Αμαδέα Παλαιολογίνα

Η Αμαδέα Παλαιολογίνα (3 Αυγούστου 1429 - Λευκωσία, 13 Σεπτεμβρίου 1440) ήταν ευγενής καταγόμενη από τη Δυναστεία των Παλαιολόγων και Βασίλισσα της Κύπρου, της Ιερουσαλήμ και της Αρμενίας.

Αμαδέα Παλαιολογίνα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1420 (περίπου)[1]
Θάνατος	13  Σεπτεμβρίου 1440[1] Λευκωσία[1]
Τόπος ταφής	Λευκωσία[1]
Χώρα πολιτογράφησης	Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	σύζυγος ηγεμόνα
Οικογένεια
Σύζυγος	Ιωάννης Β΄ της Κύπρου (από 1440)[1]
Γονείς	Ιωάννης Ιάκωβος του Μομφερράτου[1] και Ιωάννα της Σαβοΐας (1392-1460)[1]
Αδέλφια	Ισαβέλλα Παλαιολογίνα του Μομφερράτου Βονιφάτιος Γ΄ του Μομφερράτου Γουλιέλμος Η΄ του Μομφερράτου Θεόδωρος Παλαιολόγος του Μομφερράτου Ιωάννης Δ΄ του Μομφερράτου
δεδομένα

Οικόσημο του Οίκου των Λουζινιάν, ως βασιλέων της Κύπρου, στον οποίο ανήκε επίσης η Αμαδέα.

Βιογραφία

Ήταν κόρη του Ιωάννη-Ιάκωβου Παλαιολόγου μαρκησίου του Μονφερράτου και της Ιωάννας της Σαβοΐας, κόρης του Αμεδαίυ Ζ΄ κόμη της Σαβοΐας.

Νυμφεύθηκε το 1440^[2] τον Ιωάννη Β΄ της Κύπρου, υιό του Ιωάννη Α΄ της Κύπρου και της δεύτερης συζύγου του, Καρλόττας των Βουρβόνων. Ο γάμος αυτός ήταν αποτέλεσμα του ενδιαφέροντος που έδειχναν οι Παλαιολόγοι για την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο^[3].

Ο γάμος έλαβε χώρα δι'αντιπροσώπου το 1437, ενώ η σύζυγος μετέβη στην Κύπρο τον Ιούνιο του 1440^[3]. Μετά την άνοδο στον θρόνο του Ιωάννη το 1432, μετά τον θάνατο του πατέρα του, η Αμαδέα έγινε, μέσω του γάμου της, βασιλικής σύζυγος της Κύπρου, της Ιερουσαλήμ και της Αρμενίας. Η τελετή της στέψης έλαβε χώρα στην Εκκλησία της Αγίας Σοφίας της Λευκωσίας στις 3 Ιουλίου 1440^[3].

Ωστόσο, η Αμαδέα κατείχε τον συγκεκριμένο τίτλο για σχετικά μικρό διάστημα, καθώς απεβίωσε, ξαφνικά, δύο μήνες, μόλις, μετά τον γάμο^[3]. Το σώμα της ετάφη δίπλα σε εκείνο της μητέρας του Ιωάννη, το οποίο ευρισκόταν στο μοναστήρι του Αγίου Δομίνικου.

Με τον θάνατο της Αμαδέας, ο ουμανιστής Γκουϊνιφόρτε Μπαρτζίτζα απέστειλε επιστολή υπό την μορφή στίχων στον Ιωάννη-Ιάκωβο^[4], επιστολή την οποία ορισμένοι θεωρούν, σήμερα, ως απόδειξη της ίδρυσης ουμανιστικής σχολής στο Καζάλε^[4].

Ο βασιλιάς, ο οποίος χρειαζόταν να αποκτήσει κάποιον διάδοχο στον θρόνο, νυμφεύθηκε, λιγότερο από δύο χρόνια αργότερα, την Ελένη, η οποία καταγόταν από τον κλάδο των Παλαιολόγων του Βυζαντίου. Ο διάδοχος του θρόνου, ωστόσο, προήλθε από τον έρωτά του με τη Μαριέττα της Πάτρας, μητέρα του Ιακώβου Β΄ της Κύπρου, ο οποίος ήταν εξαρχής γνωστός ως ο Νόθος^[5].

Οικογένεια

Παντρεύτηκε το 1437/40 με τον Ιωάννη Β΄ των Πουατιέ βασιλιά της Κύπρου. Δεν απέκτησαν απογόνους.

Πρόγονοι

Θεόδωρος Α΄ του Μομφερράτου

Ιωάννης Β΄ του Μομφερράτου

Αρτζεντίνα Σπινόλα

Θεόδωρος Β΄ του Μομφερράτου

Ιάκωβος Γ΄ της Μαγιόρκας

Ισαβέλλα της Μαγιόρκας

Κωνσταντία της Αραγωνίας, βασίλισσα της Μαγιόρκας

Ιωάννης Ιάκωβος του Μομφερράτου

Ερρίκος Δ΄ του Μπαρ

Ροβέρτος του Μπαρ

Γιολάντα του Νταμπιέρ

Ιωάννα του Μπαρ (των Μονμπελιάρ)

Ιωάννης Β΄ της Γαλλίας (= 28)

Μαρία της Γαλλίας (1344-1404)

Βόννη του Λουξεμβούργου (= 29)

Αμαδέα Παλαιολογίνα

Αίμων της Σαβοΐας

Αμεδαίος ΣΤ΄ της Σαβοΐας

Γιολάντα Παλαιολογίνα του Μομφερράτου

Αμεδαίος Ζ΄ της Σαβοΐας

Πέτρος Α΄ της Βουρβόνης

Βόννη της Βουρβόνης

Ισαβέλλα του Βαλουά (1313-1383)

Ιωάννα της Σαβοΐας (1392-1460)

Ιωάννης Β΄ της Γαλλίας (=22)

Ιωάννης του Μπερί

Βόννη του Λουξεμβούργου (= 23)

Βόννη του Μπερί

Ιωάννης Α΄ του Αρμανιάκ

Ιωάννα του Αρμανιάκ

Βεατρίκη του Κλερμόν