Ο Κωνσταντίν Ροκοσόφσκυ (ρωσικά: Константин Константинович Рокоссовский, πολωνικά: Konstanty Ksawerowicz Rokossowski) ήταν Ρώσος στρατιωτικός, ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης.
|
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Γρήγορες Πληροφορίες Κονσταντίν Ροκοσόφσκυ, Γενικές πληροφορίες ...
| Κονσταντίν Ροκοσόφσκυ |
|---|
 |
| Γενικές πληροφορίες |
|---|
Όνομα στη
μητρική γλώσσα | Konstanty Rokossowski (Πολωνικά) |
|---|
| Γέννηση | 9ιουλ. / 21 Δεκεμβρίου 1896γρηγ.[1][2][3]
Βελίκιε Λούκι[4][2] |
|---|
| Θάνατος | 3 Αυγούστου 1968[5][6][7]
Μόσχα[5][8] |
|---|
| Αιτία θανάτου | καρκίνος |
|---|
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
|---|
| Τόπος ταφής | Νεκρόπολη Τείχους του Κρεμλίνου[4] |
|---|
| Εθνικότητα | Πολωνοί[9] |
|---|
| Χώρα πολιτογράφησης | Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας |
|---|
| Ύψος | 198 cm  |
|---|
| Εκπαίδευση και γλώσσες |
|---|
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά[10]
Πολωνικά |
|---|
| Σπουδές | Στρατιωτική Ακαδημία Μ. Β. Φρούνζε |
|---|
| Πληροφορίες ασχολίας |
|---|
| Ιδιότητα | αξιωματικός |
|---|
| Πολιτική τοποθέτηση |
|---|
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης και Ενιαίο Εργατικό Κόμμα Πολωνίας |
|---|
| Οικογένεια |
|---|
| Γονείς | Antonina Ivanovna Ovsjannikovová |
|---|
| Οικογένεια | House of Rokossowski |
|---|
| Στρατιωτική σταδιοδρομία |
|---|
| Βαθμός/στρατός | Στρατάρχης της Σοβιετικής Ένωσης, Στρατάρχης της Πολωνίας, komdiv, υποστράτηγος, αντιστράτηγος, αρχιστράτηγος, general of the army και Υποσμηνίας/Ρωσικός αυτοκρατορικός στρατός και Κόκκινος Στρατός |
|---|
| Πόλεμοι/μάχες | Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Ρωσικός Εμφύλιος Πόλεμος, Σινοσοβιετική σύγκρουση και Ανατολικό Μέτωπο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου |
|---|
| Αξιώματα και βραβεύσεις |
|---|
| Αξίωμα | μέλος του Ανώτατου Σοβιέτ της Σοβιετικής Ένωσης
Υπουργός Άμυνας της Σοβιετικής Ένωσης
μέλος του Σέιμ της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας[11][12] |
|---|
| Βραβεύσεις | τάγμα του Λένιν (29 Ιουλίου 1944)
μετάλλιο για τη νίκη επί της Γερμανίας στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο (9 Μαΐου 1945)
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου (23 Μαΐου 1920)
Ταξιάρχης του Τάγματος του Λουτρού (1945)
Αρχηγός Διοικητής της Λεγεώνας της Αξίας (1946)
Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης (29 Ιουλίου 1944)
τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης (22 Φεβρουαρίου 1968)
Μετάλλιο για την Άμυνα του Κιέβου (21 Ιουνίου 1961)
Παράσημο της Νίκης (30 Μαρτίου 1945)
Ιωβηλαίο μετάλλιο για την 20ή επέτειο του Κόκκινου Στρατού των εργατών και των αγροτών (22 Φεβρουαρίου 1938)
Τάγμα του Σουβόροφ Α΄ τάξης (28 Ιανουαρίου 1943)
Τάγμα του Κουτούζοφ Α΄ τάξης (27 Αυγούστου 1943)
μετάλλιο «Για την υπεράσπιση της Μόσχας» (1 Μαΐου 1944)
Μετάλλιο «Για την υπεράσπιση του Στάλινγκραντ» (22 Δεκεμβρίου 1942)
Μετάλλιο για την Κατάληψη του Καίνιξμπεργκ (9 Ιουνίου 1945)
Μετάλλιο για την Απελευθέρωση της Βαρσοβίας (9 Ιουνίου 1945)
Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης (1 Ιουνίου 1945)
Χρυσός Αστέρας (29 Ιουλίου 1944)
Χρυσός Αστέρας (1 Ιουνίου 1945)
τάγμα του Λένιν (16 Αυγούστου 1936)
τάγμα του Λένιν (2 Ιανουαρίου 1942)
τάγμα του Λένιν (21 Φεβρουαρίου 1945)
τάγμα του Λένιν (25 Δεκεμβρίου 1946)
τάγμα του Λένιν (20 Δεκεμβρίου 1956)
τάγμα του Λένιν (20 Δεκεμβρίου 1966)
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου (21 Ιουνίου 1922)
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου (22 Φεβρουαρίου 1930)
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου (22 Ιουλίου 1941)
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου (3 Νοεμβρίου 1944)
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου (6 Νοεμβρίου 1947)
μετάλλιο «Για την επέτειο των 20 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945» (7 Μαΐου 1965)
μετάλλιο για την 30η επέτειο του Σοβιετικού στρατού και ναυτικού (22 Φεβρουαρίου 1948)
Μετάλλιο για τα «40 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ» (18 Δεκεμβρίου 1957)
μετάλλιο για τα «50 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ» (26 Δεκεμβρίου 1967)
μετάλλιο για την 800η επέτειο της Μόσχας (12 Ιουνίου 1947)
Τιμητικό όπλο με χρυσό κρατικό έμβλημα της Σοβιετικής Ένωσης (22 Φεβρουαρίου 1968)
Σταυρός του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη (8 Αυγούστου 1914)
Medal of St. George (20 Ιουλίου 1915)
Medal of St. George (6 Μαΐου 1916)
Medal of St. George (24 Αυγούστου 1917)
Τάγμα των Οικοδόμων της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας (1951)
Grand Cross of the Order of Military Virtue (1945)
τάγμα του Σταυρού του Γκρούνβαλντ, 1η τάξη (1945)
Μετάλλιο για τη Βαρσοβία 1939-1945 (17 Μαρτίου 1946)
Μετάλλιο για τους Όντερ, Λουσατιανό Νάισσε και Βαλτική Θάλασσα (17 Μαρτίου 1946)
Μετάλλιο Νίκης και Ελευθερίας 1945 (1946)
Λεγεώνα της Τιμής (9 Ιουνίου 1945)
Πολεμικός Σταυρός 1939-1945 (1945)
Τάγμα του Ερυθρού Λαβάρου (Μογγολία) (1943)
τάγμα του Σαχμπαατάρ (18 Μαρτίου 1961)
Medal of Friendship (12 Οκτωβρίου 1967)
King Christian X's Liberty Medal (1947)
Λεγεωνάριος της Λεγεώνας της Αξίας (1946)
honorary citizen of Gomel (1967)[13] |
|---|
| Υπογραφή |
|---|
 |
 Σχετικά πολυμέσα |
| δεδομένα |
Κλείσιμο
Γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1896 από πατέρα Πολωνό, εργάτη των σιδηροδρόμων, και μητέρα Ρωσίδα. Με την έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου κατατάχθηκε εθελοντικά στον Ρωσικό στρατό και το 1917 προσχώρησε στα ένοπλα τμήματα των επαναστατών. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου απέκτησε τη φήμη εξαίρετου διοικητή του ιππικού και το 1925 μετατέθηκε στην Άπω Ανατολή, όπου και δημιούργησε οικογένεια.
Το 1928 επέστρεψε στη Μόσχα, για να φοιτήσει στη Στρατιωτική Ακαδημία του Φρούνζε και τη δεκαετία του 1930 ανέλαβε τη διοίκηση διάφορων μεραρχιών του Κόκκινου Στρατού. Ήταν στρατιώτης του 5ου τάγματος των Δραγώνων του Καργκοπόλ και πήρε πολέμησε στις μάχες της Βαρσοβίας, του Λοτζ, στη Λιθουανία και τη Λετονία. Το 1937 ο Ροκοσόφσκυ διώχθηκε από το Λαϊκό Κομισαριάτο Εσωτερικών Υποθέσεων, και φυλακίστηκε θεωρούμενος ως κατάσκοπος. Εξήλθε από τη φυλακή το 1940. Ο Σεμιόν Τιμοσένκο, ωστόσο, του εμπιστεύτηκε χωρίς δισταγμό τη διοίκηση ενός σώματος και ο Ροκοσόφκσυ τον δικαίωσε απόλυτα, αφού ο σχηματισμός του ήταν ο μόνος που αντεπιτέθηκε με επιτυχία κατά τις πρώτες ημέρες της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα, καθηλώνοντας τον εχθρό για μία εβδομάδα.
Ως διοικητής της 16ης Στρατιάς συνέβαλε στην απώθηση των Γερμανών από τη Μόσχα και τον Ιούλιο του 1942 ανέλαβε τη διοίκηση του Μετώπου του Μπριάνσκ. Δύο μήνες αργότερα, ο Στάλιν αποφάσισε να τον ορίσει επικεφαλής του Μετώπου του Ντον, απ' όπου συμμετείχε στην εκμηδένιση της 6ης Στρατιάς στο Στάλινγκραντ. Μετά τη μεγάλη νίκη στις όχθες του Βόλγα, ο Ροκοσόφκσυ άφησε τη σφραγίδα του σε όλες τις μεγάλες μάχες του Ανατολικού Μετώπου που ακολούθησαν, όπως το Κουρσκ, η Λευκορωσία (όπου προήχθη σε στρατάρχη), η απελευθέρωση της γενέτειράς του Πολωνίας και η κατάληψη του Βερολίνου. Του απονεμήθηκε δύο φορές το μετάλλιο του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης.
Απεβίωσε στις 3 Αυγούστου 1968.
- Εκδόσεις Περισκόπιο, Μονογραφίες του Περιοδικού Στρατιωτική Ιστορία, Σειρά Μεγάλες Μάχες - Η Μάχη του Στάλινγκραντ σελ. 105
