Μάικ Νίκολς

Ο Μάικ Νίκολς (αγγλικά: Mike Nichols, 6 Νοεμβρίου 1931 - 19 Νοεμβρίου 2014) ήταν Γερμανοαμερικανός σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου βραβευμένος με Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την ταινία του 1967 Ο πρωτάρης (The Graduate). Ο σκηνοθέτης ήταν επίσης γνωστός για τις ταινίες: Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ (Who's Afraid of Virginia Woolf, 1966), Η γνωριμία της σάρκας (Carnal Knowledge, 1971), Εργαζόμενο κορίτσι (Working Girl, 1988), Εξ επαφής (Closer, 2004), καθώς και για την τηλεοπτική μίνι σειρά Ο Θεός ξέχασε τον Παράδεισο (Angels in America, 2003). Ο σκηνοθέτης ανέβασε στο Μπρόντγουεϊ για πρώτη φορά τις παραστάσεις Ξυπόλητοι στο Πάρκο, Λουβ, Το Παράξενο Ζευγάρι, Οι ηλίθιοι και Σπάμαλοτ.

Μάικ Νίκολς
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Mike Nichols (Αγγλικά)
Γέννηση	6 Νοεμβρίου 1931 Βερολίνο, Γερμανία
Θάνατος	19 Νοεμβρίου 2014 (83 ετών)
Αιτία θανάτου	έμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησης	Γερμανική, Αμερικανική
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Σικάγου
Ιδιότητα	σκηνοθέτης κινηματογράφου, παραγωγός ταινιών, ηθοποιός, θεατρικός σκηνοθέτης, ηθοποιός ταινιών, σκηνοθέτης, κωμικός και παραγωγός
Σύζυγος	Patricia Scott (1957–1960)[1][2], Margot Callas (1963–1974)[1][2], Diane Sawyer (1988–2014)[1][2] και Annabel Davis-Goff (1975–1986)[1][2]
Τέκνα	Daisy Nichols[3], Max Nichols[3] και Jenny Nichols[3]
Γονείς	Pavel Nicholaiyevitch Peschkowsky[3] και Brigitte Landauer
Είδος τέχνης	Σκηνοθέτης
Βραβεύσεις	1 Όσκαρ Σκηνοθεσίας
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Νίκολς ανήκει σε μια μικρή κατηγορία σκηνοθετών που έχουν βραβευτεί με Βραβείο Έμμυ, Γκράμι, Όσκαρ,Τόνι και BAFTA. Άλλες του διακρίσεις περιλαμβάνουν το βραβείο του ιδρύματος Λίνκολν το 1999, το Εθνικό Μετάλλιο των Τεχνών το 2001^[4], το βραβειο ιδρύματος Κένεντι το 2003, καθώς και το βραβείο συνολικής προσφοράς στην έβδομη τέχνη από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.

Βιογραφία

Ο Μάικ Νίκολς γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1931 και το πραγματικό του όνομα είναι Μίχαελ Ίγκορ Πεσκόβσκι^[5]. Ο πατέρας του ήταν Ρώσος γιατρός και διανοούμενος, εβραϊκής καταγωγής που γνώριζε τον Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ και τον Μπόρις Παστερνάκ. Το 1939, η οικογένεια του Νίκολς αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στις Η.Π.Α. για να ξεφύγει από τη συμφορά του ναζισμού. Η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στο Μανχάταν, όπου ο πατέρας του άνοιξε ένα επιτυχημένο ιατρείο.^[6]. Το 1944 ο Νίκολς έλαβε την αμερικανική υπηκοότητα. Το 1950 εισήγθη στην ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου^[7]. Όσο βρισκόταν στο Σικάγο, ο Νίκολς το έσκαγε από τα μαθήματα για να ασχολείται με θεατρικές δραστηριότητες, έτσι γνώρισε την ηθοποιό Ιλέιν Μέι^[7]. Το 1954 ο Νίκολς παράτησε την ιατρική κι επέστρεψε στη Νέα Υόρκη όπου εισήγθη στο Actor's Studio και διδάχτηκε δράμα από τον Λι Στράσμπεργκ.

Στα μέσα της δεκαετίας του '50 δημιούργησε με την Ιλέιν Μέι κι άλλους μια ομάδα αυτοσχεδιασμού κι άρχισε να σκηνοθετεί κωμωδίες που καυτηρίαζαν την κοινωνία της εποχής και ασκούσαν κριτική, πράγμα που επρόκειτο να χαρακτηρίσει και τις μετέπειτα ταινίες του^[8].

Το 1966 έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, σε ηλικία 35 ετών, γυρίζοντας την ταινία Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ; (Who's Afraid of Virginia Woolf?), που χάρισε στην Ελίζαμπεθ Τέιλορ το δεύτερό της Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου. Το Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ; έλαβε δεκατρείς υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ κι ο σκηνοθέτης ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την πρώτη του ταινία. Την επόμενη χρονιά η ταινία Ο πρωτάρης (The Graduate, 1967) έκανε τεράστια εμπορική επιτυχία και του χάρισε το Όσκαρ Σκηνοθεσίας. Η ταινία χάρισε επίσης παγκόσμια αναγνωρισιμότητα στον Ντάστιν Χόφμαν. Για την ίδια ταινία, ο Νίκολς κέρδισε Βραβείο BAFTA Καλύτερης Σκηνοθεσίας.

Το 1970 γύρισε την αντιμιλιταριστική σάτιρα Catch 22 (1970) που σε αντίθεση με τις δυο προηγούμενες δε θεωρήθηκε επιτυχημένη, παρά τη συμμετοχή σε αυτήν των ηθοποιών Όρσον Γουέλς, Άλαν Άρκιν, Άντονι Πέρκινς και Μάρτιν Μπάλσαμ. Την επόμενη χρονιά γύρισε την ταινία Η γνωριμία της σάρκας (Carnal Knowledge, 1971) μια ταινία που απέπνεε έντονο ερωτισμό με πρωταγωνιστές τους Τζακ Νίκολσον, Κάντις Μπέργκεν, Αν Μάργκρετ και Αρτ Γκαρφάνκελ. Ο σκηνοθέτης επρόκειτο να συνεργαστεί άλλες δυο φορές με τον Νίκολσον, το 1975 για την ταινία Οι Προικοθήρες (The Fortune) και το 1994 για την ταινία Γουλφ (Wolf).

Το 1984 σκηνοθέτησε την ταινία Η εξαφάνιση της Κάρεν Σίλκγουντ (Silkwood) με πρωταγωνίστρια τη Μέριλ Στριπ στο ρόλο μιας εργαζόμενης σε πυρηνικό αντιδραστήρα, που αγωνίζεται για τη ζωή τόσο των συνεργατών της, όσο και τη δική της. Η συνεργασία του Νίκολς με τη Στριπ επαναλήφθηκε το 1990, όταν οι δυο τους συνεργάστηκαν για την ταινία Φλερτάροντας τη ζωή (Postcards from the Edge). Στην ταινία συμμετείχε επίσης η Σίρλεϊ ΜακΛέιν στο ρόλο της μητέρας της Στριπ. Την επόμενη χρονιά σκηνοθέτησε τους Χάρισον Φορντ και Ανέτ Μπένινγκ στην ταινία Σχετικά με τον Χένρι (Regarding Henry). Το 1996 επανεκτέλεσε την ταινία του Εντουάρντο Μολινάρο Το κλουβί με τις τρελές (La Cage aux Folles, 1978), που προβλήθηκε με τίτλο Φτερά και πούπουλα (The Birdcage) και πρωταγωνιστές τους Ρόμπιν Γουίλιαμς και Τζιν Χάκμαν. Το 1998 σκηνοθέτησε τους Τζον Τραβόλτα, Έμμα Τόμσον και Κάθι Μπέιτς στην ταινία Όλες οι Γυναίκες του Προέδρου (Primary Colors), εμπνευσμένη από το σκάνδαλο Λεβίνσκι. Πιο πρόσφατες αξιομνημόνευτες ταινίες του σκηνοθέτη είναι οι: Εξ επαφής (Closer) με τους Τζούλια Ρόμπερτς, Νάταλι Πόρτμαν, Τζουντ Λο και Κλάιβ Όουεν και Παιχνίδια Εξουσίας (Charlie Wilson's War, 2007) με τους Τομ Χανκς και Τζούλια Ρόμπερτς. Μέγαλη επιτυχία γνώρισε επίσης η τηλεοπτική σειρά Ο Θεός ξέχασε τον Παράδεισο (Angels in America, 2003) με τον Αλ Πατσίνο και τη Μέριλ Στριπ. Συνολικά στην καριέρα του ο σκηνοθέτης έχει λάβει 4 υποψηφιότητες για Όσκαρ Σκηνοθεσίας κι έχει κερδίσει ένα.

Πέθανε την 19η Νοεμβρίου 2014.

Φιλμογραφία

Έτος	Ταινία	Υποψηφιότητες για Όσκαρ	Νίκες	Σημειώσεις
1966	Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ (Who's Afraid of Virginia Woolf?)	13	5	Υποψηφιότητα Όσκαρ Σκηνοθεσίας
1967	Ο πρωτάρης (The Graduate)	7	1	Νίκη Όσκαρ Σκηνοθεσίας, Βραβείο BAFTA Καλύτερης Σκηνοθεσίας
1968	Teach Me!			Μικρού μήκους
1970	Κατς 22 (Catch-22)
1971	Η γνωριμία της σάρκας (Carnal Knowledge)	1
1973	Η Μέρα του Δελφινιού (The Day of the Dolphin)	2
1975	Οι Προικοθήρες (The Fortune)
1980	Gilda Live			Ντοκιμαντέρ
1983	Η Εξαφάνιση της Κάρεν Σίλκγουντ (Silkwood)	5		Υποψηφιότητα Όσκαρ Σκηνοθεσίας
1986	Φλογισμένες Σχέσεις (Heartburn)
1988	Τα Παιδιά απ' το Μπιλόξι (Biloxi Blues)
	Εργαζόμενο κορίτσι (Working Girl)	6	1	Υποψηφιότητα Όσκαρ Σκηνοθεσίας
1990	Φλερτάροντας τη Ζωή (Postcards from the Edge)	2
1991	Σχετικά με τον Χένρι (Regarding Henry)
1994	Γουλφ (Wolf)
1996	Φτερά και Πούπουλα (The Birdcage)	1
1998	Όλες οι Γυναίκες του Προέδρου (Primary Colors)	2
2000	Από Ποιον Πλανήτη Κατέβηκες (What Planet Are You From?)
2001	Υψηλή Νοημοσύνη (Wit)
2003	Ο Θεός Ξέχασε τον Παράδεισο (Angels in America)			Νίκη Βραβείο Έμμυ Καλύτερης Σκηνοθεσίας μίνι σειράς
2004	Εξ Επαφής (Closer)	2
2007	Παιχνίδια Εξουσίας (Charlie Wilson's War)	1

Παραπομπές

1. p34540.htm#i345393. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
2. Ανακτήθηκε στις 7  Ιανουαρίου 2021.
3. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
4. «Lifetime Honors - National Medal of Arts». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2012.
5. Faces of America: How 12 Extraordinary People Discovered Their Pasts, by Henry Louis Gates, Jr., 2010, p. 14 - 33
6. Mike Nichols’ life in the trenches By Glenn Kenny, LA Times, December 16, 2007, in print edition E-31.
7. Wakeman, John. World Film Directors, Volume 2. The H. W. Wilson Company. 1988. 704-710.
8. Coleman, Janet (1991). The Compass: The Improvisational Theatre That Revolutionized American Comedy. University Of Chicago Press, ISBN 978-0-226-11345-6

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Μάικ Νίκολς

• Μάικ Νίκολς στην IMDb
• Μάικ Νίκολς, σελίδα στον ιστότοπο της cine.gr (Ελληνικά).