δούκας της Φερράρα από το 1559 έως το 1597 From Wikipedia, the free encyclopedia
O Αλφόνσος Β΄, ιταλ. Alfonso II, (22 Νοεμβρίου 1533 - 27 Οκτωβρίου 1598) από τον Οίκο των Έστε ήταν δούκας της Φερράρα, της Μόντενα και του Ρέτζο. Ήταν ο τελευταίος δούκες της Φερράρα· μετά από αυτόν οι Έστε περιορίστηκαν στο δουκάτο της Μόντενα και του Ρέτζο[1].
| Αλφόνσος Β΄ | |
|---|---|
 Προσωπογραφία του Τζιρόλαμο ντα Κάπρι | |
δούκας της Φερράρα | |
| Περίοδος | 1559 - 1597 |
| Προκάτοχος | Έρκολε Β΄ |
| Διάδοχος | Τσέζαρε |
| Γέννηση | 22 Νοεμβρίου 1533 |
| Θάνατος | 27 Οκτωβρίου 1598 (64 ετών) |
| Σύζυγος | Λουκρητία των Μεδίκων Βαρβάρα των Αψβούργων Μαργαρίτα Γκοντζάγκα |
| Οίκος | Έστε |
| Πατέρας | Έρκολε Β΄ |
| Μητέρα | Ρενέε των Βαλουά |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Έρκολε Β΄ δούκα της Φερράρα, της Μόντενα και του Ρέτζο και της συζύγου του Ρενέα των Βαλουά, κόρης του Λουδοβίκου ΙΒ΄ της Γαλλίας. Αδελφός του ήταν ο καρδινάλιος Λουδοβίκος.
Στα νεαρά του χρόνια του πολέμησε στην υπηρεσία του Ερρίκου Β΄ της Γαλλίας εναντίον των Αψβούργων. Το 1559 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε. Λίγο αργότερα ο Πάπας Πίος Δ΄ τον πίεσε και έστειλε πίσω στη Γαλλία τη μητέρα του λόγω της Καλβινιστικής της πίστης. Το 1570 έγινε μεγάλος σεισμός στη Φερράρα και οι ζημιές που έγιναν στο καστέλο Εστένσε αποκαταστάθηκαν από τον Αλφόνσο Β΄. Το 1583 συμμάχισε με τον Ροδόλφο Β΄ των Αψβούργων-Αυστρίας εναντίον των Οθωμανών στην Ουγγαρία.
Ήταν προστάτης των Τεχνών και ανύψωσε το γόητρο της Φερράρα στο ύπατο σημείο. Ο ίδιος μιλούσε πολύ καλά λατινικά και γαλλικά[2]. Ήταν προστάτης του Τορκουάτο Τάσσο, του Τζοβάννι Μπατίστα Γκουαρίνι, του Τσέζαρε Κρεμονίνι και ευνόησε τις τέχνες και τις επιστήμες, όπως έκαναν πάντα οι ηγεμόνες των Έστε. Ο Λουτσάσκο Λουτσάσκι ήταν ο οργανίστας της Αυλής του. Ήταν ο χρηματοδότης του Κονσέρτου των κυριών, μίας ομάδας τραγουδιστριών, ιδέα που αντιγράφτηκε σε όλη την Ιταλία. Οι δαπάνες του όμως ζημίωσαν το δημόσιο θησαυροφυλάκιο.
Ο Αλφόνσος Β΄ ήταν εγγονός του Αλφόνσου Α΄. Αν και νυμφεύτηκε τρεις φορές, δεν είχε τέκνα. Απεβίωσε το 1597 και ως διάδοχός του αναγνωρίστηκε ο εξάδελφός του Τσέζαρε από τον Ροδόλφο Β΄. Ο πάπας Κλήμης Η΄ Αλντομπραντίνι όμως δεν αναγνώρισε τη διαδοχή, διότι ο πατέρας του Τσέζαρε, ο Αλφόνσος ήταν νόθος γιος του Αλφόνσου Α΄. Ενσωμάτωσε τη Φερράρα στο Παπικό κράτος, αφήνοντας στον Τσέζαρε τη Μόντενα και το Ρέτζο. Ο νέος δούκας και η οικογένειά του αναγκάστηκαν να αφήσουν τη Φερράρα, όπου εγκαταστάθηκε παπικός απεσταλμένος (legatus)[3].
Ο ποιητής Ρόμπερτ Μπράουνινγκ εμπνεύστηκε το ποίημά του Η τελευταία μου δούκισσα από τη σύζυγο του Αλφόνσου Β΄.
Το 1558 νυμφεύτηκε πρώτα τη Λουκρητία των Μεδίκων, κόρη του Κόζιμο Α΄ μεγάλου δούκα της Τοσκάνης. Η Λουκρητία απεβίωσε δύο έτη αργότερα. Υπήρχε υποψία δηλητηρίασης, αλλά νεότερες έρευνες έδειξαν ότι απεβίωσε από φυματίωση[4].
Ο Αλφόνσος Β΄ νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά το 1565, με τη Βαρβάρα των Αψβούργων, κόρη του Φερδινάνδου Α΄ αρχιδούκα της Αυστρίας και βασιλιά της Ουγγαρίας, της Βοημίας και της Γερμανίας. Η Βαρβάρα απεβίωσε το 1572[5].
Έκανε τον τρίτο του γάμο το 1579 με την ανιψιά της Βαρβάρας, τη Μαργαρίτα Γκοντζάγκα, κόρη του Γουλιέλμου δούκα της Μάντοβα [6]. Και από αυτόν το γάμο δεν απέκτησε τέκνα.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
