Μαρίν Λε Πεν

Η Μαριόν Άνν Περρίν Λε Πεν (γαλλικά: Marion Anne Perrine Le Pen‎‎, 5 Αυγούστου 1968), γνωστή απλά ως Μαρίν Λε Πεν (γαλλικά: Marine Le Pen‎‎), είναι Γαλλίδα πολιτικός, πρώην υποψήφια του γαλλικού ακροδεξιού κόμματος Εθνική Συσπείρωση στις προεδρικές εκλογές του 2017 και στις προεδρικές εκλογές του 2022.

Μαρίν Λε Πεν Marine Le Pen
Η Μαρίν Λε Πεν το 2024
Πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου
Περίοδος 16 Ιανουαρίου 2011 – 5 Νοεμβρίου 2022
Προκάτοχος	Ζαν-Μαρί Λε Πεν
Διάδοχος	Ζορντάν Μπαρντελά
Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Περίοδος 14 Ιουλίου 2009 – 18 Ιουνίου 2017
Περίοδος 20 Ιουλίου 2004 – 13 Ιουλίου 2009
Μέλος της Εθνοσυνέλευσης για την 11η εκλογική περιφέρεια του Πα-ντε-Καλαί
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 18 Ιουνίου 2017
Προκάτοχος	Φίλιπ Κεμέλ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	5 Αυγούστου 1968 (1968-08-05) (56 ετών), Νεϊγί-συρ-Σεν, Γαλλία
Εθνότητα	Γαλλική
Υπηκοότητα	Γαλλία
Πολιτικό κόμμα	Εθνική Συσπείρωση
Σύζυγος	Ερίκ Ιοριό (2002–2006)[1] Φρανκ Σωφρουά (1997–2000)[1]
Σύντροφος	Λουί Αλιό (2009–2019)[1]
Παιδιά	3
Συγγενείς	Ζαν-Μαρί Λεπέν
Κατοικία	Λα Σελ-Σαιν-Κλου
Σπουδές	Πανεπιστήμιο Παρί-Παντεόν-Ασσάς
Επάγγελμα	Δικηγόρος
Θρήσκευμα	Ρωμαιοκαθολικισμός
Υπογραφή
Ιστοσελίδα	http://www.marinelepen2012.fr/
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Νεϊγί-συρ-Σεν στις 5 Αυγούστου 1968. Είναι η μικρότερη κόρη του ακροδεξιού εθνικιστή πολιτικού Ζαν-Μαρί Λε Πεν.

Σπούδασε Ποινικό Δίκαιο στο Παρί-Παντεόν-Ασσάς. Είναι δικηγόρος και υπήρξε μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Παρισιού από το 1992 ως το 1998. Υπήρξε, μεταξύ άλλων, συνήγορος αλλοδαπών.

Πολιτική σταδιοδρομία

Ήταν ευρωβουλευτής από το 2004 μέχρι το 2017 και Πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου από τις 16 Ιανουαρίου 2011 μέχρι και την παραίτηση της από την ηγεσία του κόμματος στις 5 Νοεμβρίου 2022 προκειμένου να επικεντρωθεί στην πιθανή υποψηφιότητα της στις προεδρικές εκλογές του 2027 για πρώτη φορά χωρίς αντίπαλο τον Εμανουέλ Μακρόν λόγω των ορίων θητείας.

Ο πατέρας της, Ζαν-Μαρί Λε Πεν, ήταν ηγέτης του Εθνικού Μετώπου από το 1972 εως το 2011. Είναι μέλος του κόμματος αυτού από το 1986.

Ήταν υποψήφια του Εθνικού Μετώπου και στις εκλογές του 2012 στις οποίες δεν μπόρεσε να διεκδικήσει θέση στον δεύτερο γύρο .^[2]

Το πρόγραμμά της περιελάμβανε την αποχώρηση της Γαλλίας από την ΕΕ, οικονομικό προστατευτισμό, κράτος προνοίας μόνο για τους Γάλλους πολίτες, αντιμονοπωλιακά μέτρα, περικοπή των περιττών εξόδων του κρατικού μηχανισμού, καλύτερη αστυνόμευση, δημοψήφισμα για την αποκατάσταση της θανατικής ποινής ως μέτρο παραδειγματισμού. Η Μαρίν Λε Πεν θεωρεί τον εαυτό της συνεχιστή της πολιτικής του Ντε Γκωλ. Έχει διαρρήξει τις σχέσεις της με τον Ζαν-Μαρί Λε Πεν ο οποίος, αν και επίτιμος πρόεδρος του Κόμματος, διεγράφη.

Τον Ιούλιο του 2013, αποφασίστηκε άρση της ασυλίας της ως ευρωβουλευτού από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το αίτιο της απόφασης αυτής ήταν να ανοίξει ο δρόμος για τη δίωξή της από τις γαλλικές αρχές, για ρατσιστικές δηλώσεις της εναντίον των μουσουλμάνων το 2010. Το δικαστήριο την αθώωσε διότι έκρινε ότι κινήθηκε μέσα στα πλαίσια της ελευθερίας του λόγου.^[3]

Στον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών του 2015, το Εθνικό Μέτωπο ήρθε πρώτο στις 6 από τις 13 περιφέρειες, αλλά στον δεύτερο γύρο ο συσχετισμός των δυνάμεων ανετράπη.

Πολιτικές θέσεις

Μετανάστευση και πολυπολιτισμικότητα

Η Λεπέν και η Εθνική Συσπείρωση τάσσονται υπέρ μιας σκληρής γραμμής απέναντι στη μετανάστευση, θεωρώντας ότι η πολυπολιτισμικότητα έχει αποτύχει και υποστηρίζοντας τον «αποϊσλαμισμό» της γαλλικής κοινωνίας.^[4][5] Η Λε Πεν έχει ζητήσει ποσόστωση στον αριθμό των νόμιμων μεταναστών, ενώ είναι υπέρ της κατάργησης της νομοθεσίας που επιτρέπει στους παράνομους μετανάστες να νομιμοποιούνται και να λαμβάνουν ειδικά επιδόματα.^[6][7][8] Μετά την έναρξη της «Αραβικής Άνοιξης» και της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής κρίσης, η Λε Πεν κάλεσε τη γαλλική κυβέρνηση να αποσυρθεί από τον Ζώνη Σένγκεν και να επαναφέρει τους συνοριακούς ελέγχους.^[9][10]

Αντιτίθεται στην τελετουργική σφαγή των ζώων (χαλάλ) και στην περιτομή των ανδρών.^[11]

Οικονομική πολιτική

Όσον αφορά την ενέργεια, η Λε Πεν υποστηρίζει μια πολιτική ενεργειακής ανεξαρτησίας για τη Γαλλία, δίνοντας έμφαση στην πυρηνική και υδροηλεκτρική ενέργεια. Αντιτίθεται σθεναρά στην αιολική ενέργεια, προτείνοντας αναστολή στην ανάπτυξη νέων αιολικών πάρκων τόσο στη θάλασσα όσο και στη στεριά και την σταδιακή αποσυναρμολόγηση όλων των υφιστάμενων ανεμογεννητριών.^[12] Η Λε Πεν ευνοεί τον οικονομικό προστατευτισμό έναντι του ελεύθερου εμπορίου.^[13] Υποστηρίζει τον οικονομικό εθνικισμό και τον διαχωρισμό της επενδυτικής από τη λιανική τραπεζική.^[14][15] Είναι αντίθετη στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων οργανισμών και της κοινωνικής ασφάλισης, στην κερδοσκοπία των διεθνών χρηματιστηριακών αγορών και στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.^[16][17][18]

Η Λε Πεν είναι αντίθετη στην παγκοσμιοποίηση, την οποία κατηγορεί για διάφορες αρνητικές οικονομικές τάσεις, και αντιτίθεται στον υπερεθνικισμό και τον φεντεραλισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προτιμώντας μια χαλαρή συνομοσπονδιακή «Ευρώπη των Εθνών».^[19] Στο παρελθόν είχε ζητήσει την έξοδο της Γαλλίας από την Ευρωζώνη και τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την έξοδο της Γαλλίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.^[20][21] Ωστόσο, από το 2019, δεν υποστηρίζει πλέον την έξοδο της Γαλλίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή το νόμισμα του ευρώ.^[22] Υπήρξε ένθερμη αντίπαλος της Συνθήκης της Λισαβόνας και αντιτίθεται στην ένταξη της Τουρκίας και της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.^[23][24][25] Έχει δεσμευτεί να βγάλει τη Γαλλία από το ΝΑΤΟ και τη σφαίρα επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών.^[26] Προτείνει την αντικατάσταση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και την κατάργηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.^[27][28][29]

Εξωτερική πολιτική

Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, η Λε Πεν έχει κατηγορήσει τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ότι επιθυμεί να εξισλαμίσει την Ευρώπη.^[30][31] Έχει επίσης κατακρίνει τις προνομιακές σχέσεις που διατηρεί η Γαλλία με χώρες όπως η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, οι οποίες, όπως ανέφερε, βοηθούν στη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό των φονταμενταλιστών Ισλαμιστών.^[32] Έχει υποστηρίξει τη δημιουργία μιας προνομιακής συνεργασίας με τη Ρωσία, ενώ θεωρεί ότι η Ουκρανία έχει υποταχθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.^[26][33] Έχει υπάρξει ιδιαίτερα επικριτική για την πολιτική του ΝΑΤΟ στην περιοχή, τα αντιρωσικά αισθήματα των χωρών της ανατολικής Ευρώπης και τις απειλές για οικονομικές κυρώσεις σε βάρος της Μόσχας.^[33][25] Ως απάντηση στην ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η Λε Πεν επέκρινε τη δράση της Ρωσίας παρά την προηγούμενη φιλορωσική της στάση. Παράλληλα, υποστήριξε την υποδοχή Ουκρανών προσφύγων που αναζητούν προστασία στη Γαλλία.^[34][35]

Άλλα θέματα

Σε ζητήματα, όπως ο φεμινισμός, η Λε Πεν αναφέρει συχνά ότι προσδιορίζεται ως φεμινίστρια στο πλαίσιο της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των γυναικών και της βελτίωσης της ζωής των γυναικών, αν και είναι επικριτική σε αυτό που αποκαλείται «νεοφεμινισμός», ο οποίος χαρακτηρίζει τις γυναίκες που χρησιμοποιούν πολεμική ρητορική κατά των ανδρών.^[36][37]

Παραπομπές

1. madame.lefigaro.fr/societe/apres-dix-ans-de-relation-marine-le-pen-et-louis-aliot-sont-separes-120919-166865. Ανακτήθηκε στις 13  Σεπτεμβρίου 2019.
2. Η ακροδεξιά Μαρίν Λε Πεν πρόεδρος της Γαλλίας Αρχειοθετήθηκε 2012-02-09 στο Wayback Machine., www.insideinfo.gr
3. Marine Le Pen not guilty of inciting religious hatred. The Guardian, 15 Δεκ. 2015
4. Peggy Hollinger (9 February 2011). «Le Pen daughter applauds Cameron». Financial Times. http://www.ft.com/cms/s/0/ce56c4dc-3478-11e0-9ebc-00144feabdc0.html#axzz1Db1vMPpj. Ανακτήθηκε στις 11 February 2011.
5. «Le Pen says she's no Wilders». Radio Netherlands Worldwide. 1 Ιουνίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2011.
6. «Speech at the "Summer days of Marine Le Pen"» (στα Γαλλικά). Front National. 11 Σεπτεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2011.
7. «Marine Le Pen: "If I was president..."». Paris-Match (Nations Presse Info) (στα Γαλλικά). 8 Ιουλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2010.
8. «Marine Le Pen's open letter to policemen, gendarmes and customs officers concerning the policy of fight against illegal immigration» (PDF). Nations Presse Info (στα Γαλλικά). 5 Ιουλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2011.
9. «Schengen : Sarkozy admits the extent of the disaster but does not act ! We must leave Schengen Area» (στα Γαλλικά). Front National. 23 Απριλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2011.
10. «The French-Italian summit of 26 April will be no use if France does not announce that it definitively breaks with Schengen Agreement» (στα Γαλλικά). Front National. 25 Απριλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2011.
11. Mounk, Yascha (1 Μαΐου 2017). «No, There Is No Case for Le Pen». Slate Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022. This becomes most apparent in Le Pen’s views on the headscarf and the yarmulke: While some of her rivals would outlaw these in public schools, Le Pen wants to ban them in all public places. In conjunction with her opposition to ritual slaughter and male circumcision...
12. https://mlafrance.fr/pdfs/manifeste-m-la-france-programme-presidentiel.pdf Πρότυπο:Bare URL PDF
13. «The 2012 great alternation is built in 2011». Nations Presse Info (στα Γαλλικά). 15 Νοεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2010.
14. «Dexia fall: Marine Le Pen's proposals in order to get over the banking stagnation» (στα Γαλλικά). Front National. 5 Οκτωβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2011.
15. «In order to absorb our debt: repeal the 1973 Law!». Front National (στα Γαλλικά). 30 Νοεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2010.
16. «Marcoule's nuclear accident: the urgency to secure the plants» (στα Γαλλικά). Front National. 12 Σεπτεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2011.
17. «New scandalous rise in gas prices : the state must regain the control of the situation» (στα Γαλλικά). Front National. 1 Μαρτίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2011.
18. «Marine Le Pen visits the Paris International Agricultural Show» (στα γαλλικά). Le Journal du Dimanche. 25 February 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 February 2011. https://web.archive.org/web/20110228073401/http://www.lejdd.fr/Election-presidentielle-2012/Actualite/Marine-Le-Pen-en-tenue-de-campagne-au-Salon-de-l-Agriculture-274415/. Ανακτήθηκε στις 26 February 2011.
19. «Sarkozy dupes the French while with his cronies at Davos» (στα Γαλλικά). Front National. 27 Ιανουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2010.
20. «Marine Le Pen: "The real problem is the Euro!"». Front National (στα Γαλλικά). 4 Μαΐου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2010.
21. «Brexit 'most important moment since Berlin Wall': Le Pen». BBC News. https://www.bbc.co.uk/news/uk-politics-eu-referendum-36653390. Ανακτήθηκε στις 28 June 2016.
22. Chrisafis, Angelique (26 May 2019). «Marine Le Pen ahead of Macron's centrist party, say French exit polls». The Guardian. https://www.theguardian.com/politics/2019/may/26/marine-le-pen-national-rally-ahead-of-macron-centrist-party-french-exit-polls. Ανακτήθηκε στις 30 January 2020.
23. «Reform of the French Post's statute: a serious undermining of the public utilities» (στα Γαλλικά). Front National. 3 Οκτωβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2010.
24. «European Parliament resolution on Turkey's progress report 2008 (explanations of vote)». European Parliament. 12 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2010.
25. "Marine Le Pen: Ukraine's association with EU – best option Αρχειοθετήθηκε 8 March 2014 στο Wayback Machine.". Ukrinform. 26 June 2013
26. «France to ditch NATO, embrace Russia if National Front comes to power». RIA Novosti. 13 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2011.
27. «Protections at boundaries: how to revive industry and employment ?» (στα Γαλλικά). Front National. 10 Ιουνίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2011.
28. «Marine Le Pen's press conference at the National Press Club in Washington». Nations Presse Info (στα Γαλλικά). 3 Νοεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2011.
29. «Marine Le Pen launches the debate about the future of IMF» (στα Γαλλικά). Front National. 20 Μαΐου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2011.
30. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2022.
31. «Controverse avec Erdogan : Marine Le Pen appelle à durcir la réponse». France 24. 25 October 2020. https://www.france24.com/fr/info-en-continu/20201025-controverse-avec-erdogan-marine-le-pen-appelle-%C3%A0-durcir-la-r%C3%A9ponse.
32. «Marine Le Pen voit un mensonge d’Etat sur l’Arabie et le Qatar». Capital.fr. 13 January 2015. https://www.capital.fr/economie-politique/marine-le-pen-voit-un-mensonge-d-etat-sur-l-arabie-et-le-qatar-1004218.
33. «L'Ukraine de l'Ouest désormais " ouvertement " vassalisée par Washington». Front National. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2014.
34. Bremner, Charles (25 February 2022). «French election 2022: Presidential hopefuls forced into U-turns on Russia after Ukraine invasion» (στα αγγλικά). The Times. https://www.thetimes.co.uk//article/french-presidential-hopefuls-forced-into-u-turns-on-russia-ldxp97t9z.
35. «Europe Begins Welcoming Ukrainian Refugees». VOA News. 27 February 2022. https://www.voanews.com/a/europe-begins-welcoming-ukrainian-refugees/6461723.html.
36. Djamshidi, Ava; Etchegoin, Marie-France (9 March 2022). «Marine Le Pen face à ELLE : « Je suis contre toutes les déconstructions »» (στα French). ELLE France. https://www.elle.fr/Societe/News/Marine-Le-Pen-face-a-ELLE-Je-suis-contre-toutes-les-deconstructions-4007525.
37. @MLP_officiel. «📹 « OUI je suis féministe, mais pas néo-féministe. Je n'exprime pas d'hostilité à l'égard des hommes. Nous devons construire une société du respect. Les hommes sont des partenaires, pas des ennemis. #FaceÀBFM »» (Tweet) – μέσω Twitter. Missing or empty |date= (help)

Βιβλιογραφία

Αυτοβιογραφία

• À contre flots, Jacques Grancher, 2006 ISBN 2-7339-0957-6 (Γαλλικά)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Μαρίν Λε Πεν

• Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
• Βιογραφία Αρχειοθετήθηκε 2011-11-27 στο Wayback Machine. (Γαλλικά)
• Μαρίν Λε Πεν (Γαλλικά)