From Wikipedia, the free encyclopedia
Sheer Heart Attack είναι ο τίτλος του τρίτου στούντιο άλμπουμ του βρετανικού ροκ συγκροτήματος Queen, το οποίο κυκλοφόρησε στις 8 Νοεμβρίου του 1974 μέσω της δισκογραφικής εταιρείας "ΕΜΙ / Parlophone" στην Ευρώπη,[1] ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες εκδόθηκε μέσω της "Elektra".[2]
| Sheer Heart Attack | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Στούντιο άλμπουμ από Queen | ||||
| Κυκλοφορία | 8 Νοεμβρίου 1974 | |||
| Ηχογράφηση | Ιούλιος - Σεπτέμβριος 1974 στο Λονδίνο | |||
| Μουσικό είδος | Hard Rock, Glam Rock | |||
| Διάρκεια | 39:09 | |||
| Παραγωγή | Ρόι Τόμας Μπέικερ, Queen | |||
| Δισκογραφική | EMI / Parlophone (Ευρώπη) Elektra / Hollywood (Αμερική) | |||
| Δισκογραφικό χρονολόγιο (Queen) | ||||
| ||||
Μετά από έξι εμφανίσεις στο "Uris Theatre" του Μπρόντγουεϊ τον Μάιο του 1974, ο Μπράιαν Μέι διαγνώστηκε με ηπατίτιδα,[3] αναβάλλοντας την προγραμματισμένη αμερικάνικη περιοδεία τους με τους Mott the Hoople και αναγκάζοντας τους Queen να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
Με σκοπό να διατηρήσουν σε υψηλό επίπεδο τη δημοτικότητα τους, αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν το τρίτο τους άλμπουμ, ξεκινώντας τις ηχογραφήσεις στα "Trident Studios" του Λονδίνου, τον Ιούλιο του 1974. Όσο ο Μέι βρισκόταν σε κατάσταση ανάρρωσης, ο Τζον Ντίκον ανέλαβε χρέη κιθαρίστα, εκτός από το μπάσο. Ως αποτέλεσμα, το τραγούδι "Misfire" υπήρξε το πρώτο κομμάτι του μπασίστα που συμπεριλήφθηκε σε δίσκο του συγκροτήματος. Συνολικά, ηχογράφησαν δεκατρία κομμάτια, τα έξι εκ των οποίων συνέθεσε ο Μέρκιουρι και τα τέσσερα ο Μέι, αφού ένωσε και πάλι τις δυνάμεις του με τα υπόλοιπα μέλη των Queen.
Στο μεγάλο διάστημα της απουσίας του Μέι, ο οποίος μετά την ηπατίτιδα υπέφερε από δωδεκαδακτυλικό έλκος,[4] υπήρξε ένα μεγάλο κενό κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, το οποίο κάλυψαν οι προσπάθειες του παραγωγού Ρόι Τόμας Μπέικερ και του μηχανικού ήχου Μάικ Στόουν.[5]
Το συγκρότημα πειραματίστηκε εκ νέου σε αυτό το άλμπουμ, αφήνοντας πίσω του το κοινό στιχουργικό περιεχόμενο του "Queen II". Σε συνδυασμό με το hard rock, οι Queen καταπιάστηκαν με το glam rock του "Tenement Funster", το heavy metal του "Stone Cold Crazy", το arena rock του "In the Lap of the Gods... Revisited" και το ποπ των "Killer Queen" και "Misfire". Επίσης, στον δίσκο συμπεριλήφθηκαν δύο μπαλάντες, οι "Lily Of The Valley" και "Dear Friends".
Τα μέλη του συγκροτήματος πειραματίστηκαν με όργανα που δεν είχαν ασχοληθεί στο παρελθόν, με τον Μέι να παίζει μπάντζο στο "Bring Back That Leroy Brown" και πιάνο στα "Now I'm Here" και "Dear Friends", ο Μέρκιουρι έπαιξε πλήκτρα στο "Now I'm Here" και πιάνο στα "Killer Queen" και "Bring Back That Leroy Brown", ενώ ο Ντίκον έπαιξε κιθάρα στο "Misfire" και ακουστική κιθάρα σε άλλα κομμάτια του άλμπουμ, όπως και διπλό μπάσο στο "Bring Back That Leroy Brown".
Ο δίσκος ολοκληρώθηκε με το εξώφυλλο του Μικ Ροκ και κυκλοφόρησε μόλις δύο μήνες μετά το πέρας των ηχογραφήσεων του, το Νοέμβριο του 1974. Πρώτη μεγάλη επιτυχία υπήρξε αυτή του σινγκλ "Killer Queen", το οποίο σκαρφάλωσε στη δεύτερη θέση και παρέμεινε για δώδεκα εβδομάδες στον βρετανικό κατάλογο επιτυχιών,[6] ενώ αποτέλεσε το πρώτο Top-20 του συγκροτήματος στα αμερικάνικα τσαρτ.[7]
Ο δίσκος έφθασε μέχρι το # 2 στην πατρίδα του συγκροτήματος και το Top-10 στα περισσότερα ευρωπαϊκά τσαρτ, ενώ έφθασε μέχρι το # 12 στο αμερικάνικο Billboard και το # 6 στον Καναδά. Έχει βραβευθεί ως πλατινένιος στη Μεγάλη Βρετανία και την Πολωνία και ως χρυσός δίσκος στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στις αρχές του 1975, κυκλοφόρησε το σινγκλ "Now I'm Here", το οποίο ανέβηκε στην ενδέκατη θέση των βρετανικών τσαρτ και στο Top-30 στη Γερμανία και την Ολλανδία.
Οι κριτικές για τον δίσκο υπήρξαν θετικές, με το "Allmusic" να το βαθμολογεί με 4,5 αστέρια με άριστα τα πέντε, το "Sputnik Music" με μέσο όρο βαθμολογιών 4,2 / 5, το "Ultimate Guitar" με 8,9 / 10,[8] το "Discogs" με 4,3 / 5,[9] το "Rolling Stone" με 3 / 5, το γερμανικό "Rolling Stone" με 4 / 5,[10] ο Άντριαν Ντένινγκ με 7,5 / 10 και το "BBC" του έδωσε θετική κριτική.[11][12]
Το "Sheer Heart Attack" συμπεριλήφθηκε στο βιβλίο "1001 Albums You Must Hear Before You Die" το 2005, ενώ το "Classic Rock" το κατέταξε 28ο στη λίστα με τα εκατό καλύτερα άλμπουμ βρετανικού ροκ όλων των εποχών.[13] Σε δημοψήφισμα του "Kerrang!" κατατάχθηκε όγδοο στα εκατό καλύτερα άλμπουμ βρετανικού ροκ, όπως και 45ο στα εκατό καλύτερα άλμπουμ στην ιστορία της ροκ μουσικής.[14] Το "Mojo" το τοποθέτησε 72ο στα εκατό καλύτερα κιθαριστικά άλμπουμ το 2002,[15] αλλά και 88ο στους εκατό δίσκους που άλλαξαν τον κόσμο το 2007.[16] Τέλος, το γερμανικό "Rock Hard" το κατέταξε στο # 308 των 500 καλύτερων άλμπουμ της ροκ και μέταλ μουσικής.[17]
| Αρ. | Tίτλος | Συνθέτες | Διάρκεια |
|---|---|---|---|
| 1. | "Brighton Rock" | May | 5:08 |
| 2. | "Killer Queen" | Mercury | 3:01 |
| 3. | "Tenement Funster" | Taylor | 2:48 |
| 4. | "Flick of the Wrist" | Mercury | 3:19 |
| 5. | "Lily of the Valley" | Mercury | 1:43 |
| 6. | "Now I'm Here" | May | 4:10 |
| 7. | "In the Lap of the Gods" | Mercury | 3:20 |
| 8. | "Stone Cold Crazy" | Mercury, May, Taylor, Deacon | 2:12 |
| 9. | "Dear Friends" | May | 1:07 |
| 10. | "Misfire" | Deacon | 1:50 |
| 11. | "Bring Back That Leroy Brown" | Mercury | 2:13 |
| 12. | "She Makes Me (Stormtrooper in Stilettos)" | May | 4:08 |
| 13. | "In the Lap of the Gods... Revisited" | Mercury | 3:42 |
| Μπόνους κομμάτι (1991 Hollywood Records CD) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Αρ. | Tίτλος | Διάρκεια | |||||||
| 14. | "Stone Cold Crazy" (1991 remix από τον Μάικλ Βάγκενερ) | 2:15 | |||||||
| 2011 Universal Records CD | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Αρ. | Tίτλος | Διάρκεια | |||||||
| 1. | "Now I'm Here" (ζωντανά στο Hammersmith Odeon, Δεκέμβριος 1975) | 4:25 | |||||||
| 2. | "Flick of the Wrist" (για το BBC, Οκτώβριος 1974) | 3:24 | |||||||
| 3. | "Tenement Funster" (για το BBC, Οκτώβριος 1974) | 2:58 | |||||||
| 4. | "Bring Back That Leroy Brown" (a cappella mix 2011) | 2:17 | |||||||
| 5. | "In the Lap of the Gods... Revisited" (ζωντανά στο Γουέμπλεϊ, Ιούλιος 1986) | 2:35 | |||||||
| Μπόνους βίντεο στην 2011 iTunes deluxe edition | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Αρ. | Tίτλος | Διάρκεια | |||||||
| 6. | "Killer Queen" (Top of the Pops, Version 2) | ||||||||
| 7. | "Stone Cold Crazy" (ζωντανά στο Rainbow 1974) | ||||||||
| 8. | "Now I'm Here" (ζωντανά στο Forum του Μόντρεαλ 1981) | ||||||||
|
Sheer Heart Attack (άλμπουμ) Επίσημη κυκλοφορία: 8 Νοεμβρίου 1974
|
Killer Queen (σινγκλ) Επίσημη κυκλοφορία: 21 Οκτωβρίου 1974
|
Now I'm Here (σινγκλ) Επίσημη κυκλοφορία: 17 Ιανουαρίου 1975
|
|
Sheer Heart Attack (άλμπουμ)
|
Killer Queen (σινγκλ)
|
Οι μουσικοί οι οποίοι ηχογράφησαν το "Sheer Heart Attack" ήταν οι εξής:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
