From Wikipedia, the free encyclopedia
Με τον όρο Ψυχοστασία χαρακτηρίζεται γενικά η δοξασία περί της ζύγισης των ψυχών των ανθρώπων σε πλάστιγγα[1].
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η δοξασία αυτή ως ιδέα απαντάται στην αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία ως κρίση των νεκρών. Από δε το αποτέλεσμα της ψυχοστασίας εξαρτιόταν και η μέλλουσα ευδαιμονία της ψυχής. Στο Βιβλίο των νεκρών περιγράφεται η σκηνή της ψυχοστασίας όπου παρουσία του Βασιλέως των νεκρών ζυγίζεται η αξία της ψυχής ενός εκάστου αμέσως μετά το θάνατό του.
Ίδια όμως ιδέα της ψυχοστασίας απαντάται και στην ελληνική μυθολογία με διαφορετικό όμως σκοπό όπως αναφέρεται στην Ιλιάδα (Χ 208-213 κε) όπου και περιγράφεται η σκηνή της ζύγισης της "κηρός" του Αχιλλέα και του Έκτορα κατά την οποία επειδή «έρεπε» το του Έκτορα ήταν έτσι από το πεπρωμένο να είναι καταδικασμένος σε θάνατο. Η ψυχοστασία αυτή διαφέρει της αιγυπτιακής στο ότι γίνεται προ του θανάτου όπου η ψυχή λαμβάνεται με την έννοια της ζωής.
Παρόμοιες δοξασίες συναντώνται και στον Ιουδαϊσμό και στον Χριστιανισμό κατ' αντιγραφή της Αιγυπτιακής δοξασίας περί της "ημέρας της κρίσεως" καθώς και η σχετική παράδοση περί Βιβλίου που περιλαμβάνει τις πράξεις των ανθρώπων στη διάρκεια της ζωής τους.
Τον τίτλο Ψυχοστασία φέρει και τραγωδία του Αισχύλου στην οποία η θεά Θέτις και η Ηώς ζύγιζαν τις ζωές του Αχιλλέα και του Μέμνονα.[2]
Στην χριστιανική αγιογραφία παριστάνεται κυρίως ο Αρχάγγελος Μιχαήλ να κρατά ζυγαριά στην οποία ζυγίζονται οι ψυχές των νεκρών ή οι πράξεις αυτών και τον Διάβολο να περιμένει κοντά, έκδηλα αδημονώντας, για το αποτέλεσμα.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
