Λα (νότα)

Το Λα είναι η έκτη κατά σειρά ανόδου από το μεσαίο ντο μουσική νότα. Οι θεμελιώδεις εναρμόνιες νότες του είναι το σολ με διπλή δίεση (ΣΟΛ) και το σι με διπλή ύφεση (ΣΙ𝄫).

Η νότα λα σε διαφορετικά τονικά ύψη, στο κλειδί του σολ και το κλειδί του φα

Συχνότητα και χρήσεις

Συνιστά τη νότα βάσει της οποίας τα μουσικά όργανα της ορχήστρας κουρδίζουν —για τη διαδικασία αυτή, αρχικώς κάποιο πνευστό όργανο, συνήθως το όμποε, παίζει μία νότα λα και ακολούθως τα υπόλοιπα όργανα ρυθμίζουν τη νότα λα εκείνου του τονικού ύψους βάσει της νότας του πνευστού.^[1] Στις σύγχρονες ορχήστρες, οι ομποΐστες χρησιμοποιούν για τον σκοπό αυτόν ηλεκτρονικά όργανα που δίνουν τη νότα λα στα 440 Hz,^[1] πρότυπη συχνότητά της κατά τον Διεθνή Οργανισμός Προτύπων (ISO).^[2]

Ιστορικά, η συχνότητα της νότας λα λάμβανε διάφορες τιμές. Ειδικότερα για τη μουσική του μπαρόκ, ως συχνότητα του λα λαμβάνεται η 415 Hz, που βρίσκεται ένα ημιτόνιο χαμηλότερα από το σύγχρονο πρότυπο.^[3]

Το λα (A₀) είναι η χαμηλότερη νότα στο τυπικό πιάνο και μία από τις υψηλότερες του εύρους του (A₇), απέχοντας 2 νότες από το υψηλότατο ντο (C₈).^[4]

Παραπομπές

1. «Why does the orchestra tune to the oboe?». Rockford Symphony Orchestra (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2023.
2. «ISO 16:1975 Acoustics - Standard Tuning Frequency». International Standards Organization. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2019.
3. Pollens, Stewart (21 Απριλίου 2022). A History of Stringed Keyboard Instruments (στα Αγγλικά). Cambridge University Press. σελ. 50. ISBN 978-1-108-38648-7.
4. «The Piano». hyperphysics.phy-astr.gsu.edu. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2023.