ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Ηριδανό From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο NGC 1300 είναι ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας ο οποίος απέχει 61 εκατομμύρια έτη φωτός και βρίσκεται στον αστερισμό Ηριδανό. Ανήκει στο Σμήνος γαλαξιών του Ηριδανού[3][4] και ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο Τζον Χέρσελ (John Herschel) στις 11 Δεκεμβρίου 1835.[5]
NGC 1300 | |
---|---|
Εικόνα του NGC 1300 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ. | |
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000) | |
Αστερισμός | Ηριδανός |
Ορθή Αναφορά | 03h 19m 41.1s[1] |
Απόκλιση | -19° 24′ 41″[1] |
Μετατόπιση προς το ερυθρό | 0.005260 (1577 ± 4 km/s)[1] |
Απόσταση | 61.3 Mly (18.8 Mpc)[2] |
Φαινόμενο μέγεθος (V) | 11.4[1] |
Χαρακτηριστικά | |
Τύπος Γαλαξία | (R')SB(s)bc[1] |
Διάμετρος | 110,000 ly |
Φαινόμενη διάμετρος (V) | 6′.2 × 4′.1[1] |
Άλλες ονομασίες | |
MCG-03-09-018,[1] ESO 547 -G 31,[1] PGC 12412,[1] UGCA 066[1] | |
Στον κέντρο της ευρύτερης σπειροειδούς δομής του NGC 1300 ο πυρήνας παρουσιάζει μια δεύτερη σπειροειδή δομή «μεγάλου σχεδίου» (αγγλ. «grand design») μήκους περίπου 3300 ετών φωτός. Μόνο οι γαλαξίες με μεγάλες κεντρικές «ράβδους» φαίνεται να έχουν τέτοιες δομές, μια σπείρα μέσα στη σπείρα. Τα μοντέλα υποδηλώνουν ότι το αέριο σε μια «ράβδο» μπορεί να διοχετευθεί προς τα μέσα και στη συνέχεια σπειροειδώς στο κέντρο μέσω του εσωτερικού δίσκου, όπου θα μπορούσε ενδεχομένως να τροφοδοτήσει μια κεντρική υπερμαζική μελανή οπή.
Ο NGC 1300 δεν φαiνεται να έχει ενεργό γαλαξιακό πυρήνα, γεγονός που υποδηλώνει ότι η κεντρική μελανή οπή δεν συσσωρεύει ύλη. Η μάζα της εκτιμάται σε 7.3+6.9
−3.5×107 ηλιακές μάζες.[6][7]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.