μοντέλο αυτοκινήτου From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Citroën C4 είναι μικρομεσαίο οικογενειακό αυτοκίνητο της κατηγορίας C, που αρχικά κατασκευάστηκε από τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Citroën, από τον Αύγουστο του 2004 έως τον Μάιο του 2018, σε δύο γενιές, αν και η δεύτερη γενιά του εξακολουθεί να παράγεται στην Κίνα αποκλειστικά για την εγχώρια αγορά. Στη συνέχεια, τον Ιούνιο του 2020 εισήχθη επίσημα η τρίτη γενιά του C4. Με το ίδιο όνομα υπήρξε, μεταξύ του 1928 και του 1932, και ένα άλλο μοντέλο της Citroën, Είναι παρόμοιο με το Chevrolet Cruze, Fiat Bravo, Fiat Tipo, Ford Focus, Honda Civic, Mazda 3, Mitsubishi Lancer, Opel Astra, Renault Mégane, Seat Leon, Toyota Corolla, Toyota Auris, και Volkswagen Golf.
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Citroën C4 | |
|---|---|
.jpg)  _IMG_4202.jpg) | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Citroën |
| Μητρική εταιρεία | Όμιλος PSA (2004 — 2020) Stellantis (Ιανουάριος 2021 — σήμερα) |
| Παραγωγή | Αύγουστος 2004 — σήμερα |
| Σεζόν | 2005 — σήμερα |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Citroën Xsara |
| Επόμενο μοντέλο | Citroën DS4 (για το C4 πρώτης γενιάς Coupé) |
Η πρώτη γενιά του C4 αντικατέστησε το Citroën Xsara το 2004, ενώ η δεύτερη γενιά του μοντέλου κατασκευάστηκε από τον Αύγουστο του 2010 έως τον Μάιο του 2018. Αντικαταστάθηκε προσωρινά από το Citroën C4 Cactus και ειδικότερα από τη Φάση 2 του C4 Cactus, που διαμορφώθηκε σε 5-πορτο hatchback crossover και κυκλοφόρησε στις αρχές του 2018. Ωστόσο, η δεύτερη γενιά του C4 συνεχίζει να παράγεται στην Κίνα, όπως προαναφέρθηκε, με αποτέλεσμα να μην συμβεί ποτέ πλήρης διακοπή της κατασκευής του C4 σε παγκόσμια κλίμακα. Στις 16 Ιουνίου 2020 παρουσιάστηκε η τρίτη γενιά του C4, που αντικατέστησε το C4 Cactus, για το οποίο δεν πρόκειται να υπάρξει διάδοχος.[1]
| Citroën C4 πρώτης γενιάς | |
|---|---|
 | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής | Citroën |
| Παραγωγή | Αύγουστος 2004 — Αύγουστος 2010 |
| Συναρμολόγηση | Μυλούζ, Γαλλία Μπουένος Άιρες, Αργεντινή Γουχάν, επαρχία Χουμπέι, Κίνα |
| Σχεδιαστής | Donato Coco Jean-Pierre Ploué |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Μικρομεσαίο αυτοκίνητο |
| Αμάξωμα | 3-πορτο hatchback (Coupé) 5-πορτο hatchback 4-πορτο sedan 5-πορτο MPV |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση |
| Πλατφόρμα | PSA PF2 (Platform 2) |
| Σχετική εξέλιξη | Citroën C4 Picasso Peugeot 307 Peugeot 308 Peugeot 3008 Peugeot 5008 |
| Σύστημα κίνησης | |
| Κινητήρας | 1.4 λίτρα ET3 1.6 λίτρα TU5 1.6 λίτρα DV6 HDi της Ford 2.0 λίτρα EW10 1.6 λίτρα HDi 2.0 λίτρα HDi |
| Μετάδοση | 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο 6-τάχυτο ημι-αυτόματο κιβώτιο |
| Χωρητικότητα καυσίμου | 60 λίτρα |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 2.608 χιλιοστά |
| Μήκος | Coupé: 4.274 χιλιοστά Hatchback: 4.260 χιλιοστά Sedan: 4.588 χιλιοστά C-Triomphe (sedan): 4.770 χιλιοστά |
| Πλάτος | Coupé: 1.769 χιλιοστά Hatchback: 1.773 χιλιοστά |
| Ύψος | 1.458 χιλιοστά |
| Κενό Βάρος | 1.181 - 1.416 κιλά |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Citroën Xsara |
| Επόμενο μοντέλο | Citroën C4 δεύτερης γενιάς |
Το C4 πρώτης γενιάς ήταν το αποτέλεσμα ριζικής εσωτερικής ανανέωσης. Το συγκεκριμένο μοντέλο εξελίχθηκε στα πρώτα έτη του 21ου αιώνα, για να αντικαταστήσει το γηρασμένο πλέον Citroën Xsara. Γενικότερα, επίσης, το ζήτημα της ανανέωσης της συνολικής παλέτας των μοντέλων της μάρκας, ήταν τότε κρίσιμο για τη Citroën. Η εταιρεία επί πολλές δεκαετίες είχε κερδίσει μεγάλη δημοτικότητα και ίματζ για τα αντισυμβατικής, ενίοτε ακόμα και επαναστατικής, σχεδίασης μοντέλα της. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ωστόσο, είχε προβεί στη δημιουργία κάποιων συμβατικών σε εμφάνιση (αλλά αξιόπιστων) μοντέλων, με εμφανέστερο παράδειγμα το Citroën Saxo. Επίσης και οι προκάτοχοι του πρώτου C4, τα Citroën ZX και Citroën Xsara, είχαν εισπράξει ανάλογα αρνητικά σχόλια για την εξωτερική τους αισθητική, ενώ και το πρώτο Citroën C5 του 2000, αν και θεωρήθηκε ως τεχνολογικά εντυπωσιακό, είχε κριθεί ως πιο συμβατικό αισθητικά σε σύγκριση με το πως έδειχναν οι προκάτοχοί του στην εποχή τους.
Ως αποτέλεσμα, η εταιρεία είχε αντιληφθεί ότι έπρεπε να βελτιώσει ριζικά το ντιζάιν των μοντέλων της και να καταβάλει σκληρή προσπάθεια για να ανακτήσει έδαφος στις νέες, καινοτόμες τεχνολογίες, προκειμένου να ξανακερδίσει το κύρος της. Το πρώτο βήμα ήρθε το 2002, με το Citroën C3, και στη συνέχεια το 2003, με την έκδοση C3 Pluriel, ένα ασυνήθιστο ανοιχτό αυτοκίνητο με πολλές παραπομπές στο Citroën 2CV, όχι μόνο στη σχεδίαση, αλλά και στην πρακτικότητά του και στον τρόπο αφαίρεσης της οροφής του.
Τον Σεπτέμβριο του 2004, ακολούθησε η παρουσίαση του Citroën C4, αν και η παραγωγή του είχε ξεκινήσει ήδη από τον Αύγουστο. Ταυτόχρονα έγινε και μια σημαντική ανανέωση στο Citroën C5, που του εναρμόνισε την αισθητική με αυτήν του C4, μαζί και με σημαντικές αναβαθμίσεις στον εξοπλισμό του C5. Η επιστροφή στον φουτουρισμό και στην καινοτομία, ενισχύθηκε περαιτέρω με τον πολυαναμενόμενο αντικαταστάτη του Citroën XM, το Citroën C6 πρώτης γενιάς του 2005 - 2012.
Η πρώτη γενιά του C4 σχεδιάστηκε, όπως είχε συμβεί και με το Citroën C3, από τους σχεδιαστές της Citroën Donato Coco (Ντονάτο Κόκο - ο επικεφαλής της σχεδιαστικής ομάδας της Citroën από το 1999 έως το 2005) και Jean-Pierre Ploué. Μάλιστα ο δεύτερος είχε σχεδιάσει στο παρελθόν την πρώτη γενιά του Renault Twingo, η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε το 1993, ενώ αμέσως μετά το C4 σχεδίασε και το πολυτελές Citroën C6 του 2005 - 2012.
Το αισθητικό αποτέλεσμα εντυπωσίασε ιδιαίτερα κατά την εποχή της παρουσίασης του μοντέλου. Ο αεροδυναμικός συντελεστής Cd της τρίθυρης κουπέ έκδοσης μάλιστα ήταν μόλις 0,28 και της πεντάθυρης 0,29 - νούμερα εντυπωσιακά τότε για μικρομεσαίο μοντέλο της κατηγορίας C και μια τεράστια βελτίωση ως προς τον προκάτοχο Citroën Xsara που είχε Cd 0,33. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε το αντεστραμμένο πίσω μέρος και παρμπρίζ της τρίθυρης έκδοσης του C4, το οποίο παρέπεμπε άμεσα στο ασυνήθιστο πίσω μέρος του Citroën Ami 6 του 1961.
Ο στάνταρ ψηφιακός πίνακας οργάνων του, επίσης εντυπωσίασε, καθώς αποτελείτο από δύο οθόνες υγρών κρυστάλλων (Liquid Crystal Display / LCD) με την ικανότητα να αυτοπροσαρμόζουν την φωτεινότητά τους ανάλογα με τις εξωτερικές συνθήκες. Αυτό επιτυγχάνεται με την ύπαρξη ενός αισθητήρα ηλιοφάνειας για την προσαρμογή φωτεινότητας του πίνακα οργάνων. Το ψηφιακό LCD ταχύμετρο είχε τοποθετηθεί στο πάνω μέρος του ταμπλό και προς το κέντρο του. Το επίσης ψηφιακό LCD στροφόμετρο, είχε τοποθετηθεί πάνω στον άξονα του τιμονιού και ο χρωματισμός του από πορτοκαλί γινόταν κόκκινος καθώς οι στροφές του κινητήρα πλησίαζαν τον κόφτη. Στην κορυφαία έκδοση Exclusive προσφερόταν εξ αρχής ακόμα και σύστημα δορυφορικής πλοήγησης NaviDrive, το οποίο μεταγενέστερα άρχισε να προσφέρεται σε όλα τα C4.
Γενικότερα, το αρχικό C4 θεωρήθηκε από τον Τύπο ότι σηματοδότησε για τη Citroën την επιστροφή της στα φουτουριστικά ρηξικέλευθα ντιζάιν, μετά από μία περίοδο πολύ καλών, πλην όμως σχετικά συντηρητικών σε εμφάνιση μοντέλων και συγκεκριμένα στη δεκαετία του 1990 με τα Citroën ZX, Citroën Xsara και ιδιαίτερα με το Citroën Saxo.
Μία επιπλέον σχεδιαστική καινοτομία του Citroën C4 πρώτης γενιάς ήταν ότι έφερε στάνταρ «ακλόνητο» αερόσακο οδηγού, καθώς είχε ενσωματωθεί σε ένα ξεχωριστό σταθερό εσωτερικό «κουτί» που δεν στρίβει μαζί με το τιμόνι. Ο σκοπός της πατέντας αυτής είναι ο αερόσακος οδηγού να είναι πάντα στραμμένος προς τον οδηγό υπό την ίδια γωνία. Η ίδια πατέντα εμφανίστηκε και στο Citroën C5 δεύτερης γενιάς, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Μάρτιο του 2008 και παρήχθη έως τον Ιούνιο του 2017, και προς το παρόν υπάρχει μόνο σε αυτά τα δύο μοντέλα.
Επίσης, όλες οι εκδόσεις του Citroën C4 πρώτης γενιάς, ήδη από την παρουσίασή του, έφεραν ως βασικό εξοπλισμό τα εξής:
Στις ανώτερες εκδόσεις, διέθετε από την παρουσίασή του και τα εξής επιπλέον στοιχεία εξοπλισμού ασφαλείας:
Στα τεστ πλαγιομετωπικής και πλευρικής πρόσκρουσης του ανεξάρτητου οργανισμού Euro NCAP (Πρόγραμμα αξιολόγησης νέων μοντέλων της Ευρώπης) το 2004, το Citroën C4 απέσπασε την μέγιστη διάκριση των 5 αστέρων στις δοκιμές πλαγιομετωπικής και πλευρικής πρόσκρουσης, καθώς και πλευρικής πρόσκρουσης σε κολώνα, όπως και για όλα τα συστήματα ασφαλείας που διέθετε ως βασικό εξοπλισμό, με το ποσοστό των 35 στους 37 βαθμούς. Συνολικά:[2]
Η 3-πορτη και η 5-πορτη εκδοχή αμαξώματος κυκλοφόρησαν στις εξής εκδόσεις εξοπλισμού:
.jpg)
.jpg)
Στην Αργεντινή, από το 2007 έως το 2014, παρήχθη τοπικά και μία τετράθυρη έκδοση σεντάν 3 όγκων, με το όνομα Citroën C4 Sedan, μαζί και με την 3-πορτη έκδοση. Η τετράθυρη αυτή εκδοχή πωλήθηκε κυρίως στην Αργεντινή και τη Χιλή, αλλά πάντως διατέθηκε επίσημα και στη Βραζιλία και στην Ουγγαρία υπό το όνομα Citroën C4 Pallas, στην Ισπανία ως C4 Berline, και στην Ελλάδα και στη Ρουμανία ως C4 Sedan. Το μήκος της ανέρχεται στα 4,59 μέτρα, φτάνοντας έτσι στο ανώτερο άκρο της μικρομεσαίας κατηγορίας C.
.JPG) |
.jpg) |
.jpg) |
.jpg) |
 |
 |
Ένα παρόμοιο τετράθυρο σεντάν μοντέλο παρήχθη και διατέθηκε αποκλειστικά στην Κίνα μεταξύ του 2006 και του 2009, υπό το όνομα C-Triomphe. Είχε μακρύτερο μεταξόνιο, που έφτανε τα 2,710 μέτρα, και συνολικό μήκος στα 4,770 μέτρα, με αποτέλεσμα να ανήκει επίσημα στη μεσαία κατηγορία D, αντί της μικρομεσαίας κατηγορίας C.
Τον Απρίλιο του 2009, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου στη Σαγκάη, η Citroën το αντικατέστησε με το C-Quatre, που είχε ακόμα μεγαλύτερο χώρο αποσκευών, με συνεπακόλουθη περαιτέρω αύξηση του συνολικού μήκους του αμαξώματος. Η αισθητική του στο μπροστινό μέρος και στο σαλόνι, είχε εναρμονιστεί με την ανανέωση των τρίθυρων και πεντάθυρων εκδόσεων του C4, που είχε γίνει τον Αύγουστο του 2008. Στις αρχές του 2012 υπέστη έντονη ανανέωση, που το «ταίριαξε» αισθητικά με το Citroën C4 δεύτερης γενιάς.
Διαχρονικά, το μοντέλο προσφερόταν και σε πεντάθυρη έκδοση «hatchback» 2 όγκων, γνωστή ως Citroën C-Quatre hatch. Ο λόγος που το C4 κυκλοφόρησε στην Κίνα και ως σεντάν, ήταν η εντονότερη προτίμηση του αγοραστικού κοινού της χώρας αυτής προς τα σεντάν, έναντι των hatchback. Οι διαφορετικές ονομασίες στην Κίνα, αντί της ονομασίας C4 με την οποία διατέθηκε σε όλες τις άλλες αγορές διεθνώς, οφείλονταν στο γεγονός ότι στα κινέζικα ο αριθμός 4 δημιουργεί αρνητικούς συνειρμούς, καθώς η προφορά του ακούγεται ακριβώς όπως η προφορά της λέξης «θάνατος».
 |
 |
 |
Τον Νοέμβριο του 2006 εισήχθη και μια 7-θέσια πολυμορφική εκδοχή MPV, γνωστή ως Citroën Grand C4 Picasso, ενώ την άνοιξη του 2007 εισήχθη και μια 5-θέσια εκδοχή λίγο μικρότερου μήκους, γνωστή ως Citroën C4 Picasso.
Επίσης, μια επαγγελματική εκδοχή panel van, που βασίζεται στο αμάξωμα του C4 coupé, διατέθηκε σε ορισμένες αγορές, όπως στην Ιρλανδία.
Το Citroën C4 πρώτης γενιάς κυκλοφόρησε με τους εξής κινητήρες, όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (Ι4):
Ειδικότερα η έκδοση σεντάν 3 όγκων, ανάλογα με τη χώρα και τα επίπεδα εξοπλισμού, διατέθηκε με δύο κινητήρες βενζίνης: 1.6 16V, ισχύος 110 ίππων και 2.0 16V, ισχύος 143 ίππων και 2.0 16V, ισχύος 177 ίππων. Τον Σεπτέμβριο του 2007 παρουσιάστηκε και μία επιπλέον εκδοχή, γνωστή ως 1.6 BioFlex, που μπορεί να χρησιμοποιήσει και μίγμα βενζίνης με αιθανόλη E85.
Για την έκδοση sedan, ανάλογα με τη χώρα και τα επίπεδα εξοπλισμού, δύο κινητήρες τουρμποντίζελ HDi ήταν διαθέσιμοι: ο 1.6 HDi FAP, ισχύος 110 ίππων και ο 2.0 HDi, ισχύος 135 ίππων.
.JPG)
Το C4 πρώτης γενιάς κέρδισε το βραβείο του Παγκόσμιου Ντιζάιν Αυτοκινήτου της Χρονιάς (World Car Design of the Year), στα πλαίσια του διαγωνισμού του Παγκόσμιου Αυτοκινήτου της Χρονιάς (World Car of the Year), για το 2006. Παράλληλα, η αγωνιστική έκδοση ράλλυ C4 WRC ήταν το Autosport Rally Car of the Year, για τα έτη 2008 και 2009.
Η πολιτική έκδοση, επίσης, τερμάτισε στη δεύτερη θέση του θεσμού του Ευρωπαϊκού Αυτοκινήτου της Χρονιάς του 2005, χάνοντας την πρωτιά από το αποκλειστικά υβριδικό μοντέλο Toyota Prius, αν και με μεγάλη διαφορά (406 πόντοι έναντι 267).[3] Για πολλούς πάντως, η νίκη του Prius ήταν μάλλον αμφιλεγόμενη, λόγω της εξαιρετικά αυξημένης ευαισθησίας του διεθνούς Τύπου σχετικά με την οικολογία τα τελευταία χρόνια. Εικάζεται ότι ώθησε τότε στην επιλογή του νικητή με αποκλειστικό κριτήριο τις τεχνολογίες που αποσκοπούν στις χαμηλότερες δυνατές εκπομπές ρύπων, αγνοώντας εντελώς άλλες καινοτομίες κάποιων άλλων μοντέλων της ίδιας εποχής.
Από τον Νοέμβριο του 2004 έως τον Ιούλιο του 2008, πριν λάβει χώρα η πρώτη ανανέωση του μοντέλου, παρήχθησαν 900.000 αντίτυπα σειράς C4. Η συνολική διεθνής παραγωγή της πρώτης γενιάς έφτασε τα 2.300.100 αντίτυπα.
Λίγο πριν συμπληρώσει 4 χρόνια στην αγορά, το μοντέλο υπέστη ένα λίφτινγκ, με αισθητικές αλλαγές, εξωτερικά και εσωτερικά, καθώς και βελτιώσεις στους κινητήρες. Το ανανεωμένο C4 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Μόσχας στις 26 Αυγούστου 2008.
Εξωτερικά τοποθετήθηκε νέος προφυλακτήρας, στον οποίο είχε προσαρμοστεί μία πολύ μεγάλη και ενιαία εισαγωγή αέρα. Υπήρξε, επίσης, και ένας μικρός επανασχεδιασμός στις δύο παράλληλες οριζόντιες δοκούς στη γρίλια, καθώς έγιναν πιο στρογγυλευμένες, ώστε η αισθητική τους να ταιριάξει με αυτήν του Citroën C5 δεύτερης γενιάς. Ταυτόχρονα, ένα νέο διαφανές κρύσταλλο τοποθετήθηκε στα πίσω φώτα των 3-πορτων coupé. Εμφανίστηκαν και τρεις νέες ζάντες αλουμινίου, 16 και 17 ιντσών.
Στο σαλόνι τοποθετήθηκαν νέες επενδύσεις, ενώ το στροφόμετρο μετανάστευσε στην ίδια οθόνη με το ταχύμετρο, δηλαδή στο πάνω μέρος του ταμπλό και προς το κέντρο του. Τα συστήματα τηλεματικής και ήχου εκσυγχρονίστηκαν, με την προσθήκη του ακόμα πιο εξελιγμένου συστήματος δορυφορικής πλοήγησης «MyWay», το οποίο ήταν πλέον και με Bluetooth. Mία ακόμα καινοτομία, ξεχωριστή για μικρομεσαίο αυτοκίνητο, ήταν η προσθήκη του συστήματος USB BOX, με το οποίο μπορούν να συνδεθούν πολλές περιφερειακές συσκευές στην θύρα USB.
Το C4 βελτίωσε και την παλέτα των βενζινοκινητήρων του, με τους νέους VTi (95 και 120 ίππων) και THP (150 ίππων). Όλοι τους αναπτύχθηκαν σε συνεργασία με την BMW και ήταν αποδοτικότεροι, πιο οικονομικοί και πιο φιλικοί προς το περιβάλλον. Επίσης, ο 2-λιτρος κινητήρας ντίζελ HDi πληρούσε πλέον τις αυστηρότερες προδιαγραφές καυσαερίων Euro 5. Τέλος, το C4 άρχισε να χρησιμοποιεί ελαστικά χαμηλής αντίστασης στην κύλιση.
| Citroën C4 δεύτερης γενιάς | |
|---|---|
  | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής | Citroën |
| Παραγωγή | Αύγουστος 2010 — Μάιος 2018 Κίνα : 2010 — σήμερα |
| Συναρμολόγηση | Μυλούζ, Γαλλία Καλούγκα, Ρωσία Γουχάν, επαρχία Χουμπέι, Κίνα Ελ Πάλομαρ, Αργεντινή |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Μικρομεσαίο αυτοκίνητο |
| Αμάξωμα | 5-πορτο hatchback C4 L : 4-πορτο sedan |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση |
| Πλατφόρμα | PSA PF2 (Platform 2) |
| Σχετική εξέλιξη | Citroën DS4 Citroën C4 Picasso Peugeot 308 |
| Σύστημα κίνησης | |
| Κινητήρας | Βενζίνη: 1.2 λίτρα e-THP I3 1.4 λίτρα VTi I4 1.6 λίτρα 16V VTi I4 1.6 λίτρα 16V THP I4 1.8 λίτρα VTi I4 (μόνο στο σεντάν C4 L στην Κίνα) Diesel: 1.6 λίτρα HDi I4 2.0 λίτρα HDi I4 |
| Μετάδοση | 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο 6-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο |
| Χωρητικότητα καυσίμου | 53 / 60 λίτρα |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 2.608 χιλιοστά C4 L : 2.710 χιλιοστά |
| Μήκος | 4.329 χιλιοστά C4 L : 4.620 χιλιοστά |
| Πλάτος | 1.789 χιλιοστά |
| Ύψος | 1.489 χιλιοστά |
| Κενό Βάρος | 1.280 - 1.400 κιλά |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Citroën C4 πρώτης γενιάς |
Η δεύτερη γενιά του C4 παρουσιάστηκε επίσημα τον Ιούνιο του 2010 και έφτασε στις αντιπροσωπείες τον Σεπτέμβριο, υπό την ονομασία Citroën C4 ΙΙ. Κυκλοφόρησε αποκλειστικά σε πεντάθυρη hatchback έκδοση, ενώ ήδη από τον Ιανουάριο του 2010 είχε ανακοινωθεί από την εταιρεία ότι δεν θα υπάρξει τρίθυρη, αλλά ότι η εκδοχή αυτή θα αντικατασταθεί το 2011 από το μικρομεσαίο πολυτελές Citroën DS4, όπως και έγινε. Μολονότι το DS4 κυκλοφόρησε επίσης αποκλειστικά ως 5-πορτο hatchback, φέρει αισθητικά στοιχεία που θυμίζουν έντονα τρίθυρο coupé, όπως κρυμμένες πίσω χειρολαβές.
Η δημιουργία μιας τρίθυρης εκδοχής απορρίφθηκε από τη Citroën για δύο λόγους: τις σχετικά μέτριες πωλήσεις της τρίθυρης έκδοσης της πρώτης γενιάς του C4 και τους φόβους που διατυπώθηκαν τότε ότι ενδεχόμενο νέο τρίθυρο C4 θα δημιουργούσε εσωτερικό ανταγωνισμό, «κλέβοντας» πωλήσεις από το κάπως μικρότερο, αλλά πολυτελές και αποκλειστικά τρίθυρο, Citroën DS3.
Στη δεύτερη γενιά του C4, η εταιρεία προέβη σε διαμόρφωση μιας εντελώς νέας σχεδιαστικής φιλοσοφίας, χωρίς όμως να προβεί σε πειραματισμούς αυτή τη φορά. Η καινούργια σχεδιαστική ταυτότητα δεν είχε τις ακρότητες της πρώτης γενιάς, αλλά απέσπασε θετικά σχόλια από τον Τύπο αυτοκινήτου ότι είχε ως αποτέλεσμα ένα αυτοκίνητο όμορφο, κομψό και ιδιαίτερα μεγάλο, καθώς το μήκος του μοντέλου αυξήθηκε κατά 5,0 εκατοστά, φτάνοντας στα 4,33 μέτρα, το πλάτος κατά 2,0 εκατοστά, φτάνοντας στα 1,79 μέτρα και το ύψος κατά 3,0 εκατοστά, φτάνοντας στα 1,49 μέτρα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι εσωτερικοί χώροι αυξήθηκαν σημαντικά, ενώ και ο χώρος αποσκευών, με διαθέσιμο όγκο 380 λίτρα με κανονική ρεζέρβα και 408 λίτρα με ρεζέρβα ανάγκης, ήταν κορυφαίος για τα δεδομένα της μικρομεσαίας κατηγορίας C και ιδιαίτερα για hatchback αμάξωμα, ενώ μπορεί να φτάσει έως τα 1.183 λίτρα με την αναδίπλωση των πίσω καθισμάτων. Παράλληλα, δόθηκε μεγάλη προσοχή και στην ηχομόνωση της καμπίνας, ενώ άρχισε να προσφέρεται και σύστημα μασάζ στα μπροστινά καθίσματα.
Η σχεδίαση του ταμπλό και ιδιαίτερα του πίνακα οργάνων, παρέπεμπε άμεσα τόσο στο μεγαλύτερο Citroën C5 δεύτερης γενιάς του 2008, όσο και στο μικρότερο Citroën DS3. Μια άμεση συνέπεια αυτού του γεγονότος, ήταν η αντικατάσταση των αποκλειστικά ψηφιακών οργάνων (ταχύμετρο και στροφόμετρο) της πρώτης γενιάς του C4, από έναν συνδυασμό αναλογικών και ψηφιακών, όλα πάντως με οθόνες υγρών κρυστάλλων (Liquid Crystal Display / LCD). Ο πίνακας οργάνων του C4 δεύτερης γενιάς, φέρει συνδυασμό αναλογικών ενδείξεων μέσα σε 3 μεγάλα και βαθουλωτά κυκλικά όργανα, με ταυτόχρονες ψηφιακές ενδείξεις σε οθόνες υγρών κρυστάλλων στο εσωτερικό των κύκλων, όλα με μπλε φωτισμό. Οι ανώτερες εκδόσεις εξοπλισμού φέρουν στάνταρ και ένα σύστημα επιλογής διαφορετικών χρωμάτων φωτισμού στο κοντέρ, με το πάτημα δύο κουμπιών, ανάμεσα στο ταχύμετρο και στο στροφόμετρο, και τα δύο με την ένδειξη «color» («χρώμα»). Με την αισθητική του, κατάφερε να συνδυάσει το φουτουριστικό ύφος της πρώτης γενιάς με την σημερινή ρετρό σχεδιαστική μόδα των τελευταίων ετών, δηλαδή την τοποθέτηση των οργάνων σε βαθουλωτά κυκλικά πλαίσια, κατά τα πρότυπα της δεκαετίας του 1960.
Το τιμόνι του νέου C4 διατήρησε τον μεγάλο αριθμό διακοπτών, ενώ έγινε και πιο ογκώδες, καθώς και με πιο κυβοειδές σχήμα στο κεντρικό τμήμα του, όπως συνέβη και με το σχήμα του αερόσακου, που έγινε εντελώς συμμετρικό. Ως αποτέλεσμα, το σταθερό κεντρικό τμήμα του τιμονιού της πρώτης γενιάς καταργήθηκε, ως μη απαραίτητο πλέον. Ένας επιπρόσθετος λόγος της διακοπής του, ήταν ότι είχε θεωρηθεί από ένα σημαντικό μέρος του κοινού ως αντιλειτουργικό, καθώς πυροδότησε αρνητικά σχόλια από κάποιους οδηγούς ότι «αφαιρούσε» την αίσθηση της στροφής του βολάν και, κατά συνέπεια, την ικανότητα για εξαιρετικά ακριβείς χειρισμούς.
Ο εξοπλισμός ασφαλείας για το C4 δεύτερης γενιάς επεκτάθηκε σημαντικά, καθώς μαζί με τους στάνταρ 8 αερόσακους και γενικότερα με όσα συστήματα διέθετε η πρώτη γενιά, άρχισε να προσφέρει επιπλέον τα εξής:
Στα τεστ πρόσκρουσης του ανεξάρτητου οργανισμού Euro NCAP (Πρόγραμμα αξιολόγησης νέων μοντέλων της Ευρώπης) τον Αύγουστο του 2010, το Citroën C4 δεύτερης γενιάς απέσπασε την μέγιστη διάκριση των 5 αστέρων στις δοκιμές πλαγιομετωπικής και πλευρικής πρόσκρουσης, καθώς και πλευρικής πρόσκρουσης σε κολώνα, με ποσοστά:[4]
_–_Heckansicht,_20._Juni_2012,_Wuppertal.jpg)
Το Citroën C4 δεύτερης γενιάς προσφέρθηκε με τους εξής κινητήρες:
| Κινητήρας | Κυβισμός | Ισχύς | Ροπή | Τελική ταχύτητα |
Επιτάχυνση 0-100 km/h |
Κατανάλωση | Εκπομπές CO2 |
Βάρος (κιλά) |
Περίοδος παραγωγής |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Βενζίνη | |||||||||
| 1.2 e-THP | 1.199 cm³ | 130 hp (96 kW) | 230 N·m | 199 km/h | 10,8 sec | 4,8 lt/100 km | 110 gr/km | 1.205 | 05/2014 – 05/2018 |
| 1.4 VTi Όμιλος PSA / BMW | 1.397 cm³ | 95 hp (70 kW) | 135 N·m | 182 km/h | 12,7 sec | 6,1 lt/100 km | 140 gr/km | 1.200 | 8/2010 – 12/2014 |
| 1.6 VTi PSA / BMW | 1.598 cm³ | 120 hp (88 kW) | 180 N·m | 193 km/h | 10,8 sec | 6,2 lt/100 km | 143 gr/km | 1.205 | 8/2010 – 12/2014 |
| 1.6 THP PSA / BMW | 1.598 cm³ | 155 hp (103 kW) | 240 N·m | 214 km/h | 8,7 sec | 6,4 lt/100 km | 145 gr/km | 1.275 | 8/2010 – 12/2014 |
| Diesel | |||||||||
| 1.6 HDi PSA | 1.560 cm³ | 92 hp (66 kW) | 230 N·m | 180 km/h | 12,9 sec | 4,2 lt/100 km | 110 gr/km | 1.205 | 8/2010 – 12/2014 |
| 1.6 HDi PSA | 1.560 cm³ | 110 hp (80 kW) | 270 N·m | 190 km/h | 11,3 sec | 4,6 lt/100 km | 119 gr/km | 1.275 | 8/2010 – 12/2012 |
| 2.0 HDi PSA | 1.997 cm³ | 150 hp (113 kW) | 340 N·m | 207 km/h | 8,6 sec | 4,9 lt/100 km | 127 gr/km | 1.320 | 8/2010 – 12/2016 |
Ήδη από την πρώτη κυκλοφορία του C4, όλοι οι κινητήρες του πληρούσαν τις ιδιαίτερα αυστηρές προδιαγραφές καυσαερίων Euro 5. Ο νέος κινητήρας EB2 του 2014 πληροί τις ακόμα αυστηρότερες προδιαγραφές Euro 6 και είναι ο μοναδικός τρικύλινδρος σε σειρά (I3), ενώ όλοι οι άλλοι είναι τετρακύλινδροι σε σειρά (I4). Οι βενζινοκινητήρες του C4 δεύτερης γενιάς εξελίχθηκαν από κοινού από τον Όμιλο PSA και τη BMW, ενώ όλοι οι πετρελαιοκινητήρες του μοντέλου φέρουν φίλτρο σωματιδίων.
Στις 5 Δεκεμβρίου 2012, η Citroën παρουσίασε και μια τετράπορτη σεντάν εκδοχή, με το όνομα Citroën C4 L (Lounge). Σχεδιάστηκε από το καινούριο τότε PSA Style Centre στη Σαγκάη της Κίνας και παράγεται στην Κίνα, για την εγχώρια αγορά, καθώς και στη Ρωσία, επίσης για την εγχώρια αγορά. Στα τέλη του 2013 ξεκίνησε η μαζική παραγωγή του και στο Ελ Πάλομαρ (El Palomar) της Αργεντινής, για τις αγορές της Λατινικής Αμερικής και μάλιστα κέρδισε το βραβείο του Καλύτερου Αυτοκινήτου του 2014 στη Βραζιλία.[5]
Βασίζεται στην πλατφόρμα του 5-πορτου C4 hatchback δεύτερης γενιάς, αλλά με μακρύτερο κατά 10 εκατοστά μεταξόνιο, που φτάνει τα 2,71 μέτρα, και ουσιαστικά είναι το δίδυμο μοντέλο του αποκλειστικά κινεζικής παραγωγής και κυκλοφορίας Peugeot 408. Το συνολικό μήκος του C4 L είναι 4,62 μέτρα, έναντι 4,33 του hatchback, φτάνοντας στο ανώτερο άκρο της μικρομεσαίας κατηγορίας. Ο χώρος αποσκευών έχει όγκο 440 λίτρα, έναντι 408 του 5-πορτου, ενώ το πλάτος του είναι 1.780 χιλιοστά και το ύψος του 1.498 χιλιοστά.
Προσφέρεται με τον κινητήρα 1.6 VTi Prince THP, σε εκδοχές ισχύος 155 και 170 ίππων, ενώ ειδικά στην Κίνα από τις 19 Απριλίου 2013 και με τον νέο κινητήρα 1.8 VTi, ισχύος 135 ίππων. Η στάνταρ έκδοση 1.6 συνδυάζεται με μηχανικό κιβώτιο 5 ταχυτήτων, η 1.6 turbo με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, ενώ η 1.8 τόσο με το μηχανικό 5 ταχυτήτων, όσο και με το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Όλες οι εκδόσεις εξοπλίζονται με σύστημα Stop & Start.
Τον Ιανουάριο του 2015, το Citroën C4 δεύτερης γενιάς υπέστη μια ελαφρά ανανέωση. Εξωτερικά, απέκτησε νέα φώτα ημέρας με τεχνολογία LED, το γυάλινο κάλυμμα στους μπροστινούς προβολείς έγινε πιο σκούρο και τα πίσω φώτα έγιναν τρισδιάστατα. Στο σαλόνι, η προαιρετική κεντρική οθόνη των 7 ιντσών έγινε οθόνη αφής, για ευκολότερο έλεγχο του συστήματος δορυφορικής πλοήγησης, του ηχοσυστήματος, των μέσων ενημέρωσης, του υπολογιστή ταξιδιού, της σύνδεσης με το κινητό τηλέφωνο και των ρυθμίσεων στις παραμέτρους του οχήματος. Ως αποτέλεσμα, αρκετά από τα κουμπιά της κεντρικής κονσόλας καταργήθηκαν, βελτιώνοντας έτσι και την εργονομία. Επιπλέον, το C4 απέκτησε καλύτερη ηχομόνωση και άρχισε να προσφέρει νέα καλύμματα καθισμάτων και κάποια νέα τεχνικά χαρακτηριστικά, όπως ένα σύστημα keyless για εκκίνηση του αυτοκινήτου χωρίς κλειδί. Ταυτόχρονα, η παλέτα των κινητήρων αναθεωρήθηκε, με εμφανέστερη διαφορά την εισαγωγή ενός 3-κύλινδρου (για πρώτη φορά στο C4) κινητήρα 1.2 λίτρων βενζίνης, ισχύος 130 hp, ο οποίος φέρει τον κωδικό e-THP.
Η παραγωγή του C4 δεύτερης γενιάς έληξε τον Μάιο του 2018. Αντικαταστάθηκε προσωρινά από το Citroën C4 Cactus και ειδικότερα από τη Φάση 2, που διαμορφώθηκε σε 5-πορτο hatchback crossover και κυκλοφόρησε στις αρχές του 2018. Ειδικότερα όμως στην Κίνα, η παραγωγή της τοπικής εκδοχής του C4 δεύτερης γενιάς συνεχίζεται και σήμερα.
| Citroën C4 τρίτης γενιάς | |
|---|---|
  | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής | Citroën |
| Παραγωγή | Σεπτέμβριος 2020 — σήμερα |
| Συναρμολόγηση | Μαδρίτη, Ισπανία |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Μικρομεσαίο αυτοκίνητο |
| Αμάξωμα | 5-πορτο hatchback |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση |
| Πλατφόρμα | Common Modular Platform |
| Σχετική εξέλιξη | DS 3 Crossback Opel Corsa έκτης γενιάς Peugeot 208 δεύτερης γενιάς Peugeot 2008 δεύτερης γενιάς Opel Mokka δεύτερης γενιάς |
| Σύστημα κίνησης | |
| Κινητήρας | Βενζίνη: 1.2 λίτρα PSA EB2 I3 1.2 λίτρα PSA EB2DTS I3 1.2 λίτρα PSA EB2ADTX I3 Ντίζελ: 1.5 λίτρα PSA DW5 BlueHDI I4 Ηλεκτροκινητήρας (ë-C4) |
| Ηλεκτροκινητήρας | Κινητήρας μόνιμου μαγνητικού συγχρονισμού (ë-C4) |
| Μετάδοση | 6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 8-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο Κιβώτιο 1 ταχύτητας (ë-C4) |
| Χωρητικότητα καυσίμου | 50 λίτρα |
| Μπαταρία | 50 kWh (ë-C4) |
| Αυτονομία | 350 χιλιόμετρα (ë-C4) |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 2.670 χιλιοστά |
| Μήκος | 4.355 χιλιοστά |
| Πλάτος | 1.800 χιλιοστά |
| Ύψος | 1.520 - 1.525 χιλιοστά |
| Κενό Βάρος | 1.284 - 1.694 κιλά |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Citroën C4 δεύτερης γενιάς |
Στις 16 Ιουνίου 2020, παρουσιάστηκε επίσημα η τρίτη γενιά του C4, που μπήκε στη μαζική παραγωγή τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους και οι πρώτες πωλήσεις του μοντέλου ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο. Αντικατέστησε, επίσης, και το Citroën C4 Cactus, για το οποίο δεν θα υπάρξει διάδοχος και η παραγωγή του έληξε οριστικά τον Σεπτέμβριο του 2020. Στις 30 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς, η Citroën έδωσε στη δημοσιότητα τα πλήρη τεχνικά χαρακτηριστικά του C4 τρίτης γενιάς. Επίσημα, οι παραγγελίες για το νέο μοντέλο είχαν ανοίξει ήδη από τον Ιούνιο του 2020. Μάλιστα επρόκειτο να εκτεθεί στο ευρύ κοινό στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού στις αρχές Οκτωβρίου του 2020, το οποίο όμως ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού COVID-19.
Το σημερινό μοντέλο βασίζεται στην CMP (Common Modular Platform) πλατφόρμα του τότε Ομίλου PSA και του Peugeot 208 και όχι στην EMP2 πλατφόρμα των Peugeot 308 και 3008, ενώ θα διατηρήσει την λίγο μεγαλύτερη απόσταση από το έδαφος που διέθετε το Citroën C4 Cactus, με αποτέλεσμα να θεωρείται συχνά ως hatchback crossover.
Ο χώρος αποσκευών της τρίτης γενιάς έχει διαθέσιμο όγκο 380 λίτρα, όσο και της δεύτερης γενιάς, παραμένοντας κορυφαίος για τα δεδομένα της μικρομεσαίας κατηγορίας C και ιδιαίτερα για hatchback αμάξωμα, ενώ μπορεί να φτάσει έως τα 1.250 λίτρα με την αναδίπλωση των πίσω καθισμάτων.
Η πλατφόρμα CMP μπορεί να φιλοξενήσει και μπαταρία, όπως συμβαίνει ήδη στο Peugeot e-208 και το νέο C4 προσφέρει ήδη από την πρώτη κυκλοφορία του, τον Δεκέμβριο του 2020, και μια αμιγώς ηλεκτροκίνητη έκδοση, την ë-C4, η οποία είναι το πρώτο ηλεκτροκίνητο μοντέλο μαζικής παραγωγής στην ιστορία της Citroën. Το πρόθεμα «ë» στην ονομασία της έκδοσης ë-C4 φέρει τα διαλυτικά του ονόματος της Citroën.
Στα τεστ πρόσκρουσης του ανεξάρτητου οργανισμού Euro NCAP (Πρόγραμμα αξιολόγησης νέων μοντέλων της Ευρώπης) το 2021, το Citroën C4 τρίτης γενιάς απέσπασε 4 στα 5 αστέρια στις δοκιμές πλαγιομετωπικής και πλευρικής πρόσκρουσης, καθώς και πλευρικής πρόσκρουσης σε κολώνα, χάνοντας οριακά το πέμπτο, και αυτό μάλιστα επειδή δεν έφερε στάνταρ όλα τα συστήματα ενεργητικής ασφάλειας που απαιτούνται με τα νεότερα και αυστηρότερα κριτήρια του Euro NCAP για να δοθεί και το πέμπτο. Αναλυτικά, τα ποσοστά του ήταν τα εξής:[6]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
