Ιερά Μητρόπολις Ρούσε

Η Ιερά Μητρόπολις Ρούσε (βουλγαρικά: Русенска митрополия‎‎) είναι μία από τις Μητροπόλεις της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ως τα τέλη του 19ου αιώνα ήταν επισκοπή της Μητρόπολης Τορνόβου, η οποία υπαγόταν στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και αναφερόταν ως επισκοπή Τσερβένου, Τζερβενού ή Τζερβενών.

Ιερά Μητρόπολις Ρούσε
Γενικές πληροφορίες
Xώρα	Βουλγαρία
Έδρα	Ρούσε
Υπαγωγή	Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία
Ναοί	229
Μονές	4
Μητροπολιτικός Ναός	Καθεδρικός Ναός Αγίας Τριάδας Ρούσε
Ιεραρχία
Μητροπολίτης	Ναούμ (Αντώνωφ Δημητρώφ)

Έδρα της είναι η πόλη Ρούσε και Μητροπολίτης της από τις 23 Μαρτίου 2014 ο Ναούμ (Αντώνωφ Δημητρώφ).

Ιστορικά στοιχεία

Η επισκοπή Τσερβενού ή Τζερβενών ήταν μία από τις αρχαιότερες επισκοπές της Μητροπόλεως Τορνόβου^[1]. Το όνομά της προέρχεται από το σημερινό χωριό Τσερβέν, ενώ έδρα της ήταν το Ρουστσούκι, ελληνοποιημένο όνομα της τουρκικής ονομασίας της πόλης Ρούσε.

Ο Καθεδρικός Ναός Αγίας Τριάδας στο Ρούσε.

Τον Μάιο του 1865 προήχθη σε ανεξάρτητη Μητρόπολη επί Πατριαρχίας Σωφρονίου Γ΄. Στις 28 Φεβρουαρίου 1870, με το φιρμάνι του σουλτάνου Αμπντούλ Αζίζ που επέτρεψε την ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχίας, οριζόταν η επισκοπή Τσερβένου ως μία από τις 15 επισκοπές της. Το ίδιο έτος αποφασίστηκε η ένωση των επισκοπών Δοροστόλου και Τσερβένου σε ενιαία Μητρόπολη Δοροστόλου-Τσερβένου, με έδρα το Ρουστσούκι (Ρούσε), και το 1872 εξελέγη ο πρώτος επίσκοπος της νέας επισκοπής. Ακολούθησε οξύς ανταγωνισμός μεταξύ της πατριαρχικής και της εξαρχικής μητρόπολης για τον προσεταιρισμό των ρουμανικών ορθόδοξων κοινοτήτων^[2].

Τον Αύγουστο του 1875 ανετέθη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο προεδρικώς ή διαποίμανση της Μητρόπολης στον Μητροπολίτη Βάρνης^[1], και αργότερα εγκαταλείφθηκε. Βούλγαροι Μητροπολίτες που χειροτονούνταν από την Εξαρχία ως το 1945 θεωρούνταν σχισματικοί. Το 1927 εξελέγη Μητροπολίτης Δοροστόλου και Τσερβένου ο Μιχαήλ (Τοντόρωφ Τσαβντάρωφ), επί των ημερών του οποίου ήρθη το σχίσμα (1945) και η Βουλγαρική Εκκλησία εξυψώθηκε σε Πατριαρχείο (1953).

Στις 17 Δεκεμβρίου 2001 η Μητρόπολη διαιρέθηκε εκ νέου στη Μητρόπολη Ρούσε και τη Μητρόπολη Δοροστόλου.

Επισκοπικός κατάλογος

Όνομα	Έτη	Σημειώσεις
Επίσκοποι Τσερβένου ή Τζερβενών (υπό την Μητρόπολη Τορνόβου)
Ιερεμίας	~ 1590[1]
Γρηγόριος	~ 1616[1]
Καλλίνικος	~ 4 Νοεμβρίου 1620[1]
Γρηγόριος	~ Μάιος 1635[3]
Γαβριήλ	πριν τις 24 Σεπτεμβρίου 1638[4] – μετά τον Ιούνιο 1653[3]
Ιωσήφ	~ Ιούλιος 1668 – Ιανουάριος 1671[3]
Χρύσανθος	~ 1η Μαΐου 1679[5]
Διονύσιος	3 Ιανουαρίου 1685[6] ~ 1703[7]
Κοσμάς	~ 1708[8]
Σεραφείμ	~ 1710[9]
Νεόφυτος Α'	~ 1769 – Ιανουάριος 1772	καθαιρέθηκε[3]
Νεόφυτος Β'	Ιανουάριος 1772[3] – 1780	καθαιρέθηκε[10]
Κύριλλος	Μάρτιος 1780[10] – Ιούλιος 1804 †
Νεόφυτος Γ'	Ιούλιος 1804 – Μάιος 1813	επαύθη
Ιάκωβος	Μάιος 1813 – 1 Απριλίου 1818	παραιτήθηκε
Θεόκλητος	Απρίλιος 1818 – 24 Φεβρουαρίου 1828	από Διοκλείας
Νεόφυτος Δ'	Μάρτιος 1828 – 21 Οκτωβρίου 1832	το 1829 κατέφυγε στη Ρωσία μαζί με τον αποχωρούντα Ρωσικό στρατό, επαύθη
Νεόφυτος Ε' (Χατζηαθανασίου)	22 Οκτωβρίου 1832 – πριν τον Μάιο 1840 †
Κύριλλος (Πλακομύτης)	Μάιος 1840 – 1 Σεπτεμβρίου 1842	παραιτήθηκε[3]
Συνέσιος	27 Οκτωβρίου 1842 – 15 Απριλίου 1865	από Μελιτουπόλεως, εγκατέλειψε τη Μητρόπολη, κατόπιν Ρόδου
Παΐσιος	1 Μαΐου 1865 – 11 Μαρτίου 1868[11]	από Περιστεράς, κατόπιν Σκοπίων
από το 1872 ως το 2001 Μητροπολίτες Δοροστόλου και Τσερβένου με έδρα το Ρούσε
Μητροπολίτες Ρούσε (Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία)
Νεόφυτος (Νικόλωφ Δημητρώφ)	17 Δεκεμβρίου 2001 – 24 Φεβρουαρίου 2013	κατόπιν Πατριάρχης Βουλγαρίας
Ναούμ (Αντώνωφ Δημητρώφ)	23 Μαρτίου 2014 – σήμερα	από Στοβίου

Μονή Αγίου Δημητρίου Μπασάμποβο

Μονές

• Μονή Αγίου Δημητρίου Μπασάμποβο
• Μονή Αγίας Μαρίνας Καρανβαρμπόφ
• Μονή Αγίας Πέτκα Κόπριβετς
• Μονή Αγίας Μαρίνας Σιανόφσκι

Παραπομπές

1. Σάρδεων 1937, σελ. 173.
2. Κοντογεώργης 2008.
3. Σάρδεων 1937, σελ. 174.
4. Fedalto 1988, σελ. 353.
5. Vaporis, M. A Study of the Ziskind MS No.22 of the Yale University Library: Some Aspects of the History of the Ecumenical Patriarchate of Constantinople in the Seventeeth and Eighteenth Centuries. – Greek Orthodox Theological Review, 13, 1968, Supplement, 54.
6. Κοτζαγεώργης 2020, σελ. 71.
7. Тютюнджиев 1999, σελ. 40–42.
8. Тютюнджиев 1999, σελ. 28–31.
9. Тютюнджиев 1999, σελ. 31–32.
10. Снегаров, И. Старият търновски църковен кодекс. – Годишник на Софийския униврситет: Богословски факултет, 11, 1934, 2^{[νεκρός σύνδεσμος]}
11. Σάρδεων 1937, σελ. 175.

Πηγές

• Σάρδεων, Γερμανός (1937). «Επισκοπικοί κατάλογοι των επαρχιών της Βορείου Θράκης και εν γένει της Βουλγαρίας από της Αλώσεως και εξής». Θρακικά 8. https://www.he.duth.gr/erg_laog/thrakika/Thrakika08.pdf. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2024.
• Κοντογεώργης, Δημήτριος (2008). «Δρύστρας μητρόπολη». Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Εύξεινος Πόντος. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2024.
• Fedalto, G. (1988). Hierarchia ecclesiastica orientalis: series episcoporum ecclesiarum christianarum orientalium. Padova.
• Κοτζαγεώργης, Φωκίων Π. (2020). «Μια Οθωμανική πηγή για την ιστορία του Οικουμενικού Πατριαρχείου κατά το β´ μισό του 17ου αιώνα». Δελτίο Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών 21. https://www.academia.edu/45626760/%CE%9C%CE%B9%CE%B1_%CE%9F%CE%B8%CF%89%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%A0%CE%AE%CE%B3%CE%AE_%CE%B3%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%AE%CE%BD_%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%9F%CF%81%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%9F%CF%85_%CE%9F%CE%B9%CE%BA%CE%9F%CF%85%CE%9C%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%9F%CF%85_%CE%A0%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9%CE%9F%CF%85_%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1_%CF%84%CE%9F_%CE%92_%CE%9C%CE%B9%CF%83%CE%9F_%CF%84%CE%9F%CF%85_17%CE%9F%CF%85_%CE%B1%CE%B9%CF%89%CE%BD%CE%B1_%CE%94%CE%95%CE%9B%CE%A4%CE%99%CE%9F_%CE%9A%CE%95%CE%9D%CE%A4%CE%A1%CE%9F%CE%A5_%CE%9C%CE%99%CE%9A%CE%A1%CE%91%CE%A3%CE%99%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%A9%CE%9D_%CE%A3%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%94%CE%A9%CE%9D. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2024.
• Тютюнджиев, Ив. (1999). Търновската митрополия през 17. и първата половина на 18 век. Велико Търново: Slovo. ISBN 9544394214.