Μπεναζίρ Μπούτο

Η Μπεναζίρ Μπούτο (21 Ιουνίου 1953 – 27 Δεκεμβρίου 2007) ήταν πρωθυπουργός του Πακιστάν δύο φορές. Καταγόταν από οικογένεια πολιτικών και δολοφονήθηκε το 2007.

Μπεναζίρ Μπούτο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	بینَظِیر بُھٹّو (Ούρντου) και بينظير ڀُٽو‎ (Σίντι)
Γέννηση	21  Ιουνίου 1953[1][2][3] Καράτσι[4]
Θάνατος	27  Δεκεμβρίου 2007[5][1][2] Benazir Bhutto Hospital[6]
Αιτία θανάτου	τρομοκρατική επίθεση
Συνθήκες θανάτου	ανθρωποκτονία
Τόπος ταφής	Mausoleum of Zulfikar Ali Bhutto
Χώρα πολιτογράφησης	Πακιστάν[7]
Θρησκεία	Ισλάμ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	ουρντού Αγγλικά[2][8]
Εκπαίδευση	διδάκτορας επιστημών
Σπουδές	Κολλέγιο Ράντκλιφ Λέιντι Μάργκαρετ Χωλ Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ Κολλέγιο Σαίντ Κάθρινς Convent of Jesus and Mary, Karachi Karachi Grammar School Convent of Jesus and Mary, Murree Presentation Convent Girls High School Eliot House
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Λαϊκό Κόμμα του Πακιστάν
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματος	Ξέπλυμα βρώμικου χρήματος
Οικογένεια
Σύζυγος	Ασίφ Αλί Ζαρντάρι
Τέκνα	Μπιλαουάλ Μπούτο Ζαρντάρι Bakhtawar Zardari Bhutto Aseefa Bhutto Zardari
Γονείς	Ζούλφικαρ Άλι Μπούτο και Nusrat Bhutto
Αδέλφια	Sanam Bhutto Shahnawaz Bhutto Murtaza Bhutto
Οικογένεια	Bhutto family
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Πρωθυπουργός του Πακιστάν (1993–1996) Αρχηγός της αντιπολίτευσης (1997–1999) Πρωθυπουργός του Πακιστάν (1988–1990) Αρχηγός της αντιπολίτευσης (1990–1993) Federal Minister for Finance (1994–1996) Υπουργός Άμυνας του Πακιστάν (1988–1990)[9] ηγέτης πολιτικού κόμματος (1982–2007, Λαϊκό Κόμμα του Πακιστάν)
Βραβεύσεις	Βραβείο Μπρούνο Κριέζκι βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (2008)
Ιστότοπος
benazirbhutto.com
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Πακιστάν στις 21 Ιουνίου του 1953 και ήταν κόρη του πολιτικού και μετέπειτα προέδρου και πρωθυπουργού του Πακιστάν, Ζούλφικαρ Άλι Μπούτο στη δεκαετία του 1970 σε μια από τις ελάχιστες μη στρατιωτικές κυβερνήσεις του Πακιστάν από της ανεξαρτησίας της Χώρας. Σπούδασε οικονομικά, νομικά και φιλοσοφία στο Χάρβαρντ και στην Οξφόρδη. Επιστρέφοντας στο Πακιστάν αν και αρχικά ήταν απρόθυμη ν΄ αναμειχθεί με την πολιτική, τελικά όμως ασχολήθηκε, ιδιαίτερα μετά από το πραξικόπημα του 1977 που έκανε ο στρατηγός Ζία Ουλ Χακ και κατέλαβε την εξουσία όπου κατ΄ εντολή του ο πατέρας της αφού συνελήφθη, εκτελέστηκε ενώ η ίδια συνελήφθη και κρατήθηκε φυλακισμένη σε απομόνωση. Όταν αφέθηκε ελεύθερη κατέφυγε στην Αγγλία όπου έγινε ηγέτης εν εξορία του Λαϊκού Κόμματος του Πακιστάν (το κόμμα που είχε ιδρύσει ο πατέρας της).

Πρωθυπουργός

Μετά τον θάνατο του στρατηγού - προέδρου (κατά την ανατίναξη του αεροπλάνου που επέβαινε) το 1986, η Μπεναζίρ επέστρεψε στο Πακιστάν. Το 1986 διετέλεσε αντιπρόεδρος της χώρας και το 1988 εκλέχτηκε πρωθυπουργός του Πακιστάν. Έγινε έτσι η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός Ισλαμικής χώρας στην ιστορία. Το 1990 ο πρόεδρος του Πακιστάν έπαψε την κυβέρνησή της λόγω κατηγοριών για κατάχρηση εξουσίας και διαφθοράς και στις επόμενες εκλογές ηττήθηκε. Το 1993 ξαναεκλέχτηκε πρωθυπουργός, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1996 όταν και αποπέμφθηκε από την κυβέρνηση πάλι λόγω κατηγοριών για διαφθορά και κατάχρηση εξουσίας από τον σύζυγό της Ασίφ Ζαρντάρι.^[10]

Θάνατος

Μέχρι το 2007 ζούσε εξόριστη στο Λονδίνο και στο Ντουμπάι λόγω καταδικαστικών αποφάσεων που εκκρεμούσαν εναντίον της για διαφθορά, επί κατηγοριών που ουδέποτε όμως αποδείχθηκαν. Μάλιστα το 2004 ο σύζυγός της αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση. Το 2007 η κυβέρνηση του Πακιστάν απέσυρε και τις κατηγορίες που υπήρχαν εις βάρος της και της επιτράπηκε να γυρίσει στο Πακιστάν προκειμένου να συμμετάσχει στις εκλογές. Η απόφαση της να γυρίσει φαίνεται ότι δεν ήταν τυχαία αφού είχε επαφές με τις ΗΠΑ. ^[11] Την μέρα της υποδοχής της στο Καράτσι στις 18 Οκτωβρίου 2007 είχε πραγματοποιηθεί βομβιστική επίθεση - απόπειρα από καμικάζι με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 140 άτομα. Τότε είχε σωθεί. Όμως στις 27 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου, καμικάζι σε προεκλογική συγκέντρωσή της στο Ραβαλπίντι την δολοφόνησε πυροβολώντας την αρχικά τρεις φορές και στη συνέχεια ενεργοποιώντας εκρηκτικά, παρασέρνοντας στο θάνατο άλλα 16 άτομα, μερικά από τα οποία ήταν μέλη της φρουράς της, σύμφωνα πάντα με τις επίσημες δηλώσεις του Υπουργείου Εσωτερικών του Πακιστάν.^[12]. Σύμφωνα με έκθεση της Σκότλαντ Γιαρντ, ο θάνατός της προκλήθηκε από χτύπημα στο κεφάλι εξαιτίας της έκρηξης βόμβας και όχι από σφαίρα, όπως επιμένει το κόμμα της, ενώ την επίθεση κατά της Μπούτο έφερε εις πέρας ένα άτομο, και όχι δύο, όπως είχε ειπωθεί αρχικά. Ο δράστης άρχισε να πυροβολεί εναντίον της Πακιστανής πολιτικού και ταυτόχρονα πυροδότησε τα εκρηκτικά^[13].

Η Μπεναζίρ Μπούτο διακομίσθηκε στο νοσοκομείο όπου και υπέκυψε στα τραύματά της στις 15.16 (ώρα Ελλάδας) το μεσημέρι της ίδιας ημέρας. Αμέσως η κυβέρνηση του Πακιστάν έσπευσε να υποδείξει ως αυτουργούς της δολοφονίας τους Ταλιμπάν και την Αλ Κάιντα, θέση την οποία δεν φαίνεται να συμμερίζονται οι ΗΠΑ αλλά και ούτε η Αλ Κάιντα, η οποία διέψευσε την είδηση περί ανάμειξης της οργάνωσης στη δολοφονία.^[14] Μετά τη δολοφονία της ξέσπασαν ταραχές σε όλη την επικράτεια του Πακιστάν ενώ η κυβέρνηση κήρυξε τριήμερο πένθος.

Η Μπεναζίρ Μπούτο τάφηκε στο Μαυσωλείο της οικογένειας στην πόλη Σουκούρ, της επαρχίας Σιντχ. Ήταν παντρεμένη, με προξενιό, με τον επίσης πολιτικό Ασίφ Αλί Ζαρντάρι και είχαν τρία παιδιά. ^[15] Ο άντρας της είχε κατηγορηθεί για διαφθορά στην κυβέρνηση της Μπούτο, στην οποία είχε αναλάβει αρμοδιότητες πλην όμως είχε αφεθεί ελεύθερος.

Ήταν το τελευταίο ενεργό μέλος της πολιτικής οικογένειας Μπούτο. Ο αδελφός της Σαναουάζ Μπούτο επίσης ενεργό πολιτικό μέλος της οικογένειας που είχε διαφύγει της σύλληψής του από το στρατιωτικό καθεστώς του Ζία, κατά την περίοδο της εξορίας βρέθηκε νεκρός, το 1985, στο διαμέρισμά του στη Γαλλική Ριβιέρα, χωρίς ποτέ να εξιχνιαστεί το έγκλημα. Ο άλλος αδελφός της, ο Μουρτάζα Μπούτο, που είχε διαφύγει στο Αφγανιστάν, μετά την εκτέλεση του πατέρα τους, που από εκεί προσπάθησε να πολεμήσει το στρατιωτικό καθεστώς της χώρας του, αργότερα όταν και αυτός επέστρεψε στο Πακιστάν, αναμείχθηκε ενεργά στην πολιτική μέχρι το 1996 που δολοφονήθηκε.

Αναφορές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 121195680. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
3. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Benazir-Bhutto. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Benazir-Bhutto. Ανακτήθηκε στις 26  Μαΐου 2024.
5. www.time.com/time/world/article/0,8599,1698466,00.html.
6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
7. LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 13  Νοεμβρίου 2012. wt7bgv2f0vphhtw. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
8. CONOR.SI. 135798371.
9. Ανακτήθηκε στις 25  Απριλίου 2022.
10. «Βιογραφία Μπούτο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2007.
11. ΗΠΑ-Μπούτο
12. «Δολοφονήθηκε η Μπεναζίρ Μπούτο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2007.
13. "Την εκδοχή Μουσάραφ για το θάνατο της Μπούτο ενισχύει η Σκότλαντ Γιαρντ" Αρχειοθετήθηκε 2008-02-11 στο Wayback Machine., www.in.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters/Γαλλικό
14. «Διχασμός μετά το θάνατο της Μπούτο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2007.
15. «Μπεναζίρ Μπούτο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2007.