Καλοχώρι Θεσσαλονίκης

Το Καλοχώρι είναι κωμόπολη της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης, του Δήμου Δέλτα. Έχει πληθυσμό 4.672 κατοίκους ([[Ελληνική απογραφή 2011|2011]]).

Καλοχώρι
Φλαμίνγκο στη λιμνοθάλασσα του Καλοχωρίου
Καλοχώρι Καλοχώρι
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Κεντρική Μακεδονία
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμα	Μακεδονία
Νομός	Θεσσαλονίκη
Υψόμετρο	3 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος	4.626
Έτος απογραφής	2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας	575 00
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Το Καλοχώρι βρίσκεται δυτικά της Θεσσαλονίκης, σε απόσταση 8 χιλιομέτρων. Είναι κτισμένο στην ανατολική όχθη του δέλτα του ποταμού Γαλλικού (Εχεδώρου), στο μυχό του Θερμαϊκού κόλπου, σε μικρή απόσταση από τη θάλασσα. Βόρεια της κωμόπολης, σε μικρή απόσταση, βρίσκεται η Βιομηχανική Περιοχή Καλοχωρίου. Η λιμνοθάλασσα του Καλοχωρίου είναι μέρος του συμπλέγματος δέλτα των ποταμών Γαλλικού και Αξιού και αποτελεί το προστατευόμενο Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού.

Μετά το 1922 εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Έλληνες πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη και την Ανατολική Ρωμυλία (Βόρεια Θράκη)^[1]. Ειδικότερα 83 οικογένειες κατάγονταν από το Γιουβαλί, 35 οικογένειες από το Μεγάλο Ζαλούφο, 14 οικογένειες από την Αδριανούπολη και 8 οικογένειες κατάγονταν από τη Βιζύη^[2]

Δέλτα του Αξιού.

Πρόσβαση

Μέσω της οδού 28ης Οκτωβρίου και μετά μέσω του αυτοκινητοδρόμου Π.Α.Θ.Ε., το Καλοχώρι συνδέεται με την Θεσσαλονίκη. Επίσης εξυπηρετείται από λεωφορειακές γραμμές του ΟΑΣΘ.

Εικόνες

• 
  Φοινικόπτερα στη Λιμνοθάλασσα του Εθνικού Πάρκου Δέλτα Αξιού στο Καλοχώρι.
• 
  Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού στο Καλοχώρι
• 
  Άποψη του περιπατητικού διαδρόμου στη Λιμνοθάλασσα του Εθνικού Πάρκου Δέλτα Αξιού στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης.
• 
  Νεροβούβαλοι στο Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού
• 
  Φλαμίνγκο στο Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού
• 
  Άποψη της Λιμνοθάλασσας Καλοχωρίου, που αποτελεί τμήμα του Εθνικού Πάρκου Δέλτα Αξιού.
• 
  Άποψη του περιπατητικού διαδρόμου στη Λιμνοθάλασσα Καλοχωρίου, όπου στο βάθος διακρίνεται η πόλη της Θεσσαλονίκης.

Παραπομπές

1. «Δήμος Εχεδώρου, Ιστορικά στοιχεία, Το Καλοχώρι». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2012.
2. Ο Εχέδωρος