Έλληνας ποδοσφαιριστής From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Στέφανος Καπίνο (Πειραιάς, 18 Μαρτίου 1994) είναι Έλληνας της Βορείου Ηπείρου[1] ποδοσφαιριστής, που αγωνίζεται ως τερματοφύλακας στην ελβετική Βίντερτουρ.
 Ο Στέφανος Καπίνο με τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδας | |||
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 18 Μαρτίου 1994 | ||
| Τόπος γέννησης | Πειραιάς, Ελλάδα | ||
| Ύψος | 1,96 μ. | ||
| Θέση | Τερματοφύλακας | ||
| Ομάδες νέων | |||
| -2007 | Αετός Κορυδαλλού | ||
| 2007-2011 | Παναθηναϊκός | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 2011-2014 | Παναθηναϊκός | 46 | (0) |
| 2014-2015 | Μάιντς | 2 | (0) |
| 2015-2018 | Ολυμπιακός Πειραιώς | 26 | (0) |
| 2018 | Νότιγχαμ Φόρεστ | 4 | (0) |
| 2018-2021 | Βέρντερ Βρέμης | 2 | (0) |
| 2021 | ΣΦ Σαντχάουζεν | 18 | (0) |
| 2021-2023 | Αρμίνια Μπίλεφελντ | 6 | (0) |
| 2023 | Μιέντζ Λεγκνίτσα | 4 | (0) |
| 2023-2024 | Παναιτωλικός | 20 | (0) |
| Εθνική ομάδα‡ | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 2009-2011 | Ελλάδα Κ17 | 14 | (0) |
| 2011-2013 | Ελλάδα Κ19 | 12 | (0) |
| 2013 | Ελλάδα Κ20 | 7 | (0) |
| 2012-2016 | Ελλάδα Κ21 | 10 | (0) |
| 2011-2017 | Ελλάδα | 9 | (0) |
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 6 Φεβρουαρίου 2024. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Γεννήθηκε στις 18 Μαρτίου 1994 στον Πειραιά από Βορειοηπειρώτες γονείς και ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την ερασιτεχνική ομάδα Αετός Κορυδαλλού. Αν και αρχικά ανακαλύφθηκε από την ομάδα του Ολυμπιακού, με την οποία και προπονήθηκε για δύο μήνες, ο Παναθηναϊκός ήταν η ομάδα που του εξασφάλισε συμβόλαιο με αμοιβή 17.000 ευρώ, τον Ιούνιο του 2007. Στον Παναθηναϊκό καθιερώθηκε ως μέλος της αρχικής σειράς των ομάδων Κ-18 και Κ-21.
Το 2007 εντάχθηκε στην ακαδημία ποδοσφαίρου του Παναθηναϊκού, όπου έγινε ο βασικός τερματοφύλακας της ομάδας παίδων, ενώ την περίοδο 2008-09 κατέκτησε το πρωτάθλημα Κ-18 ως βασικός τερματοφύλακας της ομάδας ερασιτεχνών, στην οποία αγωνίστηκε μέχρι το τέλος της περιόδου 2010-11, όταν και προβιβάστηκε στην επαγγελματική ομάδα, καταλαμβάνοντας τη θέση του τρίτου τερματοφύλακα.
Έκανε το ντεμπούτο του στην επαγγελματική ομάδα στις 17 Σεπτεμβρίου 2011 σε αγώνα με αντίπαλο τον Ατρόμητο Αθηνών ως αναπληρωτής μετά την αποβολή του Ορέστη Καρνέζη. Με αυτή την εμφάνιση έγινε ο νεότερος σε ηλικία τερματοφύλακας που έπαιξε ποτέ στον Παναθηναϊκό. Συνέχισε να παίζει στους υπόλοιπους αγώνες, τερματίζοντας την πρώτη του σεζόν με 12 εμφανίσεις.
Στις 16 Ιουλίου 2014 ανακοινώθηκε η μεταγραφή του στη γερμανική Μάιντς,[2] όμως δεν κατάφερε να καθιερωθεί, συμμετέχοντας σε μόλις δύο αγώνες κατά τη διάρκεια της χρονιάς.[3]
Στις 15 Ιουλίου 2015, ανακοινώθηκε η μεταγραφή του με τριετές συμβόλαιο στον Ολυμπιακό Πειραιώς,[4] επιστρέφοντας έτσι στο ελληνικό πρωτάθλημα έπειτα από έναν χρόνο απουσίας.[5] Το ποσό της μεταγραφής του υπολογίζεται στα 2 εκατομμύρια ευρώ.
Στις 21 Μαρτίου 2016, έκανε το ντεμπούτο του στη Σούπερ Λίγκα, με τη φανέλα του Ολυμπιακού, σε έναν αγώνα εναντίον του Αστέρα Τρίπολης, ενώ υπήρξε βασικός σε όλους τους αγώνες του Ολυμπιακού στο κύπελλο Ελλάδας, εκτός από τον τελικό της διοργάνωσης.
Στις 27 Ιουλίου 2016, έκανε την πρώτη του ευρωπαϊκή εμφάνιση με το σύλλογο στον τρίτο προκριματικό γύρο του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ εναντιόν της ισραηλινής ομάδας Χάποελ Μπερ Σεβά.
Στις 6 Νοεμβρίου 2016 υπέστη μυϊκό τραυματισμό κατά τη διάρκεια του δεύτερου ημιχρόνου της νίκης 3-0 στο ντέρμπι εναντίον του Παναθηναϊκού και αντικαταστάθηκε από τον Νίκολα Λεάλι. Ο τραυματισμός τον κράτησε εκτός για τρεις έως τέσσερις εβδομάδες, αποκλείοντας τον από την ελληνική ομάδα για να αντιμετωπίσει τη Λευκορωσία και τη Βοσνία. Στις 19 Μαρτίου 2017 επέστρεψε στη θέση του.
Στις 24 Σεπτεμβρίου 2017 υποβιβάστηκε στην Κ-20 του συλλόγου πριν από ένα σημαντικό αγώνα εναντίον της Γιουβέντους εξαιτίας κάποιων λαθών στον αγώνα με την ΑΕΚ. Αυτό αποδείχθηκε ότι ήταν το τελευταίο του παιχνίδι πρωταθλήματος και αφού εμφανίστηκε επίσης με χαμηλές επιδόσεις σε δύο αγώνες του ελληνικού κυπέλλου, τοποθετήθηκε στη λίστα παικτών εκτός ευνοίας από τον Ολυμπιακό στις 4 Δεκεμβρίου 2017. Δεν μπόρεσε να βρει έναν σύλλογο για να συνεχίσει την καριέρα του μετά το τέλος της περιόδου μεταφοράς του Ιανουαρίου 2018, οδηγώντας το διοικητικό συμβούλιο του Ολυμπιακού στον τερματισμό της σύμβασής του και την απελευθέρωσή του με ελεύθερη μεταγραφή.
Στις 7 Φεβρουαρίου 2018 υπέγραψε συμβόλαιο 18 μηνών με την βρετανική ομάδα Νότιγχαμ Φόρεστ υπό την προεδρία του Βαγγέλη Μαρινάκη. Στις 21 Απριλίου 2018 έκανε το ντεμπούτο του στο σύλλογο με ήττα 2-1 εναντίον της Κάρντιφ Σίτι.
Μετά την ολιγόμηνη παραμονή του στη Νότιγχαμ Φόρεστ, υπέγραψε συμβόλαιο την 1η Αυγούστου 2018 με την γερμανική Βέρντερ Βρέμης έναντι αμοιβής που δεν αποκαλύφθηκε.[6] Σύμφωνα με πληροφορίες των ΜΜΕ, το συμβόλαιο που υπέγραψε λήγει το 2020 με επιλογή ανανέωσης για έναν ακόμα χρόνο, ενώ το ποσό για τη μεταγραφή που δόθηκε στην Νότιγχαμ Φόρεστ υπολογίζεται στα 300.000 ευρώ και θα μπορούσε να αυξηθεί στο 1 εκατ. ευρώ μαζί με τα επιδόματα.[7]
Στις 13 Απριλίου 2019 έκανε το ντεμπούτο του στο σύλλογο, αντικαθιστώντας τον Γιρί Παβλένκα στο δεύτερο ημίχρονο ενός εντός έδρας αγώνα εναντίον της Φράιμπουργκ. Τον Ιούλιο του 2019, συμφώνησε παράταση συμβολαίου με το σύλλογο. Αποχώρησε από την Βέρντερ το καλοκαίρι του 2021.
Στις 21 Ιανουαρίου 2021, ανακοινώθηκε επίσημα η μεταφορά του ως δανεικός στην γερμανική Σαντχάουζεν, στην οποία παρέμεινε για τέσσερις μήνες, μέχρι το καλοκαίρι του 2021.[8]
Τον Αύγουστο του 2021, ανακοινώθηκε η απόκτηση του Καπίνο από τη γερμανική Αρμίνια Μπίλεφελντ, υπογράφοντας διετές συμβόλαιο.[9]
Τον Ιανουάριο του 2023, ανακοινώθηκε η απόκτηση του Καπίνο από τη πολωνική Μιέντζ Λεγκνίτσα.[10]
Στις 27 Ιουνίου 2023, ανακοινώθηκε η απόκτηση του Καπίνο από τον Παναιτωλικό, υπογράφοντας διετές συμβόλαιο και επιστρέφοντας έτσι στο ελληνικό πρωτάθλημα ύστερα από πέντε χρόνια.[11] Τελικά η παρουσία του στον σύλλογο διήρκησε έναν χρόνο και έληξε τον Ιούλιο του 2024.[12]
Τον Αύγουστο του 2024, ανακοινώθηκε η απόκτηση του Καπίνο από την ελβετική Βίντερτουρ, που συμμετέχει στην Σούπερ Λιγκ Ελβετίας, υπογράφοντας μονοετές συμβόλαιο.[13]
| Περίοδος | Ομάδα | Πρωτάθλημα | Τοποθεσία | Συμμ. | Γκολ |
|---|---|---|---|---|---|
| 2011-2014 |  Παναθηναϊκός |
Superleague Greece | Αθήνα, Ελλάδα | 46 | - |
| 2014-2015 |  Μάιντς |
Bundesliga | Μάιντς, Γερμανία | 2 | - |
| 2015-2018 | Ολυμπιακός |
Superleague Greece | Αθήνα, Ελλάδα | 26 | - |
| 2018 |  Νότιγχαμ Φόρεστ |
Championship | Νότιγχαμ, Ηνωμένο Βασίλειο | 4 | - |
| 2018-2021 | Βέρντερ Βρέμης |
Bundesliga | Βρέμη, Γερμανία | 2 | - |
| 2021 | ΣΦ Σαντχάουζεν |
2.Bundesliga | Χαϊδελβέργη, Γερμανία | 18 | - |
| 2021-2023 | Αρμίνια Μπίλεφελντ |
Bundesliga | Μπίλεφελντ, Γερμανία | 6 | - |
| 2023 |  Μιέντζ Λεγκνίτσα |
Ekstraklasa | Λεγκνίτσα, Πολωνία | 4 | - |
| 2023-2024 | Παναιτωλικός |
Superleague Greece | Αγρίνιο, Ελλάδα | 20 | - |
| 2024- |  Βίντερτουρ |
Credit Suisse | Βίντερτουρ, Ελβετία |
Ο Στέφανος Καπίνο ήταν βασικό στέλεχος των εθνικών ομάδων Παίδων (Κ-17) και Νέων (Κ-19). Υπήρξε ο νεότερος σε ηλικία ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε ποτέ με την εθνική ομάδα εφήβων, σε ηλικία μόλις 15 ετών.
Στις 15 Νοεμβρίου 2011, σε ηλικία 17 ετών και 246 ημερών, έκανε το ντεμπούτο του με την Ανδρών στην εκτός έδρας φιλική αναμέτρηση εναντίον της Ρουμανίας,[14] το οποίο αποτελεί πλέον μεταπολεμικό ρεκόρ νεότερου ποδοσφαιριστή (το γενικό ρεκόρ ανήκει στον Κώστα Γκίκα του Απόλλωνα Σμύρνης από τον Μάρτιο του 1930), ξεπερνώντας κατά 19 ημέρες το προηγούμενο που κατείχε ο Θωμάς Μαύρος από τις 16 Φεβρουαρίου 1972.[15] Επίσης, πρόκειται για τον πρώτο παίκτη στην ιστορία του Παναθηναϊκού που χρίστηκε διεθνής με την εθνική ανδρών σε τόσο μικρή ηλικία. Ο Καπίνο ήταν 2,5 μήνες νεότερος από τον Μίμη Δομάζο, που κατείχε ανάλογη επίδοση από τις 2 Δεκεμβρίου 1959.
Το καλοκαίρι του 2012 πήρε μέρος με την ομάδα των Νέων στην τελική φάση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Κ-19.[16] Ήταν ο βασικός τερματοφύλακας της ομάδας, η οποία έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, τερματίζοντας στη δεύτερη θέση, δεν αγωνίστηκε όμως στον τελικό με την Ισπανία, καθώς είχε αποβληθεί στον ημιτελικό της διοργάνωσης, απέναντι στην Αγγλία.
Υπήρξε, τέλος, μέλος της αποστολής που συμμετείχε στο Μουντιάλ του 2014 στη Βραζιλία.[17]
Το 2013 ξεκίνησε τη σχέση του με την επιχειρηματία (ιδιοκτήτρια των εταιρειών NoThinkin και TanPire) Μιρκέτα Βιδάλη. Τον Ιούνιο του 2019 παντρεύτηκαν στην Ερμιόνη Αργολίδας.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
