Βερεγγάριος ο Σοφός

Ο Βερεγγάριος, που ονομάζεται Σοφός (καταλανικά: Berenguer el Savi‎‎, λατινικά: Berengarius Sapiens‎‎), ήταν κόμης (ή δούκας) της Τουλούζης (814–835) και δούκας (ή μάργραβος) της Σεπτιμανίας (832–835). Κατείχε την κομητεία της Βαρκελώνης ταυτόχρονα με τη Σεπτιμανία. Ο Bερεγγάριος ήταν μέλος της οικογένειας των Ουνρουοχιδών.

Βερεγγάριος ο Σοφός
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	790 Χιρόνα
Θάνατος	835
Θρησκευτικό τάγμα	Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	κόμης
Οικογένεια
Γονείς	Ούνρουοχ Β΄ του Φρίουλι και Ingeltrud
Αδέλφια	Εβεράρδος του Φρίουλι
Οικογένεια	Οίκος των Ουνρουοχιδών
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Κόμης της Βαρκελώνης (832–835) Count of Girona (832–835) count of Osona (832–835) Κόμης του Μελγκέιγ
δεδομένα

Βιογραφία

Ήταν γιος του Ούνρουοχ Β΄ του Φρίουλι και της Ίνγκελτρουντ και αδελφός του Εβεράρδος. Ανιψιός του ήταν ο Bερεγγάριος Α΄ βασιλιάς της Φραγκίας.

Το 814, ο Λουδοβίκος Α΄ ο Ευσεβής εγκατέστησε τον Βερεγγάριο ως κόμη της Τουλούζης, διάδοχο του Ραϋμόνδου Ραφινέλ που είχε διοριστεί από τον Καρλομάγνο. Ήταν επίσης σύμβουλος του Πεπίνου Α΄ της Ακουιτανίας το 816. Το 819, αυτός και ο Γκερέν, κόμης του Ωβέρν, πολέμησαν εναντίον του σφετεριστή δούκα της Γασκώνης, Λούπο Γ΄ Σεντούλε. Ο Bερεγγάριος εμφανίζεται ως απεσταλμένος (Misus dominicus) του Λουδοβίκου Α΄ τον Μάιο του 825 και στη συνέχεια το 827 στις έξι κομητείες Ρενς, Σουασόν, Σενλί, Μπωβαί, Λαόν και Κατολονίς και στις τέσσερις επισκοπές της Aμιέν, Καμπραί, Σαιν-Πολ-συρ-Τερνουάζ και Nοβιομασενσεμ .

Τον Νοέμβριο του 831, ο Πεπίνος επαναστάτησε εναντίον του πατέρα του, με τον Βερεγγάριο να τον συμβουλεύει να μην επαναστατήσει, αλλά με τον Βερνάρδο της Σεπτιμανίας να τον υποκινεί. Στις αρχές του 832, ο Λουδοβίκος Α΄ ο Ευσεβής άρχισε να εκστρατεύει εναντίον του επαναστατημένου γιου του. Ο Bερεγγάριος, πιστός στον βασιλιά, επιτέθηκε στις περιοχές του Bερνάρδου, καταλαμβάνοντας το Ρουσιγιόν (με τον Βαλεσπίρ), το Ραζές και το Κονφλάν. Στις 2 Φεβρουαρίου, ο Βερεγγάριος είχε ήδη φτάσει στην Έλνα. Τελικά, το φθινόπωρο του ίδιου έτους, διαδοχικές νίκες των βασιλικών δυνάμεων ανάγκασαν τον Πεπίνο και τον Βερνάρδο να εμφανιστούν ενώπιον του βασιλιά (τον Οκτώβριο) και να παρακαλέσουν για ειρήνη. Ο Πεπίνος στερήθηκε από το βασίλειό του και στάλθηκε, ως αιχμάλωτος, στο Tρηρ. Τα εδάφη του δόθηκαν στον Κάρολο Β΄ τον Φαλακρό, τον μικρότερο γιο του βασιλιά. Ο Bερνάρδος κατηγορήθηκε για απιστία και στερήθηκε από όλα τα εδάφη του στη Σεπτιμανία και τη Γοτθία, που δόθηκαν στον Bερεγγάριο. Ο Γκωσέλμ, ο αδερφός του Bερνάρδου, στερήθηκε επίσης από την πλειονότητα των εδαφών του, αλλά για ένα διάστημα κράτησε το Eμπούριες, αν και αυτό χάθηκε αργότερα στον Βερεγγάριο.

Το 833, ο Αθνάρ Α Γκαλίδεθ, κόμης του Ουρζέλ και Σερδάνια, σφετερίστηκε τις κομητείες Πάγιαρς και Ριβαγόρθα υπό την κυριαρχία του Bερεγγάριου. Το 834, όταν ένας άλλος επαναστάτης γιος του βασιλιά, ο Λοθάριος (Α΄), ηττήθηκε, ο Βερνάρδος, έχοντας πολεμήσει στο πλευρό του Λουδοβίκου με τον Πεπίνο, ανέκτησε τις παλαιές του επικράτειες ως τίμημα της υποστήριξής του. Τα εδάφη πέρασαν στον Bερνάρδο και ο Bερεγγάριος αποδυναμώθηκε. Ως αποτέλεσμα, τα Πυρηναία εδάφη του Bερεγγάριου κατασχέθηκαν παράνομα και αναδιανεμήθηκαν από το βασιλικό στέμμα σε άλλους. Οι Καταλανικές παραχωρήσεις του τού αφαιρέθηκαν και δόθηκαν στον παλαιό του εχθρό. Δεν τού έμεινε τίποτε εκτός από την κομητεία της Τουλούζης, αφού πολέμησε πιστά για τον γηραιό βασιλιά και τον επιτυχημένο Πεπίνο.

Τον Ιούνιο του 835, ο Bερνάρδος και ο Bερεγγάριος κλήθηκαν σε μία Συνέλευση στο Κρεμιέ, κοντά στη Λυών, όπου θα λαμβανόταν μία απόφαση σχετικά με τη διανομή των εδαφών στη Σεπτιμανία και τη Γοτθία, αλλά στο δρόμο ο Bερεγγάριος απεβίωσε αδόκητα. Έτσι η απόφαση απλοποιήθηκε και ο βασιλιάς έδωσε τις κομητείες της περιοχής στον Bερνάρδο και την Τουλούζη στον Γκέριν.

Παραπομπές