Πατ Νίξον

Η Θέλμα Κάθριν "Πατ" Ράιαν Νίξον (αγγλικά: Thelma Catherine "Pat" Ryan Nixon‎‎, 16 Μαρτίου 1912 – 22 Ιουνίου 1993) ήταν η σύζυγος του Ρίτσαρντ Νίξον, 37ου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, και ήταν Πρώτη Κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1969 μέχρι το 1974.

Πατ Νίξον Pat Nixon
Πρώτη Κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών
Περίοδος 20 Ιανουαρίου 1969 – 9 Αυγούστου 1974
Πρόεδρος	Ρίτσαρντ Νίξον
Προκάτοχος	Λέιντι Μπερντ Τζόνσον
Διάδοχος	Μπέτι Φορντ
Δεύτερη Κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών
Περίοδος 20 Ιανουαρίου 1953 – 20 Ιανουαρίου 1961
Αντιπρόεδρος	Ρίτσαρντ Νίξον
Προκάτοχος	Τζέιν Χάντλεϊ Μπάρκλεϊ
Διάδοχος	Λέιντι Μπερντ Τζόνσον
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	16 Μαρτίου 1912 (1912-03-16), Έλι, Νεβάδα, ΗΠΑ
Θάνατος	22 Ιουνίου 1993 (81 ετών) Παρκ Ριτζ Νιου Τζέρσεϊ, ΗΠΑ
Υπηκοότητα	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Πολιτικό κόμμα	Ρεπουμπλικανικό Κόμμα
Σύζυγος	Ρίτσαρντ Νίξον
Παιδιά	Τρίσια Νίξον Κοξ (γενν. 1946) Τζούλι Νίξον Αϊζενχάουερ (γενν. 1948)
Σπουδές	Fullerton College University of Southern California
Επάγγελμα	δασκάλα μέσης εκπαίδευσης, οικονομολόγος
Βραβεύσεις	Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας Order of the Pioneers of Liberia Τάγμα του Ηλίου του Περού
Θρήσκευμα	Μεθοδίστρια
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Γεννημένη στο Έλυ της Νεβάδα, μεγάλωσε με τους δύο αδελφούς της στο Κερρίτος, στην Καλιφόρνια, αποφοιτώντας από το γυμνάσιο το 1929. Φοίτησε στο Fullerton Junior College και αργότερα στο University of Southern California. Πλήρωνε για την εκπαίδευσή της εργαζόμενη σε πολλές δουλειές, όπως υπάλληλος φαρμακείου, δακτυλογράφος, τεχνικός ακτίνων Χ, και εμποροϋπάλληλος. Το 1940 παντρεύθηκε τον δικηγόρο Ρίτσαρντ Νίξον και απέκτησαν δύο κόρες. Έκανε εκστρατεία για τον σύζυγό της στις επιτυχείς εκστρατείες του στο Κογκρέσο το 1946 και το 1948. Ο Ρίτσαρντ Νίξον εκλέχθηκε Αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση του Αϊζενχάουερ, οπότε η Πατ ανέλαβε πολλές αποστολές καλής θέλησης με τον σύζυγό της και έτυχε ευνοϊκής κάλυψης από τα μέσα ενημέρωσης. Βοήθησε τον σύζυγό της στην ανεπιτυχή προεδρική του εκστρατεία το 1960, και αργότερα στην επιτυχή του προεδρική εκστρατεία το 1968.

Ως Πρώτη Κυρία, η Πατ Νίξον προώθησε έναν αριθμό φιλανθρωπικών ζητημάτων, όπως ο εθελοντισμός. Επέβλεψε τη συλλογή περισσότερων από 600 τεμαχίων τέχνης και επίπλων για τον Λευκό Οίκο, ένα απόκτημα μεγαλύτερο από αυτά άλλων προεδρικών περιόδων. Ήταν η πιο πολυταξιδεμένη Πρώτη Κυρία στην ιστορία των Η.Π.Α., ένα ρεκόρ που ξεπεράσθηκε είκοσι πέντε έτη μετά. Συνόδευσε τον Πρόεδρο ως η πρώτη Πρώτη Κυρία που επισκέφθηκε την Κίνα και τη Σοβιετική Ένωση και τα ατομικά της ταξίδια στην Αφρική και τη Νότια Αμερική της έδωσαν το προσωνύμιο "Madame Ambassador"· ήταν η πρώτη Πρώτη Κυρία που εισήλθε σε εμπόλεμη ζώνη, επίσης. Αυτά τα ταξίδια της προσέφεραν ευνοϊκή εικόνα στα μέσα ενημέρωση και τις χώρες που επισκέφθηκε. Η θητεία της τελείωσε όταν, μετά την επανεκλογή του με μια σαρωτική νίκη το 1972, ο Πρόεδρος Νίξον παραιτήθηκε δύο έτη μετά εν μέσω του Σκανδάλου Ουότεργκεϊτ.

Οι δημόσιες εμφανίσεις της έγιναν αυξανόμενα σπάνιες στην ύστερη ζωή της. Εκείνη και ο σύζυγός της επέστρεψαν στην Καλιφόρνια, και αργότερα μετακόμισαν στο Νιου Τζέρσεϊ. Υπέστη δύο εγκεφαλικά επεισόδια — ένα το 1976 και άλλο ένα το 1983 — και διαγνώσθηκε με καρκίνο των πνευμόνων το 1992 και πέθανε το 1993, σε ηλικία 81 ετών.

Πρώιμος βίος

Η Θέλμα Κάθριν Ράιαν γεννήθηκε στη μικρή πόλη ορυχείων του Έλυ, Νεβάδα, την ημέρα πριν την Ημέρα του Αγίου Πατρικίου.^[1] Ο πατέρας της, Ουίλλιαμ Μ. Ράιαν ο πρεσβύτερος, ήταν ναυτικός, χρυσωρύχος, και επαγγελματίας κηπουρός Ιρλανδικής καταγωγής· η μητέρα της, Κάθριν Χάλμπερστατ, ήταν Γερμανίδα μετανάστρια.^[1] "Πατ" ήταν ένα ψευδώνυμο που της έδωσε ο πατέρας της, με αναφορά στην ημερομηνία γέννησής της και την Ιρλανδική καταγωγή της.^[1] Με την εγγραφή της στο κολλέγιο το 1931 εγκατέλειψε το πρώτο όνομα της, Θέλμα, αντικαθιστώντας το με το Πατ και περιστασιακά το έκανε "Πατρίσια"· Η αλλαγή του ονόματός της, όμως, δεν ήταν νομική πράξη, αλλά μόνο μια πράξη προτίμησης.^[2][3]

Μετά τη γέννησή της, η οικογένεια Ράιαν μετακόμισε στην Καλιφόρνια, και το 1914 δημιούργησαν έναν εμπορικό λαχανόκηπο στην Αρτέσια (σημερινό Κερρίτος).^[4] Το ετήσιο βιβλίο του γυμνασίου της Θέλμα Ράιαν της αναφέρει το ψευδώνυμό της ως "Buddy" και τη φιλοδοξία της να διευθύνει ένα οικοτροφείο.^[5]

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου εργαζόταν στην οικογενειακή φάρμα, και επίσης σε μια τοπική τράπεζα ως επιστάτρια και κρατούσε τα λογιστικά βιβλία. Η μητέρα της πέθανε από καρκίνο το 1924.^[6] Η Πατ, η οποία ήταν 12 ετών εκείνη την περίοδο, ανέλαβε όλα τα καθήκοντα του νοικοκυριού για τον πατέρα της, ο οποίος πέθανε το 1929 από πνευμονοκονίαση, και τους δύο αδελφούς της, Ουίλλιαμ τον νεότερο (1910–1997) και τον Τόμας (1911–1992). Είχε επίσης μια ετεροθαλή αδελφή, τη Νέβα Μπέντερ (γεννήθηκε το 1909), και έναν ετεροθαλή αδελφό, τον Μάθιου Μπέντερ (γεννήθηκε το 1907), από τον πρώτο γάμο της μητέρας της·^[1] ο πρώτος σύζυγος της μητέρας της είχε πεθάνει κατά τη διάρκεια μιας αστραπιαίας πλημμύρας στη Νότια Ντακότα.^[1]

Εκπαίδευση και καριέρα

Έχει λεχθεί ότι λίγες, αν έχουν υπάρξει, Πρώτες Κυρίες εργάζονταν τόσο επίμονα πριν τον γάμο τους όσο η Πατ Νίξον.^[1] Όπως είπε στη συγγραφέα Γκλόρια Στάινεμ κατά την προεδρική εκστρατεία του 1968, "Ποτέ δεν είχα χρόνο να σκεφτώ τέτοια πράγματα—ποια ήθελα να είμαι, ή ποιόν θαυμάζω, ή να έχω ιδέες. Ποτέ δεν είχα χρόνο να ονειρευτώ σχετικά με το να είμαι κάποια άλλη. Έπρεπε να εργαστώ."^[7]

Αφότου αποφοίτησε από το Excelsior High School το 1929, φοίτησε στο Fullerton Junior College. Πλήρωνε για τις σπουδές της κάνοντας περιστασιακές δουλειές, όπως οδηγός, τηλεφωνήτρια και δακτυλογράφος.^[1] Κέρδιζε επίσης χρήματα σφουγγαρίζοντας το πάτωμα σε μια τοπική τράπεζα,^[1] και από το 1930 μέχρι το 1932 έζησε στην πόλη της Νέας Υόρκης εργαζόμενη ως γραμματέας και τεχνικός ακτίνων Χ.^[6]

Αποφασισμένη να "κάνει κάτι μόνη της",^[8] εγγράφηκε το 1931 στο University of Southern California (USC), όπου ειδικεύθηκε στις εμπορικές συναλλαγές. Ένας πρώην καθηγητής της παρατήρησε ότι "ξεχώριζε από τα ανεγκέφαλα περίτεχνα ντυμένα κορίτσια των γυναικείων πανεπιστημιακών αδελφοτήτων της εποχής όπως ένα καλό τεμάχιο λογοτεχνίας σε ένα ράφι φτηνών βιβλίων."^[9] Έκανε εργασία μερικής απασχόλησης στην πανεπιστημιούπολη, εργαζόταν πωλήτρια στο πολυκατάστημα Bullock's-Wilshire,^[10] δίδασκε γραφομηχανή και στενογραφία σε ένα λύκειο,^[6] και συμπλήρωνε το εισόδημά της εργαζόμενη επιπλέον στην κινηματογραφική βιομηχανία.^[11] Εμφανίσθηκε ως μέρος ενός σύντομου περιπάτου στην ταινία του 1935 'Becky Sharp', καθώς και στην ταινία του 1936 Ο Μεγάλος Ζίγκφελντ.^[12]

Το 1937, η Πατ Ράιαν αποφοίτησε cum laude από το USC με πτυχίο στο εμπόριο,^[1] μαζί με ένα πιστοποιητικό για διδασκαλία στη βαθμίδα της μέσης εκπαίδευσης, το οποίο το USC θεωρούσε ισοδύναμο με πτυχίο Master.^[13] Η Πατ έλαβε μια θέση δασκάλας μέσης εκπαίδευσης στο Ουίττιερ, Καλιφόρνια.^[11]

Γάμος και οικογένεια

Ενώ ήταν στο Ουίττιερ, η Πατ Ράιαν συνάντησε έναν νεαρό τελειόφοιτο δικηγόρο της νομικής σχολής του Duke University, τον Ρίτσαρντ Μιλχάους Νίξον. Οι δύο τους γνωρίσθηκαν σε μια ομάδα του Little Theater όταν συμμετείχαν μαζί στο The Dark Tower.^[6] Γνωστός ως Ντικ, ζήτησε από την Πατ Ράιαν να τον παντρευθεί την πρώτη νύχτα που βγήκαν έξω. "Νόμισα ότι ήταν τρελός ή κάτι τέτοιο!" θυμόταν εκείνη αργότερα.^[14] Φλέρταρε με την κοκκινομάλλα που αποκαλούσε "άγρια Ιρλανδέζα Τσιγγάνα" επί δύο έτη,^[15] πηγαίνοντάς την ακόμη και στα ραντεβού της με άλλους άνδρες. Τελικά παντρεύτηκαν στο Mission Inn στο Ρίβερσαϊντ της Καλιφόρνια στις 21 Ιουνίου 1940. Εκείνη είπε ότι είχε αισθανθεί έλξη προς τον νεαρό Νίξον επειδή εκείνος "πήγαινε σε μέρη, ήταν ζωντανός και φιλόδοξος ... πάντα έκανε πράγματα".^[8] Αργότερα, αναφερόμενη στον Ρίτσαρντ Νίξον, είπε "Α, δεν συνειδητοποιείτε πόσο αστείος είναι! Είναι τόσο πολύ αστείος!"^{[εκκρεμεί παραπομπή]} Ενώ ο Ρίτσαρντ Νίξον υπηρετούσε στο Ναυτικό κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Πατ εργαζόταν ως οικονομολόγος της κυβέρνησης ζώντας στο Σαν Φρανσίσκο.^[1]

Πρώτες εκστρατείες

Η Πατ συμμετείχε σε εκστρατείες στο πλευρό του συζύγου της το 1946 όταν εισήλθε στην πολιτική, διαγωνιζόμενος επιτυχώς για μια έδρα στη Βουλή των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών. Εκείνο το ίδιο έτος γέννησε μια κόρη που πήρε το όνομα της, την Πατρίσια, γνωστή ως Τρίσια. Το 1948 η Πατ απέκτησε το δεύτερο και τελευταίο παιδί της, την Τζούλι. Όταν ερωτήθηκε σχετικά με την καριέρα του συζύγου της, η Πατ κάποτε δήλωσε, "Το μόνο πράγμα που μπορούσα να κάνω ήταν να τον βοηθήσω, αλλά [η πολιτική] δεν ήταν μια ζωή την οποία θα επέλεγα."^[16] Η Πατ συμμετείχε στην εκστρατεία κάνοντας έρευνα για τον αντίπαλό του, τον κάτοχο της έδρας, Τζέρρυ Βούρχις.^[1] Επίσης έγραψε και διένειμε προεκλογικό υλικό.^[17] Ο Νίξον εξελέγη στην πρώτη εκστρατεία του για να εκπροσωπήσει την 12η βουλευτική περιφέρεια της Καλιφόρνια. Κατά τη διάρκεια της επόμενης εξαετίας, η Πατ είδε τον σύζυγό της να μετακομίζει από τη Βουλή των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών στη Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών, και μετά να παίρνει το χρίσμα του υποψήφιου αντιπροέδρου του Ντουάιτ Αϊζενχάουερ.

Αν και η Πατ Νίξον ήταν Μεθοδίστρια, εκείνη και ο σύζυγος της πήγαιναν σε όποια Προτεσταντική εκκλησία ήταν πλησιέστερα στο σπίτι τους, ειδικά αφότου μετακόμισαν στην Ουάσινγκτον. Συμμετείχαν στη Metropolitan Memorial Methodist Church επειδή η εκκλησία υποστήριζε οικονομικά τη διμοιρία Προσκόπων (Brownie) της κόρης τους, όμως παρακολουθούσαν κατά καιρούς λειτουργίες στην εκκλησία Βαπτιστών με τον Αιδεσιμότατο Δρ, Billy Graham, καθώς και τη Marble Collegiate Church του Norman Vincent Peale.^[18]

Σύζυγος του Αντιπροέδρου, 1953–1961

Ο Αντιπρόεδρος και η Πατ Νίξον κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Γκάνα, 1957

Κατά την Προεδρική εκστρατεία του 1952 η συμπεριφορά της Πατ Νίξον προς την πολιτική άλλαξε όταν ο σύζυγός της κατηγορήθηκε ότι αποδέχθηκε παράνομες συνεισφορές για την πολιτική εκστρατεία του. Η Πατ τον ενθάρρυνε να καταπολεμήσει τις κατηγορίες, και το έκανε εκφωνώντας τον διάσημοn "Checkers speech", ονομαζόμενο έτσι από τον οικογενειακό τους σκύλο, ένα κόκερ σπάνιελ που τους δόθηκε από έναν πολιτικό υποστηρικτή. Αυτή ήταν η πρώτη εθνική τηλεοπτική εμφάνιση της Πατ και εκείνη και οι κόρες της και ο σκύλος προβλήθηκαν ιδιαιτέρως. Υπερασπίζοντας τον εαυτό του ως άνθρωπο του λαού, ο Νίξον τόνισε τις ικανότητες της γυναίκας του ως στενογράφου,^[7] και κατόπιν είπε, "Θά 'πρεπε να το πω αυτό, η Πατ δεν έχει γούνινο παλτό. Όμως έχει ένα αξιοπρεπές Ρεπουμπλικάνικο υφασμάτινο πανωφόρι, και της λέω πάντα ότι θα έδειχνε όμορφη σε οποιοδήποτε ρούχο."^[19][20]

Σημειώσεις

1. «First Lady Biography: Pat Nixon». The National First Ladies Library. 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2007.
2. Halloran, Richard (March 16, 1972). «First Lady of the Land at 60: Thelma Catherine Ryan Nixon, Woman in the News». The New York Times.
3. Kinnard, Judith M. (August 20, 1971). «Thelma Ryan's Rise: From White Frame to White House». The New York Times.
4. «First Lady Hailed on Return 'Home'». The New York Times: σελ. 18. September 6, 1969.
5. Illustration in a New York Times article by Judith M. Kinnard, entitled "Thelma Ryan's Rise: From White Frame to White House" (August 20, 1971).
6. «Pat Nixon, Former First Lady, Dies at 81». The New York Times: σελ. D22. July 23, 1993. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9F0CE5D7113AF930A15755C0A965958260&sec=&spon=&pagewanted=2. Ανακτήθηκε στις 2007-11-9.
7. Steinem, Gloria (1968-10-28). «In Your Heart You Know He's Nixon». New York. http://nymag.com/news/politics/45934/index11.html. Ανακτήθηκε στις 2009-05-16.
8. Viorst, Judith (September 13, 1970). «Pat Nixon Is the Ultimate Good Sport». The New York Times: σελ. SM13.
9. «The Silent Partner». Time. February 29, 1960. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-06-12. https://web.archive.org/web/20100612222539/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,873226-1,00.html. Ανακτήθηκε στις 2007-11-09.
10. Roderick, Kevin· Lynxwiler, J. Eric (2005). Wilshire Boulevard: Grand Concourse of Los Angeles. Angel City Press. σελ. 75. ISBN 1-883318-55-6.
11. «Patricia Ryan Nixon». The White House. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2008.
12. «The Great Ziegfeld (1936)». Internet Movie Database, Inc. 2007. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2007.
13. Eisenhower, Julie Nixon (1986), p. 48
14. «Diplomat in High Heels: Thelma Ryan Nixon». The New York Times: σελ. 11. July 28, 1959.
15. Marton, Kati (2001), p. 173
16. «Pat Nixon: Steel and Sorrow». Time. August 19, 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-12-22. https://web.archive.org/web/20081222064449/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,942982,00.html. Ανακτήθηκε στις 2008-08-18.
17. «The American Presidency». Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica. 2007.
18. «A Worshiper in the White House». Time. December 6, 1968, σελ. 1–2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-11-14. https://web.archive.org/web/20071114112748/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,844670-2,00.html. Ανακτήθηκε στις 2007-10-08.
19. «Richard Nixon's Checkers Speech». PBS. 2002–2003. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2007.
20. To 1968, όμως, ένας a fashion writer of The New York Times noted that Pat Nixon had purchased a coat made of blonde mink and one of brown-and-black Persian lamb by the furrier Sidney Fink of Blum & Fink. Curtis, Charlotte (December 21, 1968). «Fashion Spotlight Turns to New First Family». The New York Times.

Αναφορές

• Anthony, Carl Sferrazza (1991). First Ladies: The Saga of the Presidents' Wives and Their Power; 1961–1990 (Volume II). New York: William Morrow and Co.
• Burns, Lisa M. (2008). First Ladies and the Fourth Estate: Press Framing of Presidential Wives. DeKalb, Illinois: Northern Illinois University Press. ISBN 0-87580-391-1.
• Bush, Barbara (1994). A Memoir. New York: Scribner. ISBN 0-743-25447-3.
• David, Lester (1978). The Lonely Lady of San Clemente: The Story of Pat Nixon. Crowell. ISBN 0-690-01688-3. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2008.
• Eisenhower, Julie Nixon (1986). Pat Nixon: The Untold Story. New York: Simon & Schuster. ISBN 0-671-24424-8. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2007.
• Marton, Kati (2001). Hidden Power: Presidential Marriages That Shaped Our History. New York: Pantheon. ISBN 0-375-40106-7. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2007.
• Montgomery, Helen M. (2003). Partners-in-Crisis: the Untold Story of Pat and Richard Nixon: People of Courage. Xlibris Corporation. ISBN 1-4134-0431-6. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2008.
• O'Brien, Cormac (2005). Secret Lives of the First Ladies: What Your Teachers Never Told You About the Women of the White House. Quirk Books. ISBN 1-59474-014-3. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2008. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (βοήθεια)
• Thomas, Helen (1999). Front Row at the White House: My Life and Times. New York: Scribner. ISBN 05992550 Check |isbn= value: length (βοήθεια).
• Truman, Margaret (1999). First Ladies. New York: Random House. ISBN 0-679-43439-9. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2008.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Πατ Νίξον

• Richard Nixon Foundation biography of Pat Nixon
• White House biography on Pat Nixon Αρχειοθετήθηκε 2008-09-15 στο Wayback Machine.
• Video of funeral services for Pat Nixon, 1993 Αρχειοθετήθηκε 2012-04-03 στο Wayback Machine.

Επίτιμοι τίτλοι
Προκάτοχος Τζέιν Χάντλεϋ Μπάρκλεϋ	Δεύτερη Κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών 1953–1961	Διάδοχος Λέιντι Μπερντ Τζόνσον
Προκάτοχος Λέιντι Μπερντ Τζόνσον	Πρώτη Κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών 1969–1974	Διάδοχος Μπέττυ Φορντ