Ιωάννης Β΄ Ορσίνι

Ο Ιωάννης Β΄ Ορσίνι ήταν Κόμης Παλατινός Κεφαλληνίας και Ζακύνθου στα χρόνια 1323 – 1325 και Δεσπότης Ηπείρου ως Ιωάννης Κομνηνός Δούκας στα 1323 – 1335.

Ιωάννης Β΄ Ορσίνι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1300 Κεφαλονιά
Θάνατος	1337 Δεσποτάτο της Ηπείρου
Αιτία θανάτου	δηλητήριο
Χώρα πολιτογράφησης	Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Άννα Παλαιολογίνα
Τέκνα	Θωμαΐς Κομνηνή Αγγελίνα Παλαιολογίνα Νικηφόρος Β΄ Ορσίνι
Γονείς	Ιωάννης Α΄ Ορσίνι και Μαρία Αγγελίνα Κομνηνή Δούκαινα
Αδέλφια	Νικόλαος Ορσίνι Γκυ Ορσίνι Μαργαρίτα Ορσίνι
Οικογένεια	οικογένεια Ορσίνι και αμφισβητούμενο
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Παλατινός Κόμης Κεφαλληνίας και Ζακύνθου (1323–1325) Δεσπότης της Ηπείρου (1323–1335)
δεδομένα

Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Α΄ Ορσίνι, Κόμης Παλατινός Κεφαλληνίας και Ζακύνθου και μητέρα του η Μαρία Αγγελίνα, κόρη του Νικηφόρου Α' Κομνηνού Δούκα δεσπότη Ηπείρου. Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1317, την κομητεία ανέλαβε ο αδελφός του Νικόλαος Ορσίνι. Ο Ιωάννης, αφού δολοφόνησε τον αδελφό του το 1323, κατέλαβε αμέσως τις κτήσεις του και τις συνένωσε με το κράτος του. Έδωσε όρκο υποτελείας στον Αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β' ασπαζόμενος το Ορθόδοξο δόγμα και αναγνωρίστηκε ως Δεσπότης Ηπείρου. Για να εξασφαλίσει μεγαλύτερη εύνοια των Ηπειρωτών εξελλήνισε το όνομά του σε Ιωάννη Κομνηνό Δούκα και παντρεύτηκε την Ελληνίδα Άννα Αγγελίνα, κόρη του Ανδρονίκου (που ήταν εξάδελφος της μητέρας του και του αδελφού της Θωμά Α' δεσπότη της Ηπείρου). Κατά διαταγή του ο Κωνσταντίνος ο Ερμονικός μετέφρασε σε κοινή Ελληνική γλώσσα τον Όμηρο. Το 1325 ο Ιωάννης της Γραβίνας, δούκας του Δυρραχίου, κατέλαβε την κομητεία καταλύοντας την ηγεμονία των Παλατινών Κομήτων Ορσίνι στην Κεφαλληνία και τη Ζάκυνθο και ο Ιωάννης Β΄ κατέφυγε στις κτήσεις του στην Ήπειρο, όπου όμως το 1335 δηλητηριάστηκε από την σύζυγό του Άννα Αγγελίνα.^[1][2]

Οικογένεια

Από τη σύζυγό του Άννα Αγγελίνα, κόρη του Ανδρονίκου (γιού του Δημητρίου (Μιχαήλ) Αγγέλου, αδελφού του παππού του Νικηφόρου Α') είχε δύο τέκνα:

• Τον Νικηφόρο Β΄, ο οποίος έγινε με τη σειρά του δεσπότης της Ηπείρου (1335-1337, 1356-1359)
• Τη Θωμαΐδα, που παντρεύτηκε τον Συμεών-Ούρεση των Νεμάνιτς (γιο του Συμεών-Ούρου Γ' βασιλιά της Σερβίας), ο οποίος έγινε δεσπότης της Ηπείρου από το (1359-1366) και της Θεσσαλίας (1359-1370). Η κόρη τους:
  • Μαρία, δέσποινα της Ηπείρου (μόνη της: 1384-85) παντρεύτηκε πρώτα τον Θωμά Β΄ Πρελιούμποβιτς δεσπότη της Ηπείρου (1366-1384) και έπειτα τον Ησαύ Μπουοντελμόντι δεσπότη της Ηπείρου (1385-1411).

Παραπομπές

1. Μίλλερ, μετάφρ. Λάμπρου, 1909-10, Tόμος A', βλ. πηγές σελ. 391
2. Miller, W. (1908), βλ. πηγές, σελ. 273

Πηγές

• Μίλλερ, Ουΐλλιαμ μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, 1909-1910, «Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566)» μετά προσθηκών και βελτιώσεων, Tόμος A'. Εν Αθήναις: Ελληνική Εκδοτική Εταιρεία.
• (Αγγλικά) Miller, W. (1908) "The Latins in the Levant.  A History of Frankish Greece (1204-1566)" (Cambridge and New York). Αρχειοθετήθηκε 10/11/2017. Ανακτήθηκε 17/06/2017.
• Cheetham, Nicholas (1981). Mediaeval Greece. Yale University Press.
• Ferjančić, Božidar (1974). Тесалија у XIII и XIV веку [Thessaly in the 13th and 14th Centuries] (in Serbian). Belgrade: Византолошког институт САНУ.
• Fine, John Van Antwerp (1994). The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. Ann Arbor: University of Michigan Press.
• Kazhdan, Alexander, ed. (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford and New York: Oxford University Press.
• Miller, William (1908). The Latins in the Levant, a History of Frankish Greece (1204–1566). New York: E.P. Dutton and Company.
• Nicol, Donald MacGillivray (2010). The Despotate of Epiros 1267–1479: A Contribution to the History of Greece in the Middle Ages. Cambridge: Cambridge University Press.

Ιωάννης Β΄ Ορσίνι Οικογένεια Ορσίνι Γέννηση: 1300 Θάνατος: 1335
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος Νικόλαος Ορσίνι	Δεσπότης της Ηπείρου 1323 - 1335	Διάδοχος Νικηφόρος Β΄ Ορσίνι
	Παλατινός κόμης της Κεφαλλονιάς και της Ζακύνθου 1323 - 1324	Διάδοχος Ιωάννης της Γραβίνας