From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αντρέ Τζορτζ Πρεβέν (πραγματικό όνομα: Andreas Ludwig Priwin, 6 Απριλίου 1929 – 28 Φεβρουαρίου 2019) [23] [24] ήταν Γερμανοαμερικανός πιανίστας, συνθέτης και μαέστρος. Η καριέρα του εκτεινόταν σε τρία μεγάλα είδη: Χόλιγουντ, τζαζ και κλασική μουσική. Σε καθένα από αυτά είχε επιτυχία και τα δύο τελευταία ήταν μέρος της ζωής του μέχρι το τέλος.
.jpg)
Πριν από την ηλικία των είκοσι ετών, ο Πρεβέν άρχισε να διασκευάζει και να συνθέτει για την εταιρεία Metro-Goldwyn-Mayer. Θα συνέχιζε να ασχολείται με τη μουσική περισσότερων από πενήντα ταινιών και θα κέρδιζε τέσσερα βραβεία Όσκαρ. Κέρδισε επίσης δέκα βραβεία Grammy για ηχογραφήσεις και στους τρεις τομείς της καριέρας του, και στη συνέχεια ένα ακόμη, Συνολικής Προσφοράς. Υπηρέτησε ως μουσικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Χιούστον (1967–1969), βασικός μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας του Λονδίνου (1968–1979), μουσικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Πίτσμπουργκ (1976–1984), της Φιλαρμονικής του Λος Άντζελες (198–1989), επικεφαλής μαέστρος της Βασιλικής Φιλαρμονικής (1985–1992) και, μετά από μια διακοπή από μισθωτές θέσεις, αρχιμαέστρος της Φιλαρμονικής του Όσλο (2002–2006). Συνεργαζόταν επίσης συχνά με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης.
Ο Πρεβέν γεννήθηκε στο Βερολίνο από μια εβραϊκή οικογένεια, ο δεύτερος γιος και το τελευταίο από τα τρία παιδιά της Σάρλοτ (το γένος Έπσταϊν) και τουΤζάκομπ Πρίβιν Γκράουντενζ, ο οποίος ήταν δικηγόρος, δικαστής και καθηγητής μουσικής. [25] [26] [27] [28] Ο μεγαλύτερος γιος Στιβ Πρεβέν έγινε σκηνοθέτης. Το έτος γέννησης του Πρεβέν είναι αβέβαιο. [23] Ενώ οι περισσότερες δημοσιευμένες αναφορές δίνουν το 1929, [23] ο ίδιος ο Πρεβέν δήλωνε ότι το 1930 ήταν η χρονιά γέννησής του. [29] Και τα τρία παιδιά πήραν μαθήματα πιάνου και ο Πρεβέν ήταν αυτός που τα χάρηκε από την αρχή και έδειξε το μεγαλύτερο ταλέντο. Στα έξι του γράφτηκε στο Ωδείο του Βερολίνου. [25] Το 1938, ο πατέρας του Πρεβέν ενημερώθηκε ότι ο γιος του δεν ήταν πλέον ευπρόσδεκτος στο ωδείο, παρά το γεγονός ότι έλαβε μια πλήρη υποτροφία για τις ικανότητές του, με την αιτιολογία ότι ήταν Εβραίος. [25]
Το 1938, η οικογένεια είχε κάνει αίτηση για αμερικανικές βίζες και κατά τη διάρκεια της εννιάμηνης αναμονής για να τις λάβει, έφυγε από το Βερολίνο για το Παρίσι. Ο πατέρας του Πρεβέν έγραψε τον γιο του στο Κονσερβατόριο του Παρισιού όπου ο Πρεβέν έμαθε θεωρία της μουσικής. [30] Στις 20 Οκτωβρίου 1938, η οικογένεια εγκατέλειψε το Παρίσι και αναχώρησε για τη Νέα Υόρκη. Το ταξίδι τους συνεχίστηκε στο Λος Άντζελες, όπου έφτασαν στις 26 Νοεμβρίου [31] Ο δεύτερος ξάδερφος του πατέρα του Τσαρλς Πρεβέν ήταν μουσικός διευθυντής των Universal Studios. [27] Ο Πρεβέν πολιτογραφήθηκε πολίτης των ΗΠΑ το 1943. [27] Έμαθε αγγλικά, την τρίτη του γλώσσα μετά τα γερμανικά και τα γαλλικά, μέσω κόμικς και λεξικού και παρακολουθώντας ταινίες. [32] [33] Το 1946 αποφοίτησε από το γυμνάσιο του Μπέβερλι Χιλς και έπαιξε με τον Ρίτσαρντ Σέρμαν στην τελετή αποφοίτησης. [34]
Ο Πρεβέν συμμετείχε στη δημιουργία της μουσικής για περισσότερες από 50 ταινίες και κέρδισε τέσσερα βραβεία Όσκαρ για τη δουλειά του.
Η καριέρα του Πρεβέν ως συνθέτη, μαέστρου και ενορχηστρωτή στα στούντιο της Metro-Goldwyn-Mayer (MGM) ξεκίνησε το 1946, ενώ ήταν ακόμη στο γυμνάσιο, αφού το μουσικό τμήμα της εταιρείες παρατήρησε τη δουλειά του για ένα τοπικό ραδιοφωνικό πρόγραμμα και τον προσέλαβε. [33] [35] Ο Πρεβέν θυμόταν ότι η MGM «έψαχνε κάποιον που να είναι ταλαντούχος, γρήγορος και φθηνός και, επειδή ήμουν παιδί, ήμουν και τα τρία. Με προσέλαβαν λοιπόν για να γράφω κομμάτια και προφανώς το έκανα πολύ καλά». [23] Η πρώτη του επίσημη σύνθεση ήταν για τη σειρά Lassie, The Sun Comes Up (1949). [36]
Ενώ ήταν υπάλληλος πλήρους απασχόλησης στην MGM το 1950, ο Πρεβέν κλήθηκε στο στρατό. [37] Το 1953, ο Πρέβιν επέστρεψε στο Χόλιγουντ και επικέντρωσε την προσοχή του σε σάουντρακ και τζαζ. [38] Ο Πρεβέν έμεινε στο MGM 16 χρόνια, αλλά παρά τη σταθερή δουλειά και την καλή αμοιβή, είχε φτάσει να αισθάνεται όλο και πιο περιορισμένος και, κατά συνέπεια, επιθυμούσε να ακολουθήσει καριέρα στην κλασική μουσική. Παραιτήθηκε από το MGM στα 32 του. [33]
Η ρήξη του με τον κινηματογραφικό κόσμο τη δεκαετία του 1960, ωστόσο, δεν ήταν τόσο πλήρης όσο θα ισχυριζόταν αργότερα. [39] Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Πρεβέν κέρδισε Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής το 1964 για την ταινία Ωραία μου κυρία. [40] Η κινηματογραφική του δουλειά συνεχίστηκε μέχρι το Rollerball του 1975. [39] Κατά τη διάρκεια της πολυετούς καριέρας του στον κινηματογράφο, ο Πρεβέν συμμετείχε στη μουσική περισσότερων από 50 ταινιών ως συνθέτης, μαέστρος ή/και ερμηνευτής. [35]
Ο Πρεβέν περιέγραφε τον εαυτό του ως μουσικό που έπαιζε τζαζ, παρά ως μουσικό τζαζ. Παρ' όλα αυτά, αποδείχτηκε ταλαντούχος ερμηνευτής τζαζ-πιάνου και ενορχηστρωτής κλασικών τραγουδιών, κερδίζοντας το σεβασμό εξεχόντων αφοσιωμένων καλλιτεχνών της τζαζ. Δούλεψε συνοδεύοντας στο πιάνο τραγουδιστές τζαζ, από την Έλλα Φιτζέραλντ έως την Ντόρις Ντέι. Και, όπως ο Όσκαρ Πίτερσον, τον οποίο θαύμαζε απίστευτα, [41] και ο Μπιλ Έβανς, δούλεψε συχνά σε τρίο, συνήθως με μπάσο και τύμπανα, συνεργαζόμενος με δεκάδες διάσημους μουσικούς της τζαζ. Ο Πρεβέν γύρισε επίσης αξέχαστες τηλεοπτικές εκπομπές με τους Πίτερσον (1974) και Φιτζέραλντ (1979).
Ο Ντίζι Γκιλέσπι είπε για τον Πρεβέν:
Έχει τη ροή που πολλοί δεν έχουν και δεν θα την αποκτήσουν ποτέ. Ναι. Τον άκουσα να παίζει και το κατάλαβα. Πολλά παιδιά, έχουν την τεχνική, την αρμονική αίσθηση. Έχουν τον τέλειο συντονισμό. Και, ναι, όλα αυτά είναι απαραίτητα. Αλλά χρειάζεσαι κάτι περισσότερο. Ακόμα κι αν κάνεις μόνο ένα οοοοοοοοο, έτσι, πρέπει να έχεις τη ροή. [42]
Ο Πρεβέν ήταν μουσικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Χιούστον, της Συμφωνικής Ορχήστρας του Πίτσμπουργκ, της Φιλαρμονικής του Λος Άντζελες και της Φιλαρμονικής του Όσλο, καθώς και ο κύριος μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας του Λονδίνου και της Βασιλικής Φιλαρμονικής Ορχήστρας.
Το 1967, ο Πρεβέν διαδέχθηκε τον σερ Τζον Μπαρμπιρόλι ως μουσικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Χιούστον. [43] Το 1968, ξεκίνησε τη θητεία του ως κύριος μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας του Λονδίνου (LSO), [44] υπηρετώντας σε αυτή τη θέση μέχρι το 1979. [27] Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο LSO, μαζί με το LSO εμφανίστηκαν στο τηλεοπτικό πρόγραμμα του BBC με τίτλο André Previn's Music Night. [45] Από το 1975 έως το 1985, ήταν μουσικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Πίτσμπουργκ (PSO) [27] και, με τη σειρά του, είχε μια άλλη τηλεοπτική σειρά με το PSO με τίτλο Previn and the Pittsburgh. [46] Στη συνέχεια ήταν ο κύριος μαέστρος της Βασιλικής Φιλαρμονικής Ορχήστρας από το 1985 έως το 1991. [27]
Το 1985 έγινε μουσικός διευθυντής της Φιλαρμονικής του Λος Άντζελες . [27] Αν και η θητεία του Πρεβέν στην ορχήστρα κρίθηκε ικανοποιητική από επαγγελματική άποψη, άλλοι μαέστροι είχαν μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία.
Ο Πρεβέν ήταν μουσικός διευθυντής της Φιλαρμονικής του Όσλο από το 2002 έως το 2006. [47]
Ο Πρεβέν άφησε δύο οβερτούρες, πολλά ποιήματα, 14 κονσέρτα, μια συμφωνία για έγχορδα, πλούσια παρακαταθήκη μουσικής δωματίου, πολλά έργα για σόλο πιάνο, δεκάδες τραγούδια (στα αγγλικά και τα γερμανικά). ένα μονόδραμα για σοπράνο, κουαρτέτο εγχόρδων και πιάνο (ολοκληρώθηκε λίγο πριν πεθάνει). ένα μιούζικαλ για τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο (Coco and The Good Companions ) και δύο επιτυχημένες όπερες. [48]
Με την ιδιότητα του μαέστρου, κυρίως, ο Πρεβέν είχε μακρόχρονη σχέση με το τηλεοπτικό μέσο. Συμμετείχε στο Meet André Previn (1969), στο Morecambe and Wise Christmas Show το 1971 και 1972 (BBC), στο Music Night του André Previn (με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου, τρία προγράμματα το 1973, άλλα το 1975 και το 197), και τηλεοπτικές συνεντεύξεις με άλλους μουσικούς. Έκανε εμφανίσεις στο Call My Bluff και συμμετείχε σε ντοκιμαντέρ για τη δημοφιλή μουσική και την τζαζ κατά τις δεκαετίες του 1970 και του 1980. Στο Ηνωμένο Βασίλειο δούλεψε στην τηλεόραση με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου. [45] Στις ΗΠΑ το τηλεοπτικό πρόγραμμα Previn and the Pittsburgh (1977) τον παρουσίασε σε συνεργασία με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Πίτσμπουργκ . [49]
Ο Πρεβέν παντρεύτηκε πέντε φορές. [27] Ο πρώτος του γάμος, το 1952, ήταν με την τραγουδίστρια της τζαζ Μπέτι Μπένετ, με την οποία απέκτησε δύο κόρες, την Κλόντια [50] και την Αλίσια. [51] Η Πρεβέν χώρισε με την Μπένετ το 1957, λίγους μήνες πριν γεννηθεί η Αλίσια.
Το 1959 παντρεύτηκε την τραγουδίστρια-τραγουδοποιό Ντόρι Λάνγκαν. [52] [53] Η Ντόρι έγινε ευρέως γνωστή ως στιχουργός με την οποίο ο Πρεβέν συνεργάστηκε σε διάφορες μουσικές ταινίες που προτάθηκαν για Όσκαρ κατά τη διάρκεια του γάμου τους. [52] Αφού η Πρεβέν χώρισε μαζί της το 1968 κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της λόγω ψυχικής κατάρρευσης, η Ντόρι συνέχισε την καριέρα της ως τραγουδίστρια-τραγουδοποιός με το On My Way to Where (1970), ένα άλμπουμ που δέχτηκε κριτική και εξιστορούσε τόσο τους αγώνες της για την ψυχική της υγεία όσο και την απιστία που υποστήριξε ότι οδήγησε αμέσως στο τέλος του γάμου της με τον Πρεβέν και επιδείνωσε τη ψυχική της ασθένεια. [52] [54] [55]
Ο τρίτος γάμος του Πρεβέν, το 1970, ήταν με τη Μία Φάροου, με την οποία συνδέθηκε το 1968. [27] Ο Πρεβέν και η Φάροου απέκτησαν μαζί τρία βιολογικά παιδιά. [27] Στη συνέχεια υιοθέτησαν δύο βρέφη από το Βιετνάμ, ακολουθούμενα από τη Σου-Γι Πρεβέν από την Κορέα με άγνωστη ημερομηνία γέννηση. Ο Πρεβέν και η Φάροου χώρισαν το 1979. Στον απόηχο του σκανδάλου που αφορούσε τη Σουν-Γι και τον σύντροφο της Φάροου, Γούντι Άλεν,[56] ο Πρεβέν είπε για τη Σουν-Γι: "Δεν υπάρχει." [57]
Ο πιο ανθεκτικός γάμος του Πρεβέν ήταν ο τέταρτος. [27] Τον Ιανουάριο του 1982 παντρεύτηκε τη Χέδερ Σνέντον. [58] Απέκτησαν έναν γιο, τον Λούκας, και μια κόρη, τη Λι-Αν. Ο Πρεβέν έγραψε τα απομνημονεύματα των πρώτων χρόνων του στο Χόλιγουντ με τίτλο No Minor Chords, που δημοσιεύτηκαν το 1991, σε επιμέλεια της Τζάκι Κέννεντι και τα αφιέρωσε στη Χέδερ. [59] Αυτός ο γάμος κατέληξε σε διαζύγιο 20 χρόνια αργότερα, τον Ιούλιο του 2002. [60]
Ο πέμπτος γάμος του, το 2002, ήταν με τη Γερμανίδα βιολονίστα Αν-Σοφί Μούτερ, για την οποία τον προηγούμενο χρόνο είχε συνθέσει το Κοντσέρτο για βιολί. Ανακοίνωσαν το διαζύγιό τους τον Αύγουστο του 2006, αλλά συνέχισαν να συνεργάζονται σε συναυλίες έκτοτε. [61] [62]
Ο Πρεβέν ήταν υποψήφιος για 11 βραβεία Όσκαρ. [35] Κέρδισε τέσσερις φορές, το 1958, το 1959, το 1963 και το 1964. [27] Είναι ένας από τους λίγους συνθέτες που πέτυχαν το κατόρθωμα να κερδίσουν διαδοχικά Όσκαρ και ένας από τους δύο που το έχουν κάνει σε δύο περιπτώσεις. [63] Ο Πρεβέν ήταν το πρώτο πρόσωπο στην ιστορία των βραβείων Όσκαρ που έλαβε τρεις υποψηφιότητες σε ένα χρόνο (στην τελετή των βραβείων του 1960). [31]
Το 1970 προτάθηκε για βραβείο Τόνυ για το καλύτερο μιούζικαλ (Coco). Το 1974, συνέθεσε τη μουσική για το The Good Companions με πρωταγωνιστή τον Τζον Μιλς στο Λονδίνο. Το 1977 έγινε επίτιμο μέλος της Βασιλική Ακαδημία Μουσικής του Λονδίνου. [64] Η τηλεοπτική εκπομπή Previn and the Pittsburgh του 1977 ήταν υποψήφια για τρία βραβεία Emmy. [65]
Ο Πρεβέν χρίστηκε επίτιμος Ιππότης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας το 1996. [66] Ο Πρεβέν έλαβε το βραβείο Kennedy Center Honours το 1998 ως αναγνώριση της συνεισφοράς του στην κλασική μουσική και την όπερα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 2005 τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο Γκλεν Γκουλντ και το 2008 κέρδισε το Βραβείο Lifetime Achievement του περιοδικού Gramophone για τη δουλειά του στην κλασική μουσική, τον κινηματογράφο και τη τζαζ. [67] Το 2010, έλαβε Grammy για τη συνολική του συνεισφορά. [68]
Ο Πρεβέν πέθανε στις 28 Φεβρουαρίου 2019, στο σπίτι του στο Μανχάταν σε ηλικία 89 ετών. Δεν δόθηκε στη δημοσιότητα η αιτία θανάτου. [31]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.jpg)
