Αμυγδαλέα Λάρισας

οικισμός της Ελλάδας From Wikipedia, the free encyclopedia

Αμυγδαλέα Λάρισαςmap

Η Αμυγδαλέα (πρώην Γούνιτσα[1][2][3]) είναι χωριό του νομού Λάρισας και έδρα τοπικής κοινότητας της Δημοτικής Ενότητας Κοιλάδας του διευρυμένου Δήμου Λαρισαίων[4]. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός της ανέρχεται στους 220 κατοίκους[5], οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.

Γρήγορες Πληροφορίες Αμυγδαλέα, Διοίκηση ...
Αμυγδαλέα
Thumb
Thumb
Αμυγδαλέα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
Αποκεντρωμένη ΔιοίκησηΘεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας
ΠεριφέρειαΘεσσαλίας
Περιφερειακή ΕνότηταΛάρισας
ΔήμοςΛαρισαίων
Δημοτική ΕνότηταΓιάννουλης
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘεσσαλία
ΝομόςΛάρισας
Υψόμετρο80 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος155
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΓούνιτσα
Ταχ. κώδικας40011
Τηλ. κωδικός241
 Σχετικά πολυμέσα
Κλείσιμο

Γενικά και ιστορικά στοιχεία

Η Αμυγδαλέα βρίσκεται 15 χλμ. δυτικά[2] της Λάρισας στις όχθες του Πηνειού ποταμού, σε υψόμετρο 80 μέτρων[2]. Το παλιό όνομα της Αμυγδαλέας είναι Γούνιτσα, τοπωνύμιο που εικάζεται πως προκύπτει από τη γεωγραφική της θέση, στη γωνία[6] που σχηματίζουν δύο μικρά βουνά, ανάμεσα στα οποία κυλάει ο Πηνειός.

Η θέση φαίνεται να κατοικείται από την Αρχαιότητα[7], ενώ μνεία στην Αμυγδαλέα γίνεται σε χειρόγραφο της μονής του Μεγάλου Μετεώρου που χρονολογείται μεταξύ των ετών 1520-1540 και στο οποίο το χωριό αναφέρεται ως Γούνιτζα[8]. Κατά το β΄ μισό του επόμενου αιώνα (1660), κάτοικοι της Γούνιτσας αναφέρονται ως αφιερωτές στον Πανάγιο Τάφο της Ιερουσαλήμ[7].

Το χωριό απελευθερώθηκε μαζί με το μεγαλύτερο κομμάτι της Θεσσαλίας το 1881 και στην απογραφή που διεξήχθη το ίδιο έτος είχε 288 κατοίκους (146 γυναίκες και 142 άνδρες)[9]. Μέχρι το 1899 αποτελούσε τσιφλίκι των απογόνων του Οθωμανού στρατηγού Χουρσίτ πασά, ενώ στη συνέχεια πέρασε στην ιδιοκτησία Έλληνα δικηγόρου[10]. Λόγω της παρακείμενης όχθης του Πηνειού, στην Αμυγδαλέα λειτουργούσε πορθμείο μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1930[11].

Στα μέσα του 20ου αι. στην Αμυγδαλέα προσήλθαν βλάχοι κτηνοτρόφοι από την περιοχή των Γρεβενών και της Καλαμπάκας, οι οποίοι και εγκαταστάθηκαν μόνιμα, μετακινούμενοι τα καλοκαίρια με τα κοπάδια τους στα ορεινά τους καταφύγια.

Σημαντικά αξιοθέατα αποτελούν το πέτρινο γεφύρι από την εποχή της Τουρκοκρατίας, η εκκλησία του Αγ. Νικολάου με τοιχογραφίες του 19ου αιώνα και ο Πηνειός με πλούσια χλωρίδα.

Η τοπική κοινότητα περιλαμβάνει και τον Συνοικισμό Προσφύγων (116 κάτοικοι το 2011[5]), ο οποίος δημιουργήθηκε από Καππαδόκες[12] πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή μετά την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και αναγνωρίστηκε[13] ως οικισμός το 1951.

Απογραφές πληθυσμού

Περισσότερες πληροφορίες Απογραφή, Πληθυσμός ...
Απογραφή 1881 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 288 542[2] 520[2] 318[2] 342[3] 312[2] 287[2] 280[2] ; 220[5]
Κλείσιμο

Εικόνες

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.