Μία Φάροου

Η Μαρία ντε Λουρντς "Μία" Βίλιερς Φάροου (αγγλικά: María de Lourdes "Mia" Villiers Farrow, γεν. 9 Φεβρουαρίου 1945) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός, τραγουδίστρια, ακτιβίστρια, πρώην μοντέλο και πρέσβειρα καλής θέλησης της UNICEF. Αναδείχθηκε από τη συμμετοχή της ως Άλισον Μακένζι στη τηλεοπτική σαπουνόπερα 'Πέιτον Πλέις' (1964–1966). Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο έγινε στην ταινία Guns at Batasi (Ο λέων της Αφρικής) (1964), για την οποία κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα ως Νέα Σταρ της Χρονιάς. Απέσπασε μεγαλύτερη προσοχή λόγω του γάμου της με τον Φρανκ Σινάτρα σε ηλικία 21 ετών, ο οποίος διήρκεσε δύο χρόνια. Η ενσάρκωση της Ρόζμαρι Γούντχαους στην ταινία τρόμου Το μωρό της Ρόζμαρι (1968) την έκανε υποψήφια για βραβείο BAFTA και Χρυσή Σφαίρα για την Καλύτερη Ηθοποιό. Κέρδισε μια τρίτη υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα για τον ρόλο της στο John and Mary (Τζον και Μαίρη) (1969).

Μία Φάροου
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Mia Farrow (Αγγλικά)
Ψευδώνυμο	Mia Farrow
Γέννηση	9  Φεβρουαρίου 1945[1][2][3] Λος Άντζελες[4]
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Ιδιότητα	αγωνιστής/στρια υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός ταινιών και ηθοποιός τηλεόρασης
Σύζυγος	Φρανκ Σινάτρα (1966–1968)[5] και Αντρέ Πρεβέν (1970–1979)[5]
Σύντροφος	Γούντι Άλεν (1979–1992)
Τέκνα	Μάθιου Πρεβίν[6], Σάσα Πρεβίν[6], Φλέτσερ Πρεβίν[6], Λαρκ Πρεβίν, Ντέιζι Πρεβίν, Σουν-Γι Πρεβέν, Ρόναν Φάροου[6], Μόουζες Φάροου, Ντίλαν Φάροου, Ταμ Φάροου, Ισάια Φάροου, Κουίνσι Φάροου, Ταντέους Βιλικ Φάροου και Φράνκι-Μιν Φάροου
Γονείς	John Farrow[6] και Μορίν Ο'Σάλιβαν[6]
Αδέλφια	Patrick Villiers Farrow Prudence Farrow Τίσα Φάροου Stephanie Farrow
Συγγενείς	Νάνσι Σινάτρα (θετή κόρη), Φρανκ Σινάτρα Τζούνιορ (θετός υιός) και Τίνα Σινάτρα (θετή κόρη)
Βραβεύσεις	Βραβείο Μάριαν Άντερσον (2011), Χρυσές Σφαίρες (1965), Ellis Island Medal of Honor και Χρυσή Σφαίρα καλύτερης πρωτοεμφανιζόμενης ηθοποιού
Ιστοσελίδα	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το 2008, το περιοδικό Time την ονόμασε ως έναν από τους ανθρώπους με την μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο.^[7]

Πρώιμα χρόνια

Γεννήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας των ΗΠΑ στις 9 Φεβρουαρίου του 1945. Είναι κόρη του Αυστραλού σκηνοθέτη Τζον Φάροου και της ηθοποιού Μορίν Ο'Σάλιβαν. Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο στην ταινία Ο άρχων των πέντε ωκεανών (1959) με σκηνοθέτη τον πατέρα της, χωρίς ωστόσο να αναφέρεται στους τίτλους.

Καριέρα

Στη δεκαετία του 1970 συμμετείχε σε πολλές ταινίες, σε μία των οποίων συνεργάστηκε και με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ στο ρόλο της καταδικασμένης Ντέιζι Μπουκάναν στον μεγάλο Γκάτσμπυ (1974). Η πρώτη της συνεργασία με τον Γούντι Άλεν έγινε στην ταινία Σεξοκωμωδία θερινής νύχτας (1981). Ακολούθησαν οι ταινίες Το πορφυρό ρόδο του Καΐρου (1985), Η Χάνα και οι αδελφές της (1985) και Άλις: άπιστη ή απατημένη; (1991) με τη Φάροου στον ομότιτλο ρόλο.

Φιλμογραφία

Έτος	Πρωτότυπος τίτλος	Τίτλος στα ελληνικά	Ρόλος
1959	John Paul Jones	Ο άρχων των πέντε ωκεανών	κομπάρσα
1964	Guns at Batasi	Ο λέων της Αφρικής	Κάρεν Έρικσον
1968	A Dandy in Aspic	Η μεγάλη νύχτα των κατασκόπων	Καρολάιν
1968	Rosemary's Baby	Tο μωρό της Ρόζμαρι	Ρόζμαρι Γούντχαους
	Secret Ceremony	Tο μεγάλο μυστικό της	Σένσι
1969	John and Mary	Τζον και Μαίρη	Μαίρη
1971	See No Evil	Τυφλός τρόμος	Σάρα
1972	Follow Me	Ο ντετέκτιβ, η γυναίκα μου κι εγώ	Μπελίντα
	Docteur Popaul	Απίθανος, σατανικός και... ωραίος	Κριστίν Ντιπόν
1974	The Great Gatsby	Ο μεγάλος Γκάτσμπυ	Ντέιζι Μπιουκάναν
1977	Full Circle	Full Circle	Τζούλια Λόφτινγκ
1978	Avalanche	Λευκός τρόμος, η χιονοστοιβάδα	Καρολάιν Μπρέις
	A Wedding	Παντρολογήματα	Μπάφι Μπρένερ
	Death on the Nile	Έγκλημα στον Νείλο	Τζάκλιν ντε Μπελφόρ
1979	Hurricane	Χάρικέιν, ο τρομερός τυφώνας	Σάρλοτ Βρούκνερ
1982	A Midsummer Night's Sex Comedy	Σεξοκωμωδία θερινής νύχτας	Έιριελ
	The Last Unicorn	The Last Unicorn	μονόκερος / Αμάλθεια (φωνή)
	Sarah	Sarah	αφηγήτρια / Σάρα (φωνή)
1983	Zelig	Zelig	δρ Γιουντόρα Νέσμπιτ Φλέτσερ
1984	Broadway Danny Rose	Ο ατσίδας του Μπρόντγουεϊ	Τίνα Βιτάλε
	Supergirl	Supergirl	Αλούρα
1985	The Purple Rose of Cairo	Το πορφυρό ρόδο του Καΐρου	Σεσίλια
1986	Hannah and Her Sisters	Η Χάνα και οι αδελφές της	Xάνα
1987	Radio Days	Μέρες ραδιοφώνου	Σάλι Γουάιτ
	September	Σεπτέμβρης	Λέιν
1988	Another Woman	Μια άλλη γυναίκα	Χόουπ
1989	New York Stories	Ιστορίες της Νέας Υόρκης	Λίσα
	Crimes and Misdemeanors	Απιστίες και αμαρτίες	Χάλεϊ Ριντ
1990	Alice	Άλις: Άπιστη ή απατημένη;	Άλις
1991	Shadows and Fog	Σκιές και ομίχλη	Έρμι
1992	Husbands and Wives	Παντρεμένα ζευγάρια	Τζούντι Ροθ
1994	Widows' Peak	Ο λόφος με τις χήρες	Κάθριν Οχέιρ / Κλάνσι
1995	Miami Rhapsody	Ερωτικές ραψωδίες	Νίνα Μάρκους
	Reckless	Ο δολοφόνος των Χριστουγέννων	Ρέιτσελ
1996	Angela Mooney	Angela Mooney	Άντζελα Μούνεϊ
1998	Miracle at Midnight	Διάσωση τα Μεσάνυχτα	Ντόρις Κόστερ
1999	Coming Soon	Coming Soon	Τζούντι Χόντσελ
2002	Purpose	Purpose	Άννα Σίμονς
2006	The Omen	Η προφητεία	κυρία Μπέιλοκ
	Arthur et les Minimoys	Ο Άρθουρ και οι Μινιμόι	γιαγιά Νταίζη
	Fast Track	Ο πρώην	Αμέλια Κοβάλσκι
2008	Be Kind Rewind	Γύρνα το μόνος σου	δεσποινίς Φάλεβιτς
2009	Arthur et la vengeance de Maltazard	Ο Άρθουρ και η Εκδίκηση του Μαλταζάρ	γιαγιά Νταίζη
2010	Arthur 3: la guerre des deux mondes	Άρθουρ 3: Ο πόλεμος των δύο κόσμων	γιαγιά Νταίζη
2011	Dark Horse	Dark Horse	Φίλις

Φιλανθρωπική δράση

Η Φάροου στην Αϊτή το 2008, ως πρέσβειρα καλής θέλησης της UNICEF.

Στη δεκαετία του 2000 η Φάροου, ευαισθητοποιημένη για τα δικαιώματα των παιδιών, ξεκίνησε αγώνα για συγκέντρωση κεφαλαίων για τα παιδιά που πλήττονται σε εμπόλεμες περιοχές, κυρίως στην Αφρική, καθώς και για την υδροδότηση διαφόρων περιοχών. Έγινε Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNICEF στον αγώνα για την εξάλειψη της πολιομυελίτιδας. Τον Νοέμβριο του 2004 και τον Ιούνιο του 2006 επισκέφθηκε τους καταυλισμούς του οργανισμού στο Νταρφούρ του Σουδάν. Ακολούθως δραστηριοποιήθηκε στην Ευρώπη συμμετέχοντας σε φιλανθρωπικές δράσεις στο Βερολίνο. Το 2007 ακολούθησε τρίτο ταξίδι στην Αφρική με έντονη δημοσιότητα αυτή τη φορά δίνοντας συνεντεύξεις, γράφοντας άρθρα και συμμετέχοντας σε σχετικό ντοκιμαντέρ.

Την φορά όμως αυτή ενεπλάκη στις εσωτερικές πολιτικές διαμάχες υποστηρίζοντας τους αντάρτες φθάνοντας στο σημείο της δυσφήμισης του Σουδάν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου (2008), συνέπεια της οποίας ήταν η απέλαση από τη χώρα όλων των διεθνών ανθρωπιστικών οργανώσεων. Παράλληλα, η Φάροου είχε στρέψει την προσοχή της και στη μεγάλη γενοκτονία που συνέβη στη Ρουάντα συμμετέχοντας σε σχετικό ντοκιμαντέρ.

Για τις παραπάνω δραστηριότητές της η Φάροου έχει λάβει πολλά βραβεία και διακρίσεις, μερικά εκ των οποίων είναι αυτό της Λεγεώνας των Τεχνών και των Γραμμάτων, η διεθνής διάκριση επί προσφύγων και εκτοπισμένων, και το βραβείο Leon Sullivan το 2009.

Προσωπική ζωή

Στις 19 Ιουλίου του 1966 παντρεύτηκε τον κατά 30 χρόνια μεγαλύτερό της Φρανκ Σινάτρα, με τον οποίο χώρισε δύο χρόνια αργότερα. Την ίδια περίοδο, η Φάροου έλαβε ένα κέικ που είχε αρσενικό από κάποιον οργισμένο θαυμαστή. Επίσης, το 1970 παντρεύτηκε τον Αντρέ Πρεβέν, με τον οποίο χώρισε το 1979. Τέλος, από το 1980 μέχρι το 1992 είχε δεσμό με τον Γούντι Άλεν, ο οποίος είχε παρενοχλήσει σεξουαλικά μια από τις τεκνοθετημένες κόρες τους (Dylan Farrow), ενώ είχε παρενοχλήσει ακόμη ένα παιδί, από τα συνολικά επτά που είχαν τεκνοθετήσει. Η υπόθεση σύντομα έφτασε στα δικαστήρια και έλαβε μεγάλη δημοσιότητα. Σε αυτή ενεπλάκησαν δικηγόροι, ψυχίατροι και κοινωνικοί λειτουργοί. Τελικά ο Άλεν απαλλάχθηκε των κατηγοριών της αποπλάνησης, ενώ η Φάροου κέρδισε την επιμέλεια των παιδιών.

Παραπομπές

1. (Αγγλικά) SNAC. w6571937. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
2. (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 40213. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
3. (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 79638. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. www.wa-wd.com/n/farrowmi.htm.
5. p25309.htm#i253090. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
6. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
7. Paul Rusesabagina (May 12, 2008). «Heroes & Pioneers: Mia Farrow». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 4, 2016. https://web.archive.org/web/20161204094948/http://content.time.com/time/specials/2007/article/0,28804,1733748_1733756_1735264,00.html.

Πηγές

• 100 Χρόνια Ελληνικού και Ξένου Κινηματογράφου Εκδόσεις Μανιατέας, Αθήνα 1997, τομ. 2ος, σελ. 43-44.