οικισμός της Ελλάδας From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Λυκοποριά είναι χωριό που ανήκει στον «καλλικρατικό» Δήμο Ξυλοκάστρου - Ευρωστίνηςτου Νομού Κορινθίας. Απέχει 50 χλμ. από την Κόρινθο, 13 χλμ. από το Ξυλόκαστρο και 9 χλμ. από το Δερβένι. Εκτείνεται περί τα πέντε χιλιόμετρα κατά μήκος του Κορινθιακού Κόλπου.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Λυκοποριά Κορινθίας | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα[1] |
Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
Περιφερειακή Ενότητα | Κορινθίας |
Δήμος | Ξυλοκάστρου - Ευρωστίνης |
Δημοτική Ενότητα | Ευρωστίνης |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
Νομός | Κορινθίας |
Υψόμετρο | 10 μ. |
Έκταση | 5 |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 612 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Παλαιά ονομασία | Αυγό |
Ταχ. κώδικας | 20009 |
Τηλ. κωδικός | 27430 |
Οι πρώτοι και οι περισσότεροι κάτοικοί της ήρθαν το 1865 από τη Ζάχολη και έφεραν μαζί τους τα ήθη και έθιμα τους και ασχολήθηκαν με τη γεωργία. Την αποκαλούν «πατρίδα των φυτωρίων», με πολλά δενδρύλλιά της να έχουν φυτευτεί σε ολόκληρη την επικράτεια, ενώ οι κάτοικοί της δίδαξαν την τέχνη του μπολιάσματος (κέντρωμα) σε πολλά μέρη της χώρας μας.
Από τη Λυκοποριά προέρχεται ο γνωστός καλλιτέχνης Ανδρέας Γκολφινόπουλος.
Το χωριό, πριν πάρει την ονομασία Λυκοποριά, ονομαζόταν Αυγό, από τον ομώνυμο λόφο που δεσπόζει στην περιοχή.
Για την προέλευση της σημερινής ονομασίας υπάρχουν τρεις εκδοχές. Η πρώτη και δημοφιλέστερη εκδοχή είναι αυτή που αποδίδεται στη διέλευση των λύκων (λύκος "πορά") από το φυσικό πέρασμα στον λόφο του Αυγού, όπου σήμερα γίνεται η συγκοινωνία με την Καλλιθέα. π περιοχή τότε ήταν πευκόφυτη με πυκνή βλάστηση, θάμνους, καλαμιές και ακατοίκητη, δηλαδή υπήρχαν ευνοϊκές προϋποθέσεις για τη διέλευση λύκων.
Η δεύτερη εκδοχή, η οποία μάλλον δεν ευσταθεί, είναι ότι το όνομα προέρχεται από τις "γλυκές οπώρες" που παρήγαγε η κοινότητα (Γλυκοποριά-Λυκοποριά). Όμως η καλλιέργεια εσπεριδοειδών του κάμπου της Λυκοποριάς χρονολογείται αργότερα, μετά την εποχή που πρωτοσυνταντήσαμε το όνομα αυτό.
Η τρίτη εκδοχή, είναι ότι προέρχεται από την λατινική λέξη Lux-Lucis που σημαίνει φως, δηλαδή πορεία του φωτός. Ο ήλιος που ανατέλλει στη Λυκοποριά, απ' τη χαραυγή μέχρι που θα δύσει, δηλαδή από το λυκαυγές μέχρι το λυκόφως, είναι εμφανής σε όλη τη διάρκεια της ημέρας και φωτίζει με άπλετο φως το χωριό.[2]
Με βάση την απογραφή του 2021 η Λυκοποριά έχει 612 κατοίκους.[3]
Έτος | Κάτοικοι |
---|---|
1896 | 472 |
1907 | 557 |
1920 | 633 |
1928 | 721 |
1940 | 797 |
1951 | 796 |
1961 | 992 |
1971 | 852 |
1981 | 864 |
1991 | 1042 |
2001 | 850 |
2011 | 638 |
Η Λυκοποριά έχει δύο ενοριακούς ναούς και έξι παρεκκλήσια.
Η ανέγερση του έγινε με την εγκατάσταση των πρώτων κατοίκων στο χωριό, η ανοικοδόμησή του ξεκίνησε το 1905 και τα εγκαίνια έγιναν το 1909. Είναι πετρόχτιστος, σταυροειδής, χωρίς τρούλο.
Οικοδομήθηκε τη διετία 1912-1913. Είναι πετρόχτιστος, σταυροειδής, χωρίς τρούλο.
Ο φάρος της Λυκοποριάς κατασκευάστηκε το 1957 και βρίσκεται πάνω σε έναν μεταλλικό πύργο ύψους 15 μέτρων. Αποτελεί σημείο αναφοράς της περιοχής, καθώς διευκολύνει τη ναυσιπλοΐα από και προς τον Ισθμό της Κορίνθου. Η πρόσβαση σ’ αυτόν είναι εύκολη αφού βρίσκεται πάνω στον παραλιακό παλιό εθνικό δρόμο, στη δυτική είσοδο του χωριού.
Το χαρακτηριστικό του φάρου είναι "Αν(2) 16δ 10Μ", δηλαδή εκπέμπει δέσμη (ομάδα) 2 λευκών αναλαμπών ανα 16 δευτερόλεπτα και είναι ορατός από απόσταση 10 μιλίων.
Ο κεντρικός δρόμος της Λυκοποριάς είναι η Παλαιά Εθνική Οδός Αθηνών-Κορίνθου, και από τα Σαρανταπηχιώτικα υπάρχει είσοδος προς την Νέα Εθνική Οδό Αθηνών-Πατρών.
Από την περιοχή της Λυκοποριάς «διέρχεται» σιδηροδρομικό δίκτυο και το χωριό διαθέτει σιδηροδρομικό σταθμό του Προαστιακού Αθήνας, στην γραμμή 5 (Αθήνα-Αίγιο).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.