From Wikipedia, the free encyclopedia
Στη μουσική, η νότα (ή φθογγόσημο ή και φθόγγος), και ιδιαίτερα στο δυτικό κομμάτι της εν λόγω τέχνης, είναι μια θεμελιώδης έννοια με διπλή σημασιολογία:
Σύμφωνα με τη δυτική μουσική θεωρία, οι μουσικοί φθόγγοι (νότες) έχουν επτά ονόματα: Ντο, Ρε, Μι, Φα, Σολ, Λα και Σι, ενώ οι αντίστοιχες αγγλικές ονομασίες είναι: C, D, E, F, G, A και B.
Στην αντίστοιχη εικόνα με το διπλό πεντάγραμμο, στο πάνω πεντάγραμμο βρίσκεται το κλειδί του Σολ και στη γραμμή όπου ξεκινά το κλειδί, τοποθετείται η νότα Σολ, η οποία είναι η G4. Αντίστοιχα στο κάτω πεντάγραμμο το κλειδί του Φα ξεκινά από τη γραμμή που τοποθετείται η νότα Φα. Η νότα C4 που είναι η νότα Ντο4 είναι το «μεσαίο Ντο» που δημιουργεί συνέχεια στις οκτάβες των δύο πενταγράμμων.[1] Η ένδειξη με τον αριθμό 4 δείχνει την οκτάβα που αντιστοιχεί στην 4η οκτάβα του πιάνου, και τοποθετείται συνήθως σε νότες εκτός πενταγράμμου, ώστε να γνωρίζουμε το ακριβές ύψος της νότας.[2]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
