μοντέλο αυτοκινήτου From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Chevrolet Camaro (Σεβρολέτ Καμάρο) είναι μεσαίων διαστάσεων[1][2] σπορ αυτοκίνητο που κατασκευαζόταν από την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία Chevrolet, από το 1966 έως το 2002 και από τις 16 Μαρτίου 2009 έως τις 14 Δεκεμβρίου 2023. Είναι ένα από τα γνωστότερα αυτοκίνητα παγκοσμίως και ένας τυπικός εκπρόσωπος των λεγόμενων muscle cars, γνωστά επίσης και ως pony cars.[3][4][5][6] Παραδοσιακά, θεωρείται ως το μοντέλο με το δεύτερο υψηλότερο ίματζ μεταξύ όλων των αυτοκινήτων της Chevrolet, πίσω μόνο από την Chevrolet Corvette, η οποία όμως είναι πολύ ακριβότερη και ανήκει σε εντελώς διαφορετική κατηγορία, αυτή των 2-θέσιων supercars υψηλών επιδόσεων. Μέχρι στιγμής, έχουν κυκλοφορήσει έξι γενιές Camaro, σε πολλές εκδόσεις, ενώ η έκτη γενιά της παρήχθη από τον Νοέμβριο του 2015 έως τις 14 Δεκεμβρίου 2023. Συνολικά, οι πωλήσεις όλων των γενεών του μοντέλου έχουν ξεπεράσει τα 5,5 εκατομμύρια.
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Chevrolet Camaro | |
|---|---|
  | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Chevrolet |
| Μητρική εταιρεία | General Motors |
| Παραγωγή | 1966 — 2002 2009 — Δεκέμβριος 2023 |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Pony car, Muscle car |
| Αμάξωμα | 2-πορτο coupé 2-πορτο convertible |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση |
| Σχετική εξέλιξη | Pontiac Firebird |
Η πρώτη γενιά της Camaro κυκλοφόρησε στην αμερικανική αγορά στις 29 Σεπτεμβρίου 1966,[7] για τη σεζόν (model year) του 1967 και μάλιστα εισήχθη την ίδια σεζόν με την δίδυμη (και διαχρονικά λίγο ακριβότερη) Pontiac Firebird, με την οποία και μοιραζόταν την ίδια πλατφόρμα, την λεγόμενη F-body. Και τα δύο μοντέλα σχεδιάστηκαν από την μητρική General Motors με σκοπό να ανταγωνιστούν την Ford Mustang, που είχε πρωτοκυκλοφορήσει το 1964 και σήμερα βρίσκεται στην έβδομη γενιά της. Σύμφωνα με την General Motors, η ονομασία Camaro προέρχεται από τη γαλλική λέξη «camarade», η οποία μεταφράζεται ως «σύντροφος».
Αρχικά, παρήχθησαν τέσσερις διαδοχικές γενιές της Camaro, προτού η παραγωγή διακοπεί στις 27 Αυγούστου 2002.[8] Τεχνικά, οι τέσσερις πρώτες γενιές της Camaro συγγένευαν με τις αντίστοιχες γενιές του επίσης muscle car της Pontiac, την Firebird. Μετά από μια παύση επτά ετών, η παραγωγή της πέμπτης γενιάς της Camaro ξεκίνησε στις 16 Μαρτίου 2009 και η εμπορική εισαγωγή στις ΗΠΑ έγινε τον Απρίλιο του 2009, ως μοντέλο 2010. Από τη σεζόν (model year) του 2016 μπήκε στην παραγωγή η έκτη γενιά της, που όμως ανακοινώθηκε επίσημα στις 22 Μαρτίου 2023 ότι η παραγωγή της θα διακοπεί τον Ιανουάριο του 2024, λόγω μεγάλης πτώσης των πωλήσεων. Τελικώς, η παραγωγή της εκδοχής καμπριολέ διακόπηκε στις 22 Νοεμβρίου 2023 και της εκδοχής κουπέ διακόπηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2023.[9] Ωστόσο, η Chevrolet έχει ήδη ανακοινώσει από τον Μάρτιο του 2023 ότι «αυτό δεν είναι το τέλος της ιστορίας της Camaro»,[10] πυροδοτώντας έτσι μια έντονη φημολογία ότι η ονομασία Camaro θα επανέλθει μελλοντικώς, πιθανώς σε κάποια εκδοχή SUV.
Η πρώτη γενιά της Chevrolet Camaro κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην αγορά των ΗΠΑ στις 29 Σεπτεμβρίου 1966, για τη σεζόν (model year) του 1967, με βάση το καινούριο τότε σασί F-body. Το πλαίσιο αυτό διατηρήθηκε έως τη λήξη της παραγωγής της τέταρτης γενιάς, τον Αύγουστο του 2002, και ήταν 2-πορτο, 4-θέσιο (με σαλόνι αυστηρά 2+2), με τη διάταξη «κινητήρας μπροστά / πίσω κίνηση». Από το πρώτο έτος κυκλοφορίας της, η πρώτη γενιά της Camaro διατέθηκε ως coupé και convertible (καμπριολέ), με επιλογή ανάμεσα σε 6-κύλινδρους σε σειρά (Ι6) και V8 βενζινοκινητήρες. Το ντιζάιν της θεωρήθηκε άκρως εντυπωσιακό, με έντονη προσωπικότητα και δεν είναι τυχαίο ότι έδωσε την έμπνευση για το ρετρό ντιζάιν της πέμπτης γενιάς της Camaro.
Το μοντέλο γνώρισε αμέσως τεράστια εμπορική επιτυχία και είναι εντυπωσιακό ότι στα μόλις 3 χρόνια παραγωγής της πρώτης γενιάς, παρήχθησαν συνολικά 690.138 αντίτυπα από αυτήν. Εδώ πάντως πρέπει να τονιστεί ότι η τελευταία σεζόν ήταν εξαιρετικά μεγάλης διάρκειας, καθώς έφτασε μέχρι τον Νοέμβριο του 1969, λόγω μηχανολογικών προβλημάτων που καθυστέρησαν την εισαγωγή της δεύτερης γενιάς έως τις αρχές του 1970. Επίσης, στις 23 Φεβρουαρίου 1967 μπήκε στην παραγωγή και το δίδυμο μοντέλο της Camaro, η Pontiac Firebird.
Η δεύτερη γενιά της Camaro κυκλοφόρησε στις 26 Φεβρουαρίου 1970,[11] υπέστη δύο αισθητικές ανανεώσεις κατά τις σεζόν του 1974 και του 1978 και τελικώς παρέμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1981. Η εξωτερική εμφάνιση είχε αλλάξει δραματικά και το αυτοκίνητο ήταν χαμηλότερο, μακρύτερο και φαρδύτερο από την πρώτη γενιά, με συνολικό μήκος 4,77 - 5,02 μέτρα, ανάλογα με την έκδοση και το έτος. Η νέα αισθητική απέσπασε θετικά σχόλια από τον Τύπο αυτοκινήτου και το κοινό, αν και ορισμένοι σχολίασαν ότι πλέον έδειχνε περισσότερο ευρωπαϊκή - η έμπνευση του ντιζάιν είχε πράγματι προέλθει από τις Jaguar, Aston Martin και Ferrari της τότε εποχής.
.jpg)
Σε αντίθεση με όλες τις άλλες γενιές της Camaro, στη δεύτερη γενιά δεν προσφέρθηκε ανοιχτή έκδοση convertible (καμπριολέ).[12] Ωστόσο, το μοντέλο θεωρήθηκε γενικώς ως το καλύτερο Αμερικανικό muscle car που είχε παραχθεί έως τότε[11] και οι μηχανικοί της General Motors υποστήριξαν ότι ήταν ένα πολύ περισσότερο «Driver's Car» από τον προκάτοχό του.
Οι ίδιοι κινητήρες της πρώτης γενιάς διατηρήθηκαν, τουλάχιστον για τα πρώτα χρόνια. Τελικώς όμως, η πρώτη πετρελαϊκή κρίση του 1973 έβαλε τέλος στον ξέφρενο συναγωνισμό των κυβικών και έπληξε καίρια τις πωλήσεις, όπως συνέβη τότε και με το σύνολο των Αμερικανικών muscle cars, πολλά από τα οποία διακόπηκαν οριστικά.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε περαιτέρω και με τις νέες και αυστηρότερες αμερικανικές προδιαγραφές εκπομπών καυσαερίων, που είχαν μάλιστα ως αποτέλεσμα την προσωρινή διακοπή της έκδοσης Z28, το 1975. Ευτυχώς, την άνοιξη του 1977 η Z28 επανήλθε στην αγορά, ως μοντέλο 1977½.
Αν και το 1979 χτύπησε η δεύτερη συνεχόμενη πετρελαϊκή κρίση, τόσο η Camaro, όσο και η δίδυμη Pontiac Firebird κατάφεραν και πάλι να επιβιώσουν, ως δύο από τα ελάχιστα muscle cars της «χρυσής εποχής» της κατηγορίας αυτής που μπόρεσαν να επιβιώσουν από τις διαδοχικές ενεργειακές κρίσεις. Συνολικά παρήχθησαν 2.233.952 αντίτυπα από τη δεύτερη γενιά της Camaro.
Η 3η γενιά της Camaro, όπως και της Firebird, κυκλοφόρησαν τον Ιανουάριο του 1982. Ήταν η πρώτη στην ιστορία Camaro με ηλεκτρονικό ψεκασμό καυσίμου (fuel injection), Turbo-Hydramatic 700R4 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο, 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, ζάντες 16 ιντσών, αμάξωμα hatchback και δυνατότητα επιλογής 4-κύλινδρου κινητήρα (λόγω της τότε τάσης των υποψήφιων αγοραστών για αναζήτηση οικονομικότερων κινητήρων, ως αποτέλεσμα της δεύτερης συνεχόμενης πετρελαϊκής κρίσης του 1979). Επιπλέον, η τρίτη γενιά υιοθέτησε πλέον το μετρικό σύστημα για τα κυβικά εκατοστά του κινητήρα, καθώς από το 1982 και μετά αναφέρονταν σε λίτρα, αντί για κυβικές ίντσες. Αρχικά προσφερόταν σε τρεις εκδόσεις: Sport Coupe (βασική), Berlinetta και την κορυφαία Z28.
Η τρίτη γενιά της Camaro απέσπασε πλήθος διακρίσεων από όλα τα μεγάλα αμερικανικά περιοδικά. Η έκδοση Camaro Z28 κέρδισε τον τίτλο του Αυτοκινήτου της Χρονιάς (Car of the Year) του Motor Trend, για το 1982. Το Road & Track ανέδειξε τις Chevrolet Camaro & Pontiac Firebird του 1984 μεταξύ των 12 καλύτερων αυτοκινήτων του κόσμου, καθώς και τα Καλύτερα Σπορ GT (Best Sports GT) εμπορικής τιμής μεταξύ 11.000 και 14.000 δολαρίων, με την τότε ισοτιμία. Το Car and Driver ανακήρυξε την Camaro Z28 του 1984 ως το μοντέλο με την καλύτερη οδική συμπεριφορά, μεταξύ όλων των αυτοκινήτων που κατασκευάζονταν στις ΗΠΑ.[13] Επίσης, η μετέπειτα έκδοση υψηλών επιδόσεων Camaro IROC-Z ήταν στον κατάλογο των 10 καλύτερων μοντέλων (Ten Best) του Car and Driver, για το 1985.
Το καλοκαίρι του 1989, για την σεζόν του 1990, προστέθηκε στάνταρ αερόσακος οδηγού, αν και ακόμα δεν προσφερόταν Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS), ούτε ως έξτρα (τελικώς, το ABS εισήχθη ως στάνταρ τον Ιανουάριο του 1993, με την εμπορική εισαγωγή στην αγορά της τέταρτης γενιάς).
Ως αποτέλεσμα των προβλημάτων ποιότητας που σημειώθηκαν στα πρώτα και στα τελευταία χρόνια της παραγωγής της τρίτης γενιάς, συν μιας απεργίας των εργαζομένων του εργοστασίου στο Van Nuys, Καλιφόρνια, η General Motors αποφάσισε να μεταφέρει την παραγωγή της τέταρτης γενιάς στο Κεμπέκ του Καναδά. Η τελευταία Camaro τρίτης γενιάς, μια κόκκινη Z28 coupe, κύλησε από τη γραμμή παραγωγής στις 27 Αυγούστου 1992.
Η τέταρτη γενιά της Chevrolet Camaro, όπως και της Pontiac Firebird, μπήκε στη μαζική παραγωγή τον Νοέμβριο του 1992 και κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ τον Ιανουάριο του 1993, για τη σεζόν του 1993. Και τα δύο μοντέλα πλέον κατασκευάζονταν στο Σεντ-Τερέζ (Sainte-Thérèse) της επαρχίας Κεμπέκ του Καναδά, με προσεκτικότερο έλεγχο στην ποιότητα κατασκευής και με πιο προηγμένες μεθόδους. Η αναθεώρηση της Camaro, ωστόσο, αυτή τη φορά ήταν αμφισβητούμενη (σε αντίθεση με την εμφανώς εντυπωσιακή εμφάνιση της Pontiac Firebird). Η χαρακτηριστική φαρδιά και δυναμική εμφάνιση της Camaro προσαρμοζόταν διαρκώς με το πέρασμα του χρόνου και στην τέταρτη γενιά είχε αρχίσει πλέον να εξομαλύνεται. Επιπρόσθετα, αν και η εξωτερική εμφάνιση είχε γίνει πολύ πιο αεροδυναμική, οι αλλαγές «κάτω από το δέρμα» δεν ήταν σημαντικές και τα περισσότερα στοιχεία στο τεχνολογικό υπόβαθρο παρελήφθησαν απευθείας από την 3η γενιά.
Από την άλλη πάντως, όλες οι Camaro εξοπλίστηκαν με στάνταρ 2 αερόσακους, οδηγού και συνοδηγού, και Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS), αν και μέχρι και το 1998 ήταν μόνο 3 καναλιών, αντί για 4. Επίσης, ένα Σύστημα Ελέγχου Πρόσφυσης (traction control system) εμφανίστηκε στα μέσα της σεζόν του 1995, ως έξτρα. Από τη σεζόν του 1999, το ABS και το Σύστημα Ελέγχου Πρόσφυσης (traction control system) ενεργούσαν απευθείας στους τροχούς (με δύο αισθητήρες) και όχι μόνο μέσω του διαφορικού (με έναν αισθητήρα), ενώ το ABS έγινε 4-κάναλο, αντί για 3 καναλιών.
Για τη σεζόν του 1998, η Camaro υπέστη ένα λίφτινγκ, με επανασχεδιασμό στο εμπρόσθιο μέρος και ιδίως στους προβολείς, συν κάποιες αναβαθμίσεις στο εσωτερικό. Ο κάπως αναχρονιστικός κινητήρας LT1 της Ζ28, αντικαταστάθηκε από ένα νέο κινητήρα από αλουμίνιο, τον LS1, που ήταν ο ίδιος βενζινοκινητήρας που είχε εισαχθεί με την εισαγωγή της Chevrolet Corvette C5 τον Ιανουάριο του 1997. Αν και ο κυβισμός ήταν και πάλι 5.7 λίτρα (346 cu.in.), ωστόσο επρόκειτο για εντελώς νέο μηχανικό σύνολο. Η Camaro Z28 απέδιδε πλέον ισχύ 310 hp και από το 2000 απέδιδε 325 hp, ενώ η κορυφαία έκδοση Camaro SS απέδιδε 330 hp και από το 2000 απέδιδε 340 hp.
Ο κινητήρας LS1 μάλιστα προσφέρει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες για αναβάθμιση ισχύος από τον προκάτοχό του. Πολλοί οπαδοί της σχολής των muscle cars, έχουν προβεί σε βελτιωτικές ρυθμίσεις tuning, επιτυγχάνοντας ιπποδυνάμεις της τάξης των 360 - 400 hp εύκολα και χωρίς αισθητή επιβάρυνση του κινητήρα. Με επιτάχυνση 0 - 60 μίλια την ώρα (0 - 97 χλμ. την ώρα) σε μόλις 5,3 δευτερόλεπτα, η Camaro Ζ28 ήταν μακράν το ταχύτερο αμερικανικό αυτοκίνητο με ατμοσφαιρικό κινητήρα (χωρίς υπερτροφοδότηση) για την τιμή του, σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό. Επίσης, από τη σεζόν του 1998 εισήχθη ένα νέο διαφορικό Torsen της Zexel, αντί της Auburn, μια πιο ομαλή ανάρτηση και ένα νέο, ισχυρότερο σύστημα πέδησης.
Αν και υπήρξε το ταχύτερο F-Body όλων των εποχών, και από τις 4 γενιές αυτής της πλατφόρμας, η εμφανής στροφή της General Motors προς την ήδη από τότε ολοένα και πιο δημοφιλή κατηγορία των SUV απέβη μοιραία, καθώς η Camaro παραμελήθηκε εντελώς στον τομέα της διαφημιστικής προώθησης. Επιπλέον, με το λίφτινγκ στο μπροστινό μέρος του αμαξώματος που έγινε τη σεζόν του 1998, η εξωτερική της εμφάνιση είχε γίνει ακόμα πιο ομαλή και κοινότυπη, με εμφανή εξορθολογισμό, χάνοντας ακόμα ένα μέρος της προσωπικότητάς της. Ως αποτέλεσμα, οι πωλήσεις από το 1996 και μετά κατέρρευσαν ολοκληρωτικά, συνεχίζοντας μάλιστα να πέφτουν κάθε χρόνο διαρκώς και να σημειώνουν συνέχεια νέα αρνητικά ρεκόρ, και ήδη από το καλοκαίρι του 1999 άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες για διακοπή της παραγωγής.
Τελικώς, τον Σεπτέμβριο του 2001 η μητρική General Motors ανακοίνωσε την οριστική διακοπή και των δύο μοντέλων της πλατφόρμας F-Body, Camaro και Firebird, αν και όχι άμεσα, αλλά για το επόμενο έτος. Η τελευταία Camaro τέταρτης γενιάς κύλησε από τη γραμμή παραγωγής στις 27 Αυγούστου 2002 και κατέληξε απευθείας στο μουσείο της GM.[14] Η προτελευταία Camaro, μια κόκκινη Z28, δημοπρατήθηκε για φιλανθρωπικούς σκοπούς και κατέληξε να πωληθεί στην απίστευτα υψηλή τιμή, για την τότε ισοτιμία, των 71.500 δολαρίων.
.jpg)
Η επιστροφή της Camaro παρέμεινε ένας διακαής πόθος για τους οπαδούς της σχολής των muscle cars και είχε διατυπωθεί επανειλημμένα ως αίτημα. Τελικώς, η Chevrolet αποφάσισε να δοκιμάσει τις προτιμήσεις του κοινού, με το πρωτότυπο Chevrolet Camaro Concept, που αποκαλύφθηκε τον Ιανουάριο του 2006 και διέθετε έντονα ρετρό στοιχεία από την πρώτη γενιά του μοντέλου.
Η υποδοχή του από το κοινό ήταν ενθουσιώδης και, ως αποτέλεσμα, η Chevrolet ανακοίνωσε αμέσως ότι θα αναβιώσει τη φλόγα της Camaro. Χωρίς καθυστέρηση, η εταιρεία ξεκίνησε την εξέλιξη του μοντέλου παραγωγής, αυτή τη φορά με βάση την πολύ πιο σύγχρονη πλατφόρμα της General Motors Zeta (GM Zeta platform). Τα βασικά σχεδιαστικά στοιχεία, μέσα και έξω, διατηρήθηκαν αναλλοίωτα, με εξαίρεση την τοποθέτηση μεγαλύτερων εξωτερικών καθρεφτών, για λόγους καλύτερης ορατότητας προς τα πίσω, και ενός τιμονιού με πιο ογκώδες κεντρικό τμήμα, προκειμένου να προσαρμοστεί μέσα σε αυτό ο αερόσακος οδηγού.
Τελικώς, η εξέλιξη ολοκληρώθηκε σε μόλις 3 έτη και η μαζική παραγωγή της πέμπτης γενιάς της Camaro ξεκίνησε στις 16 Μαρτίου 2009. Η κυκλοφορία στην αγορά των ΗΠΑ ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2009, ως μοντέλο 2010, αποσπώντας άκρως θετικά σχόλια από τον Τύπο αυτοκινήτου και το κοινό, και πετυχαίνοντας υψηλές πωλήσεις. Μάλιστα στις 1 Απριλίου 2010 κέρδισε το βραβείο του Παγκόσμιου Ντιζάιν Αυτοκινήτου της Χρονιάς (World Car Design of the Year), στα πλαίσια του διαγωνισμού του Παγκόσμιου Αυτοκινήτου της Χρονιάς (World Car of the Year).[15]
Προσφέρθηκε με βενζινοκινητήρες 3.6 λίτρων V6 και 6.2 λίτρων V8, με επιλογή ανάμεσα σε 6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο ή 6-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο. Διατέθηκε σε 5 επίπεδα εξοπλισμού: LS, 1LT, 2LT, 1SS και 2SS. Τα επίπεδα LS και LT συνδυάζονταν μόνο με τον κινητήρα των 3.6 λίτρων, ενώ ο 6.2 λίτρων προοριζόταν για τα μοντέλα SS. Οι κορυφαίες εκδόσεις εξοπλισμού 2LT και 2SS έφεραν τεχνολογία Bluetooth, θερμαινόμενα δερμάτινα καθίσματα, δερμάτινο τιμόνι κ.λπ. Την άνοιξη του 2014, επανήλθε η έκδοση Camaro Z/28, ως μια ισχυρότερη εκδοχή της Camaro SS, με κινητήρα 7.0 λίτρων V8.
Η παραγωγή της ανοιχτής Camaro Convertible (καμπριολέ) ξεκίνησε στις 31 Ιανουαρίου 2011, στο Οντάριο του Καναδά, όπου και κατασκευαζόταν ήδη η έκδοση coupé. Τα πρώτα αντίτυπα έφτασαν στις αντιπροσωπείες μέσα στον Φεβρουάριο. Διατέθηκε στις ίδιες ακριβώς εκδόσεις εξοπλισμού με το coupé, με τους αντίστοιχους κινητήρες και κιβώτια ταχυτήτων.
.png)
Η έκτη γενιά της Camaro αποκαλύφθηκε επίσημα στις 16 Μαΐου 2015 στο Ντιτρόιτ, Μίσιγκαν, και μπήκε στην παραγωγή τον Νοέμβριο του 2015, για τη σεζόν (model year) του 2016, ενώ τη σεζόν του 2019 υπέστη έναν επανασχεδιασμό, μαζί και με κάποιες βελτιώσεις στον εξοπλισμό.
Ήδη από το πρώτο έτος κυκλοφορίας, ωστόσο, οι πωλήσεις της έκτης γενιάς ήταν εμφανώς χαμηλότερες από αυτές της πέμπτης και η πτώση αυτή συνεχιζόταν σταθερά κάθε χρόνο. Λόγω της διαρκώς πτωτικής πορείας των πωλήσεων της έκτης γενιάς, ως αποτέλεσμα της ολοένα και εντονότερης στροφής των καταναλωτών προς τα SUV και τα pick-up, αλλά και λόγω έντονα αρνητικών σχολίων ότι το μοντέλο είχε ένα έντονα κλειστοφοβικό σαλόνι με κάκιστη ορατότητα προς όλες τις κατευθύνσεις, ήδη από το καλοκαίρι του 2019 άρχισαν για πρώτη φορά να κυκλοφορούν βάσιμες πληροφορίες (αν και ο μητρικός όμιλος της General Motors για σχεδόν 4 χρόνια δεν το είχε επιβεβαιώσει ακόμα επίσημα) ότι η Chevrolet θα καταργούσε οριστικά την Camaro το 2023, καθώς το πρόγραμμα ανάπτυξης μιας νέας γενιάς είχε ήδη από τότε ανασταλεί. Στα τέλη του έτους 2020 η εκτίμηση των αναλυτών για τη λήξη της παραγωγής μετατέθηκε για το 2025.
Τελικώς, στις 22 Μαρτίου 2023 ο μητρικός όμιλος της General Motors ανακοίνωσε επίσημα ότι η παραγωγή της Camaro θα διακοπεί τον Ιανουάριο του 2024, αρχικά χωρίς διάδοχο, αλλά επίσης και ότι το όνομα Camaro θα επανέλθει κάποια στιγμή μελλοντικώς, χωρίς όμως να δηλώσει σε τι είδους μοντέλο και εκδοχή αμαξώματος θα εισαχθεί εκ νέου.[16][17] Ωστόσο, η λήξη της παραγωγής επιταχύνθηκε λίγο και η εκδοχή καμπριολέ διακόπηκε στις 22 Νοεμβρίου 2023 και η εκδοχή κουπέ διακόπηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2023.[9]
Οι χρονολογίες δίνονται σε σεζόν (model years) ή σε ημερολογιακά έτη, αναλόγως με το τι αναφέρεται.
|
|
|
|
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|Σύνολο |5.625.488 |} |}
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
