Remove ads
συνεχιζόμενος εμφύλιος στη Σομαλία από το 1991 From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο σομαλικός εμφύλιος πόλεμος είναι συνεχιζόμενος εμφύλιος πόλεμος που λαμβάνει χώρα στη Σομαλία.
Αυτό το λήμμα περιέχει πληροφορίες σχετικά με ένα τρέχον γεγονός. Μπορεί να μην περιλαμβάνει πληροφορίες για την εξέλιξη ή να περιλαμβάνει πληροφορίες που έχουν τη μορφή εικασίας, οπότε το περιεχόμενό του μπορεί να αλλάξει δραματικά ως το πέρας του εν λόγω γεγονότος. |
Σομαλικός εμφύλιος πόλεμος | |
---|---|
Συγκρούσεις στο Κέρας τη Αφρικής | |
Χρονολογία | 1991 - |
Τόπος | Σομαλία |
Κατάσταση | συνεχίζεται |
Η σύρραξη ξεκίνησε από την αντίσταση κατά του καθεστώτος του Σιάντ Μπαρέ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980. Από το 1988 έως το 1990, οι σομαλικές Ενοπλες Δυνάμεις ενεπλάκησαν με διάφορες ένοπλες ομάδες ανταρτών[1], συμπεριλαμβανομένου του Δημοκρατικού Μετώπου για τη Σωτηρία της Σομαλίας στα ΒΑ της επικράτειας[2], το Εθνικό Κίνημα της Σομαλίας στα ΒΔ[1] και το Ηνωμένο Κογκρέσο της Σομαλίας Νότια[3]. Οι ένοπλες φυλετικές ομάδες της αντιπολίτευσης κατόρθωσαν τελικά να ανατρέψουν την κυβέρνηση Μπαρέ το 1991[4].
Διάφορες ένοπλες ομάδες άρχισαν να ανταγωνίζονται για επιρροή στο κενό εξουσίας και ακολούθησε αναταραχή, ιδιαίτερα στον Νότο[5]. Στην περίοδο 1990-92 κατέρρευσε το δίκαιο προσωρινά λόγω των συνεχιζόμενων μαχών[6]. Οι συγκρούσεις επιτάχυναν την άφιξη των στρατιωτικών παρατηρητών της UNOSOM Ι του ΟΗΕ τον Ιούλιο του 1992, ακολουθούμενη από μεγαλύτερες ειρηνευτικές δυνάμεις. Οι συγκρούσεις ανάμεσα στις διαφορετικές φράξιες συνεχίστηκαν στον Νότο. Με την απουσία κεντρικής κυβέρνησης, η Σομαλία έγινε ένα «αποτυχημένο κράτος»[7]. Ο ΟΗΕ αποσύρθηκε το 1995, έχοντας υποστεί σημαντικές απώλειες, χωρίς ωστόσο να αποκατασταθεί κάποια κεντρική αρχή[5]. Μετά την κατάρρευση της κεντρικής κυβέρνησης, υπήρξε επιστροφή στον εθιμικό και θρησκευτικό νόμο στις περισσότερες περιοχές της χώρας[8]. Το 1991 και το 1998 δημιουργήθηκαν δύο αυτόνομες περιφερειακές κυβερνήσεις στο βόρειο τμήμα της χώρας[5]. Το γεγονός οδήγησε σε σχετική μείωση της έντασης των μαχών, με αποτέλεσμα το Διεθνές Ερευνητικό Ινστιτούτο της Στοκχόλμης για τη Διεθνή Ειρήνη (SIPRI) να αφαιρέσει τη Σομαλία από τον κατάλογο των σημαντικών ένοπλων συγκρούσεων για τα έτη 1997 και 1998[9].
Το 2000 σχηματίστηκε η Μεταβατική Εθνική Κυβέρνηση, ακολουθούμενη από τη Μεταβατική Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση (ΜΟΚ) το 2004. Η τάση για περιορισμό των συγκρούσεων σταμάτησε το 2005, με αποτέλεσμα να λάβει χώρα καταστροφική σύγκρουση στον Νότο στο 2005-07[10]. Ωστόσο, οι μάχες ήταν πολύ μικρότερη κλίμακας και έντασης από ό,τι στις αρχές της δεκαετίας του 1990[9]. Το 2006 τα αιθιοπικά στρατεύματα κατέλαβαν το μεγαλύτερο μέρος της νότιας επικράτειας από τη νεοσυσταθείσα Ένωση Ισλαμικών Δικαστηρίων (ICU). Εν συνεχεία η ICU κατακερματίστηκε σε πιο ριζοσπαστικές ομάδες, κυρίως την Αλ-Σαμπάαμπ, οι οποίες έκτοτε βρίσκονται σε σύγκρουση με την κυβέρνηση της Σομαλίας και την ειρηνευτική δύναμη της AMISOM για τον έλεγχο της χώρας. Η Σομαλία βρισκόταν στην κορυφή του Ετήσιου Καταλόγου Ευάλωτων Κρατών για έξι χρόνια μεταξύ του 2008 και του 2013[11].
Τον Οκτώβριο του 2011, μετά από προπαρασκευαστικές συναντήσεις, στρατεύματα της Κένυας εισήλθαν στη νότια Σομαλία (Αποστολή Linda Nchi) για την καταπολέμηση της Αλ-Σαμπάαμπ[12] και τη δημιουργία μιας ουδέτερης ζώνης στο εσωτερικό της Σομαλίας[13]. Τα στρατεύματα της Κένυας ενσωματώθηκαν επισήμως στην πολυεθνική δύναμη τον Φεβρουάριο του 2012[14]. Αργότερα ιδρύθηκε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Σομαλίας τον Αύγουστο του 2012, η πρώτη κεντρική κυβέρνηση στη χώρα από την αρχή του εμφυλίου πολέμου[15]. Διεθνείς φορείς και αναλυτές άρχισαν στη συνέχεια να περιγράφουν τη Σομαλία ως «ευάλωτο κράτος», που έχει κάνει κάποια πρόοδο προς τη σταθερότητα[16][17][18][19]. Τον Αύγουστο του 2014, η κυβέρνηση με την Επιχείρηση Ινδικός Ωκεανός ξεκίνησε την εκκαθάριση των υπολοίπων θυλάκων των ανταρτών στην επικράτεια[20].
Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία στην περίοδο 2015-2016 συνεχίστηκαν οι ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης της Σομαλίας (SFG), της Αποστολής της Αφρικανικής Ένωσης στη Σομαλία και των ειρηνευτικών δυνάμεων (AMISOM) με την Αλ-Σαμπάαμπ στην κεντρική και νότια Σομαλία. Η SFG και η AMISOM επέκτειναν τις περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχό τους, εκτοπίζοντας την Αλ-Σαμπάαμπ από κεντρικές πόλεις της ΝΔ επικράτειας. Όλα τα μέρη της σύγκρουσης υπήρξαν υπεύθυνα για εγκλήματα βάσει του διεθνούς δικαίου και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία παρέμειναν ατιμώρητα. Ένοπλες ομάδες συνέχισαν να απαγάγουν, βασανίζουν και σκοτώνουν αμάχους παράνομα. Ο βιασμός και άλλες μορφές σεξουαλικής βίας ήταν ευρέως διαδεδομένες και εμποδίστηκε η πρόσβαση σε οργανισμούς βοήθειας σε ορισμένες περιοχές. Τρεις δημοσιογράφοι έχασαν τη ζωή τους, άλλοι δέχτηκαν επιθέσεις, παρενοχλήσεις ή πρόστιμο και βαριές ποινές στα δικαστήρια[21].
Σύμφωνα με το Necrometrics, περίπου 500.000 άνθρωποι εκτιμάται ότι έχουν σκοτωθεί στη Σομαλία από την αρχή του εμφυλίου πολέμου το 1991[22]. Η Armed Conflict Location & Event Dataset εκτιμά ότι 3.300 άνθρωποι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης το 2012, με τον αριθμό των θανάτων να μειώνεται ελαφρά το 2013 σε 3.150[23].
Στην περίοδο 2015-16 η Διεθνής Αμνηστία εκτιμά ότι πάνω από 500 άνθρωποι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν από ένοπλες συγκρούσεις και γενικευμένη βία και τουλάχιστον 50.000 άνθρωποι εκτοπίστηκαν[21].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.