From Wikipedia, the free encyclopedia
Η ABB Daimler-Benz Transportation (μετά το 1999 DaimlerChrysler Rail Systems), κοινώς γνωστή με την επωνυμία ADtranz, ήταν ένας πολυεθνικός κατασκευαστής εξοπλισμού σιδηροδρομικών μεταφορών με εγκαταστάσεις επικεντρωμένες στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
 | |
| Νομική μορφή | Gesellschaft mit beschränkter Haftung |
|---|---|
| Κλάδος | σιδηρόδρομος |
| Ίδρυση | 1 Ιανουαρίου 1996 |
| Ιδρυτής | ABB |
| Διάλυση | 2001 |
| Έδρα | Βερολίνο, Καναδάς και Γερμανία |
| Προϊόντα | τρένο |
| Ιδιοκτήτης | ABB |
| Υπάλληλοι | 22.715 (1997) |
| Μητρική | Daimler-Benz |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1996 με τη συγχώνευση των εγκαταστάσεων κατασκευής εξοπλισμού σιδηροδρόμων της Daimler-Benz και της ABB. Το 1999 η DaimlerChrysler (τώρα Daimler AG ) αγόρασε τις μετοχές της ABB και άλλαξε την επίσημη ονομασία της σε DaimlerChrysler Rail Systems. Η Bombardier Transportation εξαγόρασε την εταιρεία το 2001, όταν η Adtranz ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος κατασκευαστής αυτού του εξοπλισμού στον κόσμο. Η εξαγορά αύξησε σημαντικά το μέγεθος των εταιρειών σιδηροδρομικής βιομηχανίας της Bombardier, καθιστώντας την Bombardier τον μεγαλύτερο κατασκευαστή σιδηροδρομικού εξοπλισμού στον κόσμο εκείνη την εποχή.
Η Adtranz κατασκεύασε δηζελομηχανές, υψηλής ταχύτητας, περιφερειακές, μετρό και υπόγειες επιβατικές αμαξοστοιχίες, τραμ, καθώς και φορτάμαξες. Οι επιχειρήσεις μη τροχαίου υλικού περιλάμβαναν υποδομή ηλεκτροδότησης και σηματοδότησης σιδηροδρόμων.
Στις 8 Μαΐου 1995, η ABB και η Daimler-Benz πρότειναν τη συγχώνευση των σχετικών με τη σιδηροδρομική βιομηχανία δραστηριοτήτων τους σε μια αυτόνομη κοινή επιχείρηση 50/50. Ο συνδυασμένος όμιλος θα ήταν η μεγαλύτερη εταιρεία σιδηροδρομικής τεχνολογίας στον κόσμο.[1] Στη Γερμανία, η συνδυασμένη εταιρεία, μαζί με τη Siemens θα είχε δυοπώλιο ή σχεδόν δυοπώλιο στις αγορές ηλεκτρικών κινητήριων μηχανών, κύριων και περιφερειακών ηλεκτρικών και πετρελαιοκινητήρων πολλαπλών μονάδων, τραμ και μετρό, και συστήματα catenary.[1] Στην ΕΕ, εκτός της Γερμανίας, η συγκέντρωση δεν θα σήμαινε σημαντική αύξηση του μεριδίου αγοράς, συμπεριλαμβανομένης της Σκανδιναβίας, όπου η ABB είχε κυρίαρχο μερίδιο αγοράς.[1] Η προτεινόμενη συγχώνευση ανεστάλη εν αναμονή έκθεσης σχετικά με ενδεχόμενες αντίθετες προς τον ανταγωνισμό συνέπειες της συγχώνευσης. Τελικά στις 18 Οκτωβρίου 1995 επιτράπει η συγχώνευση, υπό την προϋπόθεση ότι και οι δύο εταιρείες εκχωρούν τις μετοχές τους στην Kiepe (traction components company).[1] Η συγχώνευση τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1996.[2]
Οι εγκαταστάσεις παραγωγής και οι σειρές προϊόντων της εταιρείας εξορθολογίστηκαν, συμπεριλαμβανομένης μιας τυπικής μορφής βαγονιού. Μετά από 18 μήνες το κόστος κατασκευής μειώθηκε κατά 30%, ενώ τα έσοδα και οι παραγγελίες αυξήθηκαν από το 1996 έως το 1997. Ωστόσο, η εταιρεία εξακολούθησε να είναι ζημιογόνος, χάνοντας 111 εκατομμύρια δολάρια το 1997. Η Πολωνική εταιρία Pafawag αποκτήθηκε το 1997 και εκσυγχρονίστηκε η εγκατάσταση, ελέγχοντας τα συμφέροντα της MÁV Dunakeszi, [note 1] στην Ουγγαρία και η Schindler Waggon Switzerland αποκτήθηκε επίσης στο τέλος του 1997.
Τον Μάρτιο του 1998, η Adtranz παρουσίασε μια σειρά από νέες μάρκες προϊόντων για αρθρωτές πλατφόρμες προϊόντων, με σχέδια που μπορούν να προσαρμοστούν για τις συγκεκριμένες απαιτήσεις διαφορετικών πελατών: το όχημα μεταφοράς με οδηγό Innovia, το τραμ χαμηλού δαπέδου Incentro, η πολλαπλή μονάδα ντίζελ Itino, το Crusaris μεσαίο τρένο υψηλής ταχύτητας (με βάση τα GMB Class 71 <i id="mwVg">Flytoget</i> ) οπως και η ηλεκτρική μηχανή έλξης Octeon . [note 2] Παρουσιάστηκε ένας νέος σχεδιασμός κινητήρα ντίζελ με ηλεκτρικό σύστημα έλξης της General Electric, με την ονομασία " Blue Tiger ".[3][4] Η Adtranz σκόπευε να ενοποιήσει τη γκάμα των προϊόντων της γύρω από αυτές τις οικογένειες μόλις ολοκληρωθούν οι συνεχείς παραδόσεις.[5]
Η Adtranz συνέχισε να σημειώνει οικονομική ζημιά λειτουργίας το 1998, που οφειλόταν σε προηγούμενες συμβάσεις με υποτιμημένο κόστος, καθώς και σε τεχνικά προβλήματα με προϊόντα. Την ίδια χρονιά ανέλαβε μια παραγγελία για 400 μηχανές για την Deutsche Bahn, καθώς και την εξαγορά του ελβετικού κατασκευαστή ατμομηχανών Schweizerische Lokomotiv- und Maschinenfabrik AG (SLM).
Τον Ιανουάριο του 1999, η ABB πούλησε το 50% των μετοχών της Adtranz στην DaimlerChrysler έναντι 472 εκατομμυρίων δολαρίων και ανέλαβε προηγούμενη συμφωνία για τη σύσταση της κοινοπραξίας, σύμφωνα με την οποία η DaimlerChrysler ήταν υποχρεωμένη να αγοράσει το μερίδιο της ABB.[6][7]
Το 2000 η Adtranz πέτυχε τελικά την κερδοφορία. Σε προετοιμασία για την πώληση από την DaimlerChrysler αναζητήθηκαν αγοραστές για μη βασικές επιχειρήσεις παραγωγής τροχαίου υλικού. Τον Ιανουάριο του 2000, οι εταιρείες Greenbrier εξαγόρασαν την επιχείρηση εμπορευματικών βαγονιών που εδρεύει στο Siegen.[8][9] Η επιχείρηση ηλεκτρικών εγκαταστάσεων (εναέρια συστήματα ηλεκτροδότησης) πωλήθηκε στην Balfour Beatty στα τέλη του 2000 έναντι 153 εκατομμυρίων ευρώ.[10] Δεν βρέθηκε αγοραστής για το τμήμα σιδηροδρομικής σηματοδότησης.
Τον Αύγουστο του 2000 η Bombardier Inc. ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να αγοράσει το Adtranz έναντι 711 εκατομμυρίων δολαρίων, θεωρείται χαμηλή τιμή.[11][12] Η πώληση εκκαθαρίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση τον Απρίλιο του 2001. Μεταξύ των εγγυήσεων που απαιτούνται από την Bombardier ήταν ότι θα εκχωρήσει και θα εκχωρήσει άδεια για τη γκάμα των προϊόντων της στους περιφερειακούς και τραμ τομείς στη Stadler Rail λόγω του μεγάλου μεριδίου της γερμανικής αγοράς του νέου ομίλου σε αυτές τις περιοχές, καθιστώντας τη Stadler μια βιώσιμη ανεξάρτητη εταιρεία. Η εξαγορά τέθηκε σε ισχύ τη 1η Μαΐου 2001 με τελική τιμή 725 εκατομμυρίων δολαρίων και η ADtranz αναδιπλώθηκε στο Bombardier.[13][14] Το 2002 η Bombardier ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να μηνύσει την DaimlerChrysler για 867 εκατομμύρια δολάρια λόγω φερόμενων παραπλανητικών οικονομικών πληροφοριών σχετικά με το Adtranz που παρείχε η DaimlerChrysler κατά τη διάρκεια της εξαγοράς [15][16] τον Σεπτέμβριο του 2004 η υπόθεση διευθετήθηκε με τις εταιρείες που συμφώνησαν για μείωση 209 εκατομμυρίων δολαρίων. στην τιμή.[17]
Η μάρκα Adtranz δημιουργήθηκε από την Landor Associates ως μέρος της εταιρικής ταυτότητας ABB Daimler Benz Transportation.[18] Πρόκειται για ένα αρκτικόλεξο που προέρχεται από επιλεγμένα γράμματα του πλήρους ονόματος της πρώτης εταιρείας που το χρησιμοποιεί: ABB Daimler-Benz Trans portation, με ένα z στη θέση s στο τέλος για το όνομα να υπονοεί μια πλήρη πλατφόρμα προϊόντων από το A στο Z.[19] Κεφαλαιοποιήθηκε από τις εταιρείες με κεφαλαίο D ως ADtranz, ακολουθώντας τους τυπικούς κανόνες μορφοποίησης και κεφαλαιοποίησης κειμένου στα Αγγλικά, γράφεται με ένα μικρό d ως Adtranz. Πάνω από το κείμενο ADtranz, το λογότυπο της εταιρείας περιείχε μια πράσινη κουκκίδα, που συμβολίζει ένα σήμα που τίθεται στο πράσινο, καθώς και την περιβαλλοντική φιλικότητα των σιδηροδρόμων. Εκτός από την εταιρεία καταχώρησε επίσης το σύνθημα ADtranz - μιλάμε σιδηροδρόμους .[20] Τα δικαιώματα στην επωνυμία και το σύνθημα διαγράφηκαν το 2008 και το 2007 αντίστοιχα.
.jpg)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
