Έλληνας πολιτικός From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Βασίλης Κεδίκογλου (Ιστιαία 15 Απριλίου 1932 - 16 Ιανουαρίου 2018)[4] ήταν Έλληνας πολιτικός. Διετέλεσε επί σειρά ετών βουλευτής Ευβοίας, εκλεγμένος με το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ) και διετέλεσε υπουργός σε δυο κυβερνήσεις του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου. Απεβίωσε στις 16 Ιανουαρίου 2018 σε ηλικία 86 ετών.[5]
Βασίλης Κεδίκογλου | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 15 Απριλίου 1932 Ιστιαία Εύβοιας |
Θάνατος | 16 Ιανουαρίου 2018[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός[2] |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Σίμος Κεδίκογλου Γιώργος Κεδίκογλου |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Υπουργός Εμπορίου της Ελλάδας Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων της Ελλάδας μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Ευβοίας)[3] |
Γεννήθηκε στην Ιστιαία της Εύβοιας το 1932. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ) και παρακολούθησε σεμινάρια πάνω σε οικονομοτεχνικά θέματα. Ήταν παντρεμένος με τη Βενετσιάνα Διαμαντοπούλου και έχει δύο γιους και μια κόρη.[4] Ο γιος του Σίμος Β. Κεδίκογλου, είναι δημοσιογράφος και πολιτικός της Νέας Δημοκρατίας,[6][7] εκλεγμένος βουλευτής και υφυπουργός στην Κυβέρνηση Σαμαρά,[8] ενώ ο ανιψιός του Σίμος Α. Κεδίκογλου είναι ιατρός και πολιτικός, βουλευτής εκλεγμένος με το ΠΑΣΟΚ.[9][7] Ο γιος του Γιώργος Κεδίκογλου είναι επιχειρηματίας στον χώρο των κατασκευών βιομηχανικών εγκαταστάσεων και της ενέργειας, ενώ είναι και εικαστικός καλλιτέχνης.[10]
Η ενασχόλησή του με τα κοινά, άρχισε πριν τον αντιδικτατορικό αγώνα, συμμετέχοντας στους Δημοκρατικούς Συνδέσμους με οργανωτή τον πολιτικό και εκδότη Αντώνη Λιβάνη.[11] Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ όταν αυτό δημιουργήθηκε μεταπολιτευτικά το 1974.[4][11] Έως το 1977, υπήρξε μέλος της προσωρινής Κεντρικής Επιτροπής του κινήματος,[4] ενώ μετά την εκλογή στο 1ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 1977, υπήρξε μέλος του πειθαρχικού οργάνου του κόμματος, θέση που κατέλαβε και στο συνέδριο του 1984.[11] Το 1990 στο 2ο Συνέδριο του ΠΑΣOΚ εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, θέση που έλαβε και αργότερα, στο 3ο Συνέδριο το 1994 και στο 4ο Συνέδριο το 1996.[4]
Εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια της Εύβοιας στις βουλευτικές εκλογές του 1977.[12] Στην συνέχεια, επανεκλέχθηκε στις βουλευτικές εκλογές του 1981,[12] ενώ στην πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό των Ανδρέα Παπανδρέου, διετέλεσε υπουργός Εμπορίου από τις 8 Φεβρουαρίου 1984 έως τις 21 Σεπτεμβρίου 1984.[13]
Κατά τη διάρκεια αυτής της θητείας του, ήρθε σε σύγκρουση με πολλούς ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες και επέβαλε το δυσβάσταχτο και ιλιγγιώδες πρόστιμο των οχτώ δισεκατομμυρίων δραχμών στην «Χαλυβουργική» της οικογένειας Αγγελόπουλου, και επίσης της απαγόρευσε να συμμετέχει στις κρατικές προμήθειες για 5 χρόνια.[14] Στις βουλευτικές εκλογές του 1985, επανεκλέχθηκε στην ίδια εκλογική περιφέρεια.[12] Στην δεύτερη κυβέρνηση Παπανδρέου, ανέλαβε υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων από τις 18 Νοεμβρίου 1988 έως τις 17 Μαρτίου 1989.[15] Ακόμη, επανεκλέχθηκε στην εκλογική περιφέρεια Εύβοιας στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 1989, όταν το ΠΑΣΟΚ δεν επανεκλέχθηκε και υπήρξε βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Κυβέρνηση Τζαννετάκη, και στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου του ίδιου έτους, οπότε υπήρξε κυβερνητικός βουλευτής στην οικουμενική Κυβέρνηση Ζολώτα.
Στις βουλευτικές εκλογές του 1990, επανεκλέχθηκε ως βουλευτής Εύβοιας της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στις 29 Ιουλίου 1992, διαγράφηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος, όταν ήρθε σε ρήξη με τον πρόεδρο του κινήματος Ανδρέα Παπανδρέου, λόγω της κριτικής που έκανε στο πρόσωπό του. Παρά την στήριξη που του παρείχαν στελέχη του κινήματος, όπως ο υπουργός και μεταγενέστερα πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, με τον οποίο διατηρούσε εκείνη την εποχή αμοιβαία συμπάθεια, διεγράφη από την κοινοβουλευτική ομάδα μαζί με άλλους βουλευτές, όπως οι Χάρης Καστανίδης και Ηλίας Παπαδόπουλος.[11] Οι ομιλίες του στα έδρανα της Βουλής των Ελλήνων, εξαντλούνταν συχνά από τα επιχειρήματα, και έρχονταν σε λεκτική αντιπαράθεση με άλλους συναδέλφους του πολιτικούς, όπως ο πρώην υπουργός Ευάγγελος Γιαννόπουλος, ενώ διαφώνησε έντονα με σημαντικές προσωπικότητες του κόμματος του, όπως ο Γεράσιμος Αρσένης[11] και αργότερα με τον Κώστα Σημίτη επί πρωθυπουργίας του.[11][16] Παρέμεινε ανεξάρτητος, αλλά επέστρεψε στο ΠΑΣΟΚ αργότερα και υπήρξε υποψήφιος βουλευτής του κόμματος για την ίδια περιφέρεια στις βουλευτικές εκλογές του 1993, στις οποίες και επανεκλέχθηκε. Στην τρίτη Κυβέρνηση Παπανδρέου, δεν έλαβε υπουργική ιδιότητα.[12] Μετά την επανεκλογή του στις βουλευτικές εκλογές του 1996, τις οποίες και κέρδισε το ΠΑΣΟΚ, επήλθε ρήξη με τον πρόεδρο του κινήματος και πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, που απετέλεσε έπειτα σημαντικό πολιτικό του αντίπαλο. Στη πρώτη Κυβέρνηση Σημίτη, διαγράφηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα, όταν αρνήθηκε να ψηφίσει τον προϋπολογισμό της Κυβέρνησης, ενώ το 2000, διαγράφηκε για τρίτη φορά από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ.[11]
Το 1991, ως βουλευτής Ευβοίας, ο Βασίλης Κεδίκογλου εμφανίστηκε καθυστερημένα στην ορκωμοσία του Δημοτικού Συμβουλίου Χαλκίδας, με αποτέλεσμα όλες οι θέσεις να είναι γεμάτες. Ατάραχος, πήγε στις πρώτες σειρές όπου σε περίοπτη θέση καθόταν ο Υποστράτηγος Διοικητής της Σχολής Πεζικού (η οποία εδρεύει στη Χαλκίδα) και τον διέταξε να σηκωθεί αμέσως και να του παραχωρήσει τη θέση του. Όταν ο Υποστράτηγος προσπάθησε σαστισμένος να διαμαρτυρηθεί, ο Κεδίκογλου του είπε ότι στις δημοκρατίες η πολιτική εξουσία προηγείται της στρατιωτικής και τελικά τον ανάγκασε να φύγει και να πάει στο βάθος της αίθουσας, ενώ ο ίδιος κατέλαβε το κάθισμά του.[17]
Το 1993 ο Βασίλης Κεδίκογλου πρωταγωνίστησε σε ένα πρωτοφανές περιστατικό που έμεινε στην ιστορία, καθώς χειροδίκησε μέσα στην αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής διακόπτοντας την αγόρευσή του.[18]
Την περίοδο 1990-1993, η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε κυνηγήσει και αποστρατεύσει πολλούς αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων που ανήκαν πολιτικά στο ΠΑΣΟΚ. Ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου εξοργίστηκε καθώς ανάμεσα στους αποστρατευθέντες ήταν και οι υπασπιστές του Δημήτριος Γεωργιόπουλος και Ανδρέας Λαζουράς, και δεσμεύτηκε να αποκαταστήσει όσους αδικήθηκαν. Όταν το ΠΑΣΟΚ επανήλθε στην κυβέρνηση, ο Κεδίκογλου ήταν ο αγορητής που επιχειρηματολογούσε υπέρ της επαναφοράς των αποστράτων (οι οποίοι πράγματι αποκαταστάθηκαν και γύρισαν στις Ένοπλες Δυνάμεις). Ενώ μιλούσε, τον διέκοψε ο τότε βουλευτής του ΚΚΕ Στρατής Κόρακας, ο οποίος του είπε: «πάλι τους δικούς σας πάτε να βολέψετε»; Εξοργισμένος, ο Βασίλης Κεδίκογλου εγκατέλειψε το βήμα και έτρεξε στα έδρανα όπου ακινητοποίησε τον Κόρακα και άρχιζε να τον χτυπάει στο πρόσωπο με ηχηρά χαστούκια.[19]
Έπειτα από δέκα χρόνια απουσίας ενεργής συμμετοχής του στις εκλογικές αναμετρήσεις, έθεσε υποψηφιότητα ως δήμαρχος στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2010 στον διευρυμένο δήμο Ιστιαίας - Αιδηψού.[4] Ο εκλογικός συνδυασμός "Βόρεια Εύβοια" του Βασίλη Κεδίκογλου με ανεξάρτητο πολιτικό στίγμα,[20][21] δεν κατάφερε τελικώς να επικρατήσει με αποτέλεσμα ο συνδυασμός του να μην προκριθεί στο δεύτερο εκλογικό γύρο της αναμέτρησης.[22]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.