Αρμένοι Ρεθύμνου

Οι Αρμένοι είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητος του Δήμου Ρεθύμνης στην Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνου της Κρήτης. Έχουν χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός της Ελλάδoς. Οι δομές Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που λειτουργούν είναι το δημοτικό σχολείο, νηπιαγωγείο καθώς και ο παιδικός σταθμός του Δήμου .

Αρμένοι Ρεθύμνης
Αρμένοι Ρεθύμνης Αρμένοι Ρεθύμνης
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Κρήτης
Περιφερειακή Ενότητα	Ρεθύμνου
Δήμος	Ρεθύμνης
Δημοτική Ενότητα	Ρεθύμνης
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμα	Κρήτη
Νομός	Ρεθύμνης
Υψόμετρο	380 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος	416
Έτος απογραφής	2021
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Γεωγραφική θέση

Οι Αρμένοι βρίσκεται 10,5 χλμ. νότια από το Ρέθυμνο, στο δρόμο προς το δήμο Αγίου Βασιλείου. Βρίσκεται σε μια κοιλάδα σε υψόμετρο 380 μ. η οποία βρίσκεται δυτικά του όρους Βρύσινα, ύψους 858 μέτρων. Στην κοιλάδα, γνωστή ως Αρμενόκαμπος καλλιεργούνται αμπέλια, ελιές και άλλα καρποφόρα δέντρα, καθώς και πατάτες και βελανιδιές.^[1]

Ιστορικά στοιχεία

Στη θέση Πρινοκέφαλο έχει ανακαλυφθεί υστερομινωικό νεκροταφείο. Έχουν ανασκαφεί μέχρι σήμερα πάνω από 220 τάφοι. Σχεδόν όλοι οι τάφοι είναι λαξευτοί θολωτοί, με εξαίρεση τον τάφο 200 ο οποίος είναι κτιστός θολωτός.^[2] Ο Στέργιος Σπανάκης αναφέρει ότι η παρουσία του νεκροταφείου υποδεικνύει την παρουσία οικισμού στην περιοχή.^[1] Οι τάφοι χρονολογούνται ανάμεσα στο 1420 και το 1200 π.Χ.^[3]

Ο Στέργιος Σπανάκης αναφέρει ότι το όνομα του χωριού προέρχεται από τους Αρμένιους οι οποίοι ήρθαν στην Κρήτη ως στρατιώτες κατά την ανάκτηση της Κρήτης από τον Νικηφόρο Φωκά το 961. Κατά την βενετική εποχή υπήρχαν δύο χωριά, οι Απάνω και Κάτω Αρμένοι. Ο Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 τα αναφέρει ως Armenus Cato και Armenus Apano. Στην ενετική απογραφή του 1583 από Καστροφύλακα οι Κάτω Αρμένοι είχαν 155 κατοίκους και οι Απάνω Αρμένοι 228 κατοίκους. Ο Φραντσέσκο Μπαζιλικάτα τους αναφέρει επίσης, το 1630. Ο οικισμός Απάνω Αρμένοι φαίνεται να κατοικήθηκε από Τούρκους και εγκαταλήφθηκε κατά τους Οθωμανικούς χρόνους. Δεν αναφέρεται στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834.^[1]

Στην απογραφή του 1881 οι Αρμένοι υπαγόταν στον δήμο Χρωμοναστηρίου, με 348 Χριστιανούς και 142 Τούρκους κατοίκους. Στην απογραφή του 1900 είχαν 424 κατοίκους και ανήκαν στον δήμο Βρυσιναίων.^[1] Το 1925, οι Αρμένοι ορίστηκαν έδρα ομώνυμης κοινότητας, στην Επαρχία Ρεθύμνης, η οποία συνέχισε να υφίσταται μέχρι την Καποδιστριακή διοικητική διαίρεση, οπότε και προσαρτήθηκαν στο δήμο Ρεθύμνης.^[4]

Απογραφές πληθυσμού

Αναλυτικά η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:

Απογραφή	1900	1920	1928	1940	1951	1961	1971	1981	1991	2001	2011
Πληθυσμός[1]	424	353	383	392	513	410	401	337	310	313	379

Διοικητικά στοιχεία

Δείτε: Κοινότητα Αρμένων

Οι Αρμένοι αναφέρονται επίσημα το 1925 στο ΦΕΚ 27Α - 31/01/1925 να ορίζονται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας.^[5] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και την τροποποίηση του Κλεισθένης Ι, μαζί με τους ορεινούς τους οικισμούς Άγιος Γεώργιος, Σωματάς και Φωτεινός αποτελούν την κοινότητα Αρμένων που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Ρεθύμνης του δήμου Ρεθύμνης ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ως κοινότητα έχει 706 κατοίκους ενώ ως οικισμός 379.^[6][7]

Παραπομπές

1. Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Α΄. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελίδες 147–148.
2. «Νεκρόπολη Αρμένων». www.rethymno.gr. Δήμος Ρεθύμνης. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2019.
3. «Νεκρόπολη Αρμένων». odysseus.culture.gr. Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2019.
4. «Αρμένοι (Ρεθύμνης)». Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Αναλυτικά. ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2019.
5. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2022.
6. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού Αρχειοθετήθηκε 2020-05-20 στο Wayback Machine.», σελ. 10889 (σελ. 415 του pdf)
7. «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022.