δούκα της Φερράρα[3]. Δεν απέκτησαν απογόνους[2][4]. Ο Αλφόνσος Β΄ παντρεύτηκε ακόμη δύο φορές, πρώτα τη Βαρβάρα της Αυστρίας (1565) και τη Μαργαρίτα Γκοντζάγκα (1579). Δεν απέκτησε απογόνους από κανέναν από τους γάμους του. Μετά το θάνατό του το Δουκάτο της Φερράρα ενσωματώθηκε στα Παπικά Κράτη και τα δουκάτα της Μόντενα και Ρέτζο πέρασαν στον ανιψιό του Τσέζαρε των Έστε.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.