NGC 185

Ο NGC 185 (γνωστός και ως Caldwell 18) είναι νάνος σφαιροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Κασσιόπη, ο οποίος ανήκει στην τοπική ομάδα γαλαξιών. Απέχει περίπου 2 εκατομμύρια έτη φωτός και είναι δορυφόρος του γαλαξία της Ανδρομέδας.^[6] Σε αντίθεση με τους περισσότερους νάνους σφαιροειδείς γαλαξίες, ο NGC 185 περιλαμβάνει νεαρούς αστρικούς πληθυσμούς, ενώ περιλαμβάνει ενεργό πυρήνα, τύπου Σίφερτ 2,^[7] αν και αυτό αμφισβητείται.^[8] Πιθανότατα είναι κοντινότερος γαλαξίας Σίφερτ στη Γη και ο μόνος στην τοπική ομάδα γαλαξιών.

NGC 185
Ο NGC 185
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000.0[1])
Αστερισμός	Κασσιόπη
Ορθή Αναφορά	00h 38m 57.970s[1]
Απόκλιση	+48° 20′ 14.56″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό	-202 ± 3 km/s[2]
Απόσταση	2.05 ± 0.13 Mly (630 ± 40 kpc)[3][4][5][a]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιών	Τοπική ομάδα γαλαξιών
Φαινόμενο μέγεθος (V)	10.1[2]
Χαρακτηριστικά
Τύπος Γαλαξία	dSph/dE3,[2] Sy2 [1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)	11′.7 × 10′.0[2]
Άλλα χαρακτηριστικά	δορυφόρος του γαλαξία της Ανδρομέδας
Άλλες ονομασίες
UGC 396,[2] PGC 2329,[2] LEDA 2329,[1] Caldwell 18
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ιστορικό

Ο Ουίλιαμ Χέρσελ ανακάλυψε τον NGC 185 στις 30 Νοεμβρίου 1787, και το καταχώρησε στον κατάλογό του ως Η II.707. Ο Τζον Χέρσελ παρατήρησε τον γαλαξία ξανά το 1833, και τον καταλογογράφησε ως h 35 και το 1864 ως GC 90 στον γενικό του κατάλογο νεφελωμάτων και σμηνών. Ο πρώτος που φωτογράφησε τον γαλαξία ήταν ο Τζέιμς Έντουαρτ Κέλερ ανάμεσα στο 1898 και 1900 από αστεροσκοπείο Λικ. Ο Βάλτερ Μπάαντε αναγνώρισε τον NGC 185, μαζί με τον γειτονικό NGC 147, ως μέλη της τοπικής ομάδας γαλαξιών, τον κατάφερε να τον αναλύσει σε άστρα με τον τηλεσκόπιο τον 100 ιντσών του αστεροσκοπείου του όρους Γουίλσον.^[6]

Απόσταση

Τουλάχιστον δύο τεχνικές έχουν χρησιμοποιηθεί για να μετρηθεί η απόσταση του NGC 185. Με βάση την μεταβολή της επιφανειακής φωτεινότητας η απόσταση υπολογίστηκε σε 2,08 ± 0,15 Mly (640 ± 50 kpc).^[3] Επίσης, με βάση τη μέθοδο του κλάδου των ερυθρών γιγάντων η απόστασή του υπολογίστηκε σε 2,05 ± 0,13 Mly (630 ± 40 kpc).^[4][5]

Παραπομπές

1. «SIMBAD». NGC 185 -- Seyfert 2 Galaxy. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2014.
2. «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 185. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2006.
3. J. L. Tonry; A. Dressler; J. P. Blakeslee; E. A. Ajhar και άλλοι. (2001). «The SBF Survey of Galaxy Distances. IV. SBF Magnitudes, Colors, and Distances». Astrophysical Journal 546 (2): 681–693. doi:10.1086/318301. Bibcode: 2001ApJ...546..681T.
4. I. D. Karachentsev; V. E. Karachentseva; W. K. Hutchmeier; D. I. Makarov (2004). «A Catalog of Neighboring Galaxies». Astronomical Journal 127 (4): 2031–2068. doi:10.1086/382905. Bibcode: 2004AJ....127.2031K. https://archive.org/details/sim_astronomical-journal_2004-04_127_4/page/2031.
5. Karachentsev, I. D.; Kashibadze, O. G. (2006). «Masses of the local group and of the M81 group estimated from distortions in the local velocity field». Astrophysics 49 (1): 3–18. doi:10.1007/s10511-006-0002-6. Bibcode: 2006Ap.....49....3K.
6. «SEDS — NGC 185».
7. Ho, Luis C.; Filippenko, Alexei V.; Sargent, Wallace L. W. (October 1997). «A Search for 'Dwarf' Seyfert Nuclei. III. Spectroscopic Parameters and Properties of the Host Galaxies». The Astrophysical Journal Supplement Series 112: 315. doi:10.1086/313041. Bibcode: 1997ApJS..112..315H.
8. Martins, Lucimara P.; Lanfranchi, Gustavo; Goncalves, Denise R.; Magrini, Laura; Teodorescu, Ana M.; Quireza, Cintia (February 2012). «The ionization mechanism of NGC 185: How to fake a Seyfert galaxy?». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 419 (4): 3159–3166. doi:10.1111/j.1365-2966.2011.19954.x. Bibcode: 2012MNRAS.419.3159M.

Αναφορές

• Δεδομένα για το NGC 185 στα NGC/IC Database (Αγγλικά), SIMBAD (Αγγλικά), NASA Extragalactic Database (Αγγλικά), SEDS (Αγγλικά) και VizieR Service (Αγγλικά)
• Εικόνες του NGC 185 στο Aladin (Αγγλικά) και στο SkyView (Αγγλικά)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 185 στο Wikimedia Commons