Σαλβατόρε Μαραντζάνο

Ο Σαλβατόρε Μαραντζάνο (αγγλικά: Salvatore Maranzano), (Καστελαμάρε ντελ Γκόλφο, 31 Ιουλίου 1886 - Νέα Υόρκη, 10 Σεπτεμβρίου 1931) ήταν Ιταλοαμερικανός γκάνγκστερ και μία από τις πιο διάσημες προσωπικότητες του οργανωμένου εγκλήματος το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, πρώτα στη Σικελία και έπειτα στην Αμερική, όπου έγινε ένα από τα πρώτα αφεντικά της Κόζα Νόστρα.^[1]

Σαλβατόρε Μαραντζάνο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	31 Ιουλίου 1886 (1886-07-31) Καστελαμάρε ντελ Γκόλφο
Θάνατος	10 Σεπτεμβρίου 1931 (45 ετών) Νέα Υόρκη
Αιτία θανάτου	τραύμα από μαχαίρι και τραύμα από πυροβολισμό
Συνθήκες θανάτου	ανθρωποκτονία
Τόπος ταφής	κοιμητήριο του Αγίου Ιωάννου στο Κουίνς
Εθνικότητα	Ιταλία ! Ιταλία, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ! Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Ιταλίας Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Θρησκεία	Χριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	εγκληματίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Αφεντικό όλων των αφεντικών, αρχιαφεντικό
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Μαραντζάνο διέθετε μια πολύ επιβλητική παρουσία και ήταν σεβαστός από τους εγκληματίες του υποκόσμου. Γοητευμένος από τον Ιούλιο Καίσαρα και τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ο Μαραντζάνο απολάμβανε να μιλάει με τους λιγότερο μορφωμένους ομολόγους του από την Αμερικανική Μαφία για αυτά τα θέματα. Εξαιτίας αυτού, απέκτησε το παρατσούκλι «Μικρός Καίσαρας» από τους ομολόγους του στον υπόκοσμο.

Πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Καστελαμάρε ντελ Γκόλφο της Σικελίας, και επρόκειτο να γίνει ιερέας, αλλά έπειτα σε νεαρη ηλικία εντάχθηκε στη μαφία. Μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1925, έχοντας εγκατασταθεί στο Μπρούκλιν^[2] και επίσημα ασχολήθηκε με μια νομική επιχείρηση ακινήτων, ενώ ασχολήθηκε επίσης με την παράνομη εμφιάλωση αλκοολ κατά την διάρκεια της Ποτοαπαγόρευσης.^[3] Χρησιμοποιώντας την εταιρεία ακινήτων ως βιτρίνα για τις παράνομες δραστηριότητές του, ο Μαραντζάνο σύντομα ασχολήθηκε με την πορνεία και το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών.^[2]

Άνοδος στο οργανωμένο έγκλημα

Πόλεμος του Καστελαμαρέζε

Για να προστατεύσει την εγκληματική αυτοκρατορία που είχε δημιουργήσει ο Μαραντζάνο, κήρυξε πόλεμο εναντίον του αντιπάλου του Τζο Μασερία, του τότε αφεντικού της Ιταλοαμερικανικής μαφίας, το 1930, ξεκινώντας μια αιματηρή σύγκρουση που έγινε γνωστή ως ο Πόλεμος του Καστελαμαρέζε.^[2]

Στις αρχές του 1931, ο Λάκι Λουτσιάνο αποφάσισε να δολοφονήσει το αφεντικό του, Τζο Μασερία. Σε μια μυστική συμφωνία που εκανε με τον Μαραντζάνο, ο Λουτσιάνο συμφώνησε να οργανώσει το θάνατο του Μασερία σε αντάλλαγμα την παραλαβή εγκληματικών δραστηριοτήτων του Μασερία και ως δεύτερου αφεντικού του Μαραντζάνο.^[2] Στις 15 Απριλίου, ο Λουτσιάνο προσκάλεσε τον Μασερία και δύο άλλους συνεργάτες του για να γευματίσουν στο εστιατόριο του Coney Island. Αφού τελείωσαν το γεύμα τους, οι γκάνγκστερς αποφάσισαν να παίξουν χαρτιά. Σε εκείνο το σημείο, σύμφωνα με τον θρύλο, ο Λουτσιάνο πήγε στο μπάνιο και τότε έκαναν την εμφάνιση τους τέσσερις ένοπλοι (Βίτο Τζενοβέζε, Άλμπερτ Αναστάζια, Τζο Άντονις και Μπάγκσυ Σίγκελ), όπου στη συνέχεια μπήκαν στην τραπεζαρία και πυροβόλησαν και σκότωσαν τον Τζο Μασερία. Με την ευλογία του Μαραντζάνο, ο Λουτσιάνο ανέλαβε την αρχηγία της συμμορίας του Μασερία και έγινε υπολοχαγός του Μαραντζάνο.^[2]

Αφεντικό όλων των αφεντικών

Με τον Μασερία να απομακρύνεται, ο Μαραντζάνο αναδιοργάνωσε τις ιταλικές αμερικανικές συμμορίες στη Νέα Υόρκη σε πέντε οικογένειες με επικεφαλής τους Λουτσιάνο, Προφάτσι, Γκαλιάνο, Μανγκάνο και την δικιά του.^[2] Κάθε οικογένεια θα απαρτιζόνταν από ένα αφεντικό, τον υπαρχηγό, τους λοχαγούς, τους στρατιώτες και τους συνεργάτες, και θα πρέπει να αποτελούνταν μόνο από αντρες ιταλο-Αμερικανούς, ενώ οι συνεργάτες θα μπορούσε να προέλθουν από οποιοδήποτε υπόβαθρο.^[2]

Ωστόσο, ο Μαραντζάνο κάλεσε μια συνάντηση των αφεντικών του εγκλήματος στο Wappingers Falls της Νέας Υόρκης και ανακήρυξε τον εαυτό του ως capo dei capi ("αφεντικό όλων των αφεντικών").^[2] Ο Μαραντζάνο απέκτησε σημαντικές περιοχές ελέγχου επίσης από τις αντίπαλες οικογένειες υπέρ της δικιάς του. Ο Λουτσιάνο φάνηκε στην αρχή να δέχεται αυτές τις αλλαγές, αλλά απλώς προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο για να οργανωσει την δολοφονία του Μαραντζάνο.^[2] Αν και ο Μαραντζάνο ήταν ελαφρώς πιο προνοητικός από τον Μασερία, ο Λουτσιάνο πιστεύε ότι ο Μαραντζάνο ήταν ακόμη πιο άπληστος και κρυμμένος από ό, τι ήταν ο Μασερία.^[4]

Το σχέδιο του Μαραντζάνο, η αλαζονική του μεταχείριση των υφισταμένων του και η επιθυμία του να συγκρίνει την οργάνωσή του με τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (προσπάθησε να μοντελοποιήσει την μαφία με την στρατιωτική διοίκηση του Καίσαρα) δεν διατηρησε καλές σχεσεις με τον Λουτσιάνο και τους φιλόδοξους φίλους του, όπως ο Βίτο Τζενοβέζε, ο Φρανκ Κοστέλο και άλλοι.^[4] Παρά την υπεράσπισή του για τις σύγχρονες μεθόδους οργάνωσης, συμπεριλαμβανομένων των πληρωμάτων στρατιωτών που κάνουν το μεγαλύτερο μέρος της παράνομης δραστηριοτητας μιας οικογένειας υπό την επίβλεψη ενός υπαρχηγού, κατά βάθος ο Μαραντζάνο ήταν ένας «μουστάς Πιτ» (όρος που αναφέρεται ως μαφιόζος παλιάς σχολής). Ήταν αντίθετος στη συνεργασία του Λουτσιάνο με εβραίους γκάνγκστερ όπως ο Μέγερ Λάνσκι και ο Μπεντζάμιν "Μπάγκσυ" Σίγκελ. Ο Λουτσιάνο και οι συνάδελφοί του είχαν την πρόθεση να οργανώσουν τις συμμορίες τους πριν απαλλαγούν από τον Μαραντζάνο.^[4]

Θάνατος

Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1931, ο Μαραντζάνο συνειδητοποίησε ότι ο Λουτσιάνο ήταν απειλή για την Μαφία και προσέλαβε τον Βίνσεντ "Mad Dog" Κολ, έναν Ιρλανδό γκάνγκστερ, για να τον σκοτώσει. Ωστόσο, ο Τόμι Λουτσέζε προειδοποίησε τον Λουτσιάνο. Στις 10 Σεπτεμβρίου, ο Μαραντζάνο διέταξε τον Λουτσιάνο και τον Τζενοβέζε να έρθουν στο γραφείο του στην 230 Park Avenue στο Μανχάταν. Ξέροντας ότι ο Μαραντζάνο σχεδίαζε να τους δολοφονήσει, ο Λουτσιάνο αποφάσισε να δράσει πρώτος. Έστειλε στο γραφείο του Μαραντζάνο τέσσερις Εβραίους γκάνγκστερ των οποίων τα πρόσωπα ήταν άγνωστα στους ανθρώπους του Μαραντζάνο. Είχαν εξασφαλιστεί με τη βοήθεια των Λάνσκυ και Σίγκελ.^[5] Μεταμφιεσμένοι ως κυβερνητικοί πράκτορες, δύο από τους γκάνγκστερ αφόπλισαν τους σωματοφύλακες του Μαραντζάνο. Οι άλλοι δύο, με τη βοήθεια του Λουτσέζε, μαχαίρωσαν το αφεντικό της μαφίας πολλές φορές πριν τον πυροβολήσουν.^[6] Αυτή η δολοφονία ήταν η πρώτη από αυτήν που αργότερα θα ονομαζόταν ως η «Νύχτα των Σικελικών Εσπερινών».

Αν και θα υπήρχαν λίγες αντιρρήσεις από τους μαφιοζους ο Λουτσιάνο να αποκτήσει τον τιτλο του capo di tutti capi, αυτός όμως κατάργησε τον τίτλο, πιστεύοντας ότι η θέση δημιούργησε προβλήματα μεταξύ των οικογενειών και θα έκανε τον εαυτό του στόχο για έναν άλλο φιλόδοξο αντίπαλο..^[2] Ο Λουτσιάνο δημιούργησε στη συνέχεια την διαβόητη Επιτροπή για να λειτουργήσει ως κυβερνητικό όργανο για το οργανωμένο έγκλημα.^[2]

Ο Μαραντζάνο είναι θαμμένος στο νεκροταφείο του Αγίου Ιωάννη, στο Κουίνς, της Νέας Υόρκης, κοντά στον τάφο του Λουτσιάνο.^[7]

Φωτογραφίες

Οι μόνες γνωστές φωτογραφίες του Μαραντζάνο είναι από τη σκηνή του θανάτου του. Το 2009, ο συγγραφέας David Critchley είχε εντοπίσει την φωτογραφία που κάποτε ισχυριζόταν ότι ήταν του Μαραντζάνο, όπως αυτή του γκάνγκστερ Salvatore Messina με έδρα το Λονδίνο.^[8] Τον Αύγουστο του 2019, ο Informer είχε εκδώσει μια άλλη φωτογραφία που πιστεύεται ότι ήταν του Μαραντζάνο, αλλά αργότερα απέσυρε τη δημοσιευση τον Σεπτέμβριο λόγω των ευρωπαίων ιστορικών που προσδιόρισαν την φωτογραφία ως αυτή του γερμανικού εγκληματία Peter Kurten.^[9]

Λαϊκή κουλτούρα

• Ο Μαραντζάνο παίζει ένα μικρό ρόλο στο μυθιστόρημα του Μάριο Πούζο Ο Νονός. Ο Μαραντζάνο απέρριψε την πρόταση του Ντον Βίτο Κορλεόνε να μοιραστεί το μονοπώλιό του στα τυχερά παιχνίδια στη Νέα Υόρκη, σε αντάλλαγμα για αστυνομικές και πολιτικές επαφές και επέκταση στο Μπρούκλιν και στο Μπρονξ. Ο Μαραντζάνο κανόνισε δύο από τους εκτελεστές του Αλ Καπόνε να έρθουν στη Νέα Υόρκη και να δολοφονήσουν τον Κορλεόνε. Μέσω των επαφών του στο Σικάγο, ο Κορλέονε το ανακάλυψε και έστειλε τον Λούκα Μπράσι να δολοφονήσει τους ένοπλους. Με τον Καπόνε εκτός της μαφίας, ξεκίνησε ο μεγάλος πόλεμος του 1933. Απελπισμένος για ειρήνη, ο Μαραντζάνο συμφώνησε να καθίσει σε ένα εστιατόριο στο Μπρούκλιν, όπου σκοτώθηκε από τον Σαλβατόρε Τεσσίο, ένα λοχαγό στην οικογένεια Κορλεόνε. Στη συνέχεια, ο Κορλεόνε ανέλαβε την οργάνωση του Μαραντζάνο και πραγματοποίησε μια συνάντηση για την αναδιοργάνωση της αμερικανικής μαφίας, κάτι που έκανε ο πραγματικός Μαραντζάνο.
• Στην ταινία του 1972 Φάκελος Βαλάτσι, ο Μαραντζάνο απεικονίζεται από τον Τζόζεφ Ουάισμαν.
• Στη μίνι σειρά NBC του 1981 The Gangster Chronicles, ο Μαραντζάνο απεικονίζεται από τον Joseph Mascolo.
• Στην ταινία Mobsters του 1990, ο Μαραντζάνο απεικονίζεται από τον Michael Gambon, αλλά είναι γνωστός ως "Faranzano".
• Στην ταινία του 1999 Λάνσκυ, ο Μαραντζάνο απεικονίζεται από τον Ron Gilbert.
• Στην ταινία Lifetime 1999 Bonanno: A Godfather's Story, ο Μαραντζάνο απεικονίζεται από τον Edward James Olmos .
• Στο επεισόδιο του 2011 Torchwood " Immortal Sins ", ο Μαραντζάνο απεικονίζεται από τον Cris D'Annunzio.
• Στην πέμπτη σεζόν του Boardwalk Empire, ο Μαραντζάνο απεικονίζεται από τον Giampiero Judica. όπου στο επεισόδιο της σειράς, η δολοφονία του απεικονίζεται ότι διατάχθηκε από τον Νάκυ Τόμσον, έτσι ώστε ο Τσαρλς "Λάκι" Λουτσιάνο να μην τον σκοτώσει.

Βιβλιογραφία

• Critchley, David (2009). The Origin of Organized Crime in America: The New York City Mafia, 1891-1931. New York: Routledge. ISBN 978-0-415-99030-1.
• Hortis, C. Alexander (2014). The Mob and the City. Amherst, New York: Prometheus Books.
• Lupo, Salvatore (2015). The Two Mafias: A Transatlantic History, 1888-2008 (στα Αγγλικά). New York: Palgrave MacMillan. ISBN 9781137491374.
• Maas, Peter (1968). The Valachi Papers (1986 Pocket Books έκδοση). New York: Simon and Schuster. ISBN 0-671-63173-X.
• Raab, Selwyn (2005). Five Families: The Rise, Decline and Resurgence of America's Most Powerful Mafia Empires. New York: Thomas Dunne Books. ISBN 978-0-312-36181-5.
• Davis, John H. Mafia Dynasty: The Rise and Fall of the Gambino Crime Family. New York: HarperCollins, 1993.
• Reppetto, Thomas. American Mafia: A History of Its Rise to Power. New York: Henry Holt and Company, 1994.
• Critchley, David, «The Origin of Organized Crime in America» New York: Routledge, 2009

Παραπομπές

1. «Σαλβατόρε Μαραντζάνο» (στα Αγγλικά). Encyclopedia Britannica. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2020.
2. Selwyn Raab (2005). Five Families. Thomas Dunne Books.
3. Sifakis, Carl (2005). The Mafia Encyclopedia. New York: Checkmark Books. σελ. 56. ISBN 978-0816056958.
4. Sifakis, Carl (1987). The Mafia Encyclopedia. New York City: Facts on File. ISBN 0-8160-1856-1.
5. "Lucky Luciano: Criminal Mastermind," Time, Dec. 7, 1998
6. "The Genovese Family," Crime Library, Crime Library Αρχειοθετήθηκε December 14, 2007, στο Wayback Machine.
7. Torbatnejad, Mehrnoosh (2008-02-26). «Cemetery has a mob of mafiosi». New York Daily News. http://www.nydailynews.com/new-york/queens/cemetery-mob-mafiosi-article-1.312368. Ανακτήθηκε στις 2013-01-07.
8. Critchley, David (July 2009). «Maranzano Muddle». Informer: 22–23. http://www.magcloud.com/browse/issue/23974.
9. «Informer adds to 'Maranzano muddle' by reprinting a mislabeled portrait». Informer. 16 Σεπτεμβρίου 2019.