Αμερικανός ηθοποιός, μουσικός και συγγραφέας From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Τζον Άρθουρ Λίθγκοου (αγγλικά: John Arthur Lithgow) είναι Αμερικανός ηθοποιός, μουσικός, κωμικός, ποιητής, συγγραφέας και τραγουδιστής. Έχει λάβει δύο βραβεία Τόνυ, έξι βραβεία Έμμυ, δύο βραβεία Χρυσών Σφαιρών, τρία βραβεία Σωματείου Ηθοποιών, ένα βραβείο Αμερικανικής Κωμωδίας, τέσσερα βραβεία Drama Desk, και ήταν υποψήφιος για δύο βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και τέσσερα βραβεία Γκράμι. Ο Λίθγκοου έχει λάβει αστέρι στη Λεωφόρο Δόξας του Χόλιγουντ και έχει εισαχθεί στην Αίθουσα Φήμης του Αμερικανικού Θεάτρου.
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Λίθγκοου είναι περισσότερο γνωστός για τους τηλεοπτικούς του ρόλους ως Ντικ Σόλομον στο σίτκομ 3rd Rock from the Sun (1996–2001), ως Άρθουρ Μίτσελ στο δράμα Ντέξτερ (2009) και ως σερ Ουίνστον Τσόρτσιλ στο δράμα Το Στέμμα (2016), για τους οποίους κέρδισε βραβεία Έμμυ. Είναι, επίσης, πολύ γνωστός για τους κινηματογραφικούς του ρόλους στα εξής έργα: Ο δολοφόνος του μεσονυκτίου[α] (1981), Επόμενος σταθμός: η ζώνη του λυκόφωτος[β] (1983), Footloose (1984), Santa Claus: The Movie (1985), Χάρι ο απίθανος[γ] (1987), Τα δύο πρόσωπα του Κάιν[δ] (1992), Σρεκ (2001),Cliffhanger Βαρομετρικο χαμηλο (1993) Ο πλανήτης των πιθήκων: η εξέγερση (2011), Interstellar (2014) και Ο μπαμπάς γύρισε (2)[ε] (2017). Οι παραστάσεις του στις ταινίες Ο κόσμος μέσα από τα μάτια μου[ζ] (1982) και Σχέσεις στοργής (1983) του απέφεραν υποψηφιότητες για το βραβείο της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου στην κατηγορία «Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός».
Στη θεατρική σκηνή, έχει εμφανιστεί σε παραγωγές του Μπροντγουέι, συμπεριλαμβανομένων των μουσικών διασκευών των έργων Σκοτεινοί δολοφόνοι και Απατεώνες και τζέντλεμεν[η]. Το 2007, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη θεατρική εταιρεία Royal Shakespeare Company ως Μαλβόλιο στην παραγωγή Δωδέκατη νύχτα του Νιλ Μπάρτλετ. Έχει, επίσης, ηχογραφήσει μουσική, όπως το μουσικό άλμπουμ –του 1999– για παιδιά Singin' in the Bathtub, και έχει γράψει ποίηση και σύντομες ιστορίες για παιδιά, όπως το έργο Marsupial Sue. Η εργασία του στην παιδική ψυχαγωγία τού απέφερε υποψηφιότητες για το βραβείο Γκράμι και για δύο βραβεία Parents' Choice Silver Honor.
Ο Λίθγκοου γεννήθηκε στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης. Η μητέρα του, Σάρα Τζέιν, ήταν συνταξιούχος ηθοποιός. Ο πατέρας του, Άρθουρ Ουάσινγκτον Λίθγκοου ο τρίτος, ήταν θεατρικός παραγωγός και σκηνοθέτης, ο οποίος διηύθυνε το Θέατρο ΜακΚάρτερ στο Πρίνστον του Νιου Τζέρσεϊ.[8] Ο πατέρας του γεννήθηκε στο Πουέρτο Πλάτα της Δομινικανής Δημοκρατίας από μία Αμερικανική–Δομινικανή οικογένεια με σκωτσέζικη, αγγλική και γαλλική καταγωγή. Ο Λίθγκοου είναι απόγονος του περιηγητή του πλοίου Mayflower και αποικιακού κυβερνήτη Ουίλιαμ Μπράντφορντ.[9] Εξαιτίας της δουλειάς του πατέρα του, η οικογένεια μετακόμιζε συχνά κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας του Λίθγκοου· πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Γέλοου Σπρινγκς του Οχάιο, όπου η ακτιβίστρια Κορέτα Σκοτ Κινγκ φρόντιζε αυτόν και τα αδέλφια του, ενώ τα εφηβικά του χρόνια τα έζησε στο Άκρον (στην εξοχική κατοικία Stan Hywet Hall)[10] και το Λέικγουντ του Οχάιο.[11] Αποφοίτησε από το λύκειο Πρίνστον της ομώνυμης πόλης.[12]
Ο Λίθγκοου παρακολούθησε το Κολέγιο Χάρβαρντ και αποφοίτησε με Bachelor of Arts «με μείζονα διάκριση» το 1967 στην ιστορία και τη λογοτεχνία. Έζησε στον Οίκο Άνταμς ως προπτυχιακός φοιτητής. Ο Λίθγκοου αργότερα υπηρέτησε στο Συμβούλιο των Επιτηρητών του Χάρβαρντ. Ο Λίθγκοου επιδοκιμάζει στο Χάρβαρντ μία παράσταση του θεατρικού συνεταιρισμού «Γκίλμπερτ και Σάλιβαν» με τίτλο Utopia Limited, γεγονός που τον βοηθά να αποφασίσει να γίνει ηθοποιός. Μετά την αποφοίτηση, ο Λίθγκοου κέρδισε μία υποτροφία Φούλμπραϊτ, για να σπουδάσει στη Λονδρέζικη Ακαδημία Μουσικής και Δραματικής Τέχνης. Επίσης, μετά την αποφοίτηση, υπηρέτησε ως διευθυντής του Τμήματος Τεχνών και Λογοτεχνίας στον WBAI, τον ραδιοφωνικό σταθμό του οργανισμού Pacifica της Νέας Υόρκης.
Το 1973, ο Λίθγκοου έκανε την πρώτη του εμφάνιση –στο Μπροντγουέι– στο έργο του Ντέιβιντ Στόρι The Changing Room, για το οποίο έλαβε και Τόνυ και βραβείο Drama Desk ως «Καλύτερος Εξέχων Ηθοποιός σε Παράσταση». Το επόμενο έτος πρωταγωνίστησε με τη Λιν Ρεντγκρέιβ στο έργο My Fat Friend και το 1976 πρωταγωνίστησε με τη Μέριλ Στριπ στο έργο Ανάμνηση από δύο Δευτέρες[θ] του Άρθουρ Μίλερ. Ήταν υποψήφιος για «Καλύτερος Ηθοποιός» στα βραβεία Τόνυ για τα έργα Requiem for a Heavyweight (1985) και M. Butterfly (σε σκηνοθεσία Τζον Ντέξτερ, 1988).
Το 2002, ο Λίθγκοου κέρδισε ένα βραβείο Τόνυ ως «Καλύτερος Πρωταγωνιστής σε Μουσικοχορευτικό Έργο» για την απεικόνιση του Τζέι Τζέι Χάνσεκερ στη διασκευή –του Μπροντγουέι– της ταινίας Σκοτεινοί Δολοφόνοι, του 1957. Το 2005, ο Λίθγκοου επιλέχθηκε από την Αίθουσα Φήμης του Αμερικανικού Θεάτρου για την προσφορά του στο Μπροντγουέι. Ήταν, επίσης, υποψήφιος ως «Καλύτερος Πρωταγωνιστής σε Μουσικοχορευτικό Έργο» στα βραβεία Τόνυ για το έργο Απατεώνες και τζέντλεμεν[η].
Το 2004 και το 2007, ο Λίθγκοου έκανε την πρώτη εμφάνιση του χαρακτήρα ενός ελέφαντα στο έργο The Carnival of the Animals –της νοσοκόμας Μέιμπελ Μπάντζ–, με την υποστήριξη των εταιρειών New York City Ballet και Houston Ballet, αντίστοιχα.[13]
Το 2007, ο Λίθγκοου έπαιξε τον Μαλβόλιο στην παραγωγή της Royal Shakespeare Company με τίτλο Δωδέκατη νύχτα, στο Θέατρο Κουρτγιάρντ της πόλης Στράτφορντ–απόν–Έιβον του Ηνωμένου Βασιλείου.[14]
Το 2008 έως και το 2009, ο Λίθγκοου έπαιξε τον Τζόου Κέλερ σε μία αναβίωση –του Μπροντγουέι– του έργου Ήταν όλοι τους παιδιά μου[ι] του Άρθουρ Μίλερ.[15]
Ο Λίθγκοου πρωταγωνίστησε με την Τζένιφερ Ίλι στην κωμωδία του Ντάγκλας Κάρτερ Μπιν Mr & Mrs Fitch, η οποία παρουσιάστηκε στο Οφ Μπροντγουέι από την εταιρεία Second Stage Theatre, από τις 22 Φεβρουαρίου του 2010 έως τις 4 Απριλίου του ίδιου έτους.
Ο Λίθγκοου επέστρεψε στο Μπροντγουέι ως Τζόζεφ Άλσοπ στην παραγωγή –της εταιρείας Manhattan Theatre Club– του νέου θεατρικού έργου The Columnist του Ντέιβιντ Όμπερν, με τις ανεπίσημες προβολές να ξεκινούν στις 4 Απριλίου του 2012. Η παράσταση του απέφερε υποψηφιότητα για το βραβείο Τόνυ στην κατηγορία «Καλύτερος Ηθοποιός σε Θεατρικό Έργο».
Εμφανίστηκε στη λονδρέζικη παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου τον χειμώνα του 2012/13 ως αστυνομικός δικαστής Ινίας Πόσκετ σε μία αναβίωση του έργου The Magistrate του Άρθουρ Γουίνγκ Πινέρο.
Ανακοινώθηκε τον Φεβρουάριο του 2014 ότι θα επέστρεφε στο Θέατρο Ντελακόρτ του Σέντραλ Παρκ και στο θεατρικό πρόγραμμα Shakespeare in the Park για τη θερινή περίοδο του 2014 για τον ρόλο του τίτλου του έργου Βασιλιάς Λιρ του Σέξπιρ, σκηνοθετημένο από τον βραβευμένο με Τόνυ νικητή Ντάνιελ Σάλιβαν. Η παραγωγή ήταν το πρώτο θεατρικό έργο της εκεί περιοχής από το 1973 και η πρώτη φορά του Λίθγκοου εκεί από το 1975, όταν είχε παίξει τον Λαέρτη.[16]
Το φθινόπωρο του 2014, ο Λίθγκοου επέστρεψε στο Μπροντγουέι ως Τομπάιας, σε μία αναβίωση του έργου A Delicate Balance του Έντουαρντ Άλμπι. Πρωταγωνίστησε με τους Γκλεν Κλόουζ, Μάρθα Πλίμπτον, Λίντσεϊ Ντάνκαν, Μπομπ Μπάλαμπαν και Κλερ Χίγκινς. Η Παμ ΜακΚίνον σκηνοθέτησε την περιορισμένης διάρκειας παραγωγή των 18 εβδομάδων στο Θέατρο Γκόλντεν.[17]
Εμφανίστηκε στο σόλο έργο John Lithgow: Stories by Heart, το οποίο έκανε πρεμιέρα στο Μπροντγουέι στις 11 Ιανουαρίου του 2018, στο Θέατρο Αμέρικαν Έρλαϊνς, σε σενάριο του Λίθγκοου. Ο Λίθγκοου έχει εκτελέσει το έργο αυτό σε πολλές περιοχές των ΗΠΑ, ξεκινώντας από το Θέατρο Λίνκολν Σέντερ το 2008,[18][19] με μία επανεμφάνιση στο Λίνκολν Σέντερ να είναι προγραμματισμένη για τον Απρίλιο έως τον Μάιο του 2019.[20]
Το 1976, συμμετείχε σε έναν κεντρικό ρόλο στο έργο Εφιάλτης από το παρελθόν[κ] του Μπράιαν Ντε Πάλμα, με τον Κλιφ Ρόμπερτσον και τη Ζενεβιέβ Μπιζόλντ, ως μακροπρόθεσμος επιχειρηματικός εταίρος Ρόμπερτ Λασάλ.
Το 1979, ο Λίθγκοου απεικόνισε τον Λούκας Σάρτζεντ στην ημιαυτοβιογραφική ταινία του Μπομπ Φόσι Η παράσταση αρχίζει[λ]. Ο χαρακτήρας ήταν ελαφρώς βασισμένος στον πραγματικό σκηνοθέτη/χορογράφο Μάικλ Μπένετ, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός για τη δουλειά του στα έργα Dreamgirls και A Chorus Line.
Το 1983 και το 1984, ο Λίθγκοου ήταν υποψήφιος για το βραβείο Ακαδημίας στην κατηγορία «Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός» για τις εμφανίσεις του ως Ρομπέρτα Μαλντούν στο έργο Ο κόσμος μέσα από τα μάτια μου[ζ] και ως Σαμ Μπερνς στο έργο Σχέσεις στοργής. Και οι δύο ταινίες ήταν διασκευές δημοφιλών νουβελών για οθόνη. Ο Λίθγκοου δημιούργησε τον χαρακτήρα του Δρ. Εμίλιο Λιζάρδο/Λόρδος Τζον Γουόρφιν, έναν Ιταλό φυσικό που έχει καταληφθεί από έναν κακό εξωγήινο, τον οποίο έπαιξε στην καλτ ταινία του 1984 Οι περιπέτειες του Μπακαρού Μπανζάι στην 8η διάσταση[μ]. Το 1984, ο Λίθγκοου έπαιξε, επίσης, έναν πάστορα που καταδικάζει τον χορό στην ταινία Footloose. Το 1985, έπαιξε τον κακό κατασκευαστή παιχνιδιών στο έργο Santa Claus: The Movie.
Αργότερα, έπαιξε τον ρόλο του Αμερικανού διαστημικού μηχανικού Ουόλτερ Κέρναου στην ταινία 2010: Το έτος της παγκόσμιας συμφιλίωσης[ν], σίκουελ της κλασικής ταινίας επιστημονικής φαντασίας 2001: Η οδύσσεια του διαστήματος.
Το 1983, ο Λίθγκοου εμφανίστηκε σε ένα ριμέικ του κλασικού επεισοδίου της σειράς Η ζώνη του λυκόφωτος με τίτλο Nightmare at 20,000 Feet στην ταινία Επόμενος σταθμός: η ζώνη του λυκόφωτος[β] ως ο παρανοϊκός επιβάτης που έγινε διάσημος στο τηλεοπτικό σόου, ρόλος που είχε ανατεθεί στον Ουίλιαμ Σάτνερ. Σε μία συνέντευξη με τον Μπιλ Μόιερς, ο Λίθγκοου αποκάλυψε ότι αυτός ο ρόλος ήταν ο αγαπημένος του στην κινηματογραφική σταδιοδρομία του.[21] Το 1991, πρωταγωνίστησε στην ταινία Ricochet, μαζί με τον Ντένζελ Ουάσινγκτον, ως Κόμης Τάλμποτ Μπλέικ, εγκληματίας που διψά για εκδίκηση κατά του αστυνομικού που τον έστειλε στη φυλακή. Επίσης, το 1991, έπαιξε τον ιεραπόστολο Λέσλι Χούμπεν στην ταινία διασκευής –της νουβέλας του Πίτερ Ματθίσεν– At Play in the Fields of the Lord. Το 1992, πρωταγωνίστησε ως άνδρας με διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας στην ταινία του Μπράιαν Ντε Πάλμα Τα δύο πρόσωπα του Κάιν[δ] και ως αφηγητής στην ταινία κινουμένων σχεδίων Video Classics: Yertle the Turtle and Other Stories – διασκευή της συλλογής εικονογραφημένων βιβλίων Yertle the Turtle and Other Stories του Ντόκτορ Σίους. To 1993, πρωταγωνίστησε ως αχρείος Έρικ Κουέιλεν στην ταινία του Σιλβέστερ Σταλόνε Βαρομετρικό χαμηλό[ξ].
Το 1986, ο Λίθγκοου πρωταγωνίστησε στην ταινία επιστημονικής φαντασίας The Manhattan Project. Ως επικεφαλής επιστήμονας, υπεύθυνος για την πυρηνική έρευνα που περιλαμβάνει πλουτώνιο, παίρνει ένα μάθημα από τον έφηβο γιο της νέας του κοπέλας σχετικό με τον ηθικό κίνδυνο πραγματοποίησης καθαρής έρευνας, η οποία σίγουρα θα οδηγήσει στον θάνατο και την καταστροφή.[22]
Το 1987, ο Λίθγκοου πρωταγωνίστησε στην οικογενειακή κωμωδία –με θέμα έναν μεγαλοπόδαρο– Χάρι ο απίθανος[γ]. Το 2002, αφηγήθηκε το σίκουελ επεισόδιο Life's Greatest Miracle, ένα ντοκιμαντέρ σχετικό με την εμβρυική ανάπτυξη, ενώ το 2004, απεικόνισε τον ηθικό, άκαμπτο πατέρα του Άλφρεντ Κίνσεϊ στη βιογραφική ταινία –του ίδιου έτους– Kinsey – Ας μιλήσουμε για το σεξ[ο]. Το 2006, ο Λίθγκοου είχε έναν μικρό ρόλο στη νικητήρια με βραβείο Ακαδημίας ταινία Dreamgirls, ως Τζέρι Χάρις, ένας παραγωγός ταινιών που προσφέρει στην Ντίνα Τζόουνς (Μπιγιονσέ Νόουλς) έναν κινηματογραφικό ρόλο.[23] Συμμετείχε σε έναν κεντρικό ρόλο στην ταινία επιστημονικής φαντασίας Ο πλανήτης των πιθήκων: η εξέγερση.[24]
Ως ηθοποιός φωνής, ο Λίθγκοου έδωσε τη φωνή του για τον χαρακτήρα του κακού Λόρδου Φάρκουαντ στην ταινία δικαιοχρηστικής εταιρείας Σρεκ.
Στην τηλεόραση, ο Λίθγκοου είναι πιθανώς ευρύτερα γνωστός για τον πρωταγωνιστικό του ρόλο ως Ντικ Σόλομον στο σίτκομ του τηλεοπτικού δικτύου NBC με τίτλο 3rd Rock from the Sun (1996–2001). Ήταν υποψήφιος για βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης για την κατηγορία «Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Κωμική Σειρά», για καθέναν από τους έξι κύκλους του προγράμματος, και νίκησε τρεις φορές· το 1996, το 1997 και το 1999. Ο γιος του, Ίαν, εμφανιζόταν τακτικά δίπλα του ως Λίον, ένας από τους μαθητές φυσικής του.
Το 1986, ο Λίθγκοου έλαβε βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης για την κατηγορία «Εξαιρετικός Γκεστ Ηθοποιός σε Δραματική Σειρά» για την εμφάνισή του στο επεισόδιο The Doll της σειράς ανθολογίας Amazing Stories.
Επιπροσθέτως, ο Λίθγκοου υπήρξε υποψήφιος για βραβείο Έμμυ Ζώνης για την κατηγορία «Εξαιρετικός Υποστηρικτικός Ηθοποιός σε Σειρά Περιορισμένης Διάρκειας ή Σπέσιαλ» για το έργο The Day After (1983) και για δύο βραβεία Έμμυ για την κατηγορία «Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Μίνι ή Σπέσιαλ Σειρά» για τα έργα Resting Place (1986) και My Brother's Keeper (1995). Ο Λίθγκοου προσεγγίστηκε για τον ρόλο του Δρ. Φρέιζερ Κρέιν στο σίτκομ Cheers, αλλά τον απέρριψε. Ο Λίθγκοου πρωταγωνίστησε με τον Τζέφρι Τάμπορ στο σίτκομ του NBC Twenty Good Years.
Από το 2006, έχει πρωταγωνιστήσει στις διαφημίσεις της εταιρείας παραγωγής Campbell Soup Company διαφημίζοντας την υψηλής ποιότητας μάρκα σούπας Campbell's Select.
Στις 5 Μαρτίου του 2009, ο Λίθγκοου έκανε μία κάμεο εμφάνιση στο σατιρικό σίτκομ του NBC 30 Rock, στο επεισόδιο Goodbye, My Friend, με αρκετές αναφορές για τον ρόλο του στο έργο Χάρι ο απίθανος[γ].
Τον Σεπτέμβριο του 2009, ο Λίθγκοου συμμετείχε στο καστ της τηλεοπτικής σειράς Ντέξτερ ως Άρθουρ Μίτσελ, ένας κατά συρροήν δολοφόνος και τιμωρός του Ντέξτερ Μόργκαν.[25] Κέρδισε ένα βραβείο Χρυσών Σφαιρών για αυτό τον ρόλο και ένα βραβείο Έμμυ για την κατηγορία «Εξαιρετικός Γκεστ Ηθοποιός σε Δραματική Σειρά».[26]
Εμφανίστηκε ως γκεστ ηθοποιός στη σίτκομ σειρά How I Met Your Mother, στον ρόλο του πατέρα του Μπάρνι Στίνσον, Τζέρι.[27] Ο Λίθγκοου έδωσε τη φωνή του για τον χαρακτήρα The White Rabbit της μίνι σειράς του τηλεοπτικού δικτύου ABC Once Upon a Time in Wonderland.
Ο Λίθγκοου απεικόνισε τον Ουίνστον Τσόρτσιλ στη δραματική σειρά του Netflix Το Στέμμα (2016),[28] ρόλος για τον οποίο κέρδισε ένα βραβείο Σωματείου Ηθοποιών και ένα βραβείο Έμμυ. Πρωταγωνίστησε, επίσης, ως καθηγητής ποίησης, ο οποίος εμπλέκεται στον φόνο της συζύγου του, στον πρώτο κύκλο (άνοιξη του 2017) της mockumentary[π] σειράς του NBC Trial & Error.[29][30]
Ο Λίθγκοου έχει κάνει εκτενές έργο για παιδιά, συμπεριλαμβανομένου αρκετών βιβλίων και άλμπουμ. Μερικοί από τους τίτλους των βιβλίων του είναι οι εξής: Marsupial Sue, Marsupial Sue Presents “The Runaway Pancake”, Lithgow Party Paloozas!: 52 Unexpected Ways to Make a Birthday, Holiday, or Any Day a Celebration for Kids, Carnival of the Animals, A Lithgow Palooza: 101 Ways to Entertain and Inspire Your Kids, I'm a Manatee, Micawber, The Remarkable Farkle McBride, Mahalia Mouse Goes to College και I Got Two Dogs. Εμφανίστηκε, επίσης, ως φιλοξενούμενος στο καναδικό παιδικό πρόγραμμα Ants In Your Pants.
Ο Λίθγκοου ξεκίνησε σταδιοδρομία ως καλλιτέχνης ηχογράφησης με το άλμπουμ παιδικής μουσικής –του 1999– Singin' in the Bathtub. Τον Ιούνιο του 2002, ο Λίθγκοου κυκλοφόρησε το δεύτερο παιδικό άλμπουμ Farkle and Friends. Ήταν το μουσικό εγχειρίδιο του βιβλίου του με τίτλο The Remarkable Farkle McBride, το οποίο λέει την ιστορία μιας νεαρής μουσικής ιδιοφυΐας. Το Farkle and Friends χαρακτηρίζει τα μουσικά ταλέντα του Λίθγκοου και της Μπίμπι Νιούγουιρθ, υποστηριζόμενο από το μουσικό συγκρότημα The Bill Elliott Swing Orchestra. Τον Αύγουστο του 2006, ο Λίθγκοου κυκλοφόρησε το The Sunny Side of the Street, το τρίτο παιδικό άλμπουμ και το πρώτο σε συνεργασία με την εταιρεία Razor & Tie. Αυτό το άλμπουμ περιγράφει εκδοχές κλασικών τραγουδιών από τον κανόνα The Great American Songbook, συμπεριλαμβανομένου των τραγουδιών «Getting to Know You» και «Ya Gotta Have Pep». Σε παραγωγή του ΤζέιΣι Χόπκινς, το άλμπουμ περιγράφει γκεστ εμφανίσεις από τους Μαντλέν Περού, Γουέιν Νάιτ, Σερί Ρενέ Σκοτ και Μοντ Μάγκαρτ. Ο Λίθγκοου, επιπλέον, κάνει περιστασιακές εμφανίσεις στο θέατρο και την τηλεόραση τραγουδώντας παιδικά τραγούδια και συνοδευόμενος από κιθάρα.
Την 1η Οκτωβρίου του 2010, ο Λίθγκοου εμφανίστηκε στο podcast του Νταγκ Μπένσον Doug Loves Movies μαζί με τους συναδέλφους Πολ Φ. Τόμπκινς και Τζίμι Πάρντο. Επιπλέον, έχει εμφανιστεί στο σόου του Κρις Χάρντγουικ The Nerdist Podcast.
Μεταξύ του 1978 και του 1980, ο Λίθγκοου εμφανίστηκε σε 10 επεισόδια της ραδιοφωνικής δραματικής σειράς[ρ] αναβίωσης CBS Radio Mystery Theater.
Ο Λίθγκοου έδωσε τη φωνή του για τον χαρακτήρα Γιόντα στις αναπροσαρμογές του Εθνικού Δημοσίου Ραδιοφώνου των έργων Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται και Η Επιστροφή των Τζεντάι.[31] Παρέδωσε αφήγηση για την IMAX[σ] ταινία Special Effects: Anything Can Happen. Φιλοξενεί το Paloozaville, ένα παιδικό πρόγραμμα τύπου VoD στο τηλεοπτικό κανάλι Mag Rack βασισμένο στα πιο ευπώλητα παιδικά βιβλία του. Εμφανίστηκε στις πιο πρόσφατες διαφημίσεις SelectSoup της εταιρείας Campbell, απεικονίζοντας έναν σερβιτόρο εστιατορίου που σερβίρει στους «πελάτες» τη σπεσιαλιτέ τους. Πραγματοποιεί συχνά προσφωνήσεις απονομής διπλωμάτων στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Ο Λίθγκοου, επίσης, εμφανίζεται στο Books By You, ένα παιχνίδι υπολογιστή για παιδιά, και τα κατευθύνει μέσω βημάτων για να τελειώσουν ένα προσχεδιασμένο βιβλίο.
Το 2005, ο Λίθγκοου έγινε ο πρώτος ηθοποιός που έδωσε ομιλία απονομής διπλωμάτων στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και έλαβε το επίτιμο βραβείο Doctor of Arts για το alma mater του.[32][33][34] Εμφανίστηκε στο καλλιτεχνικό κέντρο Heinz Hall του Πίτσμπεργκ της Πενσιλβάνια στις 4 έως τις 6 Δεκεμβρίου του 2009, σε εμφανίσεις του έργου του Μότσαρτ Ρέκβιεμ μαζί με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Πίτσμπεργκ. Αφηγήθηκε μερικά γράμματα που γράφηκαν από τον Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, μερικά ποιήματα, και κομμάτια από την Αποκάλυψη του Ιωάννη σε συγκεκριμένα τμήματα της παράστασης.
Το 2011, πραγματοποίησε μία δραματική ανάγνωση ενός δελτίου τύπου του Νιουτ Γκίνγκριτς στο τοκ σόου The Colbert Report[35] και έκανε μία κλήση στο ετήσιο «Τηλέφωνο Επανόρθωσης» του Κόλμπερτ «κατά λάθος». Έδωσε, επίσης, τη φωνή του για μία διαφήμιση της τηλεόρασης της Νότιας Καρολίνας για τη χιουμοριστική επίθεση της Colbert Super PAC[τ] εναντίον του ρεπουμπλικανού προεδρικού υποψηφίου Μιτ Ρόμνεϊ.
Τον Σεπτέμβριο του 2011, ο Λίθγκοου εμφανίστηκε στη μιας μόνο βραδιάς παραγωγή του θεατρικού έργου του Ντάστιν Λανς Μπλακ 8 –μία σκηνοθετημένη επανεκτέλεση της ομοσπονδιακής εκδίκασης που ανατρέπει την «Πρόταση Απαγόρευσης 8» της Καλιφόρνιας σχετικά με τον γάμο ατόμων του ίδιου φύλου– ως δικηγόρος Θίοντορ Όλσον, για να συγκεντρώσει χρήματα για το Αμερικανικό Ίδρυμα για Ίσα Δικαιώματα.
Στις 18 Οκτωβρίου του 2017, ο Λίθγκοου συνέγραψε μαζί με άλλους το καθημερινό σταυρόλεξο της εφημερίδας The New York Times.
Το 2018, ο Λίθγκοου ήταν ένας από τους ηθοποιούς που έδωσε τη φωνή του για το ακουστικό βιβλίο A Day in the Life of Marlon Bundo.[36]
Ο Λίθγκοου νυμφεύτηκε τη δασκάλα Τζιν Τέιντον το 1966. Το ζευγάρι απέκτησε έναν γιο, τον ηθοποιό και κλινικό ψυχολόγο Ίαν (γεννημένος το 1972). Ο Λίθγκοου και η σύζυγός του χώρισαν, αφού αυτός είχε μία παράνομη σχέση με την ηθοποιό Λιβ Ούλμαν, με τον γάμο να καταλήγει σε διαζύγιο το 1980.[37] Ο Λίθγκοου νυμφεύτηκε την καθηγήτρια ιστορίας[38] του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας Μέρι Γιέιγκερ το 1981, και μαζί έχουν έναν γιο, τον Νέιθαν, και μία κόρη, τη Φίμπι.
| Έτος | Βραβείο | Έργο | Κατηγορία | Αποτέλεσμα | Παραπομπές |
|---|---|---|---|---|---|
| 1982 | Βραβεία Σωματείου Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Άντζελες | Ο κόσμος μέσα από τα μάτια μου[ζ] | Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός | Νικητής | [39] |
| Βραβεία Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης | [40] | ||||
| 1983 | Βραβεία Ακαδημίας | Υποψήφιος | [41] | ||
| Βραβεία Σωματείου Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Άντζελες | Σχέσεις στοργής | [42][43] | |||
| Επόμενος σταθμός: η ζώνη του λυκόφωτος[β] | [43] | ||||
| Βραβεία Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης | Σχέσεις στοργής | [44] | |||
| Επόμενος σταθμός: η ζώνη του λυκόφωτος[β] | |||||
| 1984 | Βραβεία Ακαδημίας | Σχέσεις στοργής | [42] | ||
| Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης | The Day After | Εξαιρετικός Υποστηρικτικός Ηθοποιός σε Μίνι Σειρά ή Ταινία | [45] [46] | ||
| Βραβεία Saturn | Επόμενος σταθμός: η ζώνη του λυκόφωτος[β] | Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός | Νικητής | [47] | |
| 1985 | Βραβεία Drama Desk | Requiem for a Heavyweight | Εξαιρετικός Ηθοποιός σε Θεατρικό Έργο | [48] | |
| Βραβεία Saturn | Οι περιπέτειες του Μπακαρού Μπανζάι στην 8η διάσταση[μ] | Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός | Υποψήφιος | [49] | |
| Βραβεία Τόνυ | Requiem for a Heavyweight | Καλύτερος Ηθοποιός σε Θεατρικό Έργο | [50] | ||
| 1986 | Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης | Amazing Stories | Εξαιρετικός Γκεστ Ηθοποιός σε Δραματική Σειρά | Νικητής | [51] |
| Resting Place | Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Μίνι Σειρά ή Ταινία | Υποψήφιος | [52] | ||
| 1988 | Βραβεία Drama Desk | M. Butterfly | Εξαιρετικός Ηθοποιός σε Θεατρικό Έργο | [53] | |
| Βραβεία Τόνυ | Καλύτερος Ηθοποιός σε Θεατρικό Έργο | [54] | |||
| 1993 | Βραβεία Saturn | Τα δύο πρόσωπα του Κάιν[δ] | Καλύτερος Ηθοποιός | [55] | |
| 1995 | Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης | My Brother's Keeper | Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Μίνι Σειρά ή Ταινία | [56] | |
| 1996 | Βραβεία People's Choice | 3rd Rock from the Sun | Αγαπημένος Ηθοποιός Τηλεόρασης | [57] | |
| Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης | Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Κωμική Σειρά | Νικητής | [58] | ||
| Βραβεία Viewers for Quality Television | Καλύτερος Ηθοποιός σε Ποιοτική Κωμική Σειρά | Υποψήφιος | [59] | ||
| 1997 | Βραβεία Αμερικανικής Κωμωδίας | Κωμικότατος Ηθοποιός σε Τηλεοπτική Σειρά | Νικητής | [60] | |
| Βραβεία Χρυσών Σφαιρών | Καλύτερος Ηθοποιός – Μουσικοχορευτική ή Κωμική Τηλεοπτική Σειρά | [61] | |||
| Βραβεία People's Choice | Αγαπημένος Ηθοποιός Τηλεόρασης | Υποψήφιος | [62] | ||
| Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης | Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Κωμική Σειρά | Νικητής | [63] | ||
| Βραβεία Satellite | Καλύτερος Ηθοποιός – Μουσικοχορευτική ή Κωμική Τηλεοπτική Σειρά | [64] | |||
| Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών | Εξαιρετική Παράσταση από Άνδρα Ηθοποιό σε Κωμική Σειρά | [65] | |||
| Εξαιρετική Παράσταση από Σύνολο σε Κωμική Σειρά | Υποψήφιος | ||||
| Βραβεία TCA | Ατομικό Επίτευγμα σε Κωμωδία | [66] | |||
| Βραβεία Viewers for Quality Television | Καλύτερος Ηθοποιός σε Ποιοτική Κωμική Σειρά | [67] | |||
| 1998 | Βραβεία Χρυσών Σφαιρών | Καλύτερος Ηθοποιός – Μουσικοχορευτική ή Κωμική Τηλεοπτική Σειρά | [68] | ||
| Βραβεία People's Choice | Αγαπημένος Ηθοποιός Τηλεόρασης | [69] | |||
| Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης | Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Κωμική Σειρά | [70] | |||
| Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών | Εξαιρετική Παράσταση από Άνδρα Ηθοποιό σε Κωμική Σειρά | Νικητής | [71] | ||
| Εξαιρετική Παράσταση από Σύνολο σε Κωμική Σειρά | Υποψήφιος | ||||
| Βραβεία Viewers for Quality Television | Καλύτερος Ηθοποιός σε Ποιοτική Κωμική Σειρά | [72] | |||
| 1999 | Βραβεία Χρυσών Σφαιρών | Καλύτερος Ηθοποιός – Μουσικοχορευτική ή Κωμική Τηλεοπτική Σειρά | [73] | ||
| Βραβεία People's Choice | Αγαπημένος Ηθοποιός Τηλεόρασης | [74] | |||
| Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης | Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Κωμική Σειρά | Νικητής | [75] | ||
| Βραβεία Satellite | Καλύτερος Ηθοποιός – Μουσικοχορευτική ή Κωμική Τηλεοπτική Σειρά | Υποψήφιος | [76] | ||
| Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών | Εξαιρετική Παράσταση από Σύνολο σε Κωμική Σειρά | [77] | |||
| Βραβεία Viewers for Quality Television | Καλύτερος Ηθοποιός σε Ποιοτική Κωμική Σειρά | [78] | |||
| 2000 | Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης | Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Κωμική Σειρά | [79] | ||
| 2001 | [80] | ||||
| Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών | Don Quixote | Εξαιρετική Παράσταση από Άνδρα Ηθοποιό σε Μίνι Σειρά ή Τηλεοπτική Ταινία | [81] | ||
| 2002 | Βραβεία Τόνυ | Σκοτεινοί δολοφόνοι | Καλύτερος Ηθοποιός σε Μουσικοχορευτικό Έργο | Νικητής | [82] |
| 2003 | Βραβεία Γκράμι | Ogden Nash's the Christmas that Almost wasn't | Καλύτερο Spoken Word[υ] Άλμπουμ για Παιδιά | Υποψήφιος | [83] |
| 2005 | The World According to Mr. Rogers | Καλύτερο Spoken Word[υ] Άλμπουμ | |||
| The Carnival of the Animals | Καλύτερο Spoken Word[υ] Άλμπουμ για Παιδιά | ||||
| Βραβεία Τόνυ | Απατεώνες και τζέντλεμεν[η] | Καλύτερος Ηθοποιός σε Μουσικοχορευτικό Έργο | [84] | ||
| 2007 | Βραβεία Γκράμι | The Sunny Side of the Street | Καλύτερο Μουσικό Άλμπουμ για Παιδιά | [83] | |
| 2009 | Βραβεία Satellite | Ντέξτερ | Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός – Σειρά, Μίνι Σειρά ή Τηλεοπτική Ταινία | Νικητής | [85] |
| 2010 | Βραβεία Χρυσών Σφαιρών | [86] | |||
| Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης | Εξαιρετικός Γκεστ Ηθοποιός σε Δραματική Σειρά | [87] | |||
| Βραβεία Saturn | Καλύτερος Γκεστ Ρόλος στην Τηλεόραση | Υποψήφιος | [88] | ||
| Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών | Εξαιρετική Παράσταση από Σύνολο σε Δραματική Σειρά | [89] | |||
| Βραβεία TCA | Ατομικό Επίτευγμα σε Δράμα | [90] | |||
| 2012 | Βραβεία Τόνυ | The Columnist | Καλύτερος Ηθοποιός σε Θεατρικό Έργο | [91] | |
| 2016 | Βραβεία Τηλεόρασης Critics' Choice | Το Στέμμα | Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός σε Δραματική Σειρά | Νικητής | [92] |
| 2017 | Βραβεία Τηλεόρασης Βρετανικής Ακαδημίας | Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός | Υποψήφιος | [93] | |
| Βραβεία Χρυσών Σφαιρών | Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός – Σειρά, Μίνι Σειρά ή Τηλεοπτική Ταινία | [94] | |||
| Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης | Εξαιρετικός Υποστηρικτικός Ηθοποιός σε Δραματική Σειρά | Νικητής | [95] | ||
| Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών | Εξαιρετική Παράσταση από Άνδρα Ηθοποιό σε Δραματική Σειρά | [96] | |||
| Εξαιρετική Παράσταση από Σύνολο σε Δραματική Σειρά | Υποψήφιος |
Το 2017, ο Λίθγκοου έλαβε μετάλλιο από το Χάρβαρντ για τη διάκριση και την προσφορά του στις τέχνες.[97]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
