πόλη της Ολλανδίας From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Αουντεβάτερ (Oudewater, ΔΦΑ:[ˈɅudəˌʋaːtər] είναι δήμος και πόλη στην Ολλανδία.
Η προέλευση της πόλης Αουντεβάτερ είναι ασαφής και δεν έχουν βρεθεί πληροφορίες σχετικά με την πρώτη εγκατάσταση ανθρώπων. Είναι επίσης δύσκολο να ετυμολογηθεί το όνομα του Αουντεβάτερ. Μια εξήγηση είναι ότι το όνομα είναι παραφθορά των ολλανδικών λέξεων παλαιό, νερό και λιβάδι. Το Αουντεβάτερ ήταν σημαντική συνοριακή πόλη μεταξύ Ολλανδίας (περιοχή) και Ουτρέχτης. Αουντεβάτερ (κυριολεκτικά σημαίνει το "παλαιό νερό") είχε μεγάλη στρατηγική σημασία.
Στο Αουντεβάτερ παραχωρήθηκαν δικαιώματα πόλης το 1265 από τον Χέντρικ φαν Φλάντεν (Hendrik van Vianden), επίσκοπο της Ουτρέχτης.
Το Αουντεβάτερ πήρε τη θέση του στο συμβούλιο των Πρώτων Ελεύθερων Κρατών στο Ντόρντρεχτ στις 19 Ιουλίου 1572. Το Αουντεβάτερ ήταν μια από τις δώδεκα πόλεις που συμμετείχαν στην πρώτη ελεύθερη σύμβαση του Γενικού Κράτους στο Ντόρντρεχτ. Αυτή ήταν συνάντηση που καθόρισε την προέλευση του κράτους των Κάτω Χωρών, όπως το γνωρίζουμε τώρα, υπό την ηγεσία του οίκου της Οράγγης. Αυτό συνέβη στις αρχές του Ογδοηκονταετούς Πολέμου (1568–1648) όταν οι Κάτω Χώρες ήταν ακόμη τμήμα της Ισπανικής Αυτοκρατορίας. Μετά από πολιορκία του Αουντεβάτερ, η πόλη κατακτήθηκε από τους Ισπανούς στις 7 Αυγούστου 1575, και οι περισσότεροι από τους κατοίκους της σκοτώθηκαν, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειας του διάσημου κατοίκου του Αουντεβάτερ και προτεστάντη θεολόγου Γιάκομπους Αρμίνιους (Jacobus Arminius, 1560-1609).
Τον 16ο και 17ο αιώνα, το Αουντεβάτερ ήταν πόλη με σημαντική παραγωγή σχοινιού. Στη γύρω περιοχή καλλιεργήθηκε κάνναβη. Υπάρχει ακόμη ένα εργοστάσιο κατασκευής σχοινιών και ένα μουσείο σχοινιών στην πόλη.
Το 1970 ο δήμος Αουντεβάτερ μετακινήθηκε διοικητικά από την επαρχία της Νότιας Ολλανδίας στην επαρχία της Ουτρέχτης.
Το Αουντεβάτερ βρίσκεται σε συντεταγμένες 52°1′N 4°52′E στα νοτιοδυτικά της επαρχίας της Ουτρέχτης στο κέντρο της Ολλανδίας. Βρίσκεται στη θέση όπου ο ποταμόςΛινσσχότεν (Linschoten) εκβάλλει στο Χολλάντσε Άισελ (Hollandse IJssel).
Το Αουντεβάτερ συνορεύει με τους δήμους Μοντφόορτ (Montfoort) (στα βορειοανατολικά), Λόπικ (Lopik) (νοτιοανατολικά), Κρίμπενενβάαρντ (Krimpenerwaard) (νοτιοδυτικά) και Μποντεχράφεν-Ρεεουβάικ (Bodegraven-Reeuwijk) (βορειοδυτικά).
Ο δήμος Αουντεβάτερ αποτελείται από τις ακόλουθες πόλεις, κωμοπόλεις, χωριά και / ή περιοχές: Ντίμερμπρουκ (Diemerbroek), Χέκενντορπ (Hekendorp), Χενκόοπ (Hoenkoop), Λάνχε Λινσχότεν (Lange Linschoten), Αουντεβάτερ, Πάπεκοπ (Papekop), Ράουχεβαϊντε (Ruigeweide) και Σνελρεβάαρντ (Snelrewaard).
Το Αουντεβάτερ είναι διάσημο για το Heksenwaag ( "Ζυγιστήριο" των μαγισσών). Αυτό το κτίσμα, επίσημο κτίριο της πόλης, έγινε διάσημο στο αποκορύφωμα των ευρωπαϊκών δικών μαγισσών του 16ου αιώνα, επειδή οι άνθρωποι που κατηγορούνταν για μαγεία είχαν την ευκαιρία να αποδείξουν την αθωότητά τους, σε αντίθεση με πολλά άλλα μέρη όπου δεν γινόταν κάτι παρόμοιο.
Από όλη την Ευρώπη άνθρωποι ταξίδευαν στο Αουντεβάτερ για να αποφύγουν τη δίωξη. Μετά τη διαδικασία στο κτίσμα, λάμβαναν επίσημο πιστοποιητικό που ανέγραφε ότι δεν ήταν μάγισσες / μάγοι. Κανείς δεν βρέθηκε ποτέ να είναι πραγματικός μάγος ή μάγισσα στο Αουντεβάτερ, αν και η διαδικασία ήταν ακόμα δημόσιο θέαμα. Τα πιστοποιητικά αναφέρουν ότι "το σωματικό βάρος είναι ανάλογο με την κατασκευή του." Ο λόγος πίσω από αυτό είναι η παλιά πεποίθηση ότι μια μάγισσα δεν έχει ψυχή και επομένως ζυγίζει σημαντικά λιγότερο από ένα συνηθισμένο άτομο. Αυτή η διάκριση υποτίθεται ότι επέτρεπε στη μάγισσα να πετάξει με σκουπόξυλο.
Στις αρχές της σύγχρονης εποχής, όταν οι κατηγορίες για μαγεία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε καύση στην πυρά, η πόλη Αουντεβάτερ προσέφερε στους κατηγορούμενους την ευκαιρία να αποδείξουν την αθωότητά τους. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως ένα σημάδι της αυξανόμενης δύναμης του πολίτη ως μια τρίτη δύναμη δίπλα σε εκείνη της εκκλησίας και των ευγενών. Προτού κυνηγηθούν οι μάγισσες από τον νόμο και την εκκλησία, στην προσπάθειά τους να σπάσουν την εξουσία των τοπικών γιατρών και μαιών. Δίνοντας αυτά τα πιστοποιητικά, οι πολίτες του Αουντεβάτερ, επομένως αψηφούσαν την εκκλησία.
Το κτίσμα είναι ακόμα ανοικτό ως τουριστικό αξιοθέατο και διατίθενται επίσημα πιστοποιητικά.
Το δημαρχείο χρονολογείται από το 1588 και διαθέτει φωλιά πελαργών. Το Αουντεβάτερ διαθέτει μνημειώδες προστατευόμενο κέντρο της πόλης με περισσότερες από 250 προστατευόμενες κατοικίες. Η εκκλησία, σήμερα Προτεσταντική, χρονολογείται από τον 15ο αιώνα. Ο πύργος του είναι από περίπου το 1300. Κατά τη διάρκεια των θρησκευτικών πολέμων, μέχρι τη λεηλασία του Αουντεβάτερ, τόσο οι Ρωμαιοκαθολικοί όσο και οι Προτεστάντες χρησιμοποίησαν αυτήν την εκκλησία. Στη συνέχεια οι Καθολικοί ήταν ακόμη ανεκτοί (οι Ισπανοί κατακτητές ήταν Καθολικοί) αλλά περισσότερο κρυφίως.
Το Αουντεβάτερείναι το σκηνικό για το μυθιστόρημα του 1975 Das Geheimnis des Baron Oudewater που τοποθετείται στον 16ο αιώνα, όταν η Ολλανδία αγωνίιζόνταν για την ανεξαρτησία της από την Ισπανία. Γράφτηκε από την Γερμανίδα συγγραφέα Alberta Rommel, έχει χαρακτηριστεί ως ρομαντικό ιστορικό μυθιστόρημα.
Η ταινία του 2014 Reckless γυρίστηκε στο Αουντεβάτερ.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.png)
