Απαγωγή

Απαγωγή είναι η δια της βίας αρπαγή και κατακράτηση κάποιου, με συνήθη απώτερο σκοπό να εξαναγκασθεί το θύμα ή κάποιος τρίτος σε πράξη ή παράλειψη (π.χ. στη χορήγηση λύτρων στους απαγωγείς, στην αποκάλυψη μυστικών, σε προσωπικές, πολιτικές ή στρατιωτικές παραχωρήσεις κλπ).

Ελληνική νομοθεσία

Στην Ελλάδα, η απαγωγή είναι κακούργημα που τιμωρείται με 5-20 χρόνια κάθειρξη, χωρίς να απαιτείται η ύπαρξη δόλου (γνώσης και βούλησης) του δράστη για κάποιο παράνομο όφελος. Στην επιβαρυντική περίσταση που υπάρχει τέτοιος δόλος ή επιδιώκεται ένας περαιτέρω σκοπός, ο δράστης τιμωρείται με 10-20 χρόνια κάθειρξη και, στην ιδιαιτέρως επιβαρυντική περίσταση που θύμα είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μέλος της Κυβέρνησης ή της Βουλής ή αρχηγός κόμματος, τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη.(άρθρο 322, σε συνδυασμό με άρ. 157 παρ. 1 και 134 παρ. 1 ΠΚ).^[1]

Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης

Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι ένα ψυχολογικό φαινόμενο, κατά το οποίο τα θύματα της απαγωγής διάκεινται θετικά προς τους απαγωγείς τους, νιώθοντας αγάπη ή / και συμπάθεια για αυτούς,^[2] ενίοτε ταυτιζόμενοι μαζί τους και προσπαθώντας να τους υπερασπιστούν.

Περαιτέρω ανάγνωση

• Ληστεία στο Νόρμαλμστοργκ

Παραπομπές

1. «Ποινικός Κώδικας». Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2014.
2. «Εμμανουήλ Πολυζόπουλου, "Τι είναι το "Σύνδρομο Στοκχόλμης": Όταν το θύμα αγαπάει τον θύτη του;"». iatropedia.